Παρατηρώ ότι εχω γύρω μου πολλά άτομα τα οποία είναι πολύ εγωκεντρικά. Τώρα τελευταία το έχω πάρει χαμπάρι, διότι βλέπω ότι πάνω στη συζήτηση ενώ όταν μιλήσουν εκείνοι για ένα δικό τους θέμα ή για ο,τι θέλουν να μιλήσουν τέλος πάντων, εγώ θα τους ακούσω με προσοχή, θα ρωτήσω πράγματα και θα προσπαθήσω να μην αλλάξω το θέμα ή να μην το γυρίσω σε εμένα αν δεν αισθανθώ ότι έχει εκφράσει ο άλλος όλα αυτά που θέλει να εκφράσει, οπότε μπορώ να κάνω έναν παραλληλισμό με ένα δικό μου παράδειγμα ή να θυμηθώ κάτι που μου συνέβη και έμοιαζε με αυτο που συνέβη στη φίλη μου παραδείγματος χάριν, πολλά άτομα κάνουν ακριβώς το αντίθετο! Όχι μόνο με διακόπτουν χωρίς να τους νοιάζει και ιδιαίτερα, όχι μόνο δεν δίνουν και ιδιαίτερη σημασία σε αυτά που λέω ή είναι αφηρημένοι και κάνουν κάποιο γενικευμένο σχόλιο μετά “για να το σώσουν” αλλά έχω παρατηρήσει ειδικά σε ένα δυο άτομα ότι ανυπομονούν να πω αυτό που έχω να πω, ο,τι και αν είναι αυτό διότι σιγά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία (!) έτσι ώστε να πουν και αυτοί το δικό τους. Βγαίνω για καφέ και είμαι ανέκφραστη για να μην φανούν τα νεύρα μου. Το μόνο που έχω καταφέρει να κάνω με ένα άτομο που με διακόπτει συνέχεια είναι πως όταν πάει να με διακόψει εγώ ανεβάζω τον τόνο της φωνής μου αλλά απλά κάνει υπομονή με αυτό το ύφος “άντε τελείωνε” για να τελειώσω και να αρχίσει να μιλάει παλι. Η ερώτηση μου είναι: είμαι τόσο χαζή και έχω τόσο λίγο ενδιαφέρον ως άτομο και για αυτό δεν με ακούν ή απλά έχω κάνει λάθος επιλογές όσον αφορά τον περίγυρο μου; Και το ότι αυτά τα άτομα δεν είναι ένα και δύο αλλά παραπάνω και όχι ενός συγκεκριμένου ηλικιακού γκρούπ (22-36 [εγώ είμαι 25]) και διαφορετικων μορφωτικών επιπέδων κλπ αυτό τι λέει; Να ανησυχώ ή απλά να κοινωνικοποιηθω;
Οι άνθρωποι λατρεύουν να μιλάνε για τον εαυτό τους, κι αυτό όντως δεν έχει να κάνει με την ηλικία ή το μορφωτικό επίπεδο. Η τέχνη του διαλόγου είναι τέχνη που πολύ λίγοι κατέχουν. Όταν λέμε πολύ λίγοι, εννοούμε ότι σπάνια συναντάς τέτοιους ανθρώπους, έναν ή δυο στη ζωή σου; Κάπου εκεί.
Συνέχισε το ψάξιμο, αλλά κυρίως, προσπάθησε να εξελίξεις κι άλλον τον εαυτό σου, γιατί έτσι θα βρεις αυτούς τους σπάνιους. Αυτό που πρέπει να αλλάξεις είναι α) να μην μένεις ανέκφραστη όταν θυμώνεις και να μην κρύβεις τα νεύρα σου. Βρες έναν πολιτισμένο τρόπο για να τα εκφράσεις. Αυτό που κάνεις δεν είναι λύση, ούτε σε κάνει υπεράνω και β) όταν σε διακόπτει κάποιος συστηματικά, πες του το. Μην γίνεσαι αγενής πάνω στην αγένεια, ούτε αυτό είναι λύση
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και που να δεις μονόλογοι στο dating. Άμα ξανακούσω την ιστορία της ζωής κάποιου που δεν με έχει ρωτήσει καν πάνω σε τι θέμα ήταν το διδακτορικό μου θα πάω σε μια γωνία να κλάψω.
Πέστα! Έχω περάσει πρώτο ραντεβού με γνωστό παιδικού μου φίλου, κυριολεκτικά ως job interview ή μάλλον bride interview. Δε με ρώτησε τίποτα για εμένα και επί δύο ώρες άκουγα την ιστορία του θανάτου του πατέρα του. Απόρησε όταν είπα πως δε θέλω συνέχεια, αφού ο κοινός γνωστός του είχε πει ότι είμαι σοβαρή και ψάχνω για σχέση!!!!
Φυσικά, tsiou! Γιατί ως γνωστόν άμα είσαι σοβαρή και ψάχνεις για σχέση δεν έχεις κριτήρια. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σου αρέσει η εμφάνιση κάποιου για παράδειγμα ή οι τρόποι του. Αφού ψάχνεις για σχέση.
Άσχετο αλλά είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια μία έρευνα που έγινε πάνω στις πρώτες εντυπώσεις και τις ανθρώπινες σχέσεις. Είχαν κανονίσει ραντεβού στα τυφλά (άλλες εποχές) με απλούς ανθρώπους και ερευνητές. Στις μισές περιπτώσεις οι ερευνητές μιλούσαν όλη την ώρα για τον εαυτό τους και δεν άφηναν τον άλλο να μιλήσει ενώ στις άλλες μισές έμεναν απαθείς και χωρίς να αποκαλύψουν τίποτα για τους ίδους, ρωτούσαν συνέχεια τους καλεσμένους τους για τα πάντα στη ζωή τους. Ε λοιπόν ήταν η δεύτερη κατηγορία καλεσμένων που βρήκε τους συνομιλητές τους “εξαιρετικά ενδιαφέροντες”! Εξαιρετικά ενδιαφέροντες, από τη στιγμή που δεν ήξεραν τίποτα… Διαβάστε περισσότερα »
@Marilyn μου θυμισες ένα φίλο που κάθε φορά που βγαίνουμε μιλάει για το διδακτορικό του. Και εγώ διδακτορικό κάνω αλλά μπορώ να αντιληφθώ ότι no one cares! Για ένα καφέ βγαίνω. Δεν πάω σε συνέδριο!
Είμαστε για κλάματα το ανθρώπινο είδος.
Όταν ο incognito ερευνητής έκανε συνέχεια ερωτήσεις στον καλεσμένο, ο καλεσμένος θεωρούσε ότι ο ερευνητής ενδιαφέρεται για τα χόμπυ του καλεσμένου, άρα έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα, άρα ο ερευνητής είναι ενδιαφέρων. Ναρκισιστικό αλλά όχι παράλογο.
Μιμοζα έχω φίλο Βρετανό 45αρη που το κύριο πρόβλημα του όταν έκανε dating ήταν αυτό, δεν ρώταγε την εκάστοτε κοπέλα τίποτα. Κάθε φορά του έστελνα μνμ να θυμηθεί να τη ρωτήσει πράγματα για την εαυτή της, κάθε φορά ήταν λέει αγχωμένος και το ξεχναγε. Ώσπου βγήκε με μια TV producer μιας κωμικής σειράς, τη ρώτησε μία φορά για τη δουλειά της, αυτή δεν ήθελε να μιλήσει για δουλειά και μετά δεν την ξαναρώτησε τίποτα, μίλαγε για τον εαυτό του όλη νύχτα. Της έστειλε μνμ μετά ότι ήταν αγχωμένος και συγγνώμη για τη συμπεριφορά του και του απάντησε η θεουλα: τώρα… Διαβάστε περισσότερα »
Ταυτίζομαι απόλυτα. Είναι πολύ σπάνιο να σε ρωτήσει κάποιος σε dating app για το θέμα του διδακτορικού σου. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου δυστυχώς..
Γιατί πρέπει αν βγαινεις για καφε με άτομα που δεν έχουν ουτε τις βασικές ιδιότητες για διάλογο; Και γιατί πρέπει να συγκρατείς τα νεύρα σου; Η ζωη εινα μικρη για κακους καφέδες.
Πολλές φορές ομως ειναι λίγες οι επιλογές που έχουμε, λίγος ο ελεύθερος χρόνος… Και κάπως έτσι καταλήγεις να προτιμας νετφλιξ.
Ακριβώς Φούστα. Όπως είναι και μικρή για να τρως κακό ριζότο, όπως έχει πει πρόσφατα και κάποιος σοφός.
Έχω σταματήσει πολλές συναναστροφες γι αυτο το λόγο. Παιδική φίλη δεν ρωτούσε καν ένα εσυ τι κάνεις όταν βγαίναμε για καφέ.
Γαϊδούρα ήταν.
”Μην γίνεσαι αγενής πάνω στην αγένεια, ούτε αυτό είναι λύση.” Να το ήξερα 10 χρόνια πριν! Όταν σπούδαζα έκανα παρέα με μία κοπέλα που τα είχε με έναν που μιλούσε ακατάπαυστα. Δεν μιλούσε απαραίτητα για τον εαυτό του, αλλά δε σε άφηνε να σταυρώσεις συλλαβή. Μια φορά που ήμασταν για καφέ τα είχα πάρει τόσο πολύ στο κρανίο που του φώναξα ”ΣΤΑΜΑΤΑ ΠΙΑ!”. Μετά ξέκοψα. Δε παλεύοταν αυτος.
αχαχαχαχαχαχαχα θα ήθελα πολύ να είμαι σε αυτό τον καφέ. Θα είχα λυθεί στα γέλιο με την έκρηξη σου
Έπρεπε να ήσουν μπροστά. Βαριόμουν του θανατά και το έδειχνα. Ο πρώην κολλητός μου μού έλεγε ”βαριέσαι και φαίνεται΄΄. Όταν φύγαμε, τρέχοντας να βρούμε μία άλλη φίλη, φαινόμασταν τρομοκρατημένοι.
Πολλοί άνθρωποι πλησιάζουν τους άλλους ανθρώπους με μία διάθεση να τοποθετήσουν τον εαυτό τους στην ανώτερη θέση ή ακόμη και να τους επιβληθούν. Βρίσκουν κάποιο στοιχείο της ζωής τους που τους κάνει να νιώθουν καλά με τον εαυτό του (σπουδές, καριέρα, προσωπική ζωή, ταξίδια/διαβίωση στο εξωτερικό…) και αυτό γίνεται η βάση για να αρχίζουν να λειτουργούν σαν “αυτοί να είναι και άλλοι να μην είναι”, που λένε και στο χωριό μου. Αλλά αν εσύ πατάς γερά στα παιδιά σου, αυτές οι συμπεριφορές δε θα σε επηρεάζουν. Και θα το εισπράττουν και οι ίδιοι. Πρέπει να προσπαθήσεις να ξεπεράσεις την ανασφάλεια… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς αν είσαι ανθρωπος που δινει χώρο, αλλα δεν ξερει να τον παίρνει, δημιουργείται ενα κατεστημένο και οι άλλοι μαθαίνουν σε αυτο και λειτουργούν αναλόγως.. Για μενα φταίνε εκείνοι, που η γη περιστρέφεται γύρω τους και δεν ανταποδίδουν την ευγένεια και το νοιάξιμο.. Σίγουρα πρέπει να κοιταξεις και το δικό σου κομμάτι, μπορεί να παραείσαι υποχωρητική γενικά και να αφήνεις να σε καταπίνουν. Αλλα ακόμα κι ετσι, για να το δουλέψεις αυτο (αν ισχύει) χρειαζεσαι να νιωθεις ασφάλεια, να συναναστρέφεσαι περισσότερο με τους λιγους αυτούς που μπορείς να συζητας ισότιμα και αβίαστα. Αν προτιμήσεις αυτούς για λίγο καιρο, θα καταλαβεις… Διαβάστε περισσότερα »
Μωρε δεν είναι πάντα τόσο άμεσα εμφανείς αυτες οι συμπεριφορές. Ο εγωκεντρισμος, οπως τον περιγράφει η κοπέλα, έχει πολλές μασκες! Μπορει κάποιος να μη σε διακόπτει ποτέ, αλλα και να μη σε ακούει.. Μπορεί να σε ρωτάει τι κάνεις αλλα η ερώτηση να ειναι τόσο κενή και αδιάφορη που πιο τυπική και ψεύτικη, πεθαίνεις. Μπορεί να απαντάει στα δικά σου θέματα, αλλα με τις πιο ετοιματζήδικες απαντήσεις, αυτες που θα κλεισουν τη συζήτηση για να παμε στην επόμενη. Είναι πράγματα που δύσκολα μπορείς να τα επικοινωνήσεις στον άλλον.. πολλες φορές δεν παιρνεις χαμπάρι κι εσυ η ιδια τι ειναι αυτο… Διαβάστε περισσότερα »
Μήπως αυτά είναι δικά σου συμπεράσματα και νομίζεις ότι οι άλλοι σκέφτονται έτσι για σένα; Μήπως νομίζεις ότι είσαι αδιάφορη και όλα τα αλλά που έγραψες. Δεν λέω ότι είσαι αλλά μερικές φορές αυτό που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας το προβάλουμε στους άλλους ότι το σκέφτονται και ακόμα μπορεί και να τους ωθήσουμε με εναν τρόπο να το σκέφτονται. Ας πούμε οταν με διακόπτει κάποιος συνέχεια (που με διακόπτουν πολλές φορές) σκέφτομαι ότι : ίσως έχει πολλά να πει, ότι έχουμε καιρό να τα πούμε, ότι δεν έχει κάποιον άλλον να μιλήσει γενικότερα ή ακόμα ότι θεωρεί ότι σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εχω κι εγώ μια φίλη που χάνεται έτσι στις λεπτομέρειες, αλλα την αγαπώ πολύ γιατι, ενταξει μπορει να μην εχει πολυ δομημένη σκέψη όταν διηγείται, με αποτέλεσμα να της παίρνει πολύ χρόνο όμως θα σε ακούσει, και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά!
Πράγματι είναι αρκετά δύσκολο να συναντήσεις ανθρώπους που να μπορούν να κάνουν διάλογο. Συνήθως σε παρέες κυριαρχούν οι παράλληλοι μονόλογοι, ή και μονόπλευρος μονόλογος all the way όπου ο άλλος δε σε αφήνει να σταυρώνεις λέξη. Είναι τέχνη ο διάλογος, δεν είναι τόσο απλό όσο ίσως φανταζόμαστε. Υπάρχει ολόκληρη βιβλιογραφία πάνω σε αυτό, από την αρχαιότητα μέχρι και τη σύγχρονη εποχή. Το να μιλάει κάποιος όλη μα όλη την ώρα για τον εαυτό του είναι το σύνδρομο Βάνα Μπάρμπα. Εγώ τιμητικά έτσι το ονομάζω πια. Ειλικρινά αν βάλεις αυτή τη γυναίκα αυτή να μιλάει για τον εαυτό της και της… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είσαι χαζή, είναι εύκολο να πέσεις σε αυτή τη λούμπα.