More stories
-
Αγαπητή «Α, μπα»: Αν μάθουν οι γονείς μου ότι έχω σχέση με μαύρο άντρα θα πάθουν εγκεφαλικό
Λένα και αγαπητοί σχολιαστές. Είμαι 25 χρόνων, πέρισυ πήγαμε μια ωραία ταξιδάρα με τις φίλες μου Αγγλία και την πάτησα άσχημα με έναν τύπο που γνώρισα εκεί. Είναι νέος, ωραίος, πετυχημένος και μαύρος ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν ήθελε να χωρίσει, όπως δεν θέλω και εγώ
Καλησπέρα, είμαι 20 χρόνων Έχω σχέση από τα 15 μου έως και σήμερα με αυτό το αγόρι, είμαστε καλά περνάμε καλά και αγαπιόμαστε. Δεν νιώθω όμως ερωτευμένη όπως εκείνος. Πριν 2 χρόνια ήρθα σε επαφή με ένα αγόρι που είχα ενδιαφέρον πολύ καιρό ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Iστορίες από την Ελληνική επαρχία: Ανύπαντρα Παιδιά
Εάν είσαι γυναίκα πάνω από εξήντα και έχεις παιδιά κοντά στα τριάντα ή ακόμα χειρότερα κοντά στα σαράντα δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ακούσει την ερώτηση «Πάντρεψες κανένα παιδί;» τουλάχιστον μια φορά στην ζωή σου ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν θέλω να θυσιάσω τα δικά μου όνειρα για να μείνω εδώ
Γειά σου Α,μπα! Γράφω γιατί είμαι αρκετά προβληματισμένη και στεναχωρημένη.Είμαι 24 και προσπαθώ να πάρω το πτυχίο μου. Σπουδάζω σε μία επαρχιακή πόλη την οποία εχω φάει με το κουτάλι και δεν αντέχω άλλο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Αγαπητή «Α, μπα»: Πώς να τον κάνω να ξεκαβαλήσει το καλάμι;
Σχετικά με μια 20ετή φιλία που περνάει κρίση. Ο φίλος μου είχε μεγαλώσει στα Πατήσια και μετά οικογενειακώς μετακόμισαν στα βόρεια προάστια της Αθήνας- εγώ στην επαρχία και πρωτοσυναντηθήκαμε στο πανεπιστήμιο για σπουδές. Η γνώση μου για την κοινωνική διαστρωμάτωση που υπάρχει στην Αθήνα μεταξύ βόριων προαστίων ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Κρυμμένες ηρωίδες: Μια Ινδιάνα από τη Χιλή στην ελληνική επαρχία
Η καταγωγή μου είναι από τη Χιλή, από τους Ινδιάνους του Περού, τους Ίνκας. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς των Ινδιάνων. Να σου πω πώς άρχισε η ιστορία μου με την Ελλάδα; Το πως ερωτεύτηκα την Ελλάδα. Όταν ήμουν στη δευτέρα δημοτικού-γιατί εμείς εκεί διαβάζουμε όλη την ιστορία της Ελλάδος, αρχίζοντας από τη μυθολογία ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Η ιστορία της Παρασκευής: Ο άνθρωπος της κουρασμένης καρέκλας
Τον συνάντησα πρώτη φορά στο σημείο μηδέν. Εκεί όπου δεν συμβαίνει τίποτα αλλά πρέπει να δίνεις συνεχώς την αίσθηση στους έξω ότι επικρατεί ένας απανωτός οργασμός εργασιών που διαρκεί από τις οκτώ μέχρι της δυο. Καθόταν ήσυχα στο γραφείο του και μου έδωσαν το διπλανό. Έγειρε πίσω την πλάτη του στην μαύρη αναπαυτική φτηνή καρέκλα από δερματίνη που εάν είχε φωνή θα έλεγε : «Εάν μου πλήρωναν όλες αυτές τις ώρες που κάθεσαι πάνω μου χωρίς να κάνεις τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, τώρα θα ήμουν μια καρέκλα από δερματίνη με ένα καλό κομπόδεμα. Αλλά και να ήμουν μια καρέκλα από δερματίνη με καλό κομπόδεμα, τι άλλο μπορεί να κάνει μια καρέκλα από δερματίνη παρά να δέχεται στωικά τον πλαδαρό σου πισινό ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν μπορώ να αποφασίσω αν θέλω να γυρίσω στον τόπο μου
Αγαπητή Α, μπα…help! Είμαι 22 τελειώνω τώρα την σχολή μου και ψάχνω δουλειά. Ονειρευόμουν πάντα να τελειώσω κ να δουλέψω στην Αθήνα για κάποια χρόνια κ μετά να επιστρέψω ίσως στον τόπο μου. Ωστόσο εδώ στην Αθήνα βρήκα κάτι με πολύ λίγα λεφτά κ λίγες ώρες ενώ ξαφνικά έσκασε πολύ καλή πρόταση από το μέρος μου με αρκετά χρήματα κ προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης. Τι κάνουμε; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Η ιστορία της Παρασκευής: Ανύπαντρα Παιδιά
Εάν είσαι γυναίκα πάνω από εξήντα και έχεις παιδιά κοντά στα τριάντα ή ακόμα χειρότερα κοντά στα σαράντα δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ακούσει την ερώτηση «Πάντρεψες κανένα παιδί;» τουλάχιστον μια φορά στην ζωή σου . Η ερώτηση γίνεται αιφνιδιαστικά με το καλημέρα συνήθως από γυναίκες στην ίδια ηλικία με εσένα, που μπορεί να έχουν να σε δουν έναν αιώνα, να μην ξέρουν εάν ζεις ή εάν πέθανες, αλλά να έχουν αυτή την απορία όταν σε συναντήσουν ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Προσωπική ιστορία: Αυτοκτονία και ΜΜΕ
Ένα πρωί πριν 6 χρόνια, όταν πήγαινα ακόμα λύκειο, ο διευθυντής με φώναξε στο γραφείο του για να μου πει ότι ο πατέρας μου είχε ένα ατύχημα. Ρωτούσα λεπτομέρειες, μου απαντούσε «δεν ξέρω» ενώ μέσα μου ήμουν σίγουρη ότι ήξερε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
-
Αγαπητή «Α, μπα»: Καριέρα ή σχέση;
Να μείνω στην Αθήνα και να αφήσω ανολοκλήρωτο το όνειρο της δικής μου δουλειάς (ή να προσπαθήσω να το οργανώσω στην Αθήνα με λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες) ή να επιστρέψω στην πόλη μου, με τους φίλους και την οικογένεια μου και επαγγελματικά καλύτερες συνθήκες (έτσι όπως το σκέφτομαι τώρα τουλάχιστον). ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Λένα Φουτσιτζή
Vaggelis Makris
Ελένη Γκίνη
Α,μπά team
silverstuddedblue_butterfly
