Αγαπητή Α,μπα μου, το να σου βγαίνει ακούσια κάτι αρνητικό όταν ακούς για μεγαλύτερη ηλικία από τη δική σου απλά και μόνο επειδή είναι μεγαλύτερη ηλικία σημαίνει ότι έχεις ήδη γεράσει ψυχικά; Το να σε πιάνει τρελός φόβος για το να πατήσεις τα τριάντα και όταν ακούς τριάντα πλας ηλικίες να σ πιάνει σύγκρυο τι σημαίνει; Όχι λόγω παντρειών παιδιών κλπ απλώς και μόνο επειδή γουστάρεις τη νεότητα. Είμαι 26 να διευκρινίσω και νιώθω πόνο που δεν είμαι πια 19 και ζηλεύω τόσο πολύ τους μικρότερους ανθρώπους καθαρά επειδή έχουν περισσότερες θεωρητικά δυνατότητες από μένα -τύπου ότι όταν είσαι νεότερος έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να κάνεις λάθη, επαγγελματικά κλπ και να σκεφτείς δεν πειράζει έχω χρόνια μπροστά μου να αλλάξω δουλειά, να βρω σύντροφο να ‘κατακτήσω τον κόσμο’ κλπ…
Εννοειται πως υποκρυπτεται και μια ελλειψη ικανοποιησης με το παρον οταν καποιος εμμενει στο παρελθον, στα νεοτερα χρονια, αλλα οταν φοβασαι τοσο πολυ που μεγαλωνεις τι να κανεις; με εκνευριζει πολυ πλεον που οπου παω βλεπω νεοτερους απο μενα και οταν ακουω γ μεγαλυτερους παντα νιωθω μια αυτοπεποιθηση που ειμαι μικροτερη. Ειμαι τοσο επιφανειακη αραγε;
Δεν θελω να μεγαλωσω!
Μόνο τα παιδιά θέλουν να μεγαλώσουν. Δεν είναι επιφανειακό να φοβάσαι τα γηρατειά. Αλλά είναι επιφανειακό να νομίζεις ότι παθαίνεις σύγκρυο επειδή γουστάρεις τη νεότητα. Νομίζω ότι αυτό που σου συμβαίνει είναι ότι κάπου τώρα κατάλαβες ότι ο χρόνος κυλάει προς τα μπροστά εις το διηνεκές, γενικώς, αλλά κυλάει αντίστροφα για σένα, και κάποια στιγμή σου τελειώνει.
Έχεις σκεφτεί πολλά σχετικά με το θέμα του χρόνου, αλλά αποφεύγεις να σκεφτείς το προφανές, που είναι η συνειδητοποίηση της θνητότητας σου. Εξ’ ου και το σύγκρυο. Ο φόβος αυτός δεν ξεπερνιέται, είναι ουσιαστικός για την διαμόρφωση μας. Μπορεί να γίνει εμπόδιο, όπως είναι τώρα για σένα, αλλά μπορεί και να τιθασευτεί ώστε κάποτε να είσαι σε θέση να αδιαφορείς κάπως για τις ηλικίες των άλλων. Χρειάζεται να το φιλοσοφήσεις περισσότερο, ή τουλάχιστον, αυτή είναι η δική μου λύση σε όλα τα υπαρξιακά θέματα. Εσύ μπορεί να βρεις διέξοδο στο ράψιμο, ή στον εθελοντισμό, ή στις ανθρώπινες σχέσεις. Βρες αυτό που σου ταιριάζει. Αλλά αν αυτός ο φόβος συνεχίζει να σε παραλύει σε σημείο που να μην μπορείς να ησυχάσεις, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
