Αγαπητή μου Α,μπα εκτιμώ πάρα πολύ τη γνώμη σου , απο τότε που σε διαβάζω η ζωή μου έχει αλλάξει πολύ!!! Θέλω να ρωτήσω την άποψη σου σχετικά με κάτι που με απασχολεί πολύ, ο γιός μου είναι 16,5 χρονών πάει δευτέρα λυκείου και δεν έχει ακόμα δείξει ενδιαφέρον για κάποιο επάγγελμα αν και απ τα μαθήματα προτιμάει τα θετικά απο τα θεωρητικά . Γενικά είναι έξυπνο παιδί στο σχολείο βγάζει συνήθως 17 μέσω ορο χωρίς καθόλου διάβασμα κι όταν λέω καθόλου εννοώ οτι απ το γυμνάσιο δεν έχει διαβάσει στο σπίτι για το σχολείο ποτέ! Δεν ξέρω πως το καταφέρνει αυτό εκείνος λέει ότι προσέχει στην παράδοση .Οι καθηγητές του λένε ότι είναι πολύ εύστροφος και να στρωθεί στο διάβασμα ,το proficiency το πήρε 2 χρόνια νωρίτερα απ το αναμενόμενο πάλι χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Οι καθηγητές του τον συμπαθούν και μερικοί τον ψιλοκαλύπτουν κιόλας!!! Το θέμα λοιπόν ποιό είναι? Τον έγραψα φέτος σ ένα φροντιστήριο που θεωρείται πολύ καλό λειτουργεί πολλά χρόνια με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στις πανελλήνιες εξαιρετική φήμη κλπ τον έγραψα εκεί για να του δώσω την καλύτερη ευκαιρία που μπορώ παρ’όλο που είναι το πιο ακριβό και ξεφεύγει κατα πολύ απο τις δυνατότητες μου.Για να πάει σ αυτό το φροντιστήριο εγώ υποχρεώνομαι στη νονά του η οποία έχει αναλάβει μέρος των εξόδων μετά απο δικιά της πρόταση και δική μου συγκατάθεση , εκείνη έχει οικονομική άνεση και δεν έχει δική της οικογένεια. Όμως α,μπα μου ο μικρός διαβάζει ελάχιστα ,δεν παει ποτέ αδιάβαστος αλλά απέχει πολύ απ το διάβασμα που χρειάζεται για να πετύχει σε μια καλή σχολή. Νιώθω άσχημα που υποχρεώνομαι στη γυναίκα και απ την άλλη δεν τον βλέπω να αξιοποιεί και την ευκαιρία που του δίνεται. Έτσι που τον βλέπω χαλαρό και αδιάφορο τσαντιζομαι κι ανησυχώ. Θα ήθελα να μην πάρω άλλα χρήματα απ τη νονά ,σκέφτομαι να μην τον γράψω του χρόνου…δεν θελω να είναι σαν τιμωρία αλλά για μένα μετράει η στάση που κρατάει απέναντι στο θέμα .Θέλω να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στη ζωή του, να μάθει να ευχαριστιέται κάνοντας προσπάθεια οχι βρίσκοντας τρόπο να τη σκαπουλάρει!! Με τον πατέρα του έχουμε χωρίσει τα χρήματα που δίνει είναι ελάχιστα κι αυτό δεν αλλάζει εγω να αυξήσω τα έσοδα μου ίσως να μπορούσα αν έπιανα και δεύτερη δουλειά και μετά ποιος θα ήταν στο σπίτι? (Εχω άλλο ενα αγοράκι 13 χρονών ) Α,μπα μου τι θα έκανες στη θέση μου?
-Υποχρεωμένη.
Αχ, μην ρωτάς τι θα έκανε άλλος στη θέση σου, κανείς δεν μπορεί να μπει ακριβώς στη θέση σου. Εγώ μπορώ να σου πω μόνο τα πιο αντικειμενικά θέματα. Με 17 στο σχολείο χωρίς διάβασμα, τα αποτελέσματα στις πανελλήνιες θα είναι αρκετά χαμηλότερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, πιστεύω. Είναι παρακινδυνευμένο να κάνει κανείς πρόβλεψη, αλλά από την άλλη, πρέπει να το πούμε: στις εξετάσεις δεν θα έχει ο εξεταστής συνολική εικόνα, δεν θα υπάρχουν προσωπικές συμπάθειες, δεν θα υπάρχει κάλυψη. Αυτές οι εξετάσεις είναι μετρημένα κουκιά. Θέλουν αποστήθιση, θέλουν να είσαι ρομπότ.
Οπότε, θα έλεγα ότι είναι σημαντικό να κάνετε ένα σχέδιο. Τι θα πει «δίνει πανελλήνιες»; Πρέπει να έχετε κάτι στο μυαλό σας, δεν γίνεται να πάτε τυχαία για οποιαδήποτε σχολή. Η εξυπνάδα που έχει θα τον βοηθήσει σε οτιδήποτε κάνει στη ζωή του, αλλά χρειάζεται να του εξηγήσεις ότι ανάλογα με το τι θα γράψει μπορεί να καθοριστεί ολόκληρο το μέλλον του. Με μια απόφαση μπορεί να οδηγηθεί σε ταξίδια, εμπειρίες, με μια άλλη μπορεί να μην βρίσκει δουλειά για πέντε χρόνια. Δεν είναι σίγουρο ότι το έχει καταλάβει. Εδώ δεν το έχουν καταλάβει καλά καλά ούτε οι γονείς.
Αν σιγουρευτείς ότι το έχει καταλάβει, μετά νομίζω ότι κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, και αφήνεις τη ζωή να κυλήσει, και παραμένεις δίπλα για να στηρίξεις. Ας πάει στο καλύτερο φροντιστήριο, ας καταλάβει τι σημαίνει να δίνεις αυτές τις εξετάσεις, ας καταλάβει τι σημαίνει αποτυχία σε εξετάσεις, ή τι σημαίνει μια χλιαρή επιτυχία, που μπορεί να είναι ακόμα χειρότερη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Προτείνω στείλεις τον γιο σου να κάνει μαθητεία φέτος το καλοκαίρι, πολλές φορές όταν βλέπουν πως βγαίνει το μεροκάματο αλλάζουν γνώμη για τις σπουδές. Μπορεί να κάνει πολλά πράγματα αν έχει κλείσει τα 16. Ομαδάρχης σε κατασκήνωση, υπάλληλος σε βενζινάδικο, σε συνεργείο αυτοκινήτων, σερβιτόρος, να εργαστει σε καλοκαιρινή φύλαξη για κατοικίδια, να βγάζει σκυλια περίπατο, να κάνει θελήματα για ηλικιωμένους, θα βγάλει ενα χαρτζιλίκι και μπορεί και να αποφασίσει για το μέλλον του. Φέτος έδωσε η μεγάλη μου κόρη (περιμενει αποτελέσματα). Όπως και ο γιος σου δεν είχε καμμία ιδιαίτερη φιλοδοξία, δεν ξέρει σε ποια σχολή θα ήθελε να περάσει,… Διαβάστε περισσότερα »
Σου βγάζω το καπέλο. Ομολογώ πως νιώθω μια συμπόνοια προς τη μικρή και εύχομαι καλά αποτελέσματα, αλλά το παράδειγμά σου ως γονέα είναι αξιέπαινο. Έχω δει παιδιά να μεγαλώνουν με τα πάντα να τους παρέχονται αφειδώς, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες και τους (μη) κόπους τους. Το αποτέλεσμα; Διαρκείς κατραπακιές στην ενήλικη ζωή, όπου πέφτουν συνεχώς από τα σύννεφα επειδή η κοινωνία δεν τους αντιμετωπίζει όπως η μαμά και ο μπαμπάς τους. Εμένα ο πατέρας μου είχε κάνει ξεκαθάρισμα: πόσα είναι τα χρόνια σπουδών; 4; ε, για 4 χρόνια συντηρώ διαμέρισμα και προσωπικά έξοδα. Αν δεν παίρναμε πτυχίο σ’ αυτό το… Διαβάστε περισσότερα »
καλά αποτελέσματα!
και συγχαρητήρια για την στάση που τηρήσατε απέναντί της όσον αφορά το φροντιστήριο.
Όλη η παθογένεια του εκπαιδευτικού συστήματος, σε μια ερώτηση
Εμένα γιατί μου φαίνεται ότι το όνειρο των πανελληνίων είναι αποκλειστικά δικό σας;
Δεν αναφέρετε πουθενά τι θέλει ο γιος σας, αν έχει κάπου κλίση, αν τον ενδιαφέρουν οι πανελλήνιες. Πως γίνεται να μην υπάρχει αυτό έστω και σε μια πρόταση;
Προσωπικο παραδειγμα: Οι γονεις μου ειχαν ονειρο παντα να περασω σε ενα καλο ιδιωτικο (που σε επαιρνε μονο με εξετασεις). Σε ηλικια 12 χρονων, πληρωναν τα μαλλιοκεφαλα τους σε φροντηστηρια καθημερινα, και τα επομενα 6 χρονια σε διδακτρα (με τη βοηθεια παππουδων/θειων/κτλ, αρα δημιουργωντας υποχρεωσεις που φροντιζαν να μου το θυμιζουν συχνα πυκνα, κυριως μετα απο χαμηλες βαθμολογιες σε τεστ ). Ποτε δεν ενδιαφερθηκαν να με ακουσουν οταν τους ελεγα οτι δεν ηθελα να παω, δε μου ταιριαζε το σχολειο και η γλωσσα, και δεν ειχα ενδιαφερον μετεπειτα να σπουδασω στη συγκεκριμενη χωρα (κυριως γιατι την ειχα σιχαθει απο τους… Διαβάστε περισσότερα »
Άλλος ένας γονιός που ιδέα δεν έχει τι γίνεται μέσα στο κεφάλι του παιδιού του, πως έχει φανταστεί τον εαυτό του σε 5, 10 χρόνια, τι θα ήθελε να κάνει στη ζωή του, τι θα ήθελε να σπουδάσει, τι δεν του αρέσει καθόλου, γιατί του αρέσουν όσα του αρέσουν, για τι θα ήθελε να μάθει περισσότερα… θλίψη απέραντη με πιάνει. Μόνο οι μονομπλόκ έννοιες ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ και ΛΕΦΤΑ, σαν τσιμεντόλιθοι, να συνθλίβουν τα πάντα.
Για αρχή, μίλα με το παιδί σου. Αυτό είναι η αρχή οποιουδήποτε πλάνου κάνετε ή δεν κάνετε.
4 scroll ερώτηση, ούτε μία αναφορά στο τι θέλει ή τι σκέφτεται ή τι σχεδιάζει ο ίδιος…
“θεωρείται πολύ καλό λειτουργεί πολλά χρόνια με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στις πανελλήνιες εξαιρετική φήμη κλπ” Τα ξέρω αυτά τα φροντιστήρια και τα σιχαίνομαι από τα τρίσβαθα της ψυχής μου. Έχω δει διαφήμιση σε ΑΣΤΙΚΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ με τις φάτσες και τα ονόματα 18χρονων επιτυχόντων. “Γράψτε σε εμάς τα βλαστάρια σας, πληρώστε τα ΚΕΡΑΤΑ σας και δείτε τα να περνάνε ΙΑΤΡΙΚΕΣ, ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ, ΝΟΜΙΚΕΣ”. Στα τέτοια μας βέβαια αν και πότε θα καταφέρουν να τελειώσουν τις σχολές αυτές ή αν θα ταλαιπωρούνται για 850 χρόνια ενώ απομυζούν τους γονείς τους. Ακόμα και σήμερα, όταν περπατάω σε πεζόδρομο του Χαλανδρίου και βλέπω αφίσα γνωστού… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα χορδή μου άγγιξε το θέμα Penthesilea. Μου θύμισε τις ενοχές που ένιωθα για το ότι δεν διάβαζα ενώ ο μπαμπάς μου πλήρωνε και να φανταστείς ότι εμένα δεν μου έκαναν καν παρατήρηση. Το “διάβασε βρε λίγο αφού σου κόβει” ήταν πάντα σε τόνο παραπονετικό (α υπάρχει όντως αυτή η λέξη ε; ) όχι επικριτικό. Εγώ μόνη μου διάλεγα τα φροντιστήρια, μόνη πήγαινα, μόνη ερχόμουν. Ο λόγος που πολύ συχνά καταντάω παρεμβατική και κάνω υποδείξεις, είναι επειδή εμένα θα μου είχε κάνει καλό να είχε παρέμβει κάποιος καθηγητής, να χωνόταν λίγο περισσότερο απ’το να πει “είναι έξυπνη αλλά δε… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο τυχερά τα παιδιά που σε έχουν 🙂
Κι εγώ την ίδια σκέψη με έκανα διαβάζοντας, ότι είναι τυχερά. Νομίζω πως η πάστα του/της δασκάλου/ας είναι αυτή που αναδεικνύει την καλή πάστα που κάθε παιδί έχει μέσα του. Βοήθεια χρειάζονται τα παιδιά και όταν την παίρνουν, ανθίζουν. Τυχερή η μικρή σου πόλη <3
Θα σου πω αυτό που λέω σε όλους τους γονείς που μου λένε ότι δίνουν λεφτά σε φροντιστήρια και καθηγητές και το παιδί τους δε διαβάζει… Κάτσε μαζί του κάτω και πες του ότι του δίνεις ένα μήνα να κάτσει να σκεφτεί αν σκοπεύει / επιθυμεί να περάσει σε κάποια σχολή, αν προτιμάει να αφοσιωθεί σε κάτι που δεν περιλαμβάνει απαραιτήτως πανεπιστήμιο ή αν έχει κάτι άλλο στο νου του για το μέλλον του. Νομίζω ότι είναι δική σου επιθυμία να πάει σε κάποια σχολή και αυτός απλά συμβιβάζεται.Και να μία μεγάλη αλήθεια: ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ…… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν καταλαβαίνω πως λέτε ότι δεν έχει σημασία το πτυχίο. Αν θέλατε τη χειρωνακτική εργασία (τι εννοείτε, μοδίστρα, κατασκευή κοσμημάτων πχ) γιατί δεν το κάνατε μετά τις πολυετείς σπουδές σας; Για να σπουδάσετε, να ξανασπουδάσετε και να εξειδικευθείτε, σημαίνει πως όταν το κάνατε, το θέλατε και το γουστάρατε. Αλλο αν τώρα δεν. Στον καιρό του, ήταν αυτό που θέλατε, να συλλέξετε αυτά τα πτυχία.
Το δεύτερο πτυχίο και το μεταπτυχιακό το έκανα καθαρά από ανάγκη μέσα στην κρίση για να αλλάξω πεδίο εργασίας. Στα 30 ήταν πλέον αργά να κυνηγήσω μία τέχνη (με ενδιέφερε πολύ η κατασκευή επίπλων), πολύ μεγάλο το ρίσκο, ενώ το άλλο εξελίχθηκε τελικά όπως το είχα φανταστεί (μία καλή λύση σε μία εποχή οικονομικής απελπισίας). Αν γύριζα το χρόνο πίσω στα 18 δε θα είχα διαλέξει ούτε το πρώτο μου πτυχίο, ούτε αυτό που έκανα μετά επαγγελματικά ως απόρροιά του, αλλά και τότε όλοι θεωρούσαν ότι αν δεν βγάλεις πανεπιστήμιο θα καταστραφείς. Δυστυχώς είναι πιο δύσκολο όντας μεγάλος να κάνεις… Διαβάστε περισσότερα »
Όποτε το ακούω αυτό με τους καθηγητές που διαβεβαιώνουν ότι όλα καλά, αναρωτιέμαι κατά πόσο η συζήτηση που γίνεται είναι σοβαρή απ’την πλευρά του γονιού. Δηλαδή πάει ο γονιός στο σχολείο και λέει ότι το παιδί δεν ανοίγει βιβλίο, η απάντηση είναι ότι είναι έξυπνο και φεύγουν όλοι ευχαριστημένοι; Εμένα μου έλεγαν οι ίδιοι οι καθηγητές να ανοίξω κανένα βιβλίο, ακριβώς επειδή (όπως μου έλεγαν) ήμουν έξυπνη και ήταν κρίμα να μη διαβάζω. Εμένα δεν έρχονταν καν οι γονείς μου στο σχολείο και όοοοποτε τύχαινε να πετύχουν κανέναν καθηγητή, αυτό που άκουγαν ήταν ότι είμαι πολύ έξυπνη αλλά δε διαβάζω.… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης συγνώμη λίγο γιατί μπερδεύεις μου φαίνεται τις ευθύνες. Το ότι η νονά του δίνει χρήματα για το φροντιστήριο, δεν δημιουργεί υποχρέωση του παιδιού απέναντι στη νονά. Συγνώμη δηλαδή αλλά το ότι οι γονείς του παιδιού δεν μπορούν ν’ανταπεξέλθουν, δε θα φορτώσει ενοχές το παιδί. Δεν φταίει το παιδί που χωρίσατε, ούτε που ο πατέρας του δεν το φροντίζει. Το παιδί δε φταίει καν που δε διαβάζει γιατί βίωσε και ένα διαζύγιο. Δεν ξέρω αλλά από τον τρόπο που τα γράφεις το μόνο που φαίνεται στα δικά μου μάτια είναι ότι απαιτείς από το παιδί σου να ανταποκρίνεται. Εσύ ανταποκρίνεσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς to the point, Πόντια. Οι πανελλήνιες είναι από μόνες τους μια τεράστια πίεση, πόσο άδικο είναι να του φορτώνουμε και την πίεση μιας νονάς που πληρώνει.