Αγαπητή Αμπά και σχολιαστές, χθες το βράδυ προέκυψε μια αναστάτωση για την μικρή μου κόρη (17 μηνών). Η κοπέλα που την κρατά μας ανακοίνωσε ξαφνικά οτι σε 5 μέρες φεύγει διακοπές για μια ολόκληρη εβδομάδα, και οι γονείς μου όταν τους ρώτησα αν μπορούν να την κρατήσουν αποκλειστικά μου είπαν πως ήθελαν και εκείνοι να λείψουν για 4 μέρες (2 εργάσιμες, 2 σκ). Το σκ εγώ δεν εργάζομαι αλλά βρεθήκαμε ξεκρέμαστοι με τον άντρα μου για τις 2 εργάσιμες. Εγώ δύσκολο να πάρω άδεια γιατί λείπει η συνάδελφος μου από το γραφείο με άδεια και γιατί είχα μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Ο άντρας μου έχει 2 μήνες στην καινούργια του δουλεία και φυσικά ούτε λόγος για άδεια. Όταν ξεκίνησα συζήτηση με τους γονείς μου επ’ αυτού για να δούμε πως θα το οργανώσουμε ώστε να μείνουμε όλοι ικανοποιημένοι, βρέθηκα ξανά επι ξύλου κρεμάμενη από τον πατέρα μου. Εξηγώ: Κατ΄ ουσίαν πήρε το μέρος της κοπέλας σχετικά με το οτι θέλει να φύγει τόσο ξαφνικά και απροειδοποίητα και ότι με κάποιον τρόπο θα έπρεπε να μπορώ να “προβλέπω τα απρόβλεπτα”, οτι η κοπέλα δεν είναι κτήμα μου, οτι θα μπορούσε να είχε αρρωστήσει αντί για διακοπές και τότε τι θα έκανα και γενικά ότι αδίκως τα έβαλα μαζί της. Δεν ισχυρίστηκα ποτέ οτι η κοπέλα δεν έχει δικαίωμα να πάει διακοπές, αυτό που με εκνεύρισε αφάνταστα ήταν οτι μου το είπε τελευταία στιγμή και στο παρεπιπτόντως. Για παράδειγμα, θα μπορούσα να βάλω την άδεια μου τώρα και να μην δημιουργηθεί καμία αναστάτωση, εμείς έτσι και αλλιώς δεν πήγαμε κάπου φέτος. Επίσης, ανέφερε οτι έτσι είναι όταν οι συμφωνίες είναι προφορικές και όχι γραπτές (η κοπέλα εργάζεται μαύρα σε εμάς γιατί έκανε και απογευματινή εργασία) και εν ολίγοις καλά να πάθω. Οταν του είπα οτι θα μπορούσα να τους ζητήσω να μην φύγουν γιατί είναι πολύ καίριο ζήτημα αλλά κατανοώ την ανάγκη τους για ξεκούραση (εργάζονται σε πολύ απαιτητικές θέσεις και οι 2 με περιορισμένες άδειες τον χρόνο) ξεκίνησε το παραλήρημα: Δεν έχεις δικαίωμα να μας υποδείξεις τι θα κάνουμε, εσύ είσαι η μάνα της βρες λύση, μόνο αυτές τις μέρες έχουμε εμεις και τέτοια. Εκτός από παιδί μου όμως είναι και εγγόνι τους! Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να ακυρώσουν τα σχέδια τους, αλλά καλό θα ήταν να υπάρχει και μια διάθεση συνεργασίας από μεριας τους (πχ να φύγουν μεσημέρι αντί για πρωί για να προλάβω να γυρίσω από την δουλεία και να μείνει μόνο μια μέρα να διαχειριστούμε. Το σπίτι που θα πάνε διακοπές είναι προσβάσιμο οδικώς και ιδιόκτητο, οπότε δεν υπάρχει περιορισμός στην αναχώρηση). Σημειωτέον ότι ο μπαμπάς μου δεν έχει αλλάξει ούτε μια πάνα στο μωρό 17 μήνες, έχει ασχοληθεί ελάχιστα μαζί της αλλά απαιτεί με τον τρόπο του να του έχει αδυναμία. Και Αμπά, ξαφνικά ανεβαίνω πάνω (ναι, άγια ελληνική οικογένεια, μένουμε στο κλασσικό σχήμα) και είμαι ξαφνικά 10 χρονών και θυμάμαι τον μπαμπά μου στο οικογενειακό τραπέζι να λέει πόσο καλή είναι μια συμπαίκτρια μου στο βόλει, στον έναν και μοναδικό αγώνα που ήρθε να με δει. Και γυρνάω στα 14 που έχω πάρει το proficiency και μου λέει γελώντας “Με Β το πήρες; Μονοο;;;”. Και είμαι πάλι 18 χρονών, καινούργια στο τιμόνι σε ξένη πόλη, να μου την έχουν φορέσει από πίσω σε φανάρι και να τρέχω μόνη σε συνεργεία και ασφαλιστικές, και να πληρώνω από τις οικονομίες μου τα σπασμένα μέχρι να με αποπληρώσει η ασφάλεια (τα 600 ευρώ που επεστράφησαν μπήκαν στον λογαριασμό του ως ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου και δε τα ζήτησα ποτέ απο υπερηφάνεια) γιατί “δικές σου οι γλύκες, δικές σου και οι πίκρες” του τιμονιού. Και πάλι 16, να ξεκινάω μια σχέση κακοποιητική και να παραμένω σε αυτή 4 χρόνια, προσπαθώντας να “σαγηνεύσω” τον σύντροφο-πατέρα και να κερδίσω την αποδοχή του. Ειμαι όντως επι ξύλου κρεμάμενη συναισθηματικά, έτσι δεν είναι; Στην πρώτη στραβή όλο το φταίξιμο είναι πάνω μου! Οτι και αν πάθαινα ή συνέβαινε φοβόμουν πως θα με κατηγορούσε, ακόμα και αν δεν έφταιγα! Ποτέ νομίζω πως δεν ήμουν αρκετή για τον μπαμπά μου, παρά το γεγονός ότι κοινωνικά “τικάρω” πολλά από τα κουτάκια του. Η μαμά μου σε όλο αυτό είναι αμέτοχη, ακούει χωρίς να μιλάει, οπότε συναινεί, θεωρώ μάλιστα πως την βγάζει από την δύσκολη θέση. To βλέπω όντως σωστά ή χάνω κάτι από την οπτική μου;
– The overachiver
Τα βλέπεις σωστά ως ένα σημείο, όπως κάνουμε όλοι συνήθως.
Υπάρχει θέμα στη σχέση με τους γονείς σου, καταλαβαίνω ότι αυτό που αισθάνεσαι είναι ότι δεν έχεις συναισθηματική κάλυψη, και δεν αντιλέγω. Οι γονείς σου δεν είναι από τους γονείς που τα παρατάνε όλα για τα παιδί τους, και θα ήθελες να έχεις τέτοιους γονείς, ή περισσότερο τέτοιους. Τι να πω; Θα ήταν καλύτερα. Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα, και αν σε έχει φτάσει σε κακοποιητική σχέση, θα σε βοηθούσε πάρα μα πάρα πολύ αν έκανες θεραπεία.
Το λέω και για άλλο λόγο: για να σταματήσεις να ζητάς αυτά που ξέρεις ότι δεν μπορούν να σου δώσουν. Σύμφωνα με τις εμπειρίες σου από τα δέκα σου ως τώρα, αυτό που έγινε, ήταν το λογικό να γίνει. Εσύ είσαι που επιμένεις, ελπίζοντας ότι θα έρθει η μέρα που θα σου πουν ναι παιδί μου, θα αλλάξουμε τα σχέδια σου για σένα. Αυτό περιμένεις, αυτό θέλεις, που είναι κατανοητό, και από ένα σημείο και μετά, το απαιτείς, που δεν είναι. Εκεί μπαίνεις στα χωράφια όλων όσων πιστεύουν ότι αφού οι παππούδες αγαπάνε τα εγγόνια τους, πρέπει να δέχονται μαζί και τη λάντζα. Όχι. Δεν πρέπει. (Αν απαιτούν αγάπη, όπως το λες, είναι δουλειά σου να επέμβεις και να τον βάλεις στη θέση του).
Αν κατάφερνες να το δεχτείς αυτό, θα καταλάβαινες ότι αυτό που σε συμφέρει είναι να βρεις άλλη νταντά για εκείνες τις μέρες και να το κάνεις γρήγορα, γιατί οι κουβέντες με τους γονείς σου απλώς σου τρώνε χρόνο και ενέργεια. Ή να λείψεις μια μέρα εσύ, και μια μέρα ο άντρας σου από τη δουλειά. Γιατί τελικά, σε κάτι έχει δίκιο ο πατέρας σου: εσείς είσαστε οι γονείς, κι εσείς πρέπει να βρείτε τη λύση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλησπερα σε ολους σας, ειμαι εγω που εστειλα την ερωτηση. Σας ευχαριστω για τα σχολια και τον χρονο που αφιερωσατε στην ερωτηση μου. Λιγες διευκρινησεις. Σαφως και εχω θεμα με τους γονεις μου αμφοτερους, ως δεδομενο το θεωρησα στελνοντας την ερωτηση, δε μου ξενισε που αναφερθηκε στα σχολια. Το θεμα της ευθυνης του παιδιου αναμφισβητητα ειναι δικο μου και του αντρα του και φυσικα δε θελω να το μετακυλισω σε κανεναν. Μιλαω για μια και μονη φορα που ετυχε κατι εκτακτο στο οποιο δεν μπορουσαμε να ανταποκριθουμε (διοτι οι γονεις καταλαβαινουν οτι τα εκτακτα των παιδιων ειναι πολλα). Δε ζητησα… Διαβάστε περισσότερα »
@The achiver διάβασα το σχόλιο και αισθάνθηκα οτι ήμουν κάπως απότομη σ’ αυτό που σου έγραψα και θέλω να σου ζητήσω συγνώμη αν διαβάζοντας το σ’ έκανα να αισθανθείς άσχημα. Η αλήθεια είναι οτι από το όλο γράμμα σου εισέπραξα μια σχέση εξάρτησης με τους δικούς σου. Μια τέτοια σχέση παρατηρώ σε πολλούς ενήλικες και γι’ αυτό αναφέρθηκα σ’ αυτήν (π.χ. το σχόλιο για την αλλαγή πάνας) με τέτοιο ύφος. Είναι πολλοί αυτοί που μεγαλώνουν τα παιδιά τους έχοντας ώς δεδομένο οτι οι παππούδες-γιαγιάδες θα σκιστούν προκειμένου να βοηθήσουν. Και μου φαίνεται λάθος. Η αλήθεια είναι οτι όταν έχουμε παιδιά… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστω που το λες @este! Ενοχληθηκα αλλα ειμαι σε διαδικασια διαπλασης και μεταβασης συναισθηματικα επι του θεματος (ευαλωτη alert), οποτε και εκεινο το σχολιο καλοδεχουμενο ηταν. Οταν εκτιθεσαι δημοσια θα λαβεις πολλες απαντησεις, ολες δυνητικα ειναι χρησιμες και τροφη για σκεψη.
Εχω μεγαλώσει σε παρόμοιο τοπίο μόνο που το τέρας ήταν της μητέρας κ ο πατερας ητανε αμέτοχος/συνένοχος. Κάνε ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό σου. Κάνε ψυχοθεραπεία. Ειδικά όπως λες αν θέλεις με την κόρη σου να έχεις διαφορετική σχέση και να μην περάσει τα ίδια ούτε από τόν παππού ούτε από γονεις.Διότι δε γίνεται να μεταλαμπαδεψει κανεις έναν δρόμο που δεν του έχουν δείξει ή δεν έχει πατήσει εσυ ο/η ίδιος/Α Κσι ειναι πιθανόν να οδηγηθεί κανεις στο ίδιο αποτέλεσμα από διαφορετικό δρόμο. Θα ανακαλύψεις συναισθήματα κ μνήμες που δε φαντάζεσαι. Να περιμένεις πολυ οργή να κυλήσει από μεσα σου… Διαβάστε περισσότερα »
Καλή δύναμη σου εύχομαι
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι γονείς σου πρέπει να ακυρώσουν την άδεια τους για το δικό σου παιδί. Δικό σου είναι το παιδί, δικό σου και το πρόβλημα, εσύ πρέπει να το λύσεις (με τον άντρα σου). Ναι η κοπελιά είναι με μαύρα και εφόσον δεν έχετε υπογράψει κάτι δεν υπάρχουν κανόνες. Αν θες κανόνες ας μην έχετε άνθρωπο για το παιδί με μαύρα, πλήρωνε τα του νόμου για να μην νιώθεις ξεκρέμαστη τελευταία στιγμή. Το background που δίνεις είναι στενάχωρο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση απαιτείς από τους γονεις σου να ακυρώσουν την άδεια τους, ενώ μπορείς να πάρεις εσύ ή… Διαβάστε περισσότερα »
Θυμήθηκες ότι ο μπαμπάς σου σε κρεμούσε όποτε χρειαζόσουν την ηθική υποστήριξη του, με αφορμή το ότι δε σε διευκολύνει πρακτικά με τη φύλαξη του παιδιού σου και γενικά δε συμβάλλει πρακτικά στη φροντίδα του. Εσύ, δεν είσαι το παιδί σου. Λυπάμαι αλλά φαίνεται να ψάχνεις κάποιον να φταίει για το ότι πρέπει να ανταπεξέλθετε σε μια απροσδόκητη ανάγκη που αφορά το παιδί σας. Αυτό λέγεται “έχω παιδί”. Το τι γονιός ήταν ο πατέρας σου, δεν ενδιαφέρει καθόλου το παιδί σου. Το παιδί σας το νοιάζει μόνο τι κάνουν οι δικοί του γονείς για εκείνο, πότε εκείνοι δεν το φρόντισαν.… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαιρετικη,οπως παντα!
Συμφωνώ γενικά, από το κείμενο εγώ κατάλαβα πως δεν περιμένει να αλλάξουν κάτι, αλλά απογοητεύεται από τη γενικότερη συμπεριφορά…
Ναι δε διαφωνώ, ένιωσα περισσότερο κρίσιμο το πόσο επηρεάζει η έλλειψη αποδοχής και η υπονόμευση των ικανοτήτων της από τον πατέρα της, το πώς είναι η ίδια ως γονιός.
Έχει κάθε δίκιο να απογοητεύεται για την υποστήριξη που δεν είχε ως παιδί, που φαίνεται ότι το συνειδητοποίησε με αφορμή το γεγονός αυτό. Αλλά θα είναι λάθος να συνεχίσει να απογοητεύεται, περιμένοντας την υποστήριξη που δεν είχε ακόμα και όταν όφειλαν να της τη δώσουν. Είναι αργά για να την απαιτήσει ή να την αναπληρώσει, αλλά μάλλον ήρθε η ώρα να τους πει ότι τη χρειαζόταν.
Δεν γνωριζω εαν η εργασια σας μπορει να γινει απο αποσταση (τηλεργασια) η μονο με φυσικη παρουσια οποτε πιθανον το παρακατω να ειναι ασχετο, αλλα το παραθετω: Οταν καταλαβα οτι τελικα κανεις δε θα μπορει να βοηθησει στην εκτακτη περιπτωση (γιατι κι εγω με ντανταδες και παιδικους τη βγαζω) εκανα σαφες στη δουλεια μου οτι η προσαρμοστικοτητα μου θα φτασει το απειρο. Τουτεστιν η δουλεια θα βγει ο κοσμος να χαλασει αλλα αν χρειαστει να προσαρμοστει το ωραριο λογω παιδιων να με βοηθησουν σε αυτο. Βεβαια αυτο σημαινει οτι εχω δουλεψει Σαββατο βραδυ και Κυριακη πρωι πρωι (6 ξυπνημα), σε… Διαβάστε περισσότερα »
Ελλάδα αυτά;
Ολα αυτα στην τοποθεσια Αθηνα, Ελλαδα.
Ρε παιδιά γιατί ούτε συζήτηση να λείψει ο άντρας σου μία μέρα επειδή είναι στη δουλειά δύο μήνες; μία μέρα θα λείψει. Πέρα απ’όλα όσα σου λέει Λένα με το οποία συμφωνώ, θέλω να τονίσω πως έχετε πάθει αυτό που κάθε φοιτητής παθαίνει όταν έχει σκονάκι στην τσέπη του. Έχει κολλήσει το μυαλό στο σκονάκι και δεν μπορεί να σκεφτεί και να γράψει ότι γνωρίζει. Νομίζετε κι εσείς πως η μοναδική λύση είναι αυτή αλλά στην ουσία δεν είναι. Δεν είναι λύση όπως δε θα ήταν λύση αν έμεναν κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά. Επειδή δεν μένουν τόσο μακρυά εσείς στο… Διαβάστε περισσότερα »
Αν πηρες proficiency με B στα 14 κ σου είπε «μόνοο;;» τότε είναι σίγουρα πολύ πα*#@ρας ο μπαμπά σου. Κατα τα αλλα όπως τα λεει η Λένα.
Να αλλάξει πάνα ο παππούς;;;; Οι γονεις και η νταντά τι κάνουν;;;;;
Μας ενοχλεί όταν δουλεύουν οι γονεις αλλά όχι όταν παίρνουμε το ιδιόκτητο τους σπιτι και εξοχικό. Αυτά δεν είναι βοηθεια θελουμε και χειρονακτική βοηθεια και όλα, όσο χρόνων και να γίνουμε. Μήπως επειδή τα βρίσκαμε τελικά όλα έτοιμα;;;….
Μήπως είναι δυο τελείως άσχετα πράγματα; Άλλο να απαιτείς από τον παππού να υποκαταστήσει το γονέα και άλλο να προκύψει να αλλάξει πάνα. Γιατί δηλαδή; Ανίκανος είναι;
Σόρρυ αλλά αυτό που κάνεις είναι αντιπερισπασμός. Στρέφεις αλλού το θυμό σου για να μην παραδεχτείς ότι η ευθύνη είναι αποκλειστικά και μόνο του άντρα σου και δική σου. Η συμπεριφορά της νταντάς είναι τελείως αντιεπαγγελματική (μαύρα – άσπρα αν είναι κακή στη δουλειά της δεν παίζει ρόλο), ψάξε να βρεις άλλη και διώξτην, αλλά οι γονείς σου δε φταίνε σε τίποτα να χάσουν τις διακοπές τους.
Θα ήταν καλό για σένα να μιλήσεις με κάποιον ειδικό , ώστε να σταματήσεις να αποζητας την πλήρη αποδοχή από τους γονείς σου. Όσο για το θέμα , ποιος θα κρατήσει το μωρό, συμφωνώ με τη Λένα. Είναι δικό σας το πρόβλημα
Φίλη, μιλάς για τους γονείς σου και το πως αντιμετώπισαν το θέμα που προέκυψε σαν να είναι οι ίδιοι γονείς της κόρης σου και σαν να είχαν οι ίδιοι την υποχρέωση να λύσουν το πρόβλημα. Φυσικά και μπορείς να τους ζητήσεις μια χάρη, δεν μπορείς όμως να απαιτείς να σου την κάνουν. Επίσης γιατί ο πατέρας σου να αλλάξει πάνα στην κόρη σου; Καταλαβαίνω οτι έχεις θέματα μαζί του τα οποία σε κάθετι που γίνεται, έρχονται στην επιφάνεια και σε κατακλύζουν με συναισθήματα απόρριψης. Δεν ξέρω αν ο άνθρωπος αυτός μπορεί να σου δώσει κάτι που δεν έχει. Επίσης δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ βρίσκω εντελώς απαράδεκτο τον πατέρα σου και που σου επιτέθηκε για το συγκεκριμένο θέμα και για τη συνολική του συμπεριφορά. Θα μπορούσε απλώς ήρεμα να πει ότι δεν αλλάζουν τα σχέδια τους χωρίς άλλο κήρυγμα. Οι γονείς σου δεν θα αλλάξουν και εκείνοι μια χαρά περιφρουρούν τα όρια τους. Μόνο να το αποδεκτεις μπορείς και να περιφρουρήσεις τα δικά σου όρια. Βρες άλλες λύσεις για το παιδί αν υπάρχει η δυνατότητα και περιόρισε τη σχέση μαζί τους αφού σου προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα. Προστάτεψε τον εαυτό σου από την συμπεριφορά τους και μην υποκύπτεις στα τυχόν θέλω τους και απαιτησεις… Διαβάστε περισσότερα »