Αγαπητή «Α, μπα»: Προβληματίστηκα όταν έμαθα ότι ο πρώην μου χώρισε απ’ την κοπέλα του

Αγαπητή Α, μπα: Είμαι 22 χρονών και με το αγόρι μου είμαστε μαζί κοντά 5 μήνες. Ξέρω ότι οι 5 μήνες είναι αρκετά μικρό χρονικό διάστημα για οποιαδήποτε απόφαση ή συναίσθημα, καθώς δεν έχεις γνωρίσει πλήρως τον άλλον, αλλά έχω αρχίσει να αισθάνομαι πως η απόφασή μου να κάνω σχέση δεν ήταν κάτι παραπάνω από μια βιαστική και ενθουσιώδη επιπολαιότητα. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Φλερτάραμε μόλις 3 μέρες πριν κάνουμε σεξ πρώτη φόρα (δεν ξέρω κιόλας αν αυτό με κατατάσσει στην κατηγορία της “εύκολης”). Η απόφαση να προχωρήσουμε τόσο γρήγορα ήταν δική μου. Θα μπορούσες να πεις ότι “τον πίεσα” με κάποιον τρόπο. Αλλά αυτό αισθανόμουν να κάνω. Ο ίδιος είχε ήταν ήδη σε ελεύθερη σχέση όταν γνωριστήκαμε και δεν ήθελε να έχουμε κάτι παραπάνω από ένα one night stand. Ωστόσο, επειδή αυτό με πλήγωνε ήθελα να έρθω σε στενή επαφή μαζί του για μία και τελευταία φορά. Και πραγματικά ήταν υπέροχα! Το καλύτερο σεξ που είχα κάνει ποτέ μου! (Καλά όχι ότι έχω την τρομερή εμπειρία αλλά ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί). Ήταν τρυφερός, προσεχτικός, ενδιαφερόταν για το πως να με ικανοποιήσει. Και το πιο σημαντικό για μένα ήταν ότι μετά το σεξ δεν έφυγε. Έμεινε και κοιμηθήκαμε αγκαλιά (θα καταλάβεις στην συνέχεια γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα είναι για μένα) . Όλο το βράδυ με κοιτούσε που κοιμόμουν… Ένιωθα το βλέμμα του και το επόμενο πρωινό το παραδέχτηκε κιόλας. Εάν αυτό δεν είναι αγάπη τότε τι είναι? Και ίδιος του ένιωσε έντονα πράγματα γι αυτό και τελικά καταλήξαμε να κάνουμε σχέση. Απλά όπως προείπα όλα έγιναν πολύ γρήγορα… Στον μήνα πάνω μου είπε πως είναι ερωτευμένος μαζί μου και θέλει η σχέση μας να καταλήξει σε κάτι σοβαρό και στο δίμηνο σχεδόν είπαμε σ’ αγαπώ. Ξέχασα να αναφέρω πως αυτός σπουδάζει στον τόπο μόνιμης κατοικίας του (συνεπώς μένει με τους γονείς του) ενώ εγώ σπουδάζω σε διπλανό νόμο. Παρ’ όλα αυτά επέστρεφα στην πόλη μου κάθε ΣΚ, διότι εργαζόμουν και έτσι βρισκόμασταν. Όλα αυτά τα ανέφερα για να καταλήξω στο γεγονός ότι γνώρισα τους γονείς του πάρα μα πάρα πολύ γρήγορα για μένα. Έπρεπε βλέπεις κάπου να βρισκόμαστε σαν άνθρωποι μιας και το πάθος και ο έρωτας ξεχείλιζαν. Δεν λέω μια χαρά άνθρωποι είναι οι γονείς του αλλά τώρα που έχει αρχίσει να περνάει ο καιρός δεν τα βλέπω το ίδιο… Κατ’ αρχάς η μαμά του κάθε φορά που πάω σπίτι του δεν μας αφήνει σε ησυχία. Για μένα μιλάει πολύ ανακυκλώνοντας θέματα άνευ λόγου. Όταν τον επισκέπτομαι επισκέπτομαι αυτόν όχι τους γονείς του. Θέλω να κάνουμε πράγματα μαζί ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα καθόμαστε αγκαλιά στο κρεβάτι. Δεν πάω σπίτι του για να πιω καφέ με την μαμά του! Έπειτα, είμαι άνθρωπος που όταν έχει κάποιο πρόβλημα δεν θα το συζητήσει εύκολα. Θα το κρατήσω μέσα μου και θα προσπαθήσω να το αντιμετωπίσω όταν περάσει ο πανικός. Δεν ανοίγομαι εύκολα και όταν το κάνω (καλή ώρα τώρα) σημαίνει ότι έχω φτάσει στο αμήν και είμαι ένα βήμα πριν κάνω μπαμ! Η παιδεία μου ήταν να μην μιλάω πολύ, να εργάζομαι σκληρά και ότι στόχους θέτω να τους πετυχαίνω. Συνεπώς, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω μια έντονη ρουτίνα ζώντας μ’ ένα μόνιμο άγχος. Σ’ αντίθεση με μένα ο καλός μου είναι το άλλο άκρο. Ποτέ του δεν ένιωσε πίεση απ τους γονείς του σε οτιδήποτε. Ούτε καν στις πανελλήνιες! Εγώ πέρασα σε Πολυτεχνείο και αυτός σε ένα ΤΕΙ αμφιβόλου επιπέδου και να φανταστείς οι γονείς μου με πίεσαν να ξαναδώσω γιατί δεν έκανα αυτό που ήθελαν, να περάσω σε κάποια στρατιωτική σχολή. Είμαστε η μέρα με την νύχτα και δεν μπορεί να με νιώσει σε ορισμένα πράγματα. Και αντί να κάνει μια προσπάθεια ξεκινάει το κήρυγμα λέγοντας ότι είμαι υπερβολική. Για μένα, απλώς δεν μπορεί να δεχτεί και να ενστερνιστεί ότι εφόσον μεγάλωσα με αυστηρές αρχές και πειθαρχία δεν μπορώ να ξεκινήσω τώρα έναν καινούριο τρόπο ζωής βασισμένο στο “έλα μωρέ γι όλους έχει ο θεός κανένας δεν χάνεται”. Και μέσα σ’ όλα αυτά έχω και την μητέρα του αλλά και τους δικούς μου να με πιέζουν για ένα κοινό μέλλον. Η μητέρα του να θέλει εντός πενταετίας να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά, ο πατέρας μου να μην δεχτώ την πρόταση εργασίας σε μια μεγάλη εταιρία στην πρωτεύουσα και να μείνω στην επαρχία με το αγόρι μου και η μητέρα μου να χωρίσουμε εφόσον εγώ θα βρίσκομαι στην Αθήνα και αυτός στην Βόρειο Ελλάδα. Επίσης με τον καλό μου διαφέρουμε σε κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό. Εγώ θέλω να κάνω καριέρα. Θέλω να κάνω τόσα πολλά πράγματα στην ζωή μου… να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα μπορώ και να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο! Ο καλός μου πάλι όχι… συμβιβάζεται με μια απλή δουλειά τύπου “δημοσίου υπαλλήλου” αρκεί να έχει ένα μισθό κάθε μήνα ακόμα και σε ένα περιβάλλον δίχως προοπτικές εξέλιξης. Δεν του αρέσουν τα ταξίδια, διότι λέει πρέπει να κάνει αρκετή οικονομία και έχει άλλα πιο σημαντικά προβλήματα να αντιμετωπίσει. Τον εμπιστεύομαι αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να του έχω πίστη σ’ αυτό το κομμάτι. Όλοι οι παραπάνω προβληματισμοί πυροδοτήθηκαν όταν έμαθα ότι ο πρώην μου χώρισε απ’ την κοπέλα του. Ο πρώην μου βλέπεις αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο στην ζωή μου. Ήταν η πρώτη μου σχέση και μέγα λάθος ταυτόχρονα. Έμπλεξα μαζί του ενώ είχε ήδη κοπέλα και μάλιστα συνεχίσαμε να είμαστε μαζί κατά κάποιο περίεργο τρόπο. Αυτή η περίεργη αλλά καθαρή σαρκική σχέση κράτησε περίπου 3 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια αυτός είχε την κοπέλα του -με την οποία ήταν μαζί αρκετά χρόνια- είχε όμως και μένα παράλληλα. Όπως είναι προφανές βρισκόμασταν μόνο για γρήγορο σεξ στα κρυφά στο γραφείο του. Το οποίο και δεν μου άρεσε. Το συνέχισα όμως γιατί κατά βάθος μου άρχισε να μου αρέσει ο ίδιος. Και ήλπιζα πάντα σε κάτι παραπάνω. Προσπάθησα αρκετές φορές να διακόψω αυτό που είχαμε αλλά δεν τα κατάφερα. Παρ’ όλο που πληγώθηκα αρκετές φορές και που έφυγα στο εξωτερικό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ίσως το γεγονός ότι συνεργαζόμαστε επαγγελματικά δεν βοήθησε καθόλου την όλη κατάσταση. Βλέπεις, αυτός είναι 8 χρόνια μεγαλύτερος από μένα και κατέχει μια εξέχουσα θέση στην πόλη που σπουδάζω. Συμμετέχει σε πολλά προγράμματα, ψάχνει, ερευνεί και γενικότερα βελτιώνεται συνεχώς και δεν μένει στάσιμος. Δεν θα κρύψω το γεγονός ότι μου λείπει που δεν μιλάμε πλέον για επαγγελματικά θέματα. Να με καθοδηγεί σαν πιο έμπειρος τώρα που ξεκινάω την επαγγελματική μου καριέρα. Μου άρεσε να τον έχω στην ζωή μου και να τον αφήσω μου είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Μέχρι που σκέφτηκα να χωρίσω το αγόρι μου και να κάνω μια υποτυπώδη σχέση μαζί του έστω και με 700 χλμ ενδιάμεσά μας. Δεν μπορώ να τον αφήσω και όσο περνάει ο καιρός δεν λέει η σκέψη μου να φύγει απ’ αυτόν… Ίσως φταίει ότι είναι μεγαλύτερός μου (ενώ το αγόρι μου είναι ένα χρόνο μικρότερός μου) ή ότι έχει μια ενδιαφέρουσα καριέρα που κυνηγάει ή η πίεση που νιώθω εγώ γενικά απ το περιβάλλον μου και απ το αγόρι μου… δεν ξέρω… πραγματικά δεν ξέρω! Αυτό που γνωρίζω βέβαια με σιγουριά είναι ότι η απιστία δεν αξίζει στο αγόρι μου. Είναι δίπλα μου με τον τρόπο του και με λατρεύει. Φαίνεται ότι με λατρεύει. Θυσία γίνεται για μένα αλλά υπάρχουν όλα τα παραπάνω. Ενώ ο πρώην μου με “θυμήθηκε” αφού χώρισε. Ποτέ δεν είχε χρόνο αποκλειστικά για μένα σαν άτομο και δεν τον ένοιαξε ποτέ τι αισθάνομαι εγώ γι αυτόν. Ούτε καν στο σεξ ενδιαφέρθηκε ποτέ να μάθει να μου αρέσει ή δεν μου αρέσει κάτι. Αυτός ο χαμός επικρατεί στο κεφάλι μου εδώ και καιρό. Δεν ξέρω τι να κάνω, τι να σκεφτώ και κυρίως δεν ξέρω εάν οι διαφορές που έχω με το αγόρι μου μπορούν να ξεπεραστούν και να βρεθεί κάποια στιγμή η χρυσή τομή. Και αν τελικά αξίζει όλη αυτή η προσπάθεια. Ελπίζω να μην είμαι παράλογη και υπερβολική. Συγνώμη που σε κούρασα με την πολυλογία μου αλλά είσαι η τελευταία σανίδα σωτηρίας όντας πλήρως αντικειμενική. Σε ευχαριστώ πολύ!

– Μπερδεμένη

Εύχομαι να μην το εννοείς ότι είμαι η «τελευταία σανίδα σωτηρίας».

Ως πλήρως αντικειμενική, θα σου πω ότι η απάντηση είναι πανεύκολη. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος σου κάνει.

Αναρωτιέμαι γιατί πιστεύεις ότι οι επιλογές σου περιορίζονται ανάμεσα σε αυτούς τους δυο, ενώ είσαι 22 χρονών και ελεύθερη να ορίσεις τη ζωή σου όπως θέλεις.

Ίσως γι’αυτό είσαι μπερδεμένη. Γιατί για κάποιο λόγο έχεις πιστέψει ότι αν έχεις προσφορά από κάποιον που λέει ότι «αγαπάει», πρέπει να είσαι οπωσδήποτε με αυτόν τον κάποιον, οπότε αν έχεις προσφορές από δυο, βραχυκυκλώνεις.

Θα σου πω και κάτι άλλο. Αν θέλεις μέντορα για τα επαγγελματικά σου, εφόσον δεν έχεις οικογενειακή υποστήριξη, τότε φρόντισε να βρεις έναν μέντορα που δεν είναι παράλληλα και γκόμενος σου. Υποψιάζομαι ότι δεν έχεις φανταστεί άλλον τρόπο. Μπορείς να θαυμάζεις και να θέλεις κάποιον χωρίς να έχει πετύχει επαγγελματικά αυτά ακριβώς που θέλεις εσύ να πετύχεις. Αυτό θα πει «ανεξάρτητη γυναίκα».