Αγαπητη Αμπα! Ειμαι 27 ετων και το καλοκαιρι στις διακοπες ερωτευτηκα σφοδρα εναν φιλο της κολλητής μου. Και οι δυο μας μολις ειχαμε βγει απο μεγαλες σχεσεις και η χημεία μεταξυ μας υπηρξε απο το πρωτο λεπτο που μιλησαμε. Εκεινος σε ενα μηνα θα εμπαινε φανταρος κ θα παρουσιαζοταν στην αθηνα, οπου εγω διαμενω και εργαζομαι. Με αφορμη αυτο ανταλλαξαμε νουμερα και ειπαμε να βρεθουμε οταν ερθει να τον ξεναγησω. Εκεινος καταγεται και ζει μονιμα στη Θεσσαλονικη, εχοντας ξεκινησει σιγα σιγα να αναλαμβανει την οικογενειακη επιχειρηση. Οταν τελειωσαν οι διακοπες και μεχρι να ερθει επικοινωνουσαμε καθημερινα και το περιμεναμε κ οι δυο πως και πως να βρεθουμε. Οταν συναντηθηκαμε, εγιναν ολα πολυ γρηγορα και αποφασισαμε να το προσπαθησουμε κ οπου μας βγαλει, παρα την αποσταση… Σε 1 μηνα εκεινος θα επεστρεφε πισω Θεσσαλονικη. οι πρώτοι 3 μηνες ηταν υπεροχοι. Ημασταν πολυ ερωτευμενοι και οποτε επερνε αδειες βρισκομασταν. Ομως τα προβλήματα αρχισαν τα χριστουγεννα που αποφασισε να αφησει τους γονεις του και να περασει τις μερες τις αδειας του μαζι μου. Απο τοτε του κανουν πολεμο και δε συμφωνουν καθολου που εχει μια σχεση σε αλλη πόλη. Και ενω μου το έκρυβε αποφασισε να μου το ομολογισει γιατι τον βασανιζε. Βέβαια εγω το ειχα καταλαβει απο την πρωτη στιγμη. Ο μεγαλος πόλεμος αρχισε ενοψει πασχα. Εκεινος θελει να ερθει αθηνα, αλλα οι γονεις του αρχισαν τους ψυχολογικους εκβιασμους και εκεινος ειναι εγκλωβισμενος, χωρις να μπορω να παρω θεση ή να τον βοηθησω. Του ειπα να χωρισουμε, αλλα δεν το αντεχε κανεις απο τους δυο. Προσπαθησε να μιλησει στους γονεις του, αλλα δεν το πηραν καλα. Και τον γεμισαν με διλημματα για το μελλον, για γαμους, χωρισμους και παιδια… Εμεις ειχαμε πει πως οταν τελειωσει ο στρατος, αν ειμαστε καλα θα διναμε λιγο χρονο στη σχεση και θα μετακομιζα εγω θεσσαλονικη για να μεινουμε μαζι, μιας και εκεινος φερει το βαρος της συνεχισης της δουλειας του μπαμπα του. Σημειωτεον, πως αν και συνομιληκοι ειμαστε σε αλλη φαση. Εγω μένω μονη μου απο τα 18 και εδω και 3 χρόνια δουλευω και ειμαι οικονομικά ανεξάρτητη, ενω εκεινος δεν εφυγε ποτε απότο σπιτι των γονιων του και του κανουν κουμαντο σε ολα. Δεν εχει κανει ακομα την επανασταση του. Το θεμα ειναι πως οσο και αν ειμαι ερωτευμενη και να θελω να το διαχειριστω αυτο, πιστευω οτι οι γονεις του ποτε δε θα με δεχτουν. Εδω του λενε πως επειδη δεν ειμαι απ τα μερη τους, αμα παντρευτουμε και κανουμε παιδι και χωρισουμε, θα το παρω στην Αθήνα και δε θα το ξαναδουν ποτε. Το έχουν παει σε αλλο επιπεδο. Και στη Θεσσαλονικη να παω, πάντα θα με βλεπουν αρνητικα γιατι δεν ειμαι απο εκει και θα προσπαθουν να ανακατευτουν στη ζωη του γιου τους και κατ’επεκταση και στη δίκη μου. Ο σύντροφος μου μου ζηταει να κανω υπομονη, γιατι πιστευει ότι θα τα καταφερει να τους αλλαξει γνωμη, αλλα εγω πλεον δε νιώθω σιγουρη και βλεπω το μελλον δυσοίωνο. Τι μου προτεινεις; Να φύγω οσο ειναι νωρις η να μεινω να τον στηριξω στην επανάσταση που αποφασισε να κάνει στα 26 του;;;
Καθε συμβουλή πολύτιμη!
Αγαπητή φίλη,
Τα πράγματα είναι κάπως χειρότερα από αυτό που έχεις καταλάβει. Δεν θα κάνει την επανάσταση του, δεν είναι καν αυτός ο στόχος του. Επανάσταση είναι «αυτή διάλεξα και πάρτε το απόφαση», επανάσταση είναι «τα παρατάω όλα και πάω μαζί της στην Αυστραλία και ακόμη παραπέρα», όχι «με τον καιρό θα μάθετε να την αγαπάτε». Οι γονείς του θα μπορούσαν να είναι οι πιο φριχτοί και να μην σας επηρεάζουν ιδιαίτερα, πέρα από μερικές Κυριακές το χρόνο. Ο γιος τους είναι που έχει την θεμελιώδη ανάγκη να τους φέρει με τα νερά του. Δεν χρειάζεται. Το γεγονός ότι δεν του περνάει από το μυαλό είναι αυτό που κάνει το κοινό σας μέλλον δυσοίωνο.
Επίσης, από τον τρόπο που γράφεις δεν μπορώ να διακρίνω αν συνειδητοποιείς πόσο εξωφρενικά γκραν γκινιόλ κοντόφθαλμοι συντηρητικοί άβγαλτοι και κατατρομαγμένοι άξεστοι είναι οι γονείς του. Έχουμε ακούσει για γονείς που δεν θέλουν μια ξένη, αλλά όταν στο μυαλό τους η ξένη είναι πεντακόσια χιλιόμετρα πιο νότια στην ίδια χώρα, και αυτό το θεωρούν καταδίκη διαζυγίου, θα ήθελα να μάθω τι πιστεύουν για τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Πλάκα κάνω! Δεν θέλω να μάθω.
Αν εσύ μείνεις μαζί του, θα μάθεις όμως, θες δεν θες. Όμως, με όλα αυτά αυτό που κατάφεραν είναι να μιλάμε λες και ο γάμος σας είναι την επόμενη εβδομάδα. Πρώτα θα τελειώσει τον στρατό, μετά θα δείτε πώς πάει η σχέση, μετά θα πας στη Θεσσαλονίκη και μετά και μετά…. Κάτι μήνες γνωρίζεστε. Έχετε αρχίσει συζητήσεις που πραγματικά, δεν είναι της ώρας. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί φοβάται τόσο πολύ τη μαμά και θέλει την έγκρισή της. Αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα. Πάντως όπως και να το γυρίσω, δεν είναι πολύ καλά τα πράγματα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όταν στους πρώτους κιόλας μήνες της σχέσης, οι γονείς έχουν ήδη φτάσει στο γάμο, το διαζύγιο και στο εγγόνι (!) που θα τους πάρεις μακριά (!!), είναι βέβαιο ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά.
Fast forward σε μερικά χρόνια:
Εχεις ανέβει Θεσσαλονίκη, ζείτε στην ίδια πολυκατοικία με τους γονείς του, η πεθερά παθαίνει κάποια τυχαία καρδιακά επεισόδια κάθε φορά που δε γίνεται το χατήρι της και εσύ κάνεις γιορτές μόνη σου με τους γονείς σου στην Αθήνα γιατί το παληκάρι δεν επιτρέπεται να φύγει από την πόλη.
Πέρα από την πλάκα και την υπερβολή..είστε ελάχιστο καιρό μαζί.Ειναι ανεπίτρεπτο που σου έχει μεταφέρει τέτοιες λεπτομέρειες. Εκτός του οτι αυτά τα θέματα έπρεπε να τα είχε λύσει, πολύ κακώς σου λέει τι είπαν και τι κάνουν οι γονείς του για το ζήτημα της σχέσης σας!
Συμφωνώ σε όλα αλλά θεωρώ πολύ καλά που τα μετέφερα για να ξέρει η κοπέλα τι της γίνεται….
και να φύγει το συντομότερο!
Η καρδιά της φτερουγάει που έλεγε και η Χάιδω απ’το καφέ της χαράς
Η επανάσταση μάλλον τοίχο θα βρίσκει όσο θα εξαρτάται οικονομικά από την οικογένεια του. Η οικογενειακή επιχείρηση δυστυχώς αυτό προμηνύει καθώς εσαεί θα είναι αυτοι οι γονείς που έφτιαξαν το μέλλον του παιδιού τους και τώρα περιμένουν στο ταμείο για εξαργυρωση. Πιο κλασικό και από το ανεμοδαρμένα ύψη.
Συμφωνώ με τα παιδιά. Δεν είναι για να μπλέκεις. Θα παραβιάσω αρχή λένφου με το καλημέρα στο νέο σάιτ; θα παραβιάσω. Ήταν κατακαλόκαιρο κ η κ@@@ στα κόκκινα, αυτός θεσσαλονικιός και 26, εγώ “Αθηναία”, δεν μπορούσε λέει να κατλεβει αυτός να με δει (βασικά δεν τον άφηναν) και επέμενε να πάω εγώ. Διακοπές έκανα, πολλές παρέες δεν είχα, ήθελα και “να το ζήσω” λόγω ηλικίας, μια και δυο πάω. Τι περίμενα να γίνει; ένα καυτό σαββατοκύριακο στη θεσνίκη είτε σε ξενοδοχείο είτε σπίτι του με τους γονείς του στο εξοχικό, είτε και ανάποδα. Τι έγινε; σπίτι του μαζί με τους… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ απόλαυσα την παραβίασή σου @miaidea και όπως πάντα τα γράφεις πολύ ωραία!
Ευχαριστώ idril,παίζει να’ναι και το πρώτο θετικό σχόλιο που παίρνω στα 6 χρόνια Αμπα!!!
Η θεσσαλονικη δεν ειναι αρκετα μακρια για τετοιους τους γονεις, κοριτσι μου. Μεταξυ μας, ουτε το α κενταυρου ειναι.
Γονείς που δεν εγκρίνουν τη σχέση. Ιστορία που συνεχιζεται αιώνες τώρα, παντού, με την ίδια επιτυχία ή αποτυχία. Δεν έπρεπε καν να σου το μεταφέρει. Είναι νωρίς και ειναι και ολοδικο του πρόβλημα. Δεν θα φορτωθείς ούτε θα χρεωθείς εσυ την αλλαγή της σχέσης του με τους γονείς του. Δεν μπορείς και ουτε πρέπει να συμμαχήσεις. Λυπάμαι αλλα δεν ειναι επανάσταση αυτο που δεν έχει κανει αλλά απογαλακτισμός. Δεν έχει κάνει ακόμα καποια απόπειρα απελευθέρωσης για να πεις οτι θα επαναστατησει που τη σαμποτάρουν. Λόγια λέει. Δες πρωτα τι κάνει αυτος για τον εαυτο του και μετα σκεψου τι εισαι… Διαβάστε περισσότερα »
Όπως έχει πει πολλές φορές η Α μπα, το πρόβλημα δεν το έχεις με τα μελλοντικά πεθερικά σου αλλά με τον σύντροφο σου! ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Είναι για τους λόγους του εξαρτημένος και προσπαθεί να τους πείσει γιατί θέλει την έγκριση τους! Επανάσταση είναι αυτό που λέει αμπα! Ο άνθρωπος που βασίζεται στα πόδια του και είναι συναισθηματικά ανεξάρτητος δεν χρειάζεται την έγκριση των γονιών του για τη σχέση του. Πρόσεξε έχε τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά. Δες και τα πρακτικά αν πας Θεσσαλονική που θα μείνετε? πως θα ζείτε? Κοντά στα πεθερικά? μαζί τους? Θα πιάσεις εσύ… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα, σε αυτή την περίπτωση αν παντρευτούν δεν θα είναι μόνο με τον ίδιο αλλά με την οικογένειά του. Και η οικογένειά του τον πατρονάρει. Ενας ενήλικας άντρας που περιμένει την έγκριση των γονιών του για να κάνει σχέση θα κανει το ίδιο για όλες τις αποφάσεις του. Αν η μόνη του λύση είναι να προσπαθήσεις να κερδίσεις την συμάθειά τους άσχημα ξεκινήσατε. Δεν θέλει να κάνει επανάσταση, θέλει την έγκρισή τους. Και πραγματικά θες να μπεις σε μια οικογένεια που σε απορρίπτει λόγω της καταγωγής σου; Δεν σε έχουν καν γνωρίσει κι έχουν ήδη γνώμη για σένα. Είστε… Διαβάστε περισσότερα »
Μου ‘ρθε κατευθείαν στο μυαλό η ταινία με τον Βουτσά που έχει πάρει μαζί τη μαμά του στο μήνα του μέλιτος.
Μαμα με ειπε χαλβα! Χαλβας ειμαι μπρε εγω?
Πάντως, προς υπεράσπισή του, είναι θετικό που δεν ενέδωσε και δεν αποχωρίστηκε το κορίτσι τα Χριστούγεννα και μάλλον ούτε το Πάσχα. Ξέρω οτι σε πολλούς απο εσάς αυτό φαίνεται ένα “τίποτα”ομως όσοι έχουμε πραγματικά καταπιεστικούς γονείς καταλαβαίνουμε καλά πως αυτό δεν έίναι απλο, είναι μια πρώτη επανάσταση! Το αν θα αντέξει να την υποστηρίξει μέχρι τέλους αυτή την επανάσταση ή θα λυγίσει, η γράφουσα μόνο που τον ζει μπορεί να το ζυγίσει. Πάντως είναι θετικό που την ξεκίνησε. Όσο για το “κακώς της τα είπε” που έγραψαν πολλοί, η ίδια είπε πως η ίδια το είχε καταλάβει και προφανώς και… Διαβάστε περισσότερα »
Το θέμα είναι η οικογενειακή επιχείρηση, αφού θα δουλεύει εκεί, πρακτικά δεν μπορεί να κάνει την επανάστασή του.
Θα μπορούσα να καταλάβω ένα παράπονό τους σε λογικά πλαίσια ότι βγαίνει και δεν πηγαίνει να τους δει. Ωστόσο, βλέπω ότι μπαίνουν στην προσωπική του ζωή και διεισδύουν βαθιά. Ο φίλος σου δε μου φαίνεται ιδιαίτερα πρόθυμος να επαναστατήσει, γιατί μάλλον δεν είναι σίγουρος για το πώς θα καταλήξει η σχέση σας. Είστε με μόλις 3 μήνες γνωριμία και σχέση. Καλύτερα να το πάρεις κι εσύ πιο χαλαρά, γιατί δε φαίνεται φως στον ορίζοντα.
Ακριβώς, και φαντάσου όταν αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση πόσο θα μπλέκονται, παίζει να βγει η φίλη ”χρυσοθήρας” (πέρα από πρωτευουσιάνα, δηλ τζιζας) και γενικά με αυτές τις συνθήκες (και μικρός τόπος και οικ.επιχ. και μακριά από δικό της σύστημα στήριξης) δεν θα γλιτώσει ποτέ από αυτούς.
Αθηναία, Αθηναία. Έτσι μας λένε.
Στον Εβρο όπου έκανα τη θητεία μου, είχαμε πολλούς Πόντιους από Θεσσαλονίκη και Ανατολική Μακεδονία. Κάθε τόσο άκουγα ότι αδελφός-ή/ξάδελφος-η/συγγενής/φίλος-η τους ήταν παντρεμένοι με ξένο (πριν την άφιξη του κύματος μεταναστών και τους πολλούς μικτούς γάμους στις λαϊκές τάξεις).
Μπράβο κοσμοπολιτισμός σκέφτηκα!
Κουβέντα στην κουβέντα, αποκαλύφθηκε ότι ο “ξένος” ήταν ο μη Πόντιος. Αν ήταν δε και ο “ξένος” κάτω από τα Τέμπη, τότε αντιμετωπιζόταν περίπου ως εξωτικός…
Καταυλακιωτισσες έτσι μας λένε!
Ένα πράγμα θέλω μόνο να σχολιάσω: Αν κατάλαβα καλά, είσαι 27 και άρχισες να δουλεύεις και να είσαι ανεξάρτητη οικονομικά στα 24. Μέχρι τότε κάποιος σε συντηρούσε δηλ, φαντάζομαι οι γονείς σου, ακόμη και που έμενες μόνη σου (σπούδαζες σε άλλη πόλη από τους δικούς σου;). Άρα, η “επανάσταση”, βασικά η ανεξαρτοποίηση με δικά σου λεφτά, έγινε στα 24 σου. Τώρα λες για τη δική του “επανάσταση”, στα 26. Ε, δυο χρόνια διαφορά έχετε στις “επαναστάσεις” σας. Ως προς το συναισθηματικό απογαλάκτισμα από τους δικούς του, ναι, καταλαβαίνω πόσο ενοχλητικό είναι για σένα, και για όλους τους εμπλεκόμενους δηλ. Δύο… Διαβάστε περισσότερα »