Α μπα! Έκανα κάτι ΒΛΑΚΩΔΕΣ. Θα τα πάρω από την αρχή. Όταν ήμουν 16-17 πήγα σε συγγενείς στο χωριό να μείνω για περίπου 1 μήνα το καλοκαίρι, για να αλλάξω παραστάσεις. Είχα να μείνω εκεί γύρω στα 8 χρόνια και μπορώ να πω ότι τότε με τους συγγενείς μου αυτούς ένιωθα σαν να ξαναγνωρίστηκα γιατί εκεί δεθήκαμε πάρα πολύ, για πρώτη φορά(Τους γνώριζα αλλά με τους ενηλίκους είχα πιο τυπικές σχέσεις). Άρχισαν λοιπόν να μου αναφέρουν ως παράπονα περισσότερο κάποια περιστατικά που έγιναν με τους γονείς μου και μια πολύ καλή και αγαπημένη θεία(πρώτη θεία) και γενικά μου είπαν τόσα πολλά για τους γονείς μου σε σημείο που ένιωθα σαν να μεγάλωσα με άλλους ανθρώπους. Τέλος πάντων, εγώ αυτά τα άκουγα με προσοχή και με διάθεση να συνεργαστώ μαζί τους για να λυθούν κάποια θέματα αλλά με τις μέρες καταλήγαμε να καθόμαστε να συζητάμε τα στραβά και τα ανάποδα των γονιών μου και της θείας μου. Σε κάποια φάση τους κατηγόρησαν για κάποια πράγματα. Το θέμα είναι η στάση μου. Αντί να σηκωθώ να φύγω στο πρώτο τριήμερο κάθισα όσο περισσότερο γινόταν γιατί ειλικρινά ήμουν περίεργη τι θα ακούσω την επόμενη ημέρα, ήθελα να μάθω λεπτομέριες για περιστατικά, να δω ουσιαστικά τρεις από τους σημαντικότερους ανθρώπους της ζωής μου μέσα από τα μάτια άλλων ατόμων. Όλη αυτή η πικρία-κακία που έβγαλαν ήταν συγκαλυμένη απο το ”ξέρεις πόσο αγαπώ τη μαμά σου αλλά…” και εγώ απλά το έχαφτα. Βασικά το είχα και ανάγκη για να μην νιώθω τύψεις διότι αν εγώ δεν ήμουν πρόθυμη ακροάτρια δεν θα λέγονταν ποτέ. Το μεγάλο λάθος είναι ότι είπα και εγώ κάποια πράγματα. Δεν τους ”έκραξα” αλλα είχα πολλά παράπονα από αυτούς, πολύ συνηθισμένα για την ηλικία μου τότε καθώς τους απομυθοποιούσα, και βρήκα την ευκαιρία να ανοίξω το στόμα μου λοιπόν… Τώρα μετά απο 6 χρόνια, έχουν μαλώσει και επίσημα οι οικογένειες και οι συγγενείς από το χωριό έχουν αφήσει να εννοειθεί ότι πολύ κοντινό τους άτομο, τους έχει κατακράξει. Σίγουρα ήμουν εγώ αυτό το άτομο. Είπα στη θεία μου(οι γονείς μου δεν το ξέρουν ακόμη)ότι λογικά θα εννοούν εμένα αλλά δεν θυμάμαι καν τι έχω πει(είναι αλήθεια, δεν μπορώ να θυμηθώ τι είπα) και μου είπε οτι τότε ήμουν μικρή και συγχωρούμαι. Η θεία μου όμως δεν ξέρει λεπτομέριες. Τρέμω σε κάποιο τηλεφώνημα που θα μάθει η μαμά μου όλη την αλήθεια. Αισθάνομαι σαν να έχω προδώσει θανάσιμα την οικογένεια μου και δε θα μου το συγχωρήσω ποτέ. Δεν έχω ιδέα πως να δράσω ή τι να κάνω για να μην έχω πολύ σοβαρές συνέπειες. Η μαμά μου θα πληγωθεί ανεπανόρθωτα και θα έχει και δίκιο. Τις τελευταίες μέρες θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί και αισθάνομαι μίασμα. Εσύ πως θα έπραττες στη θέση μου;
–terribleperson
Οι συγγενείς εκμεταλλεύτηκαν την ηλικία σου και την άγνοια σου για την λειτουργία του κόσμου, και συνεχίζουν να το κάνουν τώρα που μεγάλωσες, κρατώντας όμηρο τον 16χρονο εαυτό σου. Μίλησε στους γονείς σου, θα πληγωθεί όχι για αυτά που είπες εσύ, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο σε παγίδεψαν αυτοί τότε. Ήσουν πολύ αφελής, ελπίζω να μην είσαι και σήμερα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ημαρτον θεέ μου! Υπάρχουν άνθρωποι που κατηγορούν σε ένα παιδί τους γονείς του;!!! Αυτό είναι εκτός από γιγάντια κατινιά και τρομερά αγενές, λίγο και σκατοψυχο. Η ευθύνη είναι όλη δικιά τους.
Το έχουν κάνει και σε εμένα και ήμουν μόνο 6-7 χρόνων! Είναι σοκαριστικό και σιχαμένο, έχω την εντύπωση ότι συμβαίνει συχνότερα από ό,τι νομίζουμε.
Ελληνική επαρχεία. Το έχω δει να συμβαίνει στα σόγια και της μάνας μου και του πατέρα μου. Από τους πιο μακρινούς, μέχρι τ’ αδέρφια μεταξύ τους. Και το ευθύ φυσικά σπάνιο. Όταν έρθει το ευθύ γίνεται ουσιαστική ρήξη, όλο το σόι διαλέγει στρατόπεδο. Μετά περιμένουμε ένα γάμο, τίποτα βαφτίσια για να ξαναβρούνε όλοι και να είναι αγαπημένοι και “θυμάσαι τι κουταμάρες κάναμε;” “περασμένα ξεχασμένα, βασούλα μου” για να επαναληφθεί το φαινόμενο κάποια χρόνια μετά με αφορμή κάτι που είπε κάποιος σε κάποια γιορτή, ή κάποιο δώρο που έφερε ή δεν έφερε κάποιος σε μια γιορτή. Πότε δεν έμαθα γιατί και… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορείς βέβαια και να μην παίξεις τίμια. Αν το μάθει η μάνα σου, πες ένα: «έλα βρε μαμά, δεν τους ξέρεις τώρα τους συγγενειπς από το χωριό; Από το μυαλό τους τα βγάζουν, πάντα τέτοιοι ήταν.» Το έδαφος υπάρχει.
Συγγενικά μαχαιρώματα στη βαθιά ελληνική επαρχία με παράπλευρη απώλεια ένα δεκαεξάχρονο κοριτσάκι. Κατάφεραν να κάνουν την τότε έφηβη να νιώθει μίασμα έξι χρόνια μετά που είναι πια μια νεαρή ενήλικη. Το έκαναν σκόπιμα, εκμεταλλευόμενοι την μεταβατική περίοδο της εφηβείας που τα παιδιά αμφισβητούν, απορρίπτουν και καμιά φορά περιφρονούν τους γονείς του ή είναι κάτι που από αμορφωσιά δεν υπολόγισαν; Θα έλεγα στην γράφουσα να προσπαθήσει με κάθε τρόπο να ξεπεράσει αυτή την τρομερή ενοχικότητα για πράγματα που θα έπρεπε να την απασχολούν ελάχιστα. Ας ασχοληθεί περισσότερο με το εαυτό της, την ενηλικίωση, την ανεξαρτητοποίησή της και την αυτονομία της κι… Διαβάστε περισσότερα »
Διάβασε λίγο αυτό: Μια έφηβη πηγαίνει διακοπές σε συγγενείς που έχει να δει από παιδί και εκείνοι κακολογούν γλυκά τους γονείς της, επειδή έχουν χρόνιες διαφωνίες. Η έφηβη παρασύρεται και παίρνει κι εκείνη το φτυάρι. Πώς σου φαίνεται? Στην εφηβεία είναι κάπως κανόνας να αμφισβητούμε και να κατηγορούμε την οικογένεια μας. Ένιωσες ασφαλής να τους κατηγορήσεις επειδή μιλούσες σε συγγενείς και θεώρησες, λόγω απειρίας, ότι μπορείς να τους εμπιστευθείς. Αυτό σ εμένα δείχνει ότι μεγάλωσες με αγάπη σε νορμάλ περιβάλλον, γιατί το νορμάλ είναι ένα παιδί να μπορεί να εμπιστευθεί έναν μεγαλύτερο συγγενή. Σε επιφυλακή είναι τα τρομαγμένα παιδιά. Το… Διαβάστε περισσότερα »
πολυ αφελης, και πολυ μικρη ομως.
ειναι αναμενομενο μια εφηβη να εχει παραπονα απο τους γονεις της, οπως και να μην γνωριζει απο χειριστικοτητα και κουτοπονηρια.
την εβαλαν κατω και νομιζε οτι βρηκε ανθρωπους να μιλησει.
εκεινοι το εκμεταλλευτηκαν για να επιτεθουν στην οικογενια της.
δεν βρισκω κανενα θανασιμο σφαλμα στην κοπελα.
να μιλησεις στους γονεις σου στο πως ακριβως εγινε η ολη φαση, ολα οσα ειπωθηκαν.
Εσύ είχες μιλήσει στους γονείς σου ποτέ για όσα διαδραματίστηκαν στο σπίτι των συγγενών εκείνο το καλοκαιρι ; Αν όχι, ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να το κάνεις. “Ξέρεις, μαμά, όταν είχα μείνει μαζί τους με έπιαναν κάθε μέρα και μου έλεγαν το Χ ή Υ για εσάς. Ηρθα σε πολύ δύσκολη θέση έπαθα σοκ, δεν ήξερα αν πρέπει να φύγω επι τόπου ή θα έκανα τα πραγματα χειρότερα”. Και από εκεί και έπειτα δες πώς θα πάει η κουβέντα με τη μητέρα σου. Αν οι συγγενείς είναι τόσο στόκοι που μετά από τόοοοσα χρόνια θέλουν να χρησιμοποιήσουν αρνητικά κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
Μη στεναχωριέσαι.Καθόλου όμως.Οι γονείς σου ξέρουν,ότι τους αγαπάς.Ξέρουν και το σόι τους.Δεν τα έσπασαν και τυχαία.Μη βάζεις και στοίχημα,ότι είσαι εσύ το πολύ κοντινό πρόσωπο.Μπορεί να είναι η θεία σου,μπορεί ένα άτομο,που ούτε πάει ο νους σου,ίσως να μη γνωρίζεις την ύπαρξη του,ίσως να μην υπάρχει καν.Και καλά έχω εγώ ράμματα για τη γούνα τους.Μη βλέπεις που δεν ανοίγω το στόμα μου.Έχουν κάνει τη θάλασσα αίμα,ανακατεύουν κόσμο,αλλά κατά τα άλλα δε θέλουν μπερδέματα.Δεν είναι τέτοιοι.Μη δίνεις σημασία.Και τίποτα να μην έλεγες τότε,μαζεμένα τα είχαν για άλλους λόγους.Η απόσταση,ο χρόνος,λόγια που δε λέγονται και παρεξηγήσεις που δε λύνονται στην ώρα τους,μαζεύουν… Διαβάστε περισσότερα »
Αλλωστε, τι μπορεί να είπε μια δεκαεξάχρονη για τα προβλήματα με τους γονείς που να έχει σχέση με τα μεταξύ ενήλικων συγγενών θέματα;
Να μιλήσεις στους γονείς σου με ειλικρίνεια και αγάπη. Ακούγεται ίσως κάπως κλισέ όπως το λέω αλλά δε φαντάζεσαι πόσο θα σε βοηθήσει. Ό,τι είπε η Α,μπα και ό,τι σου είπαν στα σχόλια. Ήσουν έφηβη, ανίδεη ακόμα για το πόσο σκάρτα μπορεί κάποιος να φερθεί και να εκμεταλλευτεί καταστάσεις. Μίλα στους γονείς σου, ξέρουν τι κουμάσια είναι οι συγγενείς και το ότι εκμεταλλεύτηκαν ένα 16χρονο είναι ανήθικο, για εκείνους, όχι για εσένα. Εσύ πια ξέρεις.
Νομίζω ότι ανησυχείς υπερβολικά. Ακόμη κι αν διηγηθούν περιστατικά τα οποία μόνο από εσένα μπορούσαν να μάθουν, σιγά μην τα θυμούνται με λεπτομέρειες. Θα τα διηγηθούν όπως όπως, οι γονείς σου θα σε ρωτήσουν ενδεχομένως τι και πώς κι εσύ θα τους εξηγήσεις απλώς ότι ΙΣΩΣ έτυχε να αναφερθείς στο περιστατικό, αλλά δε θυμάσαι λεπτομέρειες (εκδοχή που είναι πολύ κοντά στην αλήθεια). Οι γονείς σου δε θα πληγωθούν από κάτι που ίσως είπες στα 16 σου, έχουν ήδη πολλά και μάλλον πιο σοβαρά προηγούμενα με τους συγγενείς.
Θα σου πω τι θα έκανα εγώ. Θα μιλουσα πρώτα στους δικούς μου, εξηγώντας τους πώς ακριβώς έγιναν τα πράγματα και πως γνωρίζοντας το ποιον αυτών των ανθρώπων μετανιώνω ειλικρινα που τους έδωσα έστω κι αυτό το πάτημα εναντίον της οικογένειας μου γιατί πάτημα θα έβρισκαν έτσι κι αλλιώς. Μετα θα τηλεφωνούσα στα αληθινά μιάσματα και θα τους εριχνα τον εξαψαλμο να σταματησουν τις μαφιόζικες σπόντες κι ότι αν θέλουν, να μιλήσουν στα ίσια γιατί εγώ δεν έχω μυστικά από την οικογένεια μου κι ότι η οικογένεια μου γνωρίζει όλη την αλήθεια. Θα τους ελεγα ότι έπρεπε να καταλάβω το… Διαβάστε περισσότερα »