Αγαπητή «Α, μπα»: H γυναίκα του δεν τον αφήνει να κάνει το εμβόλιο

Αγαπητή α,μπα σου στέλνω για δύο λόγους! Πρώτον γιατί είμαι έξαλλη και ελπίζω να μου πεις ότι έχω δίκιο, και δεύτερον γιατί θέλω να σχολιάσεις τη δυναμική που θα σου περιγράψω. Ο πατέρας μου κι εγώ είμαστε υγειονομικοί. Ο αδερφός μου και η γυναίκα του έχουν σπουδάσει και εργάζονται σε τομείς άσχετους με την υγεία. Ο αδερφός μου λοιπόν τώρα είναι στην ηλικιακή κατηγορία 30-39 που μπορεί να κάνει το εμβόλιο της AstraZeneca. Εγώ κι ο πατέρας μου το θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα το κάνει όπως το έκανε και η μητέρα μου (εμείς λόγω δουλειάς είχαμε εμβολιαστεί από νωρίς με Pfizer). Η γυναίκα του αδερφού μου όμως φοβάται και δεν τον αφήνει να το κάνει, προβάλλοντας όλα τα ηλίθια επιχειρήματα που ειλικρινά έχω βαρεθεί να ακούω και να αποκρούω εδώ και τόσους μήνες, από θρομβώσεις και υπογονιμότητα μέχρι “και πού ξέρεις τι θα του βγάλει σε 2 χρόνια” και “ένας γιατρός είπε στη θεία μου” κτλ κτλ. Ο αδερφός μου μάλλον έχει τρομάξει από αυτά που του λέει η γυναίκα του και όποτε μιλάμε μαζί του δε λέει μεν ότι φοβάται ή ότι δε θέλει ή ότι δε μας εμπιστεύεται αλλά αρχίζει τα “ναι αλλά”. Με τα χίλια ζόρια τον πείσαμε να κλείσει ραντεβού αλλά τώρα που ακούγεται ότι από τέλη Μαΐου θα ανοίξουν οι ηλικιακές κατηγορίες σκέφτεται να μην πάει για να κάνει κανένα άλλο αργότερα. Τέλος πάντων εγώ έχω τσαντιστεί πάρα πολύ με τον αδελφό μου, τη γυναίκα του και όλο αυτό το αντιεπιστημονικό πανηγύρι διότι τρώω τόσες ώρες καθημερινά στη δουλειά να σώσω τον κόσμο από τον παλιοϊό, διαβάζω καθημερινά τα επιστημονικά δεδομένα και μετά συναντάω μέσα στην ίδια μου την οικογένεια την άρνηση με διανοητικό επίπεδο “μανούλα του φέισμπουκ” – πλήρης άγνοια, αδυναμία κατανόησης και πίστη σε ατεκμηρίωτες φήμες και δοξασίες. Τελικά σήμερα κατέληξα να τσακωθώ με τον αδερφό μου (αν και πιο πολύ έχω τσαντιστεί με τη γυναίκα του που ενώ δεν ξέρει τίποτα, έχει και άποψη και την επιβάλλει κιόλας, αλλά επίτηδες δεν το συζητάω μαζί της για να μη λένε ότι είμαι η κακιά κουνιάδα. Ούτε και στον αδερφό μου την κατηγόρησα.). Του είπα εν ολίγοις ότι είναι ανεύθυνος και δε γουστάρω τέτοιους ανθρώπους γύρω μου και το κρίμα στο λαιμό του αν αρρωστήσει ο ίδιος ή κανένας γνωστός του. Δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα, αν θα το κάνει ή δε θα το κάνει. Και ξέρω ότι θα μπορούσα να το πάρω πιο ψύχραιμα και να πω στην τελική σκασίλα μου, δικό του πρόβλημα, ας αρρωστήσει. Επίσης ξέρω ότι κάποια στιγμή θα τα ξαναβρούμε (στη χειρότερη όταν κάνει το εμβόλιο, αλλά και γενικά στην οικογένεια έτσι είμαστε, τσακωνόμαστε με φωνές αλλά μετά δεν κρατάμε κακίες). οπότε δεν ανησυχώ για το τι μέλλει γενέσθαι. Η μόνη μου ερώτηση είναι αν σου φαίνεται ας πούμε παρεμβατικό το να επιμένουμε ο πατέρας μου κι εγώ για τον εμβολιασμό του αδερφού μου και να γίνει τσακωμός γι’αυτό, ή αν καλώς επιμένουμε! Και αντίστοιχα αν πρέπει η γυναίκα του, όντας άσχετη, να έχει άποψη μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα του! Ευχαριστώ πολύ!!

Καλώς επιμένετε, γιατί αυτό είναι το σωστό, και η γυναίκα του μπορεί να έχει άποψη, τι εννοείς «αν πρέπει»; Κανείς δεν «πρέπει» να έχει άποψη, όλοι δικαιούνται να έχουν. Αν είχε την άποψη «δεν μπορώ να έχω άποψη ως άσχετη με τα ιατρικά», αυτό θα ήταν επίσης άποψη. Ο αδερφός σου είναι αυτός που θα αποφασίσει αν θα τη λάβει υπόψη του ή όχι, και δεν είναι ένας παραστρατημένος που άκουσε αυτή, ενώ αλλιώς θα είχε ακούσει εσάς. Μην ξεχνάς ότι αυτός διάλεξε να την παντρευτεί, άρα σε κάτι ταιριάζουν.

Στην τελική δικό του πρόβλημα, χωρίς να είναι απαραίτητα σκασίλα σου, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να επιμένεις. Μόνο που ο τσακωμός έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, κάνει τον άλλον να οχυρώνεται ακόμη περισσότερο. Το τοπικό νοσοκομείο έχει βγάλει οδηγίες για το πώς να μιλάς με ανθρώπους που φοβούνται, όπως είναι ο αδερφός σου, κάτι που μου φαίνεται πάρα πολύ χρήσιμο και θα ήταν απαραίτητο και στα ελληνικά νοσοκομεία. Δες, ας πούμε, εδώ, και το συνιστώ σε όποιον έχει συγγενείς που διστάζουν και ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το θέμα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News