Με αφορμή τις διάφορες φήμες ότι οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι δεν στερούνται ύπνο στο μεγάλωμα των μωρών γιατί έχουν εργαζόμενους φροντιστές που ασχολούνται με το παιδί, θεωρείς ότι μπορούν να είναι καλοί γονείς? Έχω μία γνωστή, (μια φορά την έχω δει αλλά εχουμε κοινό φίλο), η οποία έχει αμύθητα λεφτά και έχω ακούσει ότι έχει μεγαλώσει το παιδί της (ως μονογονέας), που τώρα κοντεύει να ενηλικιωθεί, χωρίς να κοπιάσει καθόλου. Δηλαδή από την πρώτη μέρα που γύρισαν από μεαιυτήριο, κοιμόταν σε δωμάτιο που δεν άκουγε καν το κλάμα του μωρού, είχε αλλάξει πάνες ελάχιστες φορές (απλώς ‘για να νιώσει την εμπειρία’, όπως ανέφερε η ίδια) και γενικώς όλη τη φροντίδα ανέλαβαν νταντάδες. Η ίδια ασχολούταν όταν και όποτε ήθελε, δηλαδή όταν είχε όρεξη να παίξει με το παιδί ή να πάνε βόλτα (που και πάλι έπαιρνε την νταντά για τις βρώμικες δουλειές). Το ίδιο και όσο μεγάλωνε το παιδί, άλλοι το διάβαζαν, άλλοι το πηγαινοέφερναν στις βόλτες του. Ακόμα και στις διακοπές που πήγαιναν υπήρχε νταντά μέχρι και που το παιδί ήταν 15 (για να τον εποπτεύει και εκείνη να μην έχει το νου της). Στην απορία μου τι γινόταν όταν το παιδί τη ζητούσε, ο φίλος μου απάντησε ότι είχαν μάθει στο παιδί ότι θα το εξυπηρετήσει κάποιοις άλλος και την μαμά θα τη βλέπει σε περιορισμένο χρόνο. Θα μπορούσε μια τέτοια μητέρα να είναι μια καλή μητέρα? ή καλή μητέρα σε κάνουν απαραίτητα οι ‘εργατοώρες’ που θα φας πάνω από το παιδί?
-φτωχή μητέρα
Το πρώτο που θα ήθελα να πω είναι ότι με αυτό που γράφεις αποδεικνύεται ότι οι τύψεις που έχουν οι εργαζόμενες μητέρες της μέσης τάξης που δεν είναι συνέχεια σπίτι, όπως και η ατάκα “τα παιδιά θέλουν τη μάνα τους” είναι κάτι που δεν αφορά το 1%. Γενικά, το 1% πρέπει να διασκεδάζει τρομερά με τις τρικλοποδιές που βάζουμε στους εαυτούς μας ώστε να ασχολούμαστε με την παράνοια ότι αν θέλεις όλα τα προλαβαίνεις (όχι), και έτσι δεν έχουμε χρόνο ή διάθεση να ασχοληθούμε με το πώς θα γίνει να κατανεμηθεί ο πλούτος πιο δίκαια.
Με άλλα λόγια, αν είχαν περισσότερες γυναίκες την άδεια της κοινωνίας να διεκδικούν έξω από το σπίτι, τελικά τα παιδιά τους θα μεγάλωναν σε έναν δικαιότερο κόσμο. Αντ’ αυτού, τυρρανιώνται με τις τύψεις τους μέρα νύχτα ότι ποτέ δεν είναι αρκετά καλές (μάνες, φίλες, κόρες, εργαζόμενες) και νιώθουν συνεχώς ανεπαρκείς. Κάθονται σπίτι για να κάνουν καλό στα παιδιά τους, κι έτσι επιτρέπουν στον κόσμο να συνεχίζει να είναι άδικος απέναντι στα παιδιά τους. Οξύμωρο;
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι ο τίτλος “καλή μάνα/κακή μάνα” είναι κάτι που πρέπει να βγάλουμε από το λεξιλόγιο μας. Οι μάνες είναι απλώς άνθρωποι. Εκτός από εξτρίμ περιπτώσεις, δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο, γιατί ούτε “καλοί” και “κακοί” άνθρωποι υπάρχουν. Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι, ασταθείς και ατελείς. Στην καλύτερη περίπτωση, είναι ισορροπημένοι – σχετικά – και λειτουργικοί στην κοινωνία – πάνω κάτω. Μια γυναίκα μπορεί να εύχεται να είναι επαρκής μάνα, και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Η τέλεια μάνα με το φωτοστέφανο είναι μια επινόηση που στρεσάρει γενιές γενεών παιδιών και γυναικών. Αγαπάμε τις μάνες μας, όταν τις αγαπάμε, αν μεγαλώσουμε αρκετά και έχουμε την τύχη να συνειδητοποιήσουμε ότι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Ότι ήταν επαρκείς.
Το τρίτο που θέλω να πω είναι ότι κατά πόσο μια μάνα είναι καλή, κακή η επαρκής, μόνο το παιδί της έχει δικαίωμα να πει. Εμείς απ’εξω με τις πληροφορίες κουτσομπολιού κανιβαλίζουμε σε μια άγρια μάχη που είναι στημένη κατά των γυναικών ώστε να χάνουν συνέχεια. Δεν υπάρχει τρόπος να είσαι καλή μάνα, αυτό είναι το παιχνίδι. Το τεντωμένο σχοινί είναι η μάνα που δουλεύει λίγο, σχεδόν για χόμπι, υποστηρικτικά, που όμως έχει περιουσία από τον πατέρα της, αλλιώς επιβαρύνει τον άντρα της αν δεν φέρνει λεφτά, άρα μια γυναίκα διπλά εξαρτημένη από πατέρα και σύζυγο που κάνει δύο παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Αν όμως τα κάνει όλα αυτά, είναι μια γυναίκα χωρίς αξία, γιατί τελικά τι κατάφερε; Ο άντρας της την υποτιμάει, ο πατέρας της την υποτιμάει, οι άλλες γυναίκες την υποτιμούν, γιατί δεν κατάφερε τίποτα στη ζωή της, τα βρήκε όλα έτοιμα. Έχουμε διαβάσει τέτοιου είδους κριτική για γυναίκες από γυναίκες ακόμη και εδώ μέσα.
Η γυναίκα που περιγράφεις μπορεί να ήταν μια καταπλητική γυναίκα που άνοιξε τα μάτια του παιδιού της με εμπειρίες και ενδιαφέροντες ανθρώπους, ή μπορεί να ήταν ένα ψυχρό και κακοποιητικό τέρας. Κατά πάσα πιθανότητα δεν ήταν τίποτα από τα δυο. Για το παιδί ήταν απλώς η μάνα του, με τα καλά της και τα στραβά της. Μια γυναίκα που είναι συνέχεια σπίτι και τα κάνει όλα μόνη της μπορεί να είναι ψυχρή, υπολογίστρια και συναισθηματικά απούσα, ή μπορεί να είναι ο πιο ζεστός άνθρωπος του κόσμου με το πιο φιλόξενο σπίτι. Μάλλον είναι προφανές, αλλά όχι, δεν πιστεύω ότι η ποιότητα μιας σχέσης εξαρτάται από το ποσοστό της αγγαρείας που περιλαμβάνει, γιατί όλα αυτά που δεν θέλουν να κάνουν οι άντρες και οι πλούσιες γυναίκες σχετικά με τα παιδιά τους είναι κοπιαστικά, πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ κοπιαστικά, δεν τελειώνουν ποτέ, και χρειάζονται πολλά μα πολλά χέρια για να γίνουν.
Η δημιουργία ενός δεσμού απαιτεί χρόνο και κοινές εμπειρίες, αλλά η σχέση γονιού με παιδί δεν κρίνεται από δευτερόλεπτα. Κρατάει όσο ζουν και οι δυο, ακόμα και αν φύγει ο ένας από τους δύο, τολμώ να πω. Υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες για να κάνεις το λάθος, ή το σωστό. Δεν θα παιχτεί η διαφορά στις πάνες που άλλαξες ή στα μπάνια που του έκανες, αλλά στην προοπτική της ζωής που χάρισες στο παιδί σου, στην αποδοχή που μπόρεσες να δώσεις, και στο πόσο κατάφερες μέσα σε όλα αυτά να κρατήσεις την δική σου ακεραιότητα ώστε το παιδί να ξέρει ότι μπορεί να βασίζεται πάνω σου. Αυτά γίνονται με εκατό νταντάδες, ή χωρίς καμία νταντά.
Επειδή υπογράφεις “φτωχή μητέρα” ελπίζω να μην περιμένεις να διαβάσεις ότι οι πλούσιοι είναι κενοί και στερημένοι από αγάπη. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, όμως ούτε η φτώχεια εξασφαλίζει αγάπη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτές οι κλισεδιές και το ολίγον (ή και πολύ) από σαπουνόπερα δεν οδηγούν πουθενά πέρα από ένα άδικο τσουβάλιασμα. Γονείς είναι όλοι. Με τα μέσα που διαθέτουν, με τις ιδιαιτερότητες κάθε οικογένειας, με την προσωπικότητα του ο καθένας προσπαθούν για το καλύτερο. Συνήθως τουλάχιστον. Αυτό το είναι πλούσιοι και τα ξαπολάνε από δω κι από κει, να τους τα μεγαλώνουν άλλοι, και δεν είναι ακριβές και άνετα μπορεί, να αντιστραφεί. Κι ο φτωχός γονιός μπορεί να τα αφήσει σε παπουδογιαγιάδες, για να δουλεύει 16, 18 ώρες την ημέρα. Να βρίσκονται τα παιδιά του σε μια μόνιμη οικονομική ανασφάλεια. Να τους… Διαβάστε περισσότερα »
“Φτωχός ψυχούλα και πλούσιος σκατούλα”;;; Υπάρχει τέτοιο saying ή τώρα το σκάρωσες; Όπως και να χει στο κλέβω!
Έτσι μου βγήκε η ομοιοκαταληξία. Και βέβαια θα έλεγα και το αντίθετο. Γιατί κι απ’την άλλη πλευρά ακούμε πολλές μια αναίσθητη, θα την έλεγα, κριτική, ενώ οι άνθρωποι ματώνουν, να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Εντωμεταξύ με αυτή την ερώτηση θυμήθηκα ένα φίλο μου που έχει μεγαλώσει σε πολύ πλούσια οικογένεια και μου παραπονιόταν ότι κάθε καλοκαίρι-χριστουγεννα-πασχα περνούσε απαίσιες διακοπές γιατί πήγαιναν σε διαφορετικό club med κάθε φορά στον πλανήτη και εκείνος δεν μπορούσε να συνενοηθεί με τα άλλα παιδάκια και ένιωθε μόνος. Εγώ τουλάχιστον δεν είχα τέτοια προβλήματα που μας άφηναν οι δικοί μου στο χωριό.
Κι οι πλούσιοι κλαίνε – έτσι δεν λεγόταν μια λατινο-σαπουνόπερα κάποτε;
Αχ το έβλεπα φανατικά το και οι πλούσιοι κλαίνε. Ασεκερομέντεεεεεε.
Πηγαίναμε διακοπές και κάποιες φορές σε ένα τοπίο, έναν ιστορικό, αρχαιολογικό χώρο ήθελε η μάνα μου να μας δείξει, να μας εξηγήσει, να μας πει πέντε πράγματα. Ο αδερφός μου, όταν ήθελε να της τη σπάσει, έκλεινε επιδεικτικά τα μάτια και τ’ αυτιά του. Σε κουβέντες που κάνουμε τώρα πια μεγάλοι, φαίνεται, ότι ο αδερφός μου και θυμάται και παρατηρούσε και συγκρατούσε πληροφορίες. Κι η μάνα μας ξεσπαθώνει: “Γιατί βρε έκανες πως δεν κοιτάς και δεν ακούς και μου ανέβαζες την πίεση”; Κάποια πράγματα ίσως μας πάρει κάποιο χρόνο, να τα εκτιμήσουμε. Κάποια πάλι, αν και υπήρχαν οι καλύτερες προθέσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Κακώς, έπρεπε να το προσέξουν αυτό αφού ήταν τόσο πλούσιοι. Η 1 βδομάδα στο club med κανει 10χιλ ευρώ δεν είναι πλάκα. Δεν μπορεί να δίνεις τόσα λεφτά και να μην μέριμνας να πάει το παιδί σου σε ένα kids club σε γλώσσα που καταλαβαίνει.
Μπρος κακοποίηση και πίσω πείνα, πόσες γυναίκες δεν βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα της φτώχειας…
Αυτά είναι τα μεγάλα ζόρια κι εκεί που στενεύουν πολύ οι απαντήσεις.
Η απάντηση της Λένας ειναι υποδειγματική. Σταθερά στεναχωριέμαι, αλλά δεν σοκαρομαι (δυστυχώς) από το πόσο συχνά ταυτίζουμε τον καλό γονιο, και πιο συγκεκριμένα την καλή μάνα, με την ποσότητα των “θυσιών” που κάνουν για τα παιδιά τους. Με απολυτη ειλικρινεια, δηλώνω πως αν ειχα άνεση, ούτε καν αμυθητα πλούτη, θα ειχα νταντα, καθαρίστρια για το σπίτι δυο φορές την εβδομάδα, ακόμα και προσωπική βοηθό να στέλνω στις δημόσιες υπηρεσίες. Αυτά είναι αγγαρείες δεν ειναι ενδειξη ικανότητας ή αξιας παρότι γενιές γυναικών έχουν γαλουχηθεί και επαινεθεί για τις νοικοκυρικές τους ικανότητες. Το γεγονός οτι η γυναικα εχει τόσα ατομα για το… Διαβάστε περισσότερα »
Εύα, το σχόλιο σου τρυφερό, υπέροχο.
Ευχαριστω πολύ <3
Έτσι ακριβώς είναι και ας πούμε επιτέλους τα πράγματα όπως είναι. Για όποιον δεν το έχει ζήσει, ακούστε το από μένα. Όσες νταντάδες και να πληρώσεις πάντα θα είσαι κουρασμένη, μπορεί και πιο κουρασμένη ακόμα, γιατί οι άνθρωποι που προσλαμβάνεις δεν είναι ρομπότ ούτε όλοι καλοί επαγγελματίες ούτε ευσυνείδητοι. Σου βγαίνει η πίστη να μάθεις στην κάθε νταντά τι πρέπει να κάνει και τις περισσότερες φορές εσύ τρέχεις για τα παιδιά σου τελικά, συχνά δε τρέχεις και για τη νταντά να της μαγειρέψει να της σερβίρεις κλπ. Λοιπόν μη νομίζουμε ότι οκ σιγά μωρέ, πάρε νταντά και λύθηκε το πρόβλημα.… Διαβάστε περισσότερα »
Unpopular opinion alert (φυσικά η Λένα έχει δίκιο αλλά ας το τραβήξουμε λίγο στα άκρα for fun): Πιστεύω ότι μια πλούσια γυναίκα είναι πιο εύκολο να είναι καλή μάνα από μια φτωχή. Γενικά ένας φτωχός άνθρωπος ανησυχεί περισσότερο για τον βιοπορισμό του και αυτό μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διάθεση του ή στο χρόνο που μπορεί να αφιερώσει στο παιδί. Επίσης δεν θεωρώ ότι το πόσο καλός γονέας είσαι φαίνεται από το αν αλλάζεις πάνες. Οι νταντάδες βοηθάνε στις ανούσιες δουλειές και αυτό σίγουρα σου επιτρέπει να έχεις και περισσότερο χρόνο και πιθανότατα περισσότερη διάθεση να περάσεις ουσιαστικό χρόνο με… Διαβάστε περισσότερα »
Μου ήρθε στο μυαλό ένας κωμικός (δεν θυμάμαι ποιος, αμερικανός πάντως νομίζω) που έλεγε ότι η μάνα του τον χτύπαγε συχνά μικρό αλλά “δεν ήταν κακιά, φτωχή ήταν”, που έτρεχε καθημερινά σε δυο (χειρονακτικές) δουλειές για να τον μεγαλώσει. Κι ότι αυτός με τα παιδιά του είναι μες στα μέλια γιατί έχει την πολυτέλεια να μπορεί.
Βέβαια ξέρω ανθρώπους που η φτώχεια και οι ταλαιπωρίες δεν τους εμπόδισαν να είναι τρυφεροί και υπομονετικοί. Αλλά είναι αλήθεια ότι θέλει έξτρα κουράγιο. Για τον πλούσιο είναι πιο ανέξοδο.
Δεν είναι πιο εύκολο να είναι καλή μάνα μια πλούσια από μια φτωχή, εκτός αν μιλάμε για ακραία φτώχεια. Το θέμα δεν είναι πόσες πάνες θα αλλάξεις κι αν κάποιες τις αλλάξει η νταντά, το θέμα είναι πώς τις αλλάζεις τις πάνες. Ως αγγαρεία κι άντε να τελειώνουμε ή συνδεόμενη με το σώμα του παιδιού εκείνη την ώρα; Θα βάλεις στο διχρονο το σαμπουάν που σου ζητάει ξανά και ξανά και ξανά και ξανά γιατί του αρέσει το μπουκάλι, ξέρω γω, ή θα επιμένεις να βάζεις αυτό που θέλεις εσύ που έχει αντλία και άρα σου είναι πιο εύκολο γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Παιδια δεν έχω αλλά δεν νομίζω ότι κάθε φορά που αλλάζεις πάνες κάθεσαι και απολαμβάνεις την ένωση με το σώμα του παιδιού σου. Λίγο ακραίο μου φαίνεται. Δεν έχω ακούσει κανένα γονέα να λέει “αχ τι ωραία! πάλι πρέπει να αλλάξω πάνα στο παιδί μου! πόσο κοντά μας φέρνει αυτο!”. Επίσης παρουσιάζεις έναν άνθρωπο που δεν βλέπει το παιδί του ποτέ. Είτε πλούσιος είτε φτωχός προφανώς και δεν είναι καλός γονέας. Και 3 δουλειές να κάνει για να τα βγάλει πέρα μπορεί το παιδί να το εκτιμήσει αργότερα αλλά πάλι θα νιώθει το κενό στην επαφή. Εγώ αυτό που είπα… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί πρέπει, αν δεν μιλήσουμε για φροντίδα του σώματος του παιδιού εκείνη την ώρα όχι τεχνικά και μηχανικά και διεκπεραιωτικά, να μιλάμε στο άλλο άκρο, για απόλαυση της ένωσης και αχ τι ωραία που πρέπει να το αλλάξω; Γιατί πρέπει να είναι ή άσπρο ή μαύρο; Αυτά είναι μόνο λεκτικά σχήματα και δεν χρησιμεύουν σε κάτι. Είπες: ‘Πιστεύω ότι μια πλούσια γυναίκα είναι πιο εύκολο να είναι καλή μάνα από μια φτωχή’. Ασυζητητί, όχι. Η αισθητική εμπειρία του παιδιού όταν φροντίζουν το σώμα του, ο τρόπος που η φροντίδα αυτή λαμβάνει χώρα αποτελεί χώρο και ουσία του σχετίζεσθαι και αναλόγως… Διαβάστε περισσότερα »
Μα το ίδιο λέμε! Μ’αρεσει που το έγραψα και 2 φορές. Όλα αυτά που αναφέρεις δεν έχουν σχέση με τα λεφτά. Όταν κάνεις μια τέτοια συζήτηση και γενικέυεις τόσο πολύ πρέπει να εξισώσεις όλα τα άλλα. Άρα μιλάμε για ακριβώς τον ίδιο άνθρωπο που στην μία περίπτωση έιναι πλούσιος και στην άλλη φτωχός.
Πώς λέμε το ίδιο όταν λες: ‘Πιστεύω ότι μια πλούσια γυναίκα είναι πιο εύκολο να είναι καλή μάνα από μια φτωχή. Γενικά ένας φτωχός άνθρωπος ανησυχεί περισσότερο για τον βιοπορισμό του και αυτό μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διάθεση του ή στο χρόνο που μπορεί να αφιερώσει στο παιδί’. Εγώ λέω άλλο πράγμα. Λέω πως το να είσαι καλή μάνα δεν έχει σχέση με το πλούσια ή φτωχή, με το αν ανησυχείς για τον βιοπορισμό σου και με τον χρόνο που αφιερώνεις στο παιδί. Αυτά είναι ποσότητες. Πολλά ή λίγα λεφτά, πολύς ή λίγος χρόνος. Εγώ λέω πως η ποσότητα… Διαβάστε περισσότερα »
Σίγουρα οι “οικονόμοι”, οι νταντάδες (και οι ιδιαιτεράδες δάσκαλοι και καθηγητές) βοηθάνε, καθώς σε απαλλασσουν από περιττά βάρη. Το πρόβλημα όμως είναι ποια είναι η σχέση των γονέων (όχι μόνον της μάνας) κατά τον λιγότερο ή λιγοστό χρόνο που περνούν με τα παιδιά τους. Εχοντας κάνει πριν από πολλά χρόνια ιδιαίτερα μαθήματα σε ένα κύκλωμα πλούσιων (έως επώνυμων) των βορείων προαστίων, έχω καταλήξει σε ορισμένα συμπεράσματα επ’ αυτού: η πλειονότητά τους, έχοντας ξεφορτωθεί την ευθύνη των παιδιών τους στους “καλύτερους επαγγελματίες”, θεωρούσαν ότι είχαν εκπληρώσει το καθήκον τους στην εντέλεια και με αυτό το άλλοθι ασχολούνταν από ελάχιστα έως καθόλου… Διαβάστε περισσότερα »
Για ποιο λόγο ο καλός πατέρας απουσιάζει πάντα από το κάδρο? Εκείνος δεν πρέπει να αλλάξει πάνες δηλαδή?
ο καλός πατέρας δουλεύει και προσφέρει στο σπίτι, αμάν πια με αυτά τα φεμινιστικά σας
Ειδικά από το συγκεκριμένο κάδρο απουσιάζει ούτως ή άλλως – όπως γράφει, η πελούσια είναι μονογονέας. Ωστόσο η παρατήρηση είναι πολύ σωστή, πρωτίστως αν αναλογιστούμε ότι η πρότυπη φτωχή μάνα που αλλάζει όλες τις πάνες και βράζει τα μπιμπερό χωρίς βοήθεια από νταντάδες πατροπαράδοτα συνοδεύεται από τον πρότυπο φτωχό πατέρα που κάνει δυο δουλειές για να τα φέρουν βόλτα. Και φυσικά μετά την οικοδομή και το καρνάγιο δεν αλλάζει *και* πάνες. Ερωτώ λοιπόν, θα έλεγε κανείς στον πατέρα που δεν βλέπει τα παιδιά του παρά ελάχιστα επειδή σκευρώνει στο μεροκάματο “μα έτσι πώς θα χτίσεις σχέση μαζί τους”; Γιατί αν… Διαβάστε περισσότερα »
Ο καλός πατερας αγαπητή, διοικεί την Giant με ένα ταπεινό πουρο στο χέρι κι ένα ταπεινό ουίσκι 30ετιας (άνευ παγου) στο άλλο. Η καργια η μάνα φταίει παντα, που δεν αλλάζει μια πανα στο παιδι, παρα τρέχει στα σπαζ με τις φίλες της και μια στρατια ντανταδων, τρώγοντας τα λεφτά από το τίμιο μεροκάματο του ανδρός της. Συρε στη γωνιά σου πλέμπα, που μου χεις κι απορίες 😂
Είναι κουρασμένος από τη δουλειά και δεν μπορεί.
Όσον αφορά τα χρήματα, αυτά αγοράζουν χρόνο, μεταξύ άλλων. Πληρώνεις για να μην κάνεις κάτι και αξιοποιείς αυτόν τον χρόνο όπως θες. Δε νομίζω ότι αυτό που σε απασχολεί είναι αν οι πλούσιες δεν είναι καλές μάνες, δε νομίζω ότι τα χρήματα είναι αυτά που σε διαφοροποιούν από τη γυναίκα που περιγράφεις, νομίζω ότι μιλάς για τον χρόνο που εκείνη επιλέγει να κρατήσει για τον εαυτό της. Η συγκεκριμένη τον αγοράζει, σε άλλες χαρίζεται, άλλες τον κλέβουν, το ρεζουμέ είναι ότι η ερώτηση σου τα βάζει με μια μάνα που “κοιτάει τον εαυτό της και δεν ασχολείται με το παιδί… Διαβάστε περισσότερα »
Πρέπει να σταματήσω να διαβάζω σχόλια της Πόντιας στη δουλειά. Τι να πω τώρα στους συναδέλφους, ότι με πήραν τα ζουμιά επειδή δεν κάνει compile ο κώδικας μου;
Τέλεια απάντηση. Είναι για να αποφεύγουμε να καθησυχαζόμαστε (και αντίστοιχα να κρίνουμε τις άλλες γυναίκες) με ψευδή στερεότυπα του τύπου “εγώ δεν έχω εμφάνιση μοντέλου αλλά είμαι έξυπνη” ή εδώ “δεν έχω άπειρα λεφτά αλλά είμαι καλή μάνα” ή κάτι. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Δεν ξέρω αν το έθεσα σωστά.
Το ότι μόνο το παιδί μπορεί να πει αν ο γονιός του είναι καλός ή κακός είναι μια πανανθρώπινη αλήθεια, που την ειχα αναφέρει στη μαμά μου πριν από χρόνια, και μάλιστα πάνω σε καυγά. Δε θυμάμαι αν η μαμά μου μου άλλαζε πάνα (που μου άλλαζε), θυμάμαι την αγάπη της κι όλα τα καλά τού μεγαλώματός μου, που συνέλαβαν στο πώς είμαι σαν άνθρωπος τώρα. Από το ότι με έχει μάθει να ασχολούμαι μόνο με τον εαυτό μου και το σπίτι μου μέχρι το ότι πατάω γερά στα πόδια μου. Και για τα “άσχημα”, γιατι πάντα υπάρχουν και τετοια,… Διαβάστε περισσότερα »
συνέλαβαν=συνέβαλαν, άτιμο λεξικό
Απ´ότι μας έχει μάθει η Λάμψη και ο Φώσκολος, όχι.
Εμενα η μαμα μου ηταν καλη μαζι μου μονο οταν με λυποταν. Τοτε μου συμπαραστεκοταν και με φροντιζε. Οταν ημουν στα καλυτερα μου, δυνατη, ετοιμη να κατακτησω τον κοσμο τοτε…”μου εδινε μια μικρη μαχαιρια εκει που δεν το περιμενα” (παλια λογια της Λενας).
Κατα τ’αλλα, ηταν νοικοκυρα στο σπιτι, καθε μερα φρεσκο καλομαγειρεμενο φαγητο, ρουχα πλυμενα-σιδερωμενα, σπιτι στην πενα. Εγω ειμαι ακριβως το αντιθετο, το σπιτι λιγο προχειρο, φαι μαγειρεμενο μεν αλλα οχι παντα με επιτυχια αλλα ορκιστηκα οτι θα βγαλω την κορη μου εκει εξω wonder woman.
Τα λεφτά δεν αγοράζουν την ευτυχία. Αγοράζουν όμως υπηρεσίες. Επίσης τα λεφτά αγοράζουν τη σιωπή . Κάνεις δεν εψεξε ποτέ αυτή τη μητέρα που “τόλμησε” να είναι μονογονεας. Δεν χρειάστηκε να κάνει ότι σκατοδουλεια βρήκε γιατί δεν την προσλάμβανε κανένας επειδή θα έπρεπε να λείπει αν αρρωστήσει το παιδί της. Δεν αναγκάστηκε ποτέ με συντονίσει σχολείο-δουλεια- αγγλικά – φαγητό-διαβασμα-σπιτι και να έχει και τύψεις από πάνω που δεν βλέπει αρκετά το παιδί της . Άλλαξε πάνες για την εμπειρία; Δεν νομίζω ότι ανυπομονεί οποιοσδήποτε γονιός να αλλάξει πάνες όταν κάνει παιδί . Επειδή πρέπει τις αλλάζουμε όχι γιατί το απολαμβάνουμε… Διαβάστε περισσότερα »