Θα έφτανε και η στιγμή των απολογιών στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών. Των απολογιών εκείνων που στα χέρια τους μαρτύρησε η Ελένη Τοπαλούδη. Θα ακούγονταν και πάλι αλληλοκατηγορίες και λεπτομέρειες που μόνο οργή προκαλούν. Θα μαθαίναμε ότι ο ένας εκ των δραστών ήταν bisexual -κατά δήλωσή του- και ο άλλος θα έφτανε στο σημείο να παραδίδει μαθήματα για το τι είναι σωστό σε μία σχέση και τι όχι.
Θα μαθαίναμε λίγα ακόμη απ’ όλα εκείνα τα θηριώδη που έγιναν εκείνη την ημέρα -ποιος κρατούσε τα χέρια της, ποιος τη χτυπούσε στα πόδια, γιατί έφεραν μαχαίρια από την κουζίνα, ποιος κουβάλησε το σίδερο-, θα γέμιζαν οι ειδήσεις με όλον αυτόν τον τρόμο που από τότε μέχρι σήμερα χώρισε τις ζωές μας στα δύο, έβαλε μία διαχωριστική γραμμή, “πριν” και “μετά” την Ελένη και το μόνο σίγουρο είναι ότι ούτε υπήρξε απάντηση στα “γιατί” μας ούτε και θα υπάρξει.
Τώρα το μόνο που χρειάζεται η Ελένη, οι μαρτυρικοί γονείς της, ολόκληρη η κοινωνία είναι μία καταληκτική απόφαση, πραγματική δικαιοσύνη και παραδειγματικές ποινές. Ποινές που να φωνάζουν ότι δεν αντέχουμε να χάσουμε άλλη μία έτσι, δεν αντέχει κανείς άλλον τέτοιον πόνο, άλλη έμφυλη βία, άλλο πραγματικό κακό.
Η 12η Μαΐου ας είναι μια μέρα που όχι απλώς θα δικαιώνει το θύμα και θα κρατά τους δράστες μακριά από την υπόλοιπη κοινωνία, αλλά μια μέρα που θα αποτρέπει για πάντα όλους εκείνους που είναι το αντίθετο της ζωής.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ναι καλά, έχουμε φτάσει να κάνουμε πάρτι στην Ελλάδα άμα ακούμε ποινές έστω και 10 χρόνων όταν δεν αναγνωρίζεται ελαφρυντικό, με τις γελοίες αποφάσεις τους..Τι έχουν τραβήξει αυτοί οι γονείς 3,5 χρόνια.. 16 χρόνια τα ισόβια και 9 στις 10 δεν εκτίουν ούτε τα μισά, που κάποιοι και μια ζωή να κάτσουν δεν πρόκειται να εξιλεωθούν, γελοίο κράτος.