in

Η Ρένα απαντά: Είμαι 21 και δεν έχω δώσει καν φιλί.

Νιώθω ότι είτε διώχνω τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν, είτε εγώ φεύγω τρέχοντας όταν κάποιος προσπαθεί να με προσεγγίσει. Ειλικρινά δεν ξέρω τι μου φταίει. Με στενοχωρεί πολύ που κάτι τόσο φυσικό και αυτονόητο για τους περισσότερους με δυσκολεύει τόσο.

Νιώθω ότι είτε διώχνω τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν, είτε εγώ φεύγω τρέχοντας όταν κάποιος προσπαθεί να με προσεγγίσει. Ειλικρινά δεν ξέρω τι μου φταίει. Με στενοχωρεί πολύ που κάτι τόσο φυσικό και αυτονόητο για τους περισσότερους με δυσκολεύει τόσο. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ampa24

Το φιλί είναι ένα σύμπτωμα μιας ευρύτερης κατάστασης.

___________________

Η ιστορία της Κ.Α. όπως την ξεχώρισα σήμερα.

Αγαπητή Ρένα,
Είμαι 21 ετών και δεν έχω καμία ρομαντική/ερωτική εμπειρία. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη δεν έχω δώσει καν φιλί, δεν ξέρω να φλερτάρω, δεν καταλαβαίνω πότε με φλερτάρουν και ζήτημα να έχω βγει ένα δύο κανονικά ραντεβού. Μου είναι δύσκολο να νιώσω άνετα με τους άλλους και χρειάζομαι χρόνο για να γνωρίσω τον άλλο, μπαίνοντας έτσι πολύ συχνά σε friendzone. Ταυτόχρονα πιστεύω ακράδαντα στο “κλικ” και πως η χημεία είναι κάτι που ή έχεις η όχι από πολύ νωρίς.

Στην εφηβεία δεν μου έλειπε η συντροφικότητα, ήμουν αγχώδης και πολύ ανασφαλής, αλλά τα τελευταία χρόνια που είμαι πολύ καλύτερα με τον εαυτό μου, έχω φίλους με τους οποίους ταιριάζω πολύ και σπουδάζω κάτι που αγαπώ, είναι κάτι που μου λείπει. Θέλω να ερωτευτώ αλλά ταυτόχρονα φοβάμαι να αφεθώ. Νιώθω ότι είτε διώχνω τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν, είτε εγώ φεύγω τρέχοντας όταν κάποιος προσπαθεί να με προσεγγίσει.

Ειλικρινά δεν ξέρω τι μου φταίει. Με στενοχωρεί πολύ που κάτι τόσο φυσικό και αυτονόητο για τους περισσότερους με δυσκολεύει τόσο. Έχω φτάσει 21 (το λες και αργά) και δεν έχω βγάλει άκρη. Νιώθω πολύ μόνη και δεν ξέρω τι κάνω λάθος και τι πρέπει να αλλάξω. Θέλω πολύ να ακούσω τη γνώμη σου.
Keep up the great work

ΑΠΟ ΤΗΝ – Κ.Α.

________________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.

Αγαπητή φίλη ένα-ένα με τη σειρά.

Κάποτε στα εφηβικά πάρτυ υπήρχε ένα παιχνίδι που λεγόταν “μπουκάλα”. Προφανώς δεν παίζεται πια, αλλιώς όλοι κι όλες θα είχατε φιλήσει κάποι@, έστω και μέσα στη σύμβαση ενός παιχνιδιού, κι έτσι θα σας είχε φύγει η τρομάρα κι η αμηχανία για τα σημαντιkά φιλιά κατόπιν. Ας κάνουμε εδώ ένα πρωτοκολλημένο αίτημα να επανέλθει αυτό το χρήσιμο παιχνίδι.

Το φλερτ δεν είναι κάτι φυσικό κι αυτονόητο, όπως λες, είναι μυς που δουλεύεται και τέχνη. Άλλοι ασχολούνται με το φλερτ, άλλοι το περιμένουν ουρανοκατέβατο. Άλλοι έχουν περισσότερη άνεση, άλλοι λιγότερη. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το φλερτ μαθαίνεται με την εξάσκηση, όσο το αποφεύγεις τόσο δυσκολότερο μοιάζει. Τώρα στα 21 δεν είναι αργά όπως φοβάσαι, αλλά αν μας γράψεις στα 30 στην ίδια συνθήκη θα είναι κάπως αργά επειδή οι άλλοι θα έχουν ξεφύγει μπροστά και θα τους είναι δύσκολο να αντιληφθούν ότι δεν είστε στο ίδιο σημείο της διαδρομής. Πράγμα που θα δημιουργούσε πολλές παρεξηγήσεις.

Το ότι χρειάζεσαι να γνωρίσεις τον άλλον (για να κάνεις τι;), με προβληματίζει ως προς το εξής.

Πιστεύεις ότι αν δώσεις ένα φιλί (στο μάγουλο αρχικά ίσως;) ή τους δώσεις το τηλέφωνό σου, ή προτείνεις έναν καφέ σε κάποιον που σου αρέσει, θα πάρουν θάρρος για ποιό πράγμα; Μήπως έχεις μυθοποίησει μέσα σου, όπως αρκετές κοπέλες, ότι με τους ανθρώπους που φλερτάρεις πρέπει να νιώθεις έντονα συναισθήματα, να είσαι ερωτευμένη, να έχεις ακαταμάχητη έλξη κι όλα αυτά που βλέπουμε στις ρομαντικές κωμωδίες; Το φλερτ είναι κάτι ανάλαφρο, είναι μια διφορούμενη υπόσχεση, όχι συμφωνητικό από το οποίο δένεστε με ρήτρες υπαναχώρησης, και όσο περισσότερο φλερτάρεις και σε φλερτάρουν τόσο περισσότερο θα αντιληφθείς ότι πρέπει να φιλήσεις πολλούς βατράχους για να βρεις τον δικό σου. Όσο περισσότερο κάνεις παρέες με πολύ κόσμο, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να παρατηρήσεις άτομα δεκτικά στο φλερτ σου (κι εσύ να έλκεσαι από αυτά). Στις ηλικίες αυτές οι παρέες αλληλοφλερτάρονται, οπότε είναι καλό να το’χεις στο νου σου.

Αν δεν αφήνεις τους άλλους να σε πλησιάσουν, με “ανοιχτή” στάση απέναντί τους (ακόμη κι από τα σημάδια της γλώσσας του σώματος: βλεμματική επαφή, χέρια ανοιχτά κι όχι σταυρωμένα, ανάλαφρη στάση κι όχι κορδωμένη, κλπ κλπ.) δεν θα σε προσεγγίσουν. Τόσο απλά. Αν σε προσεγγίσουν τότε, θα είναι σαν παρενόχληση.

Στέλνουμε πολλά μηνύματα με την εξωλεκτική επικοινωνία κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να μελετήσεις για τον εαυτό σου. Βάλε μια έμπιστη φίλη ή φίλο να σε κινηματογραφήσει και  πρόσεξε πώς φέρεσαι σαν να είσαι εξωτερικός παρατηρητής. Εσύ θα φλέρταρες με το άτομο που βλέπεις στην κάμερα; Το άτομο που βλέπεις παίρνει πρωτοβουλίες; Δείχνει άνετο με τον εαυτό του;

Σου εύχομαι καλή επιτυχία.

 

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

3 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Lioness
Lioness
1 χρόνος πριν

Τι μου θύμησες…αν ήξερες να στήνεις τη μπουκάλα.. κερναγες τα καλύτερα φιλία. Επίσης στο’αλήθεια ή θάρρος’αν ρωτούσε η κολλητή, επέλεγες θάρρος, σε έστελνε καρφωτη στο αμόρε, έκανες λίγο ότι δε θες, και η ❤️ χτύπουσε ταμπούρλο. Ωραίες εποχές.

dreammaker
dreammaker
1 χρόνος πριν

Μήπως έχεις μυθοποίησει μέσα σου, όπως αρκετές κοπέλες, ότι με τους ανθρώπους που φλερτάρεις πρέπει να νιώθεις έντονα συναισθήματα, να είσαι ερωτευμένη, να έχεις ακαταμάχητη έλξη κι όλα αυτά που βλέπουμε στις ρομαντικές κωμωδίες; “
Περιοριστικές πεποιθήσεις

Μπαμπάτσικος
Μπαμπάτσικος
1 χρόνος πριν

Κι εγώ 23 είχα την πρώτη ολοκληρωμένη μου επαφή, βλέπεις ήμουν ντροπαλός, φοβόμουν τα σμν και την εγκυμοσύνη και είχα κάκιστη άποψη για το σεξ. Με προσέγγιζαν γυναίκες και έκανα την πάπια, είχα ανασφάλειες και άστα να πάνε.

Μετά τον 1ο χρόνο θεραπείας έκανα πολύ ωραίο σεξ, και πλέον η ερωτική μου ζωή είναι αξιοζήλευτη. Βρες τα με τον εαυτό σου και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Όπως έλεγε και παλαιότερα η στήλη, μόνη λύση ο ψυχολόγος.