Γειά σου, Λένα! Κάνεις πολύ σπουδαίο έργο και σε ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό! Το θέμα μου: τα είχα με ένα αγόρι για δύο χρόνια, που από την πρώτη στιγμή της σχέσης μας, ζήλευε πολύ παρόλο που δεν είμαι κοπέλα που θα δώσει δικαίωμα. Ήθελε να του κάνω πολλά τηλεφωνήματα μέσα στη μέρα, να του λέω πού είμαι, όταν βγαίνω με τις φίλες μου να τον παίρνω τηλέφωνο κ.τ.λ. Με τον καιρό άρχισε να καλμάρει κάπως, χωρίς όμως να “βγάζει” τη ζήλια από μέσα του. Το παραδεχόταν κι αυτός και μου έλεγε ότι προσπαθεί να το δουλέψει γιατί τον βασανίζει έντονα. Εν τέλει, βρήκε άλλη κοπέλα και μου ζήτησε να το αφήσουμε. Παρόλο δηλαδή που ζήλευε τόσο, εγώ έφαγα το κέρατο. Τί έχεις να πεις;
-Ιωάννα
Αυτό που θα έπρεπε να λες κι εσύ, ότι η ζήλεια και ο έλεγχος δεν έχει να κάνει με την ένταση του πάθους, είναι εντελώς άσχετο πράγμα. Ο παθολογικά ζηλιάρης έχει δικά του, πολύ βαθιά προβλήματα, που έχουν να κάνουν με τον ίδιο και ποτέ με τον άλλον. Ο πρώην σου χρειάζεται θεραπεία με ειδικό, αν θέλει όντως να το λύσει.
Εσύ τώρα, ελπίζω να πήρες το μάθημα σου και να καταλαβαίνεις ότι δεν χρωστάς να καλμάρεις τους ζηλιάρηδες της ζωής σου «μη δίνοντας δικαιώματα».
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ερωτευμένοι, επικίνδυνοι είναι. Πολύ επικίνδυνοι. Πρόσεχε πάρα πολύ, αυτά είναι σημάδια για να εξαφανίζεσαι. Η ποπ κουλτούρα μέχρι πρόσφατα έκανε την ζήλια «ρομαντισμό» αλλά είσαι νέο κορίτσι, ζούμε σε μια εποχή που τα γκρεμίζει όλα αυτά. Δεν είναι δυνατόν να θεωρείς οκ να δέχεσαι έλεγχο για το πού πας και ποιον βλέπεις από κάποιον επειδή τυχαίνει να κάνεις σεξ μαζί του.
Είσαι ολόκληρος αυτόνομος άνθρωπος και αν είναι να κάνεις σχέση, να είναι με έναν άλλον ολόκληρο και αυτόνομο άνθρωπο. Ευτυχώς αυτός έφυγε από μόνος του. Φτηνά την γλίτωσες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγώ πάλι πιστεύω πως ο πρώην σου ερμήνευε τη συμπεριφορά σου μέσα από τη δική του συμπεριφορά.
π.χ. Δεν απαντάει τα τηλεφωνήματά σου όταν βρίσκεται με άλλη κοπέλα. Οπότε, όταν και εσύ αργείς να απαντήσεις, συμπεραίνει το ίδιο για σένα.
Από προσωπική μου εμπειρία, είμαι πεπεισμένη ότι οι παθολογικά ζηλιάρηδες είναι ιδιαίτερα άπιστοι.
Συμφωνώ μαζί σου. Η αγαπημένη μου παροιμία: ” Ο ψεύτης νομίζει ότι οι άλλοι του λένε ψέματα ” Μπορείτε να το τροποποιήσετε, βάζοντας οποίο επίθετο ταιριάζει στην κάθε περίπτωση. Όσον αφορά τους ζηλιάρηδες: ” Όποιος απατά, νομίζει ότι τον απατούν”
‘Αμα έχεις το know how…
Συμφωνώ, ο πρώην μου αποδείχθηκε ιδιαίτερα άπιστος, αλλά χλώμιαζε και έτρεχε να κλείσει τις κουρτίνες άμα κυκλοφορούσα στο σπίτι (μου) με τα εσώρουχα. Δεν ήθελε να με βλέπει κανένας άλλος άνδρας, αν του έλεγα να βάλω μπούργκα για πλάκα, μπορεί και να του άρεσε σαν ιδέα.
χειροκροτω και προσκυνω!
Αυτό το επαναλαμβανόμενο μοτίβο που η γυναίκα περνάει άσχημα στη σχέση, επιμένει και ‘επενδύει’ και παρόλο που δεν είναι ευτυχισμένη (μπορεί δε να είναι και κακοποιημένη), δεν κάθεται καν να το σκεφτεί (είναι καλό το παιδί κατά τα άλλα, αφού) και στο τέλος μένει να αναρωτιέται γιατί την άφησε με φέρνει σε απελπισία.
Πως θα γίνει να αλλάξουμε επιτέλους; Είμαστε καταδικασμένες από το περιβάλλον να περάσουμε από κάτι τέτοιο για να πάρουμε το μάθημα (αλλιώς δε);
ΥΓ πολλά συγχαρητήρια στη Λένα για την υπομονή και επιμονή να εξηγεί τι πάει λάθος με αυτή τη λογική
Θα συμφωνήσω και θα επικροτησω. Όπως στρώνουμε κοιμόμαστε και το νωρίτερο που το καταλάβουμε, το καλύτερο. Εμένα μου πήρε 3 χρόνια + απάτη + υπερβολική ζήλια/ουρλιαχτά + στο τέλος ξύλο. Και ξανά παρακαλητα για να πάει εν τέλει με την πρώτη τυχουσα.
Υγ: Το ξύλο το έφαγα αφού ανακάλυψα πως με κερατώσε, για να του “αποκαλύψω” με ποιον τον είχα κερατώσει, γιατί ήταν σίγουρος πως το είχα κάνει.. αφού το έκανε αυτός, βλέπετε.. Δεν τον είχα κερατώσει όμως 🙂
Δεν είναι “ζήλια” , η ζήλια προυποθέτει κάποια αιτία. Είναι παθολογική κτητικότητα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι υπερμετρα ανασφαλείς και τοξικοί και αντιμετωπίζουν τους άλλους ως αντικείμενα που μόνο σκοπό έχουν να ικανοποιούν το εγώ τους.Το οποίο δεν ικανοποιείται ποτέ λόγω της ανασφάλειας και γι αυτό βρισκουν συνέχεια άλλους ανθρώπους να καταπιέσουν σε έναν φαύλο κύκλο που επαναλαμβάνεται αιωνίως. Όταν βρίσκεις τέτοιους, τρέξε όσο πιο γρήγορα μπορείς!Αν δε μπορείς να τρέξεις,περπάτα. Αν δε μπορείς να περπατήσεις σύρσου. Πάντως ΦΥΓΕ!
Χαχαχαχαχαχα, το “φτηνά τη γλίτωσες” είναι το νέο “σουτ και γκολ”!
Προσυπογράφω απάντηση και με τα δύο χέρια και με την καρδιά μου.
“Φτηνά” ; Δύο ολόκληρα χρόνια είναι “φτηνά” ; Πολύ γενναιόδωρους σας βρίσκω με τον χρόνο σας… Προς πανάκριβα πληρωμένο μου φέρνει εμένα.
Μωρέ τον κούκο αηδόνι έχει πληρώσει, δίκιο έχεις, αλλά δύο χρόνια σχέσης συγκριτικά με άλλες περιπτώσεις όπου μιλάμε για δεκαετία και βάλε, για γάμο, για παιδιά, για οικονομική εξάρτηση, για απειλές, εκβιασμούς, ξύλο κι άλλα συνηθισμένα, πάλι φτηνά της έρχεται…
Είναι σύνηθες οι άνθρωποι να προβάλλουμε τις δικές μας σκέψεις και στους άλλους. Παραδείγματος χάριν, όταν κάποιος ξενοκοιτάζει, “ψάχνεται” και απατά τη σύντροφό του, μπορεί να θεωρεί αδιανόητο ότι δεν περνά και από το δικό της μυαλό η απιστία. Δεν υπάρχει “δικαίωμα” που να μπορείς να δώσεις στον παθολογικά ζηλιάρη. Είτε έχει σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα που χρήζει θεραπείας, είτε σκέφτεται ο ίδιος την απιστία, το υποτιθέμενο “δικαίωμα” θα το βρει από μόνος του ή θα το κατασκευάσει με το μυαλό του για να ξεσπάσει. Είσαι τυχερή γιατί σε γλίτωσε το νέο θύμα. Την επόμενη φορά μπορεί να μην είσαι τυχερή… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ έχω μείνει στο ”παρόλο που δεν είμαι κοπέλα που θα δώσει δικαίωμα”, λες και υπάρχει άνθρωπος που πρέπει να δέχεται και να υπομένει αρρωστημένη ζήλια από τον σύντροφο του.
Τυχερή είσαι που τελείωσε το στόρυ αυτό, πρέπει να μάθεις να προστατεύεις τον εαυτό σου. Η συμπεριφορά αυτή δεν δείχνει ούτε έρωτα ούτε πάθος ούτε αγάπη.
Με το “θα δώσει δικαιώματα” δεν εννοεί ότι “θα προξενησει την υποψία ότι απατά” “θα ξενοκοιταει” κτλ;
Συμφωνώ κι επαυξάνω!! Άλλη μια απαντησάρα από τη Λένα, σήμερα 🙂
Aν είσαι καλή κοπέλα και δεν δίνεις δικαιώματα να σου πάρουμε μια πάστα. Γιατί είναι γνωστό σε όλους πως υπάρχουν κοπέλες που δίνουν δικαιωματα επίτηδες για να τις καταπιέζουν μετά. Η παθολογική ζήλεια είναι κάτι βαθύ και προσωπικό και δεν έχει να κάνει με τον εκάστοτε παρτενερ.Η εμπειρία σου θα έπρεπε να στο λέει αυτό.Αυτό που μπορείς να κάνεις εσύ είναι να κάνεις που λένε τον απολογισμό της σχέσης και να δεις τα δικά σου “λάθη”.Ενώ έβλεπες τα σημάδια ότι αυτό το άτομο είναι επικίνδυνο εσύ γιατί υπέμεινες τους ελέγχους? Ψάξε αυτό καλύτερα μέσα σου και όχι γιατί εκείνος έκανε… Διαβάστε περισσότερα »
Αισθάνομαι ότι εν μέρει έχεις επιρρίψει την εύθυνη του χωρισμού σε σένα.Ότι ουσιαστικά δηλ. εσύ φταις που ζηλευε παθολογικά,πως κάτι έκανες και τον προκαλούσες κάθε φορά,εξού και η φράση “ζήλευε πολύ παρόλο που δεν είμαι κοπέλα που θα δώσει δικαίωμα”.Σε διαβεβαιώνω ότι ΔΕΝ φταις εσυ ούτε για την παθολογική του ζήλεια, ούτε για το κέρατο,ούτε για το γεγονός ότι επέλεξε να είναι με μία άλλη γυναίκα.Είναι 100% δικό του θέμα προς επίλυση.Σημαντικό είναι ότι ξεμπέρδεψες και κυρίως ότι,όπως έγραψε κ η Λένα,πήρες ένα μάθημα για τη ζωή σου.
Από δω και πέρα να δίνεις δικαιώματα, πολλά, και τα ξημερώματα και τα μεσημέρια. Όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες εξαφανίζονται πιο γρήγορα. Δεν αντέχουν στη σκέψη ότι μια γυναίκα ζει όπως γουστάρει.
Πολύ σωστή!!!