Ο θείος και νονός μου εργαζόταν (και ζούσε σχεδόν μόνιμα) επί 15 συναπτά έτη σε χώρες της Μέσης Ανατολής, μακριά από την οικογένειά του την έβλεπε μία βδομάδα το τρίμηνο που επέστρεφε στα πάτρια εδάφη. “Στην ξενιτιά”, όπως λέει, είχε μία επιτυχημένη καριέρα με υψηλές αποδοχές, η οποία έληξε πριν μισό χρόνο, οπότε και άρχισε την αναζήτηση νέας εργασίας, κυρίως στην ίδια περιοχή.
Τις προάλλες, λοιπόν, σε μία κουβέντα που είχαμε οι δύο μας, τον ρώτησα αν και με τι μισθό θα σκεφτόταν να γυρίσει και να εργασθεί στην Ελλάδα. Η απάντηση ήταν “νι συν ένα (ν+1)”, και όταν είδε ότι δεν καταλαβαίνω μου εξήγησε: “όσα βγάζει η θεία συν ένα ευρώ”. Εγώ εννοείται πως έμεινα speechless. Γιατί είναι φυσικά ντροπή μία γυναίκα να βγάζει περισσότερα από τον άντρα της. (Σημειώνω πως η σύζυγός του και θεία μου έχει μία απαιτητική, σταθερή και καλοπληρωμένη εργασία).
Στην ίδια συζήτηση, μιλώντας για τις οικογενειακές σχέσεις, μου πέταξε (κατά λέξη) το εξής: “Εντάξει, εγώ δεν έχω κανένα θέμα με το να δουλεύουν οι γυναίκες, κάθε άλλο, γι αυτό είμαι τόσο καιρό στην ξενιτιά, για να σπουδάσουν οι κόρες μου και να βρουν μετά μία καλή δουλειά. Αλλά δουλεύοντας (οι γυναίκες) έχουν καταστρέψει τις οικογενειακές σχέσεις…. εννοώ …. έχουν αλλοιωθεί οι οικογενειακοί δεσμοί λόγω της περιορισμένης επαφής….”. Οι διαμαρτυρίες μου περί σεξισμού, μισογυνισμού, ισότητας των φύλων και λοιπών συναφών έπεσαν στο κενό, εννοείται.
Και φυσικά η συζήτηση τελείωσε με το all time classic “Άντε και με έναν καλό γαμπρό”.
Εν συντομία…. πάλι καλά που το λάδι δεν έπιασε στην περίπτωσή μου….
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
