Πώς ξεπερνάς μια σχέση όταν είσαι ακόμα ερωτευμένος με τον πρώην σου και αυτός το ίδιο; Πώς ξέρεις ότι έχεις λάβει τη σωστή απόφαση που χώρισες;Όταν ξέρεις ότι υπάρχει αγάπη, εκτίμηση, πάθος, και θα μπορούσες να κάνεις οικογένεια μαζί του, αλλά ο διαφορετικός τρόπος ζωή σας σάς απομακρύνει;Ήμασταν μαζί 6 χρόνια (από τα 26 στα 33 μου εγώ, αυτός μεγαλύτερος 4 χρόνια), και ο έρωτας δεν έφυγε, το αντίθετο. Εξακολουθεί να υπάρχει κ τώρα που βρεθήκαμε ένα χρόνο μετά. Ωστόσο, ο τρόπος ζωής μας ήταν πολύ διαφορετικός που ήταν πολύ ελκυστικό, αλλά συνάμα αποτελούσε και πρόβλημα.Έχω μάθει να ταξιδεύω, να είμαι σε μια συνεχή αναζήτηση, ενώ αυτός αρκούνταν στα λίγα, απλά και αγαπητά. Το θαύμαζα αυτό, αλλά όταν είχα την ανάγκη να ταξιδέψουμε, να δούμε μια παράσταση μαζί, να κάνουμε δηλαδή πράγματα που μου αρέσουν και δεν τα επιζητεί ο ίδιος, τότε έβρισκα τοίχο π.χ. δεν έχει μάθει να κάνει διακοπές, δεν έχει την ανάγκη να αλλάξει παραστάσεις, ενώ εγώ ήθελα όλα αυτά να τα χαίρομαι με τον σύντροφό μου και αργότερα με την οικογένειά που θα κάναμε. Επίσης, κατάλαβα ότι δεν μπορώ να μείνω στην επαρχία και να υιοθετήσω τον τρόπο ζωής εκεί. Προσπάθησα πολύ, αλλά το εγχείρημα απέτυχε.Έχω μάθει στη βουή της πόλης, στην ανωνυμία που μου προσφέρει, στους έντονους ρυθμούς ζωής, στις επιλογές της. Είναι επιπόλαιοι οι λόγοι που γράφω όταν πρόκειται για κάποιον που αγαπάς και θες; Αλλάζουν όλα αυτά όταν κάνεις οικογένεια; Ωστόσο, αν δεν είσαι βέβαιος, πώς περνάς στο επόμενο βήμα (της οικογένειας), μιας και ήδη συζούσαμε;Αυτός να μετακινηθεί, δεν πρόκειται λόγω συμφερόντων και νοοτροπίας.Εν ολίγοις, αν εγώ δεν μπορώ να μείνω μαζί του και στον τρόπο ζωής, τότε χωρισμός, πράγμα το οποίο έγινε και εμένα με έπνιγε. Σκεφτόμουν αν αργότερα δεν μπορώ στο μέρος του και θέλω να φύγω τι θα γίνει; Δε θα πρεπε να είμαστε ομάδα που να παίρνει μαζί αποφάσεις; Αισθανόμουν ότι αν δε χωρέσω στο πλαίσιο του, τότε λήγει η σχέση και έγινε…Θα μου πεις γιατί στα γράφω τώρα; Γιατί βρεθήκαμε, και εξακολουθεί να υπάρχει αγάπη και να θέλει να είμαστε μαζί κ να κάνουμε οικογένεια. Ενώ καταλαβαίνω ότι έπραξα σωστά, γιατί δεν πρέπει να χάνουμε τον εαυτό μας σε μια σχέση (που νομίζω θα συνέβαινε γιατί τα δικά μου θέλω έμεναν στον περιθώριο), ο έρωτας και η αγάπη που νιώθω δεν ξεπερνιούνται μετά από ένα χρόνο χωρισμού. Είναι και ο φόβος “θα αγαπηθώ ξανά έτσι; θα κάνω οικογένεια τελικά όταν χωρίζεις και είσαι 34 και ακόμα θες ερωτικά τον πρώην σου;”Α, μπα μου, που η κρίση σου είναι ξυράφι, πώς τα αξιολογείς όλα αυτά; Κάθε συμβουλή- σχόλιο ευπρόσδεκτο… Ξέρω ότι θέτω πολλά ερωτήματα, αλλά δεν είναι όλα προς απάντηση. Πιο πολύ τα έγραψα για να αποτυπώσω τους προβληματισμούς μου, ώστε να λάβω όσο πιο κατατοπιστική απάντηση γίνεται. Σ’ ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Ρε παιδιά, μερικοί πετάτε τις λέξεις αγάπη και έρωτας σαν στραγάλια από σφεντόνες και με στενοχωρείτε.
Αυτός ουσιαστικά σου λέει «θα κάνουμε οικογένεια αν εσύ αλλάξεις τα πάντα κι εγώ τίποτα».
Αυτό τον «τρόπο ζωής» που λες εσύ, που δε θέλει να κουνηθεί ούτε για να πάει διακοπές, και η εμμονή στα γνωστά, γιατί δεν την εφαρμόζεις και στις σχέσεις του; Με σένα θέλει να κάνει οικογένεια, ή με κάποια που θα δεχτεί να ζει όπως ζει αυτός; Γιατί δεν αναρωτιέσαι αν βαριέται ή αρνείται να βρει άλλη που του ταιριάζει περισσότερο, αφού «αρκείται στα λίγα και αγαπημένα;» Νομίζεις ότι ο χαρακτήρας του εφαρμόζεται στα πάντα, εκτός από σένα;
Εσύ προσπάθησες να ζήσεις τη ζωή του. Αυτός τι προσπάθεια έκανε;
Θέλει οικογένεια μαζί σου, αλλά προφανώς υπό τους όρους του. Και αυτό το λες αγάπη; Και εκτίμηση;
Οι οικογένειες είναι ομάδες που επιβιώνουν χάρη στην ομοψυχία, στη συνεργασία, και στο κοινό όραμα. Η αγάπη και ο έρωτας –πόσες φορές πρέπει να το πούμε- δεν αρκούν. Αν υπάρχει αληθινή αγάπη δηλαδή, από αυτές που ο ένας είναι πρόθυμος να στηρίξει και να υποχωρήσει για τις ανάγκες του άλλου, κι εσύ δεν μιλάς για τέτοιου είδους σχέση.
Θα είσαι κολλημένη με τον πρώην σου όσο αποφασίσεις να είσαι κολλημένη με τον πρώην σου, δηλαδή όσο δεν παραδέχεσαι για ποιο λόγο δεν έπρεπε να μείνεις μαζί του: επειδή σε ήθελε με τους όρους του. Κράτα την ιδέα του έρωτα όσο σου αρέσει, αλλά όσο την κρατάς, τόσο στερείς από τον εαυτό σου την ευκαιρία να κάνει αυτοκριτική και να σκεφτεί πώς θα έπρεπε να είναι ο άνθρωπος που του ταιριάζει, πού θα μπορούσε να κινείται, και πώς θα γίνει να τον γνωρίσει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Μένεις κολλημένη με τον πρώην όσο αποφασίσεις να είσαι κολλημένη με τον πρώην σου”👏
Αγαπητή γραφούσα, αυτή η σχέση είναι μονόδρομος. Δεν υπάρχει ούτε έρωτας, ούτε αγάπη όπως γράφεις. Εκείνος έχει τον τρόπο ζωής του, δεν είναι διατεθειμένος να τον αλλάξει αρα περιμένει από εσένα να προσαρμοστείς στα δικά του δεδομένα. Οχι, αυτό δεν λέγεται αγάπη. Εγώ θα το έλεγα βόλεψη, από μεριάς του
Και πες οτι κάνετε οικογενεια …πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου μαζι του σε πεντε χρόνια; Μαζι με παιδια και ο,τι υποχρεώσεις συνεπάγεται αυτό. Ηδη δεν αντεχες σε αυτή τη σχέση γιατί δεν υπήρχαν οι συνθήκες που ια σε εκαναν να νοιώθεις καλα, αλλιώς δεν θα είχες φύγει. Δε θέλω να σκεφτώ οτι σε αυτό το σενάριο που γραφεις θα υπήρχε και παιδί. Σκέψου ποσο διαφορετικά θα μιλουσες σε αυτή την περίπτωση. Το να θελεις καποιον δυστυχώς δεν είναι η ιδανική και υπέρτατη συνθήκη για να κανεις και οικογενεια μαζι του. Ενα αλλο ερώτημα που μου δημιουργείται είναι το εξης: εφοσον… Διαβάστε περισσότερα »
Το ξέρω πως η ερώτηση είναι παλιά αλλά αλήθεια , τι ελκυστικό έχει ένας άνθρωπος που βαριέται να πάρει τα πόδια του από τη στιγμή που λες πως σου δημιουργεί πρόβλημα? Επίσης αν βαριέται να επενδύσει στη σχέση του με την οποία θέλει να κάνει οικογένεια, τι σε κάνει να πιστεύεις πως ξαφνικά όλη αυτή η βαρεμάρα-ο τρόπος ζωής του δηλαδ΄η- θα εξατμιστεί όταν γίνει πατέρας? Δεν θέλει να προσαρμοστεί στα δικά σου θέλω – εδώ δεν πάει ούτε μέχρι το θέατρο- ούτε όμως θέλει να βρει μια στα μέτρα του. Θέλει εσύ συγκεκριμένα να κοπείς και να ραφτείς στα… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν δεν μπορείς να ζήσεις με τον άλλο, δεν ταιριάζεις ώστε να το λες έρωτα της ζωής σου κτλ. Αν υπήρχε τόση σύμπνοια όση νομίζεις, θα μπορούσατε να βρείτε λύση. Εσύ θα πήγαινες τα ταξίδια σου και αυτός θα καθόταν στο σπίτι χωρίς πρόβλημα, γιατί αυτό που θα σας συνέδεε θα ήταν κάτι άλλο, πιο σημαντικό. Προφανώς για εσάς ο τρόπος που θέλετε να ζείτε είναι κεφαλαιώδους σημασίας και δεν μπορεί κανείς να τον ξεπεράσει. Εγώ δε συμφωνώ ότι αυτός δεν ξεβολεύεται, γιατί είμαι κι εγώ άνθρωπος που δε μου αρέσουν τα ταξίδια ιδιαίτερα και βρίσκω ενδιαφέρον στην καθημερινότητα και… Διαβάστε περισσότερα »
Για κάτι τέτοιες απαντήσεις αγάπησα την αμπα.