Ούσα μία άτεκνη γυναίκα πενήντα χρονών, έχοντας περάσει εμμηνόπαυση, και χωρίς ενδιαφέρον να υιοθετήσω, έχω κουραστεί να ακούω τις μαμαδίστικες δηλώσεις των μαμάδων και να με βρίσκουν οι γύρω μου υπερβολική για το ότι δυσανασχετώ. Όλα αυτά τα κλισέ ‘μόνο οι γονείς καταλαβαίνουν την ευτυχία μας’, ‘μόνο ένας γονέας ξέρει πόσο μπορείς να αγαπήσεις το παιδί σου, και δεν νιώθει κανείς τόση αγάπη για άλλον άνθρωπο’, δεν μας λένε ότι εμάς η ζωή μας είναι μισή, λιγότερη, κατώτερης έντασης; Οι γύρω μου λεν ότι είναι μια τραβηγμένη ερμηνεία. Ε συγγνώμη, πώς αλλιώς ερμηνεύεται; Απλώς είναι τόσο κανονικά όλα αυτά, που τα αποδεχόμαστε. Δεχόμαστε ότι εμείς οι άτεκνοι κάνουμε ζωή δεύτερης διαλογής και δεν έχουμε βιώσει ‘τόση’ αγάπη ή ‘τόση’ ευτυχία. Κάποτε έμπαινα στη διαδικασία της εκδίκησης σε όλη αυτή την νοοτροπία, δηλαδή να πω ‘κι εσείς δεν θα νιώσετε ποτέ τις ατέλειωτες ώρες ύπνου, τις ευκαιρίες που χάσατε επειδή γίνατε γονείς, την ανεμελιά κλπ’ αλλά έτσι πιστεύω γίνομαι σαν κι αυτούς γιατί ουσιαστικά λέω ‘ο δικός μου τρόπος ζωής είναι ανώτερος’, το οποίο είναι κάτι που δεν πιστεύω για κανένα τρόπο ζωής. Είμαι υπερβολική που τα παίρνω ΤΟΣΟ προσωπικά?
-προσωπική
Μα πώς αλλιώς να το πάρεις; Για σένα μιλάνε, η δική σου ζωή κρίνεται, και μάλιστα κάτι παραπάνω, η ποιότητα της ζωής σου κρίνεται. Η ερμηνεία σου δεν είναι τραβηγμένη, ακριβώς αυτό σημαίνει το «μόνο ένας γονέας ξέρει πόσο μπορείς να αγαπήσεις». Αν μόνο ο γονέας μπορεί, τότε κάποιος που δεν είναι γονέας, δεν μπορεί. Απλά μαθηματικά.
Δεν είσαι «υπερβολική» που θυμώνεις, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όλες οι γυναίκες κρίνονται όλη την ώρα για όλες τους τις επιλογές, ή ακόμα και για τις μη επιλογές τους. Εσύ δεν έχεις παιδιά, η άλλη έχει μόνο ένα, ή άλλη είναι τρελή και έχει τρία, η παράλλη έχει μόνο κορίτσια και αμάν τι έπαθε, η άλλη έχει μόνο αγόρια και αμάν τι έπαθε, η άλλη έχει ένα αγόρι κα ένα κορίτσι αλλά έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, η άλλη τα έκανε κολλητά, όλα αυτά ΚΑΚΩΣ. Όλα αυτά. Όλα αυτά όμως, κακώς.
Οπότε, αν δεν ήταν αυτό, θα ήταν κάτι άλλο. Να σου πούνε μπράβο για τις επιλογές σου, δεν υπάρχει περίπτωση. Να σου πουν μπράβο γενικότερα, δύσκολο. Το μόνο που έχει νόημα είναι να αποφεύγεις τέτοιους ανθρώπους, να μάθεις να τους ξεχωρίζεις από μακριά και να μην ξεκινάς καν συζήτηση μαζί τους. Αν ακούσεις την ατάκα, είναι ήδη αργά. Σημαίνει ότι θα έπρεπε να είχες φύγε προ πολλού από εκεί που είσαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πάντως μόνο αν αποκτήσεις παιδιά καταλαβαίνεις το μέγεθος της αγάπης του γονιού προς το παιδί. Κ μόνο αν έχεις σκύλο την ευτυχία να σε κοιτάει κ να κουνάει την ουρά του. Κ μόνο αν έχεις μια σπουδαία επαγγελματική επιτυχία την περηφάνια κ την χαρά της καταξίωσης. Κ μόνο αν έχεις πισίνα την αναζωογόνηση της δροσιάς μετά από μια καυτή μέρα. Κ η λίστα είναι ατελείωτη. Θέλω να πω ότι υπάρχει ένα κομμάτι αλήθειας σε αυτό. Ότι όπως κάθε τι στη ζωή είναι μια εμπειρία που δεν μπορείς να την καταλάβεις αν δεν τη ζήσεις. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οποιος… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραίο σχόλιο Wanderlust! Ακριβοδικαιο!
Εμένα πάντως η αδερφή μου λέει με ειλικρίνεια πόσο δύσκολο είναι να έχεις παιδιά και ζηλεύει την ανέμελη ζωή μου. Λογικά αυτοί που λένε όλα τα άλλα κλισέ το κάνουν για να τα ακούνε οι ίδιοι.
Meddle ε ναι! Δεν το λες και βόλτα στο πάρκο! Κι εγώ δεν είμαι τύπος που αναπολώ το παρελθόν αλλά ξέρω πως κάποια πράγματα από την προ παιδιού ζωη θα μου λείψουν και κυρίως η ανεμελιά και ο αυθορμητισμός.
Μην τρελλαίνεσαι. Μπορεί να σου το λέει αυτό, αλλά όταν τη ρωτήσεις “θα το άλλαζες, να είσαι όπως είμαι, αν είχε undo θα το πατούσες;;” 100% θα σου έλεγε όχι, και στο λέω με ελάχιστο περιθώριο σφάλματος, γιατί το έχω ρωτήσει σε πολλές φίλες και γνωστές που λένε “ζηλεύω την ελευθερία”
Και εγώ άτεκνη είμαι, και φυσικά γίνομαι αποδέκτης αντίστοιχων εκφράσεων. Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό των γονιών για το «βλαστάρι» τους και φαντάζομαι ότι εξηγείται και εξελικτικά. Απλώς έχω κουραστεί να βλέπω νέες μανάδες (π.χ. φίλες μου) να «αγαπάνε» μόνο το δικό τους παιδί, να νιώθουν ανώτεροι που αγαπάνε τα ίδια τους τα γονίδια και την ίδια ώρα να μιλάνε άσχημα στο άλλο παιδάκι στην παιδική χαρά! Με πιάνει η καρδιά μου όταν το βλέπω αυτό. Εν ολίγοις, καταλαβαίνω πόσο εθιστική μπορεί να γίνει η αγάπη για το παιδί μας, ακριβώς επειδή μας αφορά άμεσα. Φυσικά, δε μεταφράζεται απαραίτητα σε σωστή διαπαιδαγώγηση… Διαβάστε περισσότερα »
Υπεροχο!
Πολύ σωστή η σκοπιά σου.
Νομίζω ότι ζηλεύουν τις γυναίκες, που απολαμβάνουν την ανεξαρτησία και την ελευθερία τους. Όσο για την περίφημη γονεϊκή αγάπη το έχουμε διαπιστώσει στις χιλιάδες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, που δεν είναι η εξαίρεση δυστυχώς.
Αυτό ισχύει και με εκνευρίζει απίστευτα. Παντρεύεσαι;;Τσακ…ανεβαίνεις κοινωνική πίστα. Ξαφνική αγιοποίηση.Ήθελα να σου πώ χαίρομαι όταν βλέπω άντρες στο σάιτ.Μπορεί να πετάτε και καμμιά πατάτα που και πού,άλλωστε κι εμείς τέλειες δεν είμαστε κι ούτε θα γίνουμε(έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμη) αλλά σας προτιμώ απο κάτι μισογύνηδες που ούτε καν μπαίνουν στον κόπο να προβληματιστούν.
Μα, ναι!
Οι άντρες μας (=σχολιαστές μας) είναι σκεπτόμενοι και τουλάχιστον έχουν συνειδητοποιήσει ότι καταρχάς υπάρχει πατριαρχία, ότι βλάπτει όλα τα φύλα, ότι για τους πιο “αδύναμους” είναι και επικίνδυνη, ότι πολλά πρέπει και μπορούν να αλλάξουν και αν μη τι άλλο, έχουν αποφασίσει
να μην είναι μέρος του προβλήματος, ακόμα κι αν δεν είναι αποφασιστικό κομμάτι της λύσης.
Συμφωνώ απόλυτα Ντέζι!Τουλάχιστον κάποιοι προβληματίζονται, όχι που ανοίγεις το φέις και βλέπεις την λέξη τ@ν@ 100 φορές σαν δήθεν αστείο, που αν δεν γελάσεις είσαι και κομπλεξική και μετά τους βλέπεις φούλ υποκρισία να “κλαίνε” για την Καρολάιν. Άιντε πιά.
Βασικά για να μην εκνευρίζεσαι θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο περισσότερος κόσμος ΛΕΕΙ ΨΈΜΑΤΑ. Θέλει απλά να αποδείξει ότι η δική του ζωή είναι καλύτερη και έκανε τις τέλειες επιλογές. Ο στόχος είναι να νιώσουν μια εσωτερική ανακούφιση για τη ζωή που περνανε. Αν προσέξεις ποιοι τα λένε αυτά και τι ζωές ζούνε, θα καταλάβεις. Έχουν δικά τους θέματα δεν αφορούν εσένα οι δηλώσεις τους. Φυσικά είναι χοντροκοπια και απαίσιο αυτό που κάνουν.
Χμμ, έχεις δίκιο φυσικά γιατί προσωπικά σου μιλάνε και προσωπικά θα το πάρεις. Απλώς εγώ έχω άλλη εμπειρία, παρότι είμαι στην ίδια φάση με σένα. Όταν μιλάω με γονείς, νιώθω τόση συμπόνια που οι περισσότεροι σχεδόν μου απολογούνται! Δεν το θέλω, μου βγαίνει. Αλήθεια στεναχωριέμαι λίγο για αυτό που περνάνε. Τι θέλω να πω: ο καθένας υπερασπίζεται τη ζωή που έχει επιλέξει και οι λιγότερο δουλεμένοι άνθρωποι προσπαθούν να επιβάλλουν τις επιλογές τους στους γύρω και είναι αυτό που μας θυμώνει. Βρες τρόπο να αποφεύγεις τέτοιους ανθρώπους.
Εγώ πάλι,ούσα νέα μητέρα ακούω από άτεκνους αλλά και γονείς φίλους μου “τώρα τελείωσε η ζωή σου”,”κρίμα που δεν θα ξαναβγείς μέχρι να πάει φαντάρος “κτλ.Μάλιστα όταν τους λέω ότι το παιδί είναι ήσυχο και μια χαρά μπορούμε να έχουμε μια καλή κοινωνική ζωή, με κοιτάνε περιφρονητικά και λένε “αν δεν ξενύχτηδες δεν καταλαβαίνεις τι θα πει μάνα”.Νομίζω ότι ό,τι κι αν επιλέξεις την κριτική και την αφ’υψηλού αντιμετώπιση θα την δεχτείς έτσι κι αλλιώς..
Ε βέβαια…λογική να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα. Όχι μπράβο ρε παιδιά που καταφέρνετε να βγαίνετε λίγο, αλλά να παιδευεται και το παιδάκι και εσείς για να νιώθουν οι άλλοι καλά. Δεν μπορώ πραγματικά! Τι άλλο θα ακούσουμε;
Gardes_tes_songes θα γίνω πολύ σύντομα μητέρα και ακούω κι εγώ συνέχεια από τον περίγυρώ μου απολαύστε τωρα ο,τι μπορειτε γιατί μετά τέλος, δεν θα κάνετε τίποτα. Θα ξενυχτάτε, θα είστε κουρασμένοι, κλεισμένοι στο σπιτι, γενικά μια μαύρη μαυρίλα. Και σκέφτομαι κι εγώ, αυτοί παιδιά γιατί έκαναν, γιατί ένα καλό δεν μου είπαν για το να έχεις παιδί. Τι να πω, σκεφτομαι αν μου τύχει καλόβολο μωρό να μην το λεώ παραέξω για να μην δέχομαι κριτική
Babydoll με το καλό το μωράκι σου! Κι εμένα τα ίδια μου έλεγαν και όταν γέννησα κάποιοι μου ειπαν “καλά ξενύχτια” με μια δόση χαιρεκακιας. Οι ίδιοι λοιπόν που έκαναν αυτή την ευχή με κοιτουσαν με αμφισβητηση όταν είπα ότι το παιδί κοιμάται τη νύχτα και γενικά είναι καλόβολος όπου κι αν τον πάμε.
Μη μασάς καθόλου και μην σκέφτεσαι ότι χρειάζεται να απαντάς εάν κριτικάρουν οτιδήποτε. Καποιοι πάντα θα βρίσκουν κάτι να πουν γιατί ψάχνουν να πουν ούτως ή άλλως. Εσύ αν απλά τους χαμογελάσεις θα εχεις δώσει την καλύτερη απάντηση.
Garde_tes_songes, στο’ χω:
Δίκιο έχετε, νιώθουμε κατώτερης ποιότητας γονείς που καταφέρνουμε και κάνουμε πράγματα, καίτοι γονείς, γι’ αυτό λέμε από βδομάδα να αρχίσουμε να το δέρνουμε και να το αφήνοιυμε νηστικό, ώστε να κλαίει και να τσιρίζει ολονυχτίς,
οπότε θα ανέβουμε ποιοτικά.
Πόσο σε νιώθω.Με πιάνουν τα νεύρα μου κάθε φορά.
Με ταλαιπωρεί χρόνια η αϋπνία μου .Όταν το λέω η κλασσική απάντηση που παίρνω είναι “και που να είχες παιδιά” 👿
Συγγνώμη αν είχες παιδιά δε θα νύσταζες λόγω κούρασης? ΄Οπως καταλαβαινεις ότι και να πεις η συζητηση πάει στα παιδια.
– Εχω μια κουφαλά στο δόντι μου
– Και που να είχες παιδιά
Ε, εκεί προφανώς η απάντηση είναι “καλά, εννοείται ότι ευτυχώς
που δεν έχω παιδιά, τουλάχιστον αν έρθει ο πολυπόθητος ύπνος,
εγώ μπορώ να του παραδοθώ.”
Το θέμα της αγάπης, πόσο λάθος. Υπάρχουν γονείς που δεν αγάπησαν ποτέ τα παιδιά τους, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έγιναν γονείς και αγάπησαν απεριόριστα άλλους ανθρώπους. Η αγάπη είναι μέσα μας. Αυτός που μόνο τα παιδιά του μπορεί να αγαπήσει πολύ,είναι απλά εγωιστής που θεωρεί το παιδί δημιούργημα του και γι’αυτό και μόνο για εκείνο φτάνει στην υπέρτατη αγάπη. Επειδή είναι ο,τι πιο δικό ΤΟΥ.