Αγαπητή Α, μπά, έχω το εξής πρόβλημα: πριν 2 μήνες περίπου ξεκίνησα τη νέα μου δουλειά στο Λονδίνο, μετά από αρκετούς μήνες ψαξίματος, άγχους και απογοητεύσεων.
Αφότου ξεκίνησα λοιπόν- απ την αρχή σχεδόν-με έπιανε ένα άγχος κάθε φορά που με ρωτούσαν οι νέοι μου συνάδελφοι κάτι σχετικό με την προηγούμενη εργασιακή μου εμπειρία ή κάθε φορά που έλεγαν «αυτό λογικά το ξέρεις ήδη βέβαια απ την εμπειρία σου». Η εμπειρία μου βέβαια δεν μετράει πολλά χρόνια και η θέση μου είναι entry level, αλλά εγώ κάθε φορά που γινόταν μια αντίστοιχη αναφορά, με έλουζε κρύος ιδρώτας, κοκκίνιζα ολόκληρη, αγχωμένη αν θα ανταποκριθώ σε αυτό που περιμένουν και πείθοντας με έναν τρόπο τον εαυτό μου Α μπα πως είμαι απάτη, ενώ η πραγματικότητα είναι πως όσα ανέφερα στο βιογραφικό μου τα είχα πράγματι κάνει, (έστω αν ο τρόπος που τα παρουσίαζα στη συνέντευξη ήταν λίγο φουσκωμένος όπως κάθε υποψήφιος φαντάζομαι κάνει και χωρίς αυτά να είναι άμεσα χρήσιμα στη δουλειά μου, στην οποία αντεπεξέρχομαι θεωρώ και με το παραπάνω).
Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τώρα είναι πως κατά πάσα πιθανότητα έχουν αντιληφθεί οι συνάδελφοι μου αυτή την αμηχανία στην οποία έρχομαι και επομένως τους έχω πείσει για κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.. μάλλον έσκαψα το λάκκο μου. Το αποκορύφωμα αυτού που περιγράφω ήταν ένα seminar που είχαμε τις προάλλες το οποίο παρακολουθούσα μαζί με την υπεύθυνη μου. Όταν εκείνη άρχισε να δίνει συμβουλές ως προς το πως να αποφεύγουν οι ακροατές να προσλαμβάνουν κάποιες κατηγορίες job candidates, θεωρούσα πως εγώ είμαι σε αυτήν την κατηγορία, κοκκίνισα ολόκληρη και προκειμένου να μην με παρατηρήσουν πήγα στην τουαλέτα εκείνη τη στιγμή. Καταλαβαίνω πως οι αντιδράσεις μου είναι απόλυτα παράλογες, γνωρίζω πως αυτό που έχω είναι σύνδρομο, που πλήττει κυρίως γυναίκες και ήδη παρήγγειλα βιβλίο σχετικά με αυτό.
Το ερώτημα είναι πώς διορθώνω αυτήν την κατάσταση στο γραφείο σε περίπτωση που οι συνάδελφοι μου υποψιάζονται πως είμαι απάτη; Πριν ξεκινήσω τη δουλειά μου έδωσα references ενός καθηγητή μου και ενός εργοδότη που έχω δουλέψει μαζί αλλά όχι όλων, γιατί μόνο 2 μου ζητήθηκαν. Έχω την αίσθηση πως ήδη κάποια αστειάκια γίνονται σε σχέση μ αυτό· επίσης είμαι σε probation period. Επομένως αυτό όλο που έχει δημιουργηθεί θα μπορούσε να κοστίσει τη δουλειά μου. Σκέφτομαι αν αντιληφθώ ξανά κάποιο αστείο σε σχέση με αυτό να στείλω μεηλ στην υπεύθυνη μου και να της πω πως έχω την αμυδρά εντύπωση πως συμβαίνει αυτό και αυτό, και πως θα ήμουν χαρούμενη να στείλω στο HR detailed references όλου του employment history μου. Πώς να το χειριστώ Α, μπα ;
– Προβληματισμένη/προβληματική
Έχεις ένα πρόβλημα που μεν είναι κοινό, αλλά έχει φτάσει σε σημείο να σου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα σου, άρα δεν είναι κάτι που μπορεί να σου λύσει άλλος, όπως το HR. Φοβάμαι ότι αυτό που θέλεις να κάνεις μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Αυτό που σχολιάζεται δεν είναι οι ικανότητες σου αλλά μάλλον οι έντονες σου αντιδράσεις, και δεν είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν καταλάβει γιατί τις έχεις και με τι σχετίζονται.
Σωστά το εντόπισες αλλά δεν ξέρω αν αρκεί ένα βιβλίο για να το ξεριζώσεις. Αν δεν βλέπεις βελτίωση σύντομα πήγαινε σε ψυχολόγο, είναι πιο αποτελεσματικό και πιο ασφαλές.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
