Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν έχω ταιριάξει ως τώρα με ομοφυλόφιλα άτομα

Αγαπητη Λενα και αναγνωστριες- αναγνωστες, ελπιζω να ειστε καλα! Ηθελα να συζητησω μαζι σας μια προσωπικη μου παρατηρηση που προσφατα αρχισε να γινεται εμφανης στα ματια μου: δεν εχω ταιριαξει ως τωρα για πολυ στενη παρεα με ομοφυλοφιλα ατομα. Αναλυτικοτερα: Ειμαι 32 ετων, straight κοπελα και απο οταν περασα στη σχολη εβγαινα και εκανα παρεα (και) με gay ατομα. Ωστοσο, παρατηρω οτι υπηρχε ενα κρατημα απ την πλευρα μου που ποτε δεν μας επετρεψε να φτασουμε σε βαθια φιλια. Αναφερομαι συγκεκριμενα σε 5 διαφορερικες περιπτωσεις ανθρωπων σε αυτα τα χρονια. Αυτο το οποιο με ενοχλουσε και σταδιακα απομακρυνομασταν, ηταν μια καταπιεση που εκφραζοταν απο τη δικη τους πλευρα, η οποια για εμενα, μετα απο συσσωρευση, δεν ηταν ανεκτη. Για να δωσω συγκεκριμενα παραδειγματα: με ενα απ’ τα 5 ατομα, δεν μπορουσαμε να βγουμε σε αλλο bar, αν δεν ηταν gay γιατι δεν ενιωθε ανετα. Μια αλλη κοπελα, βγαιναμε κρυφα οι 3 μας με την κοπελα της και μετα μου εστελνε κατεβατα μηνυματα για να μη μου ξεφυγει κατι σε κοινο/ευρυτερο κυκλο. Ενα αλλο αγορι με ειχε κουρασει με το μεμονωμενο ενδιαφερον του στον ακτιβισμο, τις δρασεις της lgbt κοινοτητας, τις αντιστοιχες ταινιες και τη διψα του για καυγα οπου βρισκοταν με βαση αυτο το θεμα, ακομα κι αν απευθυνοταν σε 60χρονο ομοφοβικο τυπο με τις γνωστες κλισε ατακες, που ολοι ξεραμε οτι ειναι αδικη καταναλωση ενεργειας. Νομιζω σας εδωσα μια εικονα. Πολυ συχνα γραφεις Λενα στο site για την εσωτερικευμενη ομοφοβια και με βρισκει συμφωνη. Καταβαλω προσπαθεια αναγνωρισης και αναλυσης της οταν την εντοπιζω απ’ τον εαυτο μου. Ομως, σε αυτες τις περιπτωσεις που προανεφερα, δεν αντιλαμβανομαι ομοφοβια απ τον εαυτο μου, αλλα το ζητημα της καταπιεσης που με κανει να απομακρυνομαι πια, απο οποιοδηποτε ατομο την εκφραζει εντονα (για θρησκευτικους λογους, πολιτικους, οικογενειακους κλπ). Θα ηθελα να τονισω εδω, οτι δεν ειναι οτι δεν αντιλαμβανομαι λογικα (συναισθηματικα προφανως δεν μπορω) το ζορι που εχουν τραβηξει οι ανθρωποι απ’ το μεγαλωμα τους και γιατι ενδεχομενως εχουν αυτη την αναγκη. Παραδεχομαι απλα στον εαυτο μου, οτι εγω δεν μπορω να το αντεξω ολοκληρωτικα και νιωθω σαν να μου μετατιθεται βαρος: να προσεξω τι θα πω, σε ποιον, κρυφα, μην παμε εδω αλλα εκει, πιεση να παω στο pride κλπ. Εντοπιζετε εσεις οι αναγνωστες κατι που δε βλεπω σχετικα με την “ομοφοβια” μου; Θα ηθελα να επισημανθει. Τελειωνοντας, εννοειται πως δεν εχω βγαλει συμπερασμα με βαση τις λιγοστες προσωπικες μου εμπειριες (δηλαδη ξερω οτι θα μου πειτε “εγω με τον gay φιλο μου μιλαμε για τα παντα/παμε σε ολα τα bar κλπ”) απλως με προβληματισε η παρατηρηση μου. Φιλια σε ολ@
-Γιατί;

Δεν μπορώ να προσπεράσω το γεγονός ότι απομακρύνθηκες με τους ανθρώπους που αναφέρεις επειδή είναι γκέι. Η περιγραφή τους είναι επίπεδη, επιφανειακή. Εκτός από γκέι (στη ντουλάπα, ή ακτιβιστές), τι άλλο ήταν; Με φέρνει σε αμηχανία που οι λόγοι έχουν να κάνουν μόνο με το κατά πόσο έχουν κάνει coming out, ή με τη στάση τους απέναντι στην κοινωνία σχετικά με τη θέση των γκέι. Κατά τα άλλα; Τα βρίσκατε; Γελούσατε; Σας άρεσαν οι ίδιες ταινίες; Ήταν γενναιόδωροι, έξυπνοι, κάτι άλλο εκτός από «γκέι»;

Ο άνθρωπος που ήθελε να πηγαίνει μόνο στα γκέι μπαρ είναι ίσως ένας άνθρωπος που φοβάται την κριτική, τα στραβά βλέμματα. Η γυναίκα που φοβάται μην την ανακαλύψουν είναι η γυναίκα που (ίσως) δεν αισθάνεται ακόμα άνετα με αυτό που είναι. Ο άνθρωπος που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του είναι ο άντρας που έχει φάει πολλά στα μούτρα για να μένει σιωπηλός. Πίσω από αυτές συμπεριφορές, υπάρχουν διαφορετικοί άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν διαφορετικά το τι σημαίνει να είσαι γκέι στην Ελλάδα (στον κόσμο) του 2021. Με προβληματίζει που δεν τους βλέπεις μεμονωμένα, και τους παρουσιάζεις σαν μια ενιαία προβληματική ομάδα ή κάτι τέτοιο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News