Αγαπητή Α, μπα μου… Πόσος κακός τελικά είναι ο ανταγωνισμός; Πολύ συχνά έχουμε διαβάσει εδώ στο σάιτ ερωτήσεις που είτε μιλούν για ανταγωνιστικούς συντρόφους είτε για ανταγωνιστικούς φίλους, και πάντα συμφωνώ με την απάντηση σου, βάζοντας όμως ένα αλλά… Ο ανταγωνισμός δεν είναι μερικές φορές καλό πράγμα; Ναι, θέλω να αποδείξω στον σύζυγο μου ότι μπορώ να φτιάξω μία μακαρονάδα καλύτερη από εκείνον, ναι, θέλω να αποδείξω στην φίλη μου ότι μπορώ να κάνω εξίσου καλή ή και καλύτερη αναρρίχηση από εκείνη. Θέλω να πω, όπως λέμε ευγενής άμιλλα στον αθλητισμό, δεν υπάρχει κάτι και σαν «ευγενής ανταγωνισμός»; Αλλιώς πως θα εξελισσόμασταν σαν ανθρώπινο είδος;
— Ανταγωνιστική;
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί να θέλεις να αποδείξεις στον άντρα σου ότι φτιάχνεις καλύτερη μακαρονάδα από εκείνον. Ποιος θα το κρίνει αυτό, αλήθεια; Και με την απόδειξη τι θα κάνεις;
Ως ανθρώπινο είδος εξελισσόμαστε γιατί κάποιοι από εμάς, πολύ λίγοι, προσπαθούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, δουλεύοντας πάρα πολύ, αφιερώνοντας όλη τους τη ζωή σε μια τέχνη, έναν σκοπό, μια ικανότητα. Το κάνουν επειδή αυτή η νοητική άσκηση, που είναι εσωτερική, πολύ μοναχική και πολύ συχνά άκαρδη και βαρετή, είναι η μοναδική εγκεφαλική λειτουργία που τους δίνει κάποιου είδους ανακούφιση που εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Δεν το κάνουν για να ξεπεράσουν τη φιλενάδα τους και τον άντρα τους, αλλά τα δικά τους, προσωπικά όρια. Οι πολύ φιλόδοξοι θέλουν να ξεπεράσουν όλη την ανθρωπότητα, να σπρώξουν τη γνώση όλου του είδους ένα κομματάκι παραπέρα. Αυτό δεν γίνεται με τις μακαρονάδες και την αναρρίχηση, εκτός αν ο άντρας σου πήρε Μισελέν και η φίλη σου ανέβηκε στο Έβερεστ.
Ο μικροανταγωνισμός σε ασήμαντα πράγματα στα οποία κανένας δεν έχει ειδίκευση και δεν έχει κανένα αποτέλεσμα στη ζωή του οποιουδήποτε είναι κάτι πολύ εκνευριστικό για τους γύρω σου γιατί μεταξύ άλλων, δεν μπορούν να κάνουν κάτι μαζί σου για να περάσουν καλά. Εσύ μπορεί να περνάς καλά (αν και δεν είμαι και πολύ σίγουρη, στρεσαριστικό μου ακούγεται), αλλά οι άλλοι, όχι. Αν σου το έχουν επισημάνει, αν σου προκαλεί προβλήματα στις σχέσεις σου, μην φτιάχνεις θεωρίες. Πρέπει να πας σε ψυχολόγο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχ πολύ εκνευριστικό το βρίσκω προσωπικά. Αποφευγω τους ανταγωνιστικούς ανθρώπους όπως ο διαολος το λιβάνι. Αν ημουν ο άντρας σου θα σου έλεγα “ναι οκ το κανεις καλύτερα” και θα σου φορτωνα το μαγειρεμα, αν ήμουν φίλη απλά θα ξέκοβα. Πόσο ευκολο ειναι νομίζεις να σου εκμυστηρευτει μια φίλη τα τρωτά σημεία της ζωής της πχ τα άσχημα επαγγελματικά/οικονομικά/γκομενικά αν ξέρει οτι εσύ αμέσως θα συγκριθείς και θα νιώσεις καλύτερη;
Σωστή παρατήρηση!
Ολόσωστη! Ούτως ή άλλως οι ανταγωνιστικοί άνθρωποι για μένα είναι αποπνικτικοι και στερούνται ενσυναίσθησης. Ζουν με τσιτατα του τύπου impossible is nothing και δε μπορώ να συνεννοηθω μαζι τους. Δεν ξερω αν θα κάνεις την καλύτερη μακαροναδα. Μπορεις όμως να κάνεις καριερα στην εταιρεία που προσλαμβάνει αυτους που γραφτηκαν στο newsletter. Τι δεν γραφτηκες πριν απο όλους?
Χαχαχα Mastiha…μου βγήκε η γουλια από τη μύτη…
Συμφωνώ μαζί σας. Γιατί να είμαστε ανταγωνιστικοί με τους κοντινούς μας ανθρώπους και την οικογένειά μας; Δηλαδή σε μια δυσκολη στιγμή τι θα γίνει; Θα πει ο άλλος “αα για να δω! Μπορείς να τα βγάλεις πέρα μόνη σου;”. Ελαπαναγιαμου
Πάντως, ως άτομο του χώρου μου κάνει εντύπωση η στάση σου – ο ανταγωνισμός στην αναρρίχηση, αγαπητή φίλη, δεν συνάδει καθόλου με το πνεύμα του αθλήματος, πρόκειται για μια χαμηλών τόνων κοινότητα με μεγάλη αγάπη για το σώμα κ τα όρια του, τη φύση, την εξερεύνηση, την περιπέτεια. Επιπλέον, ο ανταγωνισμός θα σε βάλει σε κίνδυνο×1000. Μην ξεχνάς ότι ναι, μπορεί να πεθάνεις ανά πάσα στιγμή στην αναρρίχηση, ακόμα κ indoors. Ίσως θα σου ταίριαζε κάτι πιο ανταγωνιστικό και λιγότερο επικίνδυνο όπου θα μπορείς να δείχνεσαι με την ησυχία σου, πχ τένις.
Ως άνθρωπος που έχει φάει μπαλακι στο δόξα πατρι θα την απέτρεπα από αυτο το σπορ και θα προετρεπα σε πιο ασφαλείς ασχολίες όπως την ανάγνωση βιβλίων (π.χ. με KPI να ξεπεράσει τη Φουστα), graphic design (να ξεπεράσει τα logo του Γατιου), ή αν θέλει μπορεί να αναμετρηθεί σε μένα στα ποσα back up plans εχει για κάθε πιθανό σενάριο. 🙂
Επίσης η ευγενής άμμιλα εχει διαφορετικες ερμηνείες σε πατριαρχικες και μητριαρχικες κοινωνίες. Τα παραδείγματα της φίλης ειναι textbook πατριαρχική ερμηνεία.
Εγώ πάντως κανένα απολύτως θέμα δεν έχω με τα τέλεια κοκκινιστά του άντρα μου! Ούτε θέλω να τον ξεπεράσω, θέλω να τα απολαμβάνω και να τεμπελιαζω αν είναι δυνατόν την ώρα που τα κάνει! 😁
Προσωπικά, οι ανταγωνιστικές σχέσεις μου φαίνονται πολύ βαρετές. Αν νιώθεις συχνά την ανάγκη να αποδεικνύεις στους γύρω σου ότι είσαι καλύτερη, είναι σχετικά προφανές ότι ψάχνεις επιβεβαίωση και οι γύρω σου δεν είναι η μαμά σου για να στη δώσουν. Επίσης μην ανταγωνίζεσαι ανθρώπους στην αναρρίχηση, μπορεί να μπουν στον πειρασμό να σε σπρώξουν 😛 .
Πέρα από την πλάκα, η άμιλλα λειτουργεί μέσω συναγωνισμού. Ο ανταγωνισμός είναι το αντίθετο της άμιλλας. Είναι απλώς φλυαρία.
To να θες να κάνεις καλύτερη μακαρονάδα δεν είναι εξελικτικό κατάλοιπο, ούτε θα προωθήσει κάπως την ανθρωπότητα το να τρέξεις πιο γρήγορα 5 χιλιόμετρα. Προκύπτει μάλλον από το “ποιός έκανε την καλύτερη ζωγραφιά” και “ποιόν παππού αγαπάς περισσότερο” όταν είμαστε 5 χρονών.
Αντιθέτως θα έλεγα το να θες να είσαι με κάποιον που κάνει τέλεια μακαρονάδα μπορεί σίγουρα να προωθήσει την προσωπική σου ευτυχία και εξέλιξη, οπότε είναι νίκη σίγουρα.
(Team “Το ουμφ ΕΙΝΑΙ λέξη στο σκραμπλ, αν δεν έχει πλάκα δεν χρειάζεται να το λέμε παιχνίδι, αλλά διαγωνισμό ορθογραφίας”).
Ωραία απάντηση, τα είπε όλα.
Δε θα ήθελα να παίξω επιτραπέζιο μαζί σου….
Τώρα μου θύμισες φίλη που, στα επιτραπέζια ή στα χαρτιά, δεν μας άφηνε να φύγουμε αν δεν κέρδιζε αυτή. Μια φορά ήμασταν έξω, σε φοιτητική καφετέρια που είχε και επιτραπέζια, από το μεσημέρι/απόγευμα. Είχε πάει βράδυ, είχαν χαμηλώσει τα φώτα στο μαγαζί, κι εμείς παίζαμε με το φως από τους αναπτήρες (τότε δεν είχαμε κινητά με φακό, εποχή Nokia 3310). Τελικά την αφήσαμε να κερδίσει και ησυχάσαμε.
Θα σκάσω αν δε ρωτήσω. Τουλάχιστον τη βοήθησε η ανταγωνιστικότητα στη ζωή της; Είναι επαγγελματικά, κοινωνικά σε ένα σημείο που απολαμβάνει περισσότερα από τους μη ανταγωνιστικούς συμφοιτητές της;
Mastiha, η συγκεκριμένη έχει σταματήσει να ασχολείται με το επάγγελμά μας, απασχολείται πλέον σε μια οικογενειακή επιχείρηση που έχει με τον άντρα της. Αλλά νομίζω ότι η ανταγωνιστικότητά της δεν ήταν ένα μέσο για την επαγγελματική ή κοινωνική της καταξίωση, αλλά ήταν αυτοσκοπός. Ανταγωνισμός για τον ανταγωνισμό, δηλαδή, ακόμη και στα πιο μικρά πράγματα. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβανόμουν εγώ. Και νομίζω επίσης ότι ήταν εξοντωτικό, όχι μόνο για την υπόλοιπη παρέα, αλλά και για την ίδια.
Καταλαβαίνω. Εξοντωτικό για όλους και μη δημιουργικό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλησμονητες βραδιες με 3310. Σα να μασταν εκει!
Σχόλια και gif για Μόνικα από φιλαράκια σε 3..2..1
Ορίστε:
Σιγά μην κάνετε και κόντρες με τα ποδήλατα. Ο ανταγωνισμός διαφέρει από το συναγωνισμό/άμιλλα καθώς προϋποθέτει συνήθως αντιπαλότητα, η οποία μπορεί να φτάνει μέχρι και τη σύγκρουση μεταξύ των ανθρώπων. Η ευγενής άμιλλα έχει να κάνει με τον ευγενικό τρόπο συναγωνισμού και σεβασμού του αντιπάλου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη του “αγώνα”. Ευγενή άμιλλα για μακαρονάδες πρώτη φορά ακούω και συγνώμη κιόλας αλλά μου φαίνεται αρκετά παιδιάστικη συμπεριφορά. Αν ψάχνεις μικρές νίκες από τόσο ανούσια επιτεύγματα για μένα δεν είναι καλό σημάδι διότι προδίδει ανασφάλειες και πως δεν ξέρεις να χάνεις. Επίσης όπως αναφέρθηκε στην απάντηση είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα, λευκή, πέστο; Έτσι απλά μακαρονάδα είναι πολύ γενικό, λίγο σεβασμό στο ωραιότερο φαγητό του κόσμου 🍝
Louise B δική μου είσαι. ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ τα μακαρόνια, τα ζυμαρικά γενικότερα, μπορώ να ζω με αυτά, θεωρώ ότι μπορείς να κάνεις πολλά διαφορετικά πράγματα. Άμα θέλει η γράφουσα, κάνω και διαγωνισμό μαζί της!
Και εγώ κριτής 😉🍝🍝🍝🍝🍝