Γειά σου Α,μπα! Γράφω γιατί είμαι αρκετά προβληματισμένη και στεναχωρημένη.Είμαι 24 και προσπαθώ να πάρω το πτυχίο μου. Σπουδάζω σε μία επαρχιακή πόλη την οποία εχω φάει με το κουτάλι και δεν αντέχω άλλο. Είμαι σε σχέση εδώ και ενάμιση χρόνο σχεδόν με έναν άνθρωπο με τον οποίο όλα κυλάνε αβίαστα κι όμορφα. Είμαστε καλά μαζί. Το ζήτημα είναι τώρα που εγώ θα πάρω πτυχίο. Ειχαμε κάποιες σκέψεις να μετακομίσουμε μαζί στην Αθήνα του χρόνου, καθώς εκείνος ψάχνει μια εργασία με καλύτερες απολαβές κι εγώ ξέρω ότι με αυτό που θέλω να ασχοληθώ μετά το πτυχίο, έχω πιθανότητες μόνο στην Αθήνα ( σίγουρα όχι εδω).. Πριν λίγο καιρό μου ανακοίνωσε πως από την δουλειά του τού ειπαν πως από Σεπτέμβρη θα του αναθέσουν περισσότερα καθήκοντα, προφανώς με καλύτερα χρήματα και ευκαιρίες περαιτέρω ανέλιξης σε κάτι που πραγματικά του αρέσει και αγαπά. Οπότε τωρα εκείνος σκέφτεται να μείνει εδω . Εγώ όμως δεν αντέχω άλλο εδω πέρα και ούτε θέλω να θυσιάσω τα δικά μου όνειρα για να μείνω εδω. Ίσως σε μερικά χρόνια,αν έχω ψάξει κι εγώ αρκετά το αντικείμενο που με ενδιαφέρει και να μπορώ ίσως να εργαστώ σ αυτό εξ αποστάσεως, ναι, να μπορώ να μείνω, αλλά όχι τώρα.. Νιώθω ήδη αυτήν την πόλη να με πνιγεί και ξέρω πως αν δεν ειμαι ψυχικά καλά, δεν θα μπορώ να είμαι ούτε στη σχέση μου..Δεν ξερω αν θα μπορώ να αντέξω την απόσταση.. Φοβάμαι μήπως φθείρει τη σχέση μας. Ο φίλος μου μού λεει να μην στεναχωριέμαι για κάτι που δεν εχει συμβεί ακόμα , αλλά εγώ δεν αντέχω. Τι να κάνω; Ευχαριστώ εκ των προτέρων και φιλιά.
Μα έχεις πάρει ήδη την απόφαση σου. Για αυτό που φοβάσαι δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να φοβάσαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θέτεις το κλασσικό πρόβλημα που προκύπτει μετά τις σπουδές. Δεν είναι απλά μια παραχώρηση, να διαλέξεις πόλη. Από τη δική μου εμπειρία, χώρισαν οι περισσότεροι όταν πήραν πτυχίο
Αν υπάρχει κοινό όραμα, δεν χρειάζεται να διάλεξεις πόλη, και δεν σε πτοεί και η απόσταση. Το δύσκολο σε αυτή τη περίπτωση είναι ότι μάλλον δεν υπάρχει κοινό όραμα. Εγώ με τον σύντροφο μου είμασταν ηδη 5 χρόνια μαζί, όταν τελείωσα τις σπουδές μου στην πόλη που μέναμε, και με δέχτηκαν σε ενα πανεπιστήμιο του εξωτερικού που ούτε στα τρελά μου όνειρα δεν το περίμενα. Ήθελα σαν τρελή να πάω αλλα σκιζόταν η καρδιά μου να τον αφήσω. Αλλά εκείνος με έσπρωχνε όσο δεν πηγαινε να ακολουθήσω το ονείρό μου. Και πήγα. Και παλέψαμε την αποσταση οσο δύσκολο και να… Διαβάστε περισσότερα »
Και ‘γω τέτοιο ιστορικό έχω με το σύζυγο. Ασε και που σε κάποια φάση (2 φάσεις, για την ακρίβεια μας χώριζε και ο Ατλαντικός). Στην Ακαδημία υπάρχουν πολλά,πάρα πολλά τέτοια ζευγάρια. Ο συνάδελφος μου είναι παντρεμένος 20 χρόνια, δεν έχουν μείνει στην ίδια πόλη ποτέ. Η γυναίκα του είναι καθηγήτρια σε πανεπιστήμιο σε άλλη πόλη, 120 χλμ μακριά. Η άλλη πάλι συνάδελφός μου, ήταν 10 χρόνια σε σχέση από (μεγάλη, σε απέναντι όχθες Ωκεανού) απόσταση, παντρεύτηκαν κιόλας πριν κανα 3 χρόνια. Πέρσι κατάφεραν και βρήκαν βρήκαν δουλειά στην ίδια πολη και μείναν σαν “παραδοσιακό” ζευγάρι στο ίδιο σπίτι…και πήραν διαζύγιο… Διαβάστε περισσότερα »
Με το σύντροφό μου είχαμε σχέση από απόσταση τα 4-5 πρώτα χρόνια της σχέσης μας γιατί έμενα εγώ εξωτερικό, επέστρεφα λίγο Ελλάδα, μετά ξανά εκτός. Η πλάκα είναι ότι μόλις επέστρεψα μόνιμα, συγκατοικήσαμε και μέσα σε ένα μήνα του ήρθε μια πρόταση για δουλειά όπου έπρεπε να τη δεχτεί κι έτσι μετακόμισε εκείνος για 1 χρόνο 500 χλμ μακριά. Εχουμε πάντως να το λέμε…η σχέση εξ αποστάσεως ποτέ δε μας προβλημάτισε, μια περίοδος που η σχέση μας ήταν σε κακή φάση ήταν όταν έτυχε να δουλεύουμε στην ίδια πόλη, στο ίδιο κτίριο! Δεν εννοώ ότι έφταιγε η απόσταση, άλλα πράγματα… Διαβάστε περισσότερα »
Μήπως όμως έφταιγε η έλλειψη απόστασης;
Είναι πολύ δύσκολο turning point σε μια σχέση. Είστε πολύ καιρό χώρια, συνηθίζετε, προσαρμόζεστε όλα καλά. Οταν ξαναβρεθείς και πρέπει να συζήσεις, είναι ένα ζόρι να ξεμάθεις κάτι που με τόσο ζόρι έμαθες…
Και εμένα αυτό μου συνέβη. Δεν υπήρξε ταύτιση προσδοκιών και σκοπών. Αυτός ήθελε τή σιγουριά του χωριού του και τής οικογενειακής επιχείρησης, εγώ ήθελα ιδιωτικό τομέα και εξειδίκευση. Δεν γίνονται και τά δύο. Χωρίσαμε τελικά και σε πολυ καλό μου βγήκε. Απλά πέρασε καιρός για να φανεί στο 100% το όφελος! Πολύς καιρός με πολλές αβάσταχτες δυσκολίες.. αλλά όλα για καλό!
Ποια είναι αυτή η τραγική πόλη που η Αθήνα φαίνεται παράδεισος μπροστά της;
Μόνο και μόνο που ρωτάς δεν είσαι έτοιμη για σχέση εξ αποστάσεως οπότε δεν σου αξίζει ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου άρα άφησε τον να κάνει την ζωή του και εσύ μόλις κάνεις αυτά που θες θα βρεις κάτι άλλο. Αλλά πρόσεχε μην μετανιώσεις αυτό που θα επιλέξεις και μετά κάνει πίσω γυρίσματα γιατί αυτό θα είναι απλά κακό.