Αγαπημένη Α, μπα και σχολιαστές, σας χαιρετώ… Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω γιατί αποφάσισα να γράψω εδώ… Τα προβλήματα μου είναι τόσο κοινότυπα. Τόσο ίδια με τα προβλήματα των υπολοίπων που δεν ξερω καν αν πρεπει να τα αναφέρω… Απλά τις τελευταίες μέρες νιωθω τόσο μίζερη. Στεναχωρημένη. Η οικονομική μου κατάσταση μου προκαλεί ενα μόνιμο αγχος. Είμαι φοιτήτρια στην Αθήνα, μακριά από τους δικούς μου που μένουν στην επαρχία και δεν δουλεύω. Ντρέπομαι που κλαίγομαι για τα λεφτά όταν δεν δουλεύω καν. Απλά, η σχολή μου – ιατρική – είναι πολύ απαιτητική (όπως και χιλιάδων άλλων παιδιών που δουλεύουν το ξέρω) και έχει περίεργα ωράρια (εφημερίες, υποχρεωτικές παρακολουθησεις, κλινικές καθημερινά τα πρωινά).
Οι γονείς μου προσπαθούν να στηρίξουν εμένα και τα αδέρφια μου με κάθε τρόπο που μπορούν. Δουλεύουν και οι δύο αλλά είναι πολύ δύσκολο να συντηρείς 5 παιδιά εκ των οποίων οι 4 είναι φοιτητές σε άλλη πόλη. Τους είπα ότι σκέφτομαι να βρω μια δουλειά και μου είπαν ότι τώρα η δουλειά μου είναι να αφοσιωθώ στη σχολή μου και αν δεν μου φτάνουν τα χρήματα που μου στέλνουν θα προσπαθήσουν να στέλνουν κι άλλα… Αλλά εγω δεν θελω να μου στείλουν αλλα. Στερούνται οι ίδιοι για να μας σπουδάσουν. Δεν περισσεύει ουτε 1 ευρώ. Όχι μόνο δεν περισσεύει τίποτα, δανείζονται συνεχώς για να τα βγάλουν πέρα. Δεν εχω κανένα παράπονο από τους γονείς μου. Κάνουν ότι μπορούν. Απλα νιωθω θυμο, δεν ξέρω για ποιον.
Νιωθω αδικημενη, δεν ξέρω από ποιον. Ποτε δεν ηθελα να ειμαι πλούσια ή να ξοδεύω αλόγιστα σε ρουχα και καλοπεραση. Αλλα οταν μετραω τα δίλεπτα για να βγάλω τον μήνα με κυριεύει ο θυμός, επειτα στεναχωρια, κλαμα και τέλος αγχος για το μέλλον. Αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει και την κοινωνική μου ζωή όπως είναι αναμενόμενο. Πολύ σπάνια λεω ναι σε προταση για έξοδο ακόμα και για εναν καφε. Καθε φορα που γιορτάζει ενας φίλος και ξερω οτι θα με καλέσει σε γιορτή κλπ αγχωνομαι για το δωρο που πρέπει να αγοράσω. Δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τίποτα. Δεν ζω. Μάλλον ήθελα απλά καπου να τα πω. Και την πληρώσατε εσεις. Λένα, σε ευχαριστώ πολύ για την παρέα που μου κάνεις όταν διαβάζω τη στήλη σου. Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις το προφανές που δεν ειχα σκεφτεί. Ίσως να το κανεις και αυτή τη φορά, αν μου απαντησεις.
– Μπατίρω
Σπουδάζεις ιατρική. Κοίταξε να διαπρέψεις λοιπόν. Αυτή είναι η διέξοδος σου και δεν την έχεις δει ακόμα. Πάρ’ το στα σοβαρά. Γίνε καταπληκτική γιατρός και θα λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
