έχω πάρα πολύ fomo στο θέμα της μητρότητας. Δηλαδή δεν θέλω να γίνω μητέρα, αλλά έχω fear of missing out. Φαντάζομαι ότι αυτός δεν είναι λόγος για να κάνω παιδί. Πάντως είναι το μόνο θέμα στο οποίο έχω fomo, από τα χιλιάδες πράγματα που επιλέγω να μην κάνω. Θεωρείς ότι είναι το νούμερο ένα ζήτημα καλλιέργειας fomo εκ μέρους της κοινωνάις προς αυτούς που δεν ακολουθούν τον αντίστοιχο δρόμο? Δε μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Ίσως τον έρωτα και το σεξ ?
Δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να κάνεις παιδί. Κάνουμε παιδιά απλώς επειδή μπορούμε να κάνουμε. Η ιδέα να ελέγξουμε το σώμα μας ώστε να μην κάνουμε είναι αρκετά πρόσφατη. Τυχαίνει να είμαστε όντα που συνειδητοποιούν την θνητότητά τους και αυτό δημιουργεί διάφορες παρενέργειες, όπως είναι αυτή η ερώτηση που κάνεις. Μην περιμένεις να ανακαλύψεις κάποιον βαθύτερο λόγο που καλύπτει όλους τους ανθρώπους με τον οποίον θα ταυτιστείς, γιατί απλώς, δεν υπάρχει. Αν φοβάσαι το FOMO, τότε αυτός είναι ο δικός σου λόγος. Δηλαδή οι άλλοι που κάνουν, πιστεύεις ότι μπορούν να γράψουν φιλοσοφικό δοκίμιο που υποστηρίζει την άποψη σε δικαστήριο φιλοσοφίας;
Αν έχεις fomo για το θέμα τότε πιστεύεις ότι υπάρχει πιθανότητα να εμπεριέχει και κάτι θετικό η μητρότητα. Φυσικά καλλιεργείται το fomo για τις γυναίκες από την κοινωνία, εννοείται. Και τι έγινε; Σκοπεύεις να καταφέρεις να δημιουργήσεις προσωπικότητα εκτός κοινωνίας; Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα να το παλέψεις τόσο πολύ. Γιατί να μην κάνεις αυτό που θέλεις κι αυτό που πιστεύεις ότι θα σε κάνει να νιώθεις καλά με τις δικές σου επιλογές;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να πω την αλήθεια εγώ στο συγκεκριμένο θέμα έχω JOMO (joy of missing out). Ξέρω δεν βοηθάω ιδιαίτερα, αλλά είπα να το αναφέρω.
χαχα κι εγώ το ίδιο έχω πια!
Χαχαασααα! Έχουμε ακριβώς το ίδιο θέμα coffee break!
Κι εγώ στο club!
Αχαχαχαχαχαχα καλό θα το κλέψω!
Μόλις σε ερωτεύτηκα!!!!😂😂😂❤❤❤Θεϊκό!!!
Αχχ είναι μια δύναμη το να έχεις JOMO, όχι μόνο με αυτό το θέμα αλλά με πολλά “mustdo” και “level up” (εμπειρίες και καταστάσεις που οποίος απέχει απ’αυτές θεωρείται ο abnormal, ο getalife, αυτός που χάνει τη ζωή του…). Γτ καμιά φορά μπορεί να νιώσεις ότι δεν ξέρεις καλά τον ίδιο σου τον εαυτό και το τι θέλεις να κάνεις, ότι έχεις και δεν έχεις μετανιώσει….εγώ πχ. Δεν ήμουν ποτέ η ψυχή της παρέας. Και ίσως δε θα μπορούσα ποτέ να γίνω, γτ έχω θέμα διαχείρισης μεγάλου ενθουσιασμού, μεγάλης σύγχυσης, απρόσμενης κ***ας (ναι 😂😂). Και είναι ένα συγγενικό σπίτι στο… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ το ίδιο. Νιώθω πολύ ωραία με ελεγχόμενες βόλτες, ο πολύς θόρυβος και νταπα ντουπα με κουράζουν. Αλλά μετά γνωρίζω κάποιον εξωστρεφη, και βλέπω ποσες ευκαιρίες και εμπειριες έχει, οτι πάει για ποτό και καταλήγει σε τριήμερη, που έχει ενα γνωστό που έχει ενα γνωστό που του βρήκε μια δουλειά στο vogue, κλπ κλπ. Και λέω, ναα αυτή είναι η ζωή που χάνω.
Υπάρχει η εξής αντίφαση: η κοινωνία από τη μια είναι εντελώς εχθρική απέναντι στα παιδια και τις μητέρες. Δεν υπάρχει υγεία, παιδεια, προνοια, άδειες, βοήθεια από πουθενά, όλα κοστίζουν και αν δεν το σηκώνει η τσέπη σου, το κρίμα στο λαιμό σου. Την ίδια στιγμή, σε πρήζουν όλοι να κανεις παιδι. Και εκεί ξεκινά η παρανοια: μα καλά, τι μου λένε, δεν βλέπουν τι γίνεται; Μήπως εγώ δεν βλέπω κάτι; μήπως το παιδί ξαφνικά λύνει όλα αυτά τα προβληματα; μήπως τελικά η ζωάρα μου δεν είναι και τόσο πληρης νοήματος τελικά; Εγώ από τη μια ήμουν πολυ κάθετη στο θέμα… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραία και ψύχραιμη τοποθέτηση!
Κάθε φορά που ακούω μια γυναίκα να περιγραφεί τη μητρότητα όχι σαν την απόλυτα θεϊκή εμπειρία νοηματοδοτησης της ζωής, σαν ολοκλήρωση προσωπικότητας και σαν την μόνη ειλικρινή και απόλυτη σοκάρομαι. Γενικά σοκάρομαι με τα θέματα μητρότητας σε αυτή τη σελίδα. Είστε οι περισσότερες τόσο ευθείς και ανθρώπινες. Και ειδικά για εμένα που έχω το fomo της μητρότητας λειτουργεί πολύ καθησυχαστικα
Φυσικά έχεις fomo αφου επί χρόνια ακούς Μποοοουυυ αν δεν κάνεις παιδιά θα το μετανιώσεις αργότερα μποοοουυυυ και ξανά μποοοουυυυ. Ο μοχλός πιέσης είναι ΚΑΙ αυτός
Ο καθένας μπορεί να έχει fomo στο οτιδήποτε. Για τα πάντα μπορείς να ακούσεις τα ίδια σχόλια… Μοχλος πιεσης είναι τα παντα λοιπον…
Ναι πραγματικά, την ίδια πίεση δεχόμαστε οι γυναίκες κοινωνικά για να γίνουμε μητέρες και για να ανέβουμε το Έβερεστ ας πούμε, μην τυχόν και το μετανιώσουμε αν δεν το κάνουμε. Ακριβώς το ίδιο, μην το συζητάς.
Ε βέβαια, ας δώσουμε ένα υπερβολικό παράδειγμα για να μειώσουμε το σχόλιο κάποιας άλλης σχολιάστριας επειδή δεν συμφωνούμε μαζί της. Ναι έτσι πρέπει, είναι πολυ φυσιολογικό αυτό, μην το συζητάς..
Εσύ μίλησες για ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Δώσε εσύ τότε ένα πιο μετριοπαθές παράδειγμα κοινωνικής πίεσης που να αντιστοιχεί με την πίεση που τρώμε να γίνουμε μάνες. Να σου θυμήσω το πρόσφατο σποτ με στόχο την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας, με την γυναίκα με το ηττημένο βλέμμα που «έκλεισε τα πολλά» και τώρα είναι αργά?
Το οποίο σποτ κατέβηκε, το συνέδριο ακυρώθηκε και όλοι πήραν το μέρος μας..Οπότε;
Εντάξει αφού κατέβηκε το σποτ, όλα καλά!
όλοι; μάλλον ζούμε σε διαφορετικές κοινωνίες
Πω χθεσινή μου σηκώθηκε η τρίχα και οι μόνο που το θυμήθηκα…τις προάλλες ένας ανεκδιηγητος μου παραλληλισε το να είσαι ανύπαντρη χωρίς παιδιά με το να μην έχεις χέρια. Δεν λέω πως όλοι έχουν την ίδια άποψη αλλά είναι συχνή μια τέτοια απεικόνιση των ατεκνων γυναικών στην κοινωνία που ζω εγώ.
με το σχόλιό σου κατάλαβα τι είναι το fomo. Έχω το ίδιο με τα ταξίδια, τα απλά όχι το Εβερεστ. Λόγω κόβιντ και νέου κύματος ακρίβειας προσπαθώ να συμβιβαστώ με την ιδέα πως δεν
Μια από τα ίδια, avis.
Και να συμπληρώσω ότι παραδόξως δεν θυμάμαι ποτέ κανέναν να με πιέζει να κάνω ταξίδια, αντιθέτως έχω δεκάδες παραδείγματα πίεσης να κάνω παιδί, και άντε περνάνε τα χρόνια, μέχρι και κάνε παιδί με όποιον να ‘ναι έχω ακούσει, ας χωρίσεις αρκεί να σου μείνει το παιδί…
Αλλά συχνά κι αν μια κοπέλα επιθυμήσει να γίνει μητέρα πολύ νέα (καμιά φορά ίσως όχι άθελά της η βεβιασμένα αλλά επειδή απλά έτσι γουσταρε, ερωτεύτηκε κάποιον και θέλησε ένα παιδί απ’αυτόν) αντιμετωπίζεται από κάποιους στον κύκλο της σαν καημενουλα. Χωρίς όμως να αναιρείται το ενδεχόμενο πίεσης λιιιιγα χρονακια μετά (αν τελικά τότε δεν). Μια κοπέλα που θα είναι γύρω στα 22 με 24 (κι όχι 15!) και θα δει με χαρά το θετικό σημάδι στο τεστ εγκυμοσύνης (γτ ερωτεύτηκε, ένιωθε έτοιμη, το ήθελε) θα νιώσει απογοήτευση απ’τις επιπόλαιες αρνητικές αντιδράσεις 2 τριών γνωστών (και τη λυπηση τους), εξίσου με… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή γράφουσα, έδωσες όνομα μόλις στον λόγο που με οδήγησε να γίνω μάνα. Σε ευχαριστώ! FOMO λοιπόν ήταν! Η άποψή μου είναι πως σημασία έχει τι κάνεις αφού γίνεις γονιός, όχι ο λόγος για τον οποίο έγινες. Για κάποιον μπορεί να ήταν ξεκάθαρη και ακαταμάχητη επιθυμία, για κάποιον “ατύχημα”, για κάποιον πάμε και βλέπουμε, you name it. Άπειροι οι λόγοι – κι ίσως 2 και 3 λόγοι μαζί. Παρότι ξεκίνησα από FOMO, ΔΕΝ το μετανιώνω ούτε λεπτό, απεναντίας. Είμαι πολύ χαρούμενη κάθε μέρα με την απόφασή μου και απολαμβάνω τη μητρότητα ανέλπιστα πολύ. Αλλά αυτή είναι η δική μου εμπειρία,… Διαβάστε περισσότερα »
Same here😊
Αν κινείσαι σε έναν κύκλο όπου όλες σου οι φίλες έγιναν μαμαδες και κά9ως περιθωριοποιήσαι, λογικό να νιώθεις έτσι. Ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις αν είναι πραγματική επιθυμία ή fomo είναι να ξεκινήσεις να κάνεις παρέα με γυνάίκες που δεν έχουν παιδιά. Αν ακόμα και τότε το “μικροβιο” της μητρότητας παραμείνει σημαίνει πως πως κάτι υπάρχει εκεί και όχι fomo.
και όχι μόνο περιθωριοποίηση ~~ αλλά & παραβίαση ορίων με οχλήσεις τύπου άντε τι κάθεσαι κάνε κι εσύ ένα (λες & είναι κέικ το μωρό), τι κάνεις/κάνετε με το γκόμενο (σαν τι να κάνω δηλαδή), τα χρόνια περνάνε (εμείς περνάμε όχι τα χρόνια), όταν θα έχεις μεγαλώσει & δεν θα μπορείς, θα το μετανιώσεις (my life my rules ρε θείτσα, άσε με ), δεν θα ήταν ωραίο να είχες ένα τώρα? (έχω εμένα που είμαι και ωραία και μοιραία 😛 ) κλπ κλπ κλπ (πω, μπελάς που μας βρήκε στα καλά καθούμενα 😀 )
Ναι ρε Lucid(aki), έτσι ακριβώς. Λες και το παιδί είναι το ΄must have΄ αξεσουάρ κι έχεις κι εσύ ένα καλού κακού, μη σε πουν εκτός μόδας
Σε μένα πάντως συνέβη το αντίθετο, σουσουράδα. Από τότε που οι περισσότερες φίλες μου έγιναν μαμάδες και είδα από κάπως πιο κοντά πώς είναι να έχεις παιδί (σε γενικές γραμμές), σιγουρεύτηκα ότι δεν θέλω παιδιά.
Xthesini ναι συμβαίνει και αυτό, το ειχα παθει κι εγω παλια να ακουω μωρά φιλενάδων να φωνάζουν και να φρικάρω. Αλλά ο λόγος που το έπαθα (και μαλλον ο λόγος που το έπαθες κι εσυ) ειναι επειδή οι φίλες ήταν καλές και δεν με (μας;) περιθωριοποίησαν. Οπότε είχαμε την ευκαιρία να δόυμε τις ζωές τους χωρίς όμως να μας φυτέψουν αμφιβολίες. Αν οι φίλες της γράφουσας την κάναν πέρα και νιώθει μόνη ίσως απο εκεί να προκύπτει και η επιθυμία της για αυτο προτείνω να κινηθέι έτσι. Είναι περίπλοκο ζήτημα και τωρα πρόσφατα που έγινα μαμα καταλαβαίνω καθαρά πως το… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ περιθωριοποιήθηκα αρκετά από τις φίλες μου μπορώ να πω, άρχισαν να κάνουν παρέα περισσότερο με άλλες μαμάδες και με έκαναν πέρα σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Όχι τύπου εσύ δεν είσαι άξια γιατί δεν έχεις παιδιά, τύπου έχουμε άλλα ενδιαφέροντα πια. Αυτό κι αν θεωρώ φάουλ, να κάνεις παιδί για να συνεχίσεις να κάνεις παρέα με τις φίλες σου που έχουν επίσης παιδιά. Να σου ζήσει το μωρό σου!
Σ’ ευχαριστώ πολύ Χθεσινή! και λυπάμαι για τις φίλες σου! Εγω προσπαθω να κρατάω ισορροπίες. Η αληθεια ειναι οτι ενιωσα πιο κοντα κι εγω φιλες που ηταν επισης μαμαδες αλλά όχι οτι απομακρύνθηκα απο τις ελευθερες φίλες μου. Απλα νιωθω πως αν καλώ την ελευθερη φιλη μου για απογευματινό καφέ στο πάρκο στα προάστια με ένα μωρό που μας διακόπτει συχνά, εκει που μεχρι προτινος πιναμε μεταμεσονύχτιες ποτάρες στο κέντρο, η κοπέλα θα βαριέται και θα έρθει μεν επειδη ειναι καλη φιλη και θα θελει να με δει αλλά όχι οτι θα το διασκεδάσει κιολας. Νιωθω δηλαδη σαν να την… Διαβάστε περισσότερα »
Ε πώς να μην έχεις ρε φίλη, λογικό είναι με την πλύση εγκεφάλου που έχουμε φάει. Ναι κοινωνικό είναι, εννοείται. Μετά την χιλιοστή φορά που ακούς για το μαγικό ταξίδι της μητρότητας και τα ανεπανάληπτα αισθήματα πληρότητας και ευτυχίας που σε κατακλύζουν και δεν συγκρίνονται με τίποτα, πώς να μην σκέφτεσαι παναγία μου, τι χάνω?!
Εννοείται πως έχεις! Και ποιος δεν έχει;!
Προχθές έβλεπα συνέντευξη της Νένας Μεντή, όπου είπε πως έκανε παιδί για να μην το μετανιώσει αργότερα αν δε μπορεί.
Και είναι πολύς κόσμος σε αυτή την κατηγορία.
Είναι λογικό , γιατί έχει και ηλικιακό όριο και γιατί μας έχουν κάνει να νομίζουμε πως είναι απαραίτητο βήμα για την αυτοπραγμάτωση.
Κι εγώ άκουσα τη Μεντή! Πολύ ειλικρινής. Αυτή ωστόσο τόνισε ότι αποδείχθηκε το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή της.
magic aurora οκ μπορεί και να το νιώθει σαν πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή της και να μη μετάνιωσε. Υπάρχουν κι οι άνθρωποι που έχουν σαν πιο σημαντικό γεγονός, δεδομένο κλπ στη ζωή τους την οικογένεια τους και δεν το λένε ούτε με υποδειγματικό στυλακι ούτε για επίδειξη
” Φυσικά καλλιεργείται το fomo για τις γυναίκες από την κοινωνία, εννοείται. Και τι έγινε; Σκοπεύεις να καταφέρεις να δημιουργήσεις προσωπικότητα εκτός κοινωνίας; ”
Λένα , αυτό θα μπορούσαμε να το πούμε και σε άλλες περιπτώσεις ε; Πχ “φυσικά και η κοινωνία σε κάνει να νιώθεις άσχημη επειδή είσαι τριχωτή/να νιώθεις τύψεις που είσαι εργαζόμενη μητέρα κλπ κλπ -Σκοπεύεις να καταφέρεις να δημιουργήσεις προσωπικότητα εκτός κοινωνίας?”. Αλλά δεν το είδα σε πολλές απαντήσεις σου.
Προς τη γράφουσα, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά όντως κανένας γονιός δεν έκανε PhD στο θέμα πριν κάνει παιδί. Είναι ενστικτώδες μεταξύ άλλων.
πόσο συμφωνώ με αυτό το σχόλιο…~~~ πάντως αρκετοί όσων αποφασίζουν κάποια στιγμή να μην κάνουν παιδί έχουν στην κατοχή τους και 2 & 3 PhD τολμώ να πω (μεταφορικά~).. Είναι μια ιδιότυπη, ξεχωριστή για τον καθένα λογική που ανταγωνίζεται το συγκεκριμένο ένστικτο. Στη διελκυστίνδα κερδίζει ξεκάθαρα το πιο δυνατό “σύνολο”
Τι είδους fomo να έχεις αν δεν κάνεις παιδιά;τα ξενύχτια,η κούραση,οι οικονομικές δαπάνες,τεστ στην σχέση με τον σύντροφό σου;
Η περιορισμένη ελευθερία και διαρκής άγχος και αγώνας μην πάθει κάτι το παιδί σου,πως θα εξελιχθούν κλπ;
Εντάξει , πέρα από όλα αυτά όμως έχει και πολύ ωραίες στιγμές. Αν ήταν μαύρο ή άσπρο το θέμα, δεν θα υπήρχε και μπέρδεμα , απλά δεν θα έκανε κανείς.
Θα υπήρχε κάτι το κωμικοτραγικο στο να θέλαν όλοι οι άνθρωποι να κάνουν παιδιά η στο να μην ήθελε ξαφνικά κανείς. Θα υπέφερε ο πλανήτης και το σύμπαν απ’την υπεραυξηση του ανθρώπινου είδους η θα εξαφανιζομασταν εντελώς
Καλά, εγώ είχα φάει τόση πίεση για να κάνω δεύτερο παιδί, που είχα πάθει fomo για αυτό.!ακόμα και ζευγάρια που δεν είχαν παιδί ακόμα, “άντε, το δεύτερο πότε;” Και να σκέφτομαι, μήπως χάνω κάτι, γιατί δεν θέλω, μήπως είμαι εγωίστρια; μήπως δεν βλέπω καθαρά; τεσπα, κάποια στιγμή συνηδητοποιησα ότι δεν ήθελα,μεγάλωσε και το παιδί μου οπότε λίγο με άφησαν ήσυχη. Βέβαια, πάντα υπάρχουν αυτοί που θέλουν να τους δικαιολογησεις τις επιλογές σου. Θέλω να πω δλδ, δεν τελειώνει ποτέ αυτό το πράγμα, ότι και να γίνει, και η μόνη λύση για εμένα είναι η συνεχής δουλειά με τον εαυτό μας,… Διαβάστε περισσότερα »