Αγαπητή «Α, μπα»: Γιατί την κάνω ακόμα παρέα ενώ ξέρω ότι μου κάνει κακό;

Αγαπητή Α, μπα. Έχω μια φίλη χρόνων (7 για την ακρίβεια). Πάντα είχα και άλλες παρέες στις οποίες προσπαθουσα να την ενταξω (ήθελε και αυτή), γινόταν το επίκεντρο (μειώνοντας με) και μετά ξεκοβε προσπαθώντας να κάνει το ίδιο και σε εμένα (δηλαδή να με κάνει να ξεκοψω). Όταν για τους Χ, ψ λόγους εγώ σταματούσα να κάνω παρέα με τους υπόλοιπους και της έλεγα τα παράπονα μου, μου απαντούσε με την εξής φράση “εγώ στα έλεγα” (Χωρίς να της έχουν κάνει κάτι ιδιαίτερο). Το θέμα μου είναι το γεγονός ότι με μειώνει μπροστά σε αλλά άτομα και εγώ το κατάλαβα σχετικά αργά. Ακόμα όμως και όταν το κατάλαβα δεν θέλησα να το κάνω θέμα γιατί φοβόμουν ότι δεν θα το καταλάβει ή θα μου πει ότι έκανε πλάκα για να μη πάρει διαστάσεις το θέμα (έχει γίνει στο παρελθόν και τη γνωρίζω αρκετά καλά ώστε να ξέρω ότι θα γίνει το ένα από τα δύο). Πρόσφατα γνώρισα κάποια άτομα που θεωρώ πολυ καλους μου φίλους και μπήκε στη παρέα με το έτσι θέλω. Τα υπόλοιπα άτομα κατάλαβαν ότι κάτι πάει λάθος με τη φίλη μου (π.χ. Προβάλει πολυ τον εαυτό της με βάση τα θέματα που τους αρέσουν) και προσφάτως με μείωσε λεκτικά μπροστά τους. Συγκεκριμένα πηγα να ανοίξω ένα επιστημονικό θέμα και πριν προλάβω να μιλήσω για αυτό μου είπε: Α! Δεν περίμενα να πεις κάτι τέτοιο αφού λες όλο βλακείες. Εγώ έμεινα με ανοιχτό το στόμα και ακούγοντας τα γέλια των υπολοίπων έμεινα πανικόβλητη να τους κοιτάω. Παλιότερα ίσως και να μη με πείραζε τόσο απλά στην προκειμένη περίπτωση με τα άτομα που έχω να κάνω με ρίχνει ψυχολογικά και όχι μόνο αυτό. Μου βγαίνουν διάφορα θέματα εμπιστοσύνης με την υπόλοιπη παρέα και δεν λέω να καταλάβω οτι όλα αυτά είναι στο κεφάλι μου. Το ερώτημα μου είναι: γιατί την κάνω ακόμα παρέα ξέροντας ότι μου κάνει κακό?

–Κατερίνα

Αυτό, είναι ερώτημα που δεν μπορώ να σου απαντήσω εγώ. Δεν είναι κάτι πρωτότυπο, αλλά δεν υπάρχει μόνο μια απάντηση. Σε γενικές γραμμές, δεν την κάνεις πέρα γιατί πιστεύεις ότι κάτι κερδίζεις, ή φοβάσαι αντιστοίχως ότι κάτι θα χάσεις. Θα ήταν πολύ απλό αν είχαμε πάντα την δύναμη να διακόπτουμε επιλογές που μας κάνουν κακό. Δεν θα υπήρχαν δίαιτες, ας πούμε.

Αν δεν μπορείς ούτε εσύ να καταλάβεις, τότε πρέπει να πας σε ειδικό. Και το λέω επειδή γέλασαν και αυτοί που θεωρείς «πολύ καλούς φίλους» και δεν σε υπερασπίστηκε κανείς τους. Αν παλιότερα δεν σε πείραζε τόσο πολύ, τότε παλιότερα ήσουν ακόμη πιο υποχωρητική και ανεκτική απ’ όσο σου κάνει καλό. Δεν λες να καταλάβεις ότι όλα αυτά είναι στο κεφάλι σου διότι δεν είναι στο κεφάλι σου: η «φίλη» σου είπε ότι λες όλο βλακείες, «για πλάκα». Δεν υπάρχει σύμπαν στο οποίο είναι αστείο αυτό που έγινε.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News