Αγαπητή Α,μπα και αγαπητή Αμποπαρέα, Γεια σας! Είμαι σε μία σχέση εδώ και 7 χρόνια, ως εκ τούτου έχω γνωρίσει όλη την οικογένεια του συντρόφου μου. Πλέον μένουμε μαζί, κοντά στη δική του οικογένεια, έτσι τους βλέπω σχεδόν καθημερινά. Η ερώτησή μου έχει να κάνει με την 8χρονη ανιψιά του, την οποία γνωρίζω από τότε που ήταν ενός έτους. Από τόσο μικρή έδειξε όχι ότι δε με συμπαθεί αλλά ότι δε με θέλει με τον θείο της. Όποτε πιανόμασταν από τα χέρια και ήταν μπροστά, θα προσπαθούσε να μας χωρίσει. Αρχικά ήταν αστείο αλλά συνεχίστηκε με το πέρασμα του χρόνου, ενώ περίμενα να υποχωρήσει. Της έχω μεγάλη αδυναμία, περνάμε αρκετό χρόνο μαζί, προσπαθώ να παίζουμε παιχνίδια που δεν τα παίζει σπίτι της, της μαθαίνω να χειρίζεται τον υπολογιστή (δεν έχουν σπίτι), συζητάμε πλέον για αρκετά πράγματα, τραγουδάμε, χορεύουμε, της αρέσει να με ακολουθεί όταν κάνω δουλειές στο σπίτι και δεν κάθομαι απλά στον καναπέ, φαίνεται ότι θέλει να κάνουμε παρέα αλλά κάνει σχόλια που με ενοχλούν γιατί νιώθω ότι δεν υπάρχουν όρια και δεν ξέρω αν είναι δικό μου το λάθος, έστω και εν μέρει. Ειδικά το τελευταίο διάστημα που μένουμε μαζί με τον σύντροφό μου, έχει παραγίνει η κατάσταση. Μερικά από τα σχόλια -Η μαμά μου καθαρίζει τις πατάτες καλύτερα από εσένα. -Μην είσαι χαζή, το ρουζ μπαίνει στα μάγουλα. (είχα βάλει λίγο ως σκιά) -Το τραπεζάκι έχει σκόνη, μα καλά, δεν καθαρίζεις καθόλου; -Όλο βλακείες κάνεις. -Ούτε γλυκό δεν μπορείς να φτιάξεις (Ο φίλος μου είναι εκείνος που φτιάχνει τα γλυκά, εγώ συμμετέχω ελάχιστα σε αυτό, μάλιστα μία φορά είχαμε φτιάξει οι 3 μας γλυκό, το τι σπρωξιές έφαγα, τι προσβολές δεν περιγράφεται) -Είσαι άχρηστη και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. -Δε σε κράτησαν στη δουλειά γιατί δεν ήσουν καλή . Κατά τη μετακόμιση, όταν έφερα τα πράγματά μου δηλαδή σε αυτό το σπίτι, έτρεχε παντού, με έσπρωχνε να ανοίξει η ίδια τις κούτες, επικρατούσε μία τρέλα και ομολογώ ότι ζορίστηκα πολύ να μη βάλω τις φωνές στο παιδί. Όποτε έρχεται σπίτι μας, λέει και κάτι. Ο θείος της τής εξηγεί ότι δεν είναι σωστό να μιλάει έτσι, ότι με κάνει να αισθάνομαι άσχημα και αυτό δεν είναι σωστό, ότι δεν πρέπει να με προσβάλει. Εγώ αυτό που της λέω κάθε φορά που λέει κάτι προσβλητικό/άσχημο είναι ότι δεν της μιλάω άσχημα, ούτε την προσβάλω, ότι με στενοχωρεί και ότι την παρακαλώ να μου μιλάει όμορφα, όπως της μιλάω και εγώ. Το τελευταίο δίμηνο έχω παρατηρήσει ότι μου τη λέει λιγότερο αλλά έχει αρχίσει να προσβάλει το θείο της όπως “δε θα τα καταφέρεις ποτέ με τη δουλειά”. Να σημειώσω ότι αυτά δεν τα λέει ποτέ μπροστά στους γονείς της ή στη γιαγιά της. Μόνο όταν είμαστε οι τρεις μας. Ούτε όταν είμαστε μόνο οι δυο μας έχει πει κάτι τέτοιο, τώρα που το σκέφτομαι. Η οικογένεια του συντρόφου μου έχει δείξει να με συμπαθεί από την πρώτη στιγμή. Και εγώ τους συμπαθώ μέχρι ένα βαθμό, δεν ταιριάζουμε αλλά τους συμπαθώ, επομένως δεν ξέρω κατά πόσο αυτό προέρχεται από εκείνους, αν έχει ακούσει πράγματα και τα επαναλαμβάνει ή αν είναι δικά της συναισθήματα. Ο σύντροφός μου μού λέει ότι απλά ζηλεύει αλλά πότε ξεπερνιέται αυτό; Ξεπερνιέται ποτέ; Υπάρχει κάτι άλλο από αυτά που της λέω ήδη που να μπορώ να κάνω; Στους γονείς της δεν έχω μιλήσει, επειδή δε μου έχει φερθεί έτσι μπροστά τους και, από τα δείγματα που έχω, απλά θα της βάλουν τις φωνές, που δεν έχει νόημα, δε βοηθάει το παιδί και δεν αλλάζει κάτι. Υγ. Λένα, ζητώ συγγνώμη αν το λάβεις πολλές φορές, έχει φάει ένα κόλλημα η φόρμα/το ίντερνετ/το σύμπαν και έχω πατήσει αρκετές φορές αποστολή.
– Εγώ δεν είμαι θεία;
Νομίζω ότι πρέπει να συγκεντρωθείς στο πώς φέρεται σε σένα, και μόνο σε αυτό, ανεξάρτητα από το πώς φέρεται στον θείο της (αυτό είναι δικό του θέμα, έχει άλλη σχέση μαζί της).
Πρώτα, πρέπει να μιλήσεις στον σύντροφο σου και να του πεις ότι δεν δέχεσαι να σου φέρεται άσχημα ένα παιδί στο σπίτι σου, όσο χρονών κι αν είναι, γιατί το «ζηλεύει», αν ζηλεύει, δεν είναι δικαιολογία. Δεν είσαι κηδεμόνας της για να κάνεις τη δύσκολη δουλειά να της μάθεις τρόπους, αλλά έχεις απολύτως δικαίωμα να περιφρουρήσεις τα όρια σου, όπως αρμόζει όταν έχεις να κάνεις με ένα παιδί. Υπάρχουν πολλές πιθανές εξηγήσεις για τη συμπεριφορά της εκτός του ότι ζηλεύει, και μια από αυτές είναι ότι σου φέρεται έτσι, επειδή βλέπει ότι μπορεί να το κάνει, χωρίς να έχει συνέπειες, και τώρα το επεκτείνει και στον θείο.
Δεν συμφωνώ με την άποψη «το παιδί είναι παιδί», και πιστεύω ότι πρέπει να έχει συνέπειες όταν μιλάει έτσι. Καλά κάνεις και επισημαίνεις την άσχημη συμπεριφορά, συνέχισε να το κάνεις, αλλά όχι ως παράκληση, και χωρίς το επιχείρημα «μα εγώ σου μιλάω σωστά». Ως δεδομένο, με αποφασιστικότητα, και όσο ψύχραιμα και άχρωμα μπορείς. «Δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι». Χωρίς μεγάλες και αναλυτικές εξηγήσεις περί συμπεριφοράς. Ξέρει πολύ καλά τι εννοείς όταν λες «έτσι». Και μετά, βρες με ποιον τρόπο θα έχει συνέπειες. Θα φεύγεις; Δεν θα παίζεις μαζί της; Θα συντομεύει η επίσκεψη; Βρες ένα σχέδιο δράσης που είναι λογικό, και κάνε το πραγματικότητα με μια προειδοποίηση, κάθε φορά. Η συνέπεια δεν είναι τιμωρία, είναι η αυτονόητη συνέχεια, αυτό που ζούμε όλοι μας στις ζωές μας όταν δεν φερόμαστε σωστά.
Στο κάτω κάτω, αν δεν περνάς καλά, φρόντισε να αραιώσεις τις επισκέψεις της. Σπίτι σου είναι. Και μην διστάσεις να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι δεν τρελαίνεσαι να την βλέπεις συχνά. Ελπίζω να μη λες «της έχω μεγάλη αδυναμία» από κεκτημένη ταχύτητα. Η κοινωνία περιμένει από τις γυναίκες, ειδικά από τις γυναίκες που δεν έχουν δικά τους παιδιά, να αγαπάνε τα παιδιά και να τους «έχουν αδυναμία», ειδικά τα παιδιά της άμεσης οικογένειας. Το περιμένουν οι γύρω τους ως εξασφάλιση ότι και η ίδια «είναι έτοιμη» να γίνει μάνα, ότι εκπληρώνει την γυναικεία της φύση, που είναι να γίνεται αυτόματα τροφός. Δεν είσαι υποχρεωμένη να την αγαπάς. Να της φέρεσαι καλά, είσαι, αλλά να την αγαπάς, δεν είσαι. Το λέω για να είμαστε σίγουρες για το αποσμητικό μας. Γιατί είναι πιθανό ΟΛΟ αυτό να πηγάζει από εκεί, ακόμα και η συμπεριφορά του παιδιού. Μην υποδύεσαι το καλό υποκατάστατο μάνας στην ανιψιά για να σε δεχτεί η οικογένεια του.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι υπέροχα ανακουφιστική η απάντηση της Α,μπα! Αγαπητή φίλη, έχω φάει μπούλινγκ από 8χρονο κ ήταν μια φοβερά δυσάρεστη εμπειρία, γιατί εγώ ήμουν 30 κ εκείνος 8 κ γιος φίλων της παρέας. Μου έβγαλε το λάδι για πάνω από χρόνο με την ανοχή όλων! Οι γονείς στα τέτοια τους. Όλοι μου ελεγαν “σε γουστάρει ο μικρός χαχα”, τόσο κρίπι. Οι επιλογές μου μηδαμινές σχεδόν. Τελικά, είδα κ απόειδα, κ έγινα…8. Του την είπα εγώ μπροστά σε όλους μία κ μοναδική φορά. Ε, σταμάτησε. Σε μένα μόνο, βέβαια. Ολοι με έβγαζαν υπερβολική κ αυστηρή κλπ κ τώρα το παιδί αυτό, το… Διαβάστε περισσότερα »
“Σε γουστάρει ο μικρός”, μάαααιστα… Έτσι ο μικρός μαθαίνει ότι την αγάπη τη δείχνουμε με το να βασανίζουμε τον άλλον.
Εντελώς ψύχραιμα, άντε γ……. παιδάκι. Έτσι αρχίζουν τα θρίλερ Orphan, ο Εξορκιστής κλπ.
αντε τωρα με το μ@@@μενο!! συγνωμη καλημερα ηταν αυθορμητο “αγαπω τα παιδια”
Προφανως η μικρή το έχει δει σαν παιχνίδι να σου μιλάει έτσι άσχημα και δοκιμάζει τα όρια, όσο βλέπει ότι την παίρνει συνεχίζει. Εγώ θα έβαζα το όριο στις τόσο συχνές επισκέψεις παντως, επειδή μένετε δίπλα δε σημαινει ότι πρέπει να είναι όλη μέρα σπίτι σας. Φαίνεται πως η μικρή μπαινοβγαίνει σπίτι σας όποτε θελει. Για παράδειγμα όταν μετακομισες και τακτοποιουσες τις κούτες, ποιος ο λογος να έχεις ένα παιδάκι μέσα στα πόδια σου;
Ε μα πες τα, κ εμένα αυτό με τη μετακόμιση πολύ άσχημα μου έκατσε. Γενικά το ότι τους βλέπει κάθε μέρα γιατί μένουν κοντά, τη στιγμή που απ’ ότι καταλαβαίνω δεν τρελαίνεται γι’ αυτό. Μάλλον έχει να βάλει και άλλα όρια πέρα απ’το 8χρονο…
Μήπως κρατάει το κορίτσι κάποιες ώρες για να το προσέχει; γιατί λέει ότι είναι σχεδόν καθημερινή η επαφή, ότι η μικρή της την είπε που έχασε τη δουλειά της και ότι η κοπέλα ως ερώτησής προσπαθεί να κάνει πράγματα που δεν κάνουν στο σπίτι. Οπότε, μήπως της έχουν ζητήσει να προσέχει το κορίτσι για κάποιες ώρες και η ερωτηθείσα δε μπορεί να πει όχι γιατί είναι οικογένεια του συντρόφου της;
Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι το παιδί ακούει τους γονείς του να σε επικρίνουν και μεταφέρει αυτή τη διάθεση, όταν είστε μόνες μαζί. Όμως, υπάρχει περίπτωση να αναπαράγει συμπεριφορά που δέχεται η ίδια. Δηλαδή, μπορεί οι γονείς της να είναι επικριτικοί απέναντί της, κι αυτό που εισπράττει να το διοχετεύει μετά σε εσένα. Σαν να έχει εντυπωθεί μέσα της ότι είναι φυσιολογικό κι αποδεκτό να φερόμαστε έτσι σε όποιον νιώθουμε κοντά μας. Ό,τι και να ισχύει – που μπορεί να ισχύουν και τα δύο σε ένα βαθμό- πρέπει να μάθει ότι οι κακές συμπεριφορές έχουν συνέπειες. Για παραδειγμα, στη… Διαβάστε περισσότερα »
Βασικό να μάθουν τα παιδιά ότι υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις τους – δλδ τι θα γίνει όταν μεγαλώσουν κ μπούνε στην ενήλικη κοινωνία κ έχουν συνέπειες, πχ απόλυση από εργασία, διακοπή σχέσης κτλ; θα είναι μεγάλο χαστούκι. Είχα μαθητή μου που δεν διάβαζε γιατί έπαιζε παιχνίδια στον υπολογιστή. Μίλησα τόσες φορές στους γονείς του να του βάλουν ωράριο κ όρια στο παιχνίδι που θα έφτιαχνα άνετα κοτσίδα ραπουνζέλ στη γλώσσα μου. Οι γονείς μόνο φωνές κ από πράξεις τίποτα. Χάνω την υπομονή μου με τους γονείς, βγάζω το πολυεργαλείο που κουβαλάω μαζί μου, αφαιρώ το σκληρό δίσκο του υπολογιστή κ… Διαβάστε περισσότερα »
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς! Κι εγώ είχα σκεφτεί να της πάρω το κινητό, αλλά ήθελα να το κάνει η η μαμά της, για να σταματήσει να φοβάται την αντίδραση τής κόρης της και να λειτουργήσει σαν μαμά όπως πρέπει. Αυτό που οι γονείς φοβούνται πια τα παιδιά, με ξεπερνάει. Ενώ τα παιδιά, μέσα τους, έχουν ανάγκη τα όρια.
Αρχικά γιατί περνάς τόσο χρόνο με αυτό το παιδί δεν έχω καταλάβει. Ούτε παιδί σας να ήταν, από το κείμενο σου φάνηκε ότι είναι μαζί σας σχεδόν σε καθημερινή βάση. Αφού δοκίμασες τα πάντα, η μόνη λύση είναι να κόψεις επαφές με το μικρό κακομαθημένο, απορώ πώς είσαι τόσο ψύχραιμη, αν είχα υποστεί σπρωξιες και βρισιές το πιθανότερο είναι ότι το μικρό τέρας θα με έβλεπε και θα άλλαζε πεζοδρόμιο. Και μην ακουσω παιδάκι ειναι, ζηλεύει, δεν του έχουν βάλει όρια, γονείς έχει ας το μαζέψουν. Και ο Ηρώδης σου λέει παρεξηγημένη προσωπικότητα. 😁
Ο Ηρωδης έκανε μισές δουλειές 😆
Μεγάλη η Χάρη Του!
Συμφωνω απολυτως με την τελευταια παραγραφο της απαντησης. Πώς μπορείς να έχεις αδυναμία σε ένα παιδί με τόσο κακή συμπεριφορά και δεν είναι και δικό σου;
Φυσικά και μπορείς να έχεις αδυναμία σε οποιοδήποτε παιδί και ακόμα να το αγαπάς γιατί δε βλέπεις την αταξία ή την κακή συμπεριφορά βλέπεις πίσω από αυτό. Βλέπεις ένα παιδί! Η κακή συμπεριφορά είναι κάτι επίκτητο σε ένα παιδί γιατί διδάσκεται ή επιτρέπεται να διαιωνίζεται. Η κακή συμπεριφορά είναι ανεπίτρεπτη και πρέπει να διορθωθεί άμεσα. Οχι να τα βάζουμε με ένα παιδί που διδάσκεται από ενήλικες να είναι κακότροπο και επικριτικό. Απ´ την άλλη αυτό το κορίτσι έχει άλλα θέματα και συμπεριφέρεται έτσι που φάνηκαν από το άρθρο. Το περιβάλλον στο σπίτι αλλά λέει και άλλα δείχνει…. Μπράβο στη θεματοθετρια… Διαβάστε περισσότερα »
Παιδιά δεν έχω, αλλά μου φαίνεται πολύ απίθανο να τα λέει όλα αυτά μόνο επειδή ζηλεύει. Πολύ καραμπινάτα πατριαρχικά σχόλια για ένα παιδί 8 χρονών. Και δεν χρειάζεται να πω ποιοί της τα βάζουν στο κεφάλι. Άποψή μου πάντα.
Μόνο εμένα μου φάνηκε ότι κάπου μέσα στις προσβολές της μικρής υποθάλπτεται σεξισμός;
“Η μαμά μου καθαρίζει τις πατάτες καλύτερα από εσένα” , “Το τραπεζάκι έχει σκόνη, μα καλά, δεν καθαρίζεις καθόλου;” , “Ούτε γλυκό δεν μπορείς να φτιάξεις” , “Είσαι άχρηστη και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.” , “Δε σε κράτησαν στη δουλειά γιατί δεν ήσουν καλή”
Δεν λες πολλά για τους γονείς της, αλλά μήπως τέτοιες συμπεριφορές της δείχνουν στο σπίτι; Επίσης μπορεί να αναφέρονται και όλα αυτά μπροστά της από τους γονείς για σένα. Μήπως το πρόβλημα είναι (και) αλλού;
Της έχεις μεγάλη αδυναμία ενώ σου συμπεριφέρεται σκ@τένια; Και εμένα μου μυρίζεται ότι το λες επειδή έτσι πρέπει να είναι, αυτός είναι ο ρόλος που περιμένουν απο εσένα. Τώρα για τα υπόλοιπα, θεωρώ ότι κάτι πρέπει να ακούει στο σπίτι της, μου φαίνεται δύσκολο να τα βγάζει απ’το κεφάλι της. Μπορεί να μιλάνε υποτιμιτικά για σένα οι γονείς της…
Είναι 8 ετών , και ένα παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρει πολυ καλά πως πρέπει να συμπεριφέρεται στους γύρω του.
Την οριοθετείς, δεν της επιτρέπεις να σου συμπεριφέρεται έτσι, και φυσικά όπως λέει η Λένα με συνέπειες. Τα παιδιά πάνε μέχρι που τα αφήνεις, αν δεν τραβήξεις μία κόκκινη γραμμή θα συνεχίσουν να πηγαίνουν, δεν ξέρουν που σταματούν εσύ θα τους το δείξεις αυτό.