Α μπα, εχω ενα θεμα και με στεναχωρει. Oκ, δεν ειναι σοβαρο, ισως το παραεκανα με τη διατυπωση. Απλως να, τωρα ηρθε η καραντινα και βλεπω στα σοσιαλ αλλα και απο τους φιλους μου στο τηλεφωνο ακουω οτι βρηκαν κατι δημιουργικο να ασχοληθουν πχ διαβαζουν βιβλια που τα ειχαν στο περιμενε και τωρα βρηκαν λιγο παραπανω χρονο, αρχισαν ενα χομπι απο ιντερνετ κλπ, επιμορφωθηκαν ανακαλυπτοντας νεες σελιδες ή πλατφορμες πχ goodreads κλπ. Εγω φετος αποφασισα να ξαναδωσω Πανελληνιες και με εχει φαει το διαβασμα, καθως στοχευω πολυ ψηλα. Παραλληλα κανω teleworking ως απογευμα ως περιπου 6.30 μμ, οποτε το βραδυ, αφου εχω διαβασει σερι μετα τη δουλεια, τελειωνω γενικως γυρω στις 11.30 και ειμαι τοσο ψοφιμι που ουτε καν να διαβασω ειδησεις για τον ιο δεν προλαβαινω, ποσο μαλλον να εξερευνησω πραγματα. Ευτυχως εχω καθιερωσει ενα μισαωρο για φαγητο και παραλληλα διαβαζω α μπα (φιου) αλλα ενα μισαωρο ειναι μονο στο οποιο δεν εχω ορεξη να ψαχνω θελω απλα να χαλαρωσω. Με εχει πιασει ψυχολογικο γιατι σκεφτομαι ποσο καταπληκτικη ευκαιρια ειναι αυτη η καραντινα και ποσο εχεις διαθεση, μοτιβεισιον (και οχι βεβαια χρονο-μιλαω γ αυτους που εξακολουθουν να δουλευουν ιδιες ωρες, οπως εγω) και ποσο σχεδον ολοι μου λενε οτι βρηκαν χρονο να κανουν πραγματα. Σκεφτομαι οτι αυτο συμβαινει μια φορα στη ζωη και γω το χανω, νιωθω τελαρο! Μου αρεσει που εβαλα το στοχο για Πανελληνιες που καθυστερουσα τοσα χρονια ενω επρεπε, γιατι υποφερω στη δουλεια μου και θελω να αλλαξω, αλλα πώς να το πω? Ειναι σαν υποχρεωση για μενα, μου αρεσουν τα μαθηματα, αλλα ειναι υποχρεωση γιατι το βλεπω ως επαγγελματικη πορεια μετα και οχι ως απλα μια δευτερη σχολη ως χομπι. Δε νιωθω ψυχικη αναταση διαβαζοντας κοινωνιολογια. Οποτε εχω και το αγχος μαζι, μαζι με το αγχος της δουλειας. Θελω και γω να δω εκθεσεις σε μουσεια ονλαιν, να βλεπω βιντεακια με workshops, να ανακαλυψω πραγματα και νιωθω τοσο ατυχη. Πώς να το διαχειριστω? Αν δεν ειχα τις πανελληνιες, το απογευμα θα εβλεπα τοσες ταινιες και τοσα ειδη που εχω στο μυαλο μου και θα ειχα ξεκινησει επιτελους με το goodreads και τις προτασεις του (ετσι ελεγα πριν αποφασισω για εξετασεις, αλλα μου αλλαξαν τα σχεδια). Να κανω κατι διαφορετικο? Το σαβκο δυστυχως καλυπτω σε διαβασμα ο,τι δεν προλαβα να κανω μεσα στη βδομαδα, και βλεπω μια ταινια το βραδυ βραδυ ετσι για το τσακιρ κεφι. Νιωθω αποπατος πνευματικα και εχω και το συνδρομο fomo, πώς να το διαχειριστω?
-omo?
Η σύγκριση στα σόσιαλ είναι ο καθρέφτης μας, και όχι η αντανάκλαση της πραγματικότητας. Όλοι αυτοί που νομίζεις ότι επιμορφώνονται μπορεί να ζηλεύουν εσένα που έχεις το σθένος να διαβάζεις και να δουλεύεις όλη μέρα και να προχωράς στους στόχους σου. Βλέπεις αυτό που θέλεις να δεις, και όχι αυτό που συμβαίνει. Σταμάτα να θεωρείς τα σόσιαλ πραγματική ζωή, δεν είναι. Είναι η ταινία του εαυτού μας, σκηνοθετημένη από εμάς, και άλλοτε πιάνουμε πολλούς θεατές, άλλοτε όχι.
Δεν έχει καμία σχέση αυτό που συμβαίνει με «ατυχία». Επέλεξες να προχωρήσεις την καριέρα σου με πανελλήνιες. Αν δεν ήταν η καραντίνα, θα ζήλευες επειδή οι άλλοι πάνε σινεμά και θέατρο. Πάλι κάτι θα έχανες. Αν δεν αντέχεις αυτά που χάνεις, ποιος σε εμποδίζει να παρατήσεις τις πανελλήνιες; Ο εαυτός σου, είναι η απάντηση. Οπότε τίμησε την απόφαση που πήρες και πίστεψε με, το goodreads δεν είναι η γη της Επαγγελίας. Αναλόγως τη χρήση, μπορεί να είναι και το facebook αυτών που παριστάνουν ότι διαβάζουν.
Κι αν έχεις ένα μισάωρο μόνο, πώς μπαίνεις στα σόσιαλ; Εκείνη την ώρα, θα μπορούσες να διαβάζεις βιβλία ή να κοιτάς το σπίτι του Ντοστογιέφσκι, που λέει ο λόγος. Όλα επιλογές είναι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επειδη θα σκάσω πραγματικά, κάποιος να μου εξηγήσει από πού προκύπτει αυτός ο περιβόητος ελεύθερος χρόνος της καραντίνας. Γιατί μπορώ να διαβεβαιώσω ότι τόσο εγώ όσο και όλοι οι άλλοι που ξέρω να δουλεύουν από το σπίτι δουλεύουμε τις ίδιες και περισσότερες ώρες από πριν οπότε αν υπάρχει κάποιο κέρδος σε χρόνο είναι οι μετακινήσεις αλλά δεν είναι και τόσο μεγάλο πραγματικά. Για αυτούς που συνεχίζουν να δουλεύουν κανόνικά να μη μιλήσουμε καν. Οι φοιτητές κάνουν μαθήματα online, τους βάζουν εργασίες και τρέχουν να προλάβουν να μη χάσουν το εξάμηνο. Οι υποχρεώσεις σπιτιού/παιδιών/σκυλιών παραμένουν ίδιες (συχνά χειρότερες στην περίπτωση παιδιών… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό ακριβώς! εγώ δουλευω στο νοσοκομείο, ο άντρας μου από το σπίτι δουλεύει ως αργα το βράδυ, έχουμε ταυτόχρονα και το παιδί που πρέπει να απασχοληθεί εν ώρα εργασίας μας, έχουμε και τις δουλειές του σπιτιού που τρέχουν και τις έχουμε παρατημένες… Απορώ κ γω που βρίσκουν χρόνο όλοι.
Δίκαιο έχεις σε όλα, ειδικά για όσους έχουν παιδιά ή η δουλειά τους τείνει να απλώνει πέραν του ωραρίου. Ο ελεύθερος χρόνος αφορά τις μετακινήσεις και την προετοιμασία για τη δουλειά, πχ ντύσιμο/βάψιμο. Προσωπικά γλιτώνω έτσι αρκετό χρόνο για να δω μια ταινία τη μέρα. Επίσης, αν δουλεύεις από το σπίτι μπορεί να έχεις κάποιο κενό χρόνο για να κάνεις δουλειές του σπιτού ή να βλέπεις βιντεάκια, ενώ στη δουλειά είτε θα έπιανες κουβέντα με συναδέλφους είτε θα έπρεπε να δείχνεις επαγγελματική. Τέλος υπάρχει και ο χρόνος που θα έκανες βόλτα ή θα πήγαινες για καφέ ή ποτό. Και παλιά… Διαβάστε περισσότερα »
Η πλειονότητα των θέσεων εργασίας στην Ελλάδα είναι σε επιχειρήσεις (πωλητές, εξυπηρέτηση πελατών, παροχή υπηρεσιών κλπ) και χώρους εστίασης. Πολύ θετικό που μπορείς ναν δουλεύεις από το σπίτι, αλλά είστε η μειοψηφία. Γενικά σε περίοδο που ο κόσμος χάνει τις δουλειές του, ή απλά περιμένει να σταματήσει το λοκ νταουν για να μπορεί να δουλέψει και να βγάλει λεφτα πάλι ας μην είμαστε ειρωνικοί για το που προκύπτει “ο περιβόητος ελεύθερος χρόνος’, σαν να μην βλέπουμε τι γίνεται γύρω.
Εξαρτάται και από τη δουλειά που κάνεις / έκανες, αλλά και από τις αποστάσεις που διένυες. Πχ εγώ που έκανα 6 ώρες τη μέρα δουλειά με τρεις ώρες μετακίνηση, έχω γλιτώσει τρεις ολόκληρες ώρες. Επίσης υπάρχουν δουλειές που απλά δεν γίνονται διαδικτυακά, όπως πχ αν ήσουν πωλητής κάπου. Δες το κατα περισταση.
Πωλητης μεσω ιντερνετ.
Πως δεν γινεται διαδικτυακα
Εν τω μεταξύ είμαστε κι εμείς (οκ, εγώ) που δουλεύουμε όπως και πριν επειδή ο εργοδότης δεν θέλει να δουλεύουμε από το σπίτι – ω ναι, και επίσης έχασα και 5 μέρες κανονική άδεια καθώς τις πήρα ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ, ώστε να γίνει το λεγόμενο distancing στη δουλειά, μέχρι να φύγουν οι άλλοι και να ξαναπάω. Οκ, κάθησα 5 μέρες, που βρήκα χρόνο να σουλουπώσω λίγο το σπίτι. Αυτό ήταν όλο. Φίλοι, έξοδοι, συναναστροφές μηδεν. :/ Όλο αυτό το super productiveness που υποτίθεται ότι πλασάρουν όλοι, εμένα μου φαίνεται εξαναγκασμός. Ας απενεχοποιήσουμε λίγο και το “κάθομαι και ξεκουράζομαι”, δεν είναι η ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
Προκύπτουν στις χιλιάδες των υπαλλήλων που έχουν μπει σε αναστολή κ κάνουμε απλήρωτες διακοπές με φόντο το καναπέ μας.
+Τους απολυμένους! 😊
Καλά για το πόσο “τέλεια” είναι η ζωή στα σόσιαλ, έχω το πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα.
Μια φορά είναι κάνει λαχανοντολμάδες και μου άνοιξαν, αλλά επειδή είχα κάνει στόρι από την προετοιμασία και είχα βάλει τους άπειρους followers μου να μαντέψουν τι φτιάχνω (τρομάρα μου), μου ζητούσαν να τους δείξω το αποτέλεσμα. Ε και εγώ η καψερή τους σουλούπωσα όπως όπως και τους ανέβασα ωραιότατους, λαμβάνοντας διθυραμβικά σχόλια για τη νοικοκυροσύνη μου. Τα διάβαζα σε μια γωνιά στον καναπέ μου και είχα κάνει δεύτερο συκώτι.
Αυτά από μένα…
Πεθαίνω για λαχανοντολμάδες. Βγήκαν νόστιμοι???
Από γεύση καλοί, από εμφάνιση καλοί μόνο στη φωτογραφία.
χαχαχαχα miakotara εγώ πάντως περίμενα πρώτα να ψηθεί το κατσίκι το Πάσχα και μόνο τότε ανέβασα πριν και μετά. Δεν είναι να ρισκάρεις μ αυτά.
Σοφή Εντελβάις και εγώ αυτό κάνω από δω και πέρα.
Είμαι στην ίδια ακριβώς φάση με σένα. Εξακολουθώ να πηγαίνω στη δουλειά και ταυτόχρονα γράφω υπερεντατικά το διδακτορικό μου. Δεν έχω χρόνο για τίποτα άλλο. Αλλά δεν ζηλεύω που βλέπω στο φεις να ψήνουν τσουρέκια και κουλουράκια. Βλέπω την καραντίνα σαν ευτυχές γεγονός για το διδακτορικό μου. Δεν έχω δικαιολογίες για βόλτες, όλοι ειναι κλεισμένοι μέσα, το βλέπω σαν ένα δώρο που μου δόθηκε για να τελειώσω χωρίς να λυπάμαι που οι άλλοι ειναι έξω Σαββατόβραδο και διασκεδάζουν. Άλλαξε την οπτική σου, δεν ειναι κατάρα ειναι ευκαιρία
Μπράβο που μπορείς να συγκεντρωθείς. Ιδανικά αυτό θα ήθελα και δυσκολεύομαι… συνήθιζα να πηγαίνω στην βιβλιοθήκη 5-6 ώρες κάθε σκ και ήμουν φουλ παραγωγική, μέσα στο σπίτι δεν μπορώ να αποδώσω το ίδιο.
Δεν έχω επιλογή, έχω deadline 😢
Καλή επιτυχία!!!
Εγώ έχω ξεκινήσει τύπου καραντίνα από αρχές Δεκέμβρη, εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας που είχα. Κοντεύω δλδ 6 μήνες καθισιό και σπίτι. Στην αρχή λέω, ωραία, ευκαιρία είναι, θα διαβάσω ένα κάρο βιβλία, θα περιηγηθώ σε μουσεία, θα δω θεατρικές παραστάσεις, χαμός! Ξέρεις τι έκανα τλκ;; ΤΙΠΟΤΑ απολύτως.
Φυσικά και δεν είσαι η μόνη! Εγώ μόνη στο σπίτι με 2 μικρά παιδιά όχι μόνο δεν κάνω όλα αυτά που δείχνουν τα σόσιαλ, κάνω λιγότερα κι από αυτά που έκανα προ κορωνοϊού. Βιβλία και ταινίες σου λέει ο ένας, έχω καθαρίσει όλο το σπίτι, σου λέει ο άλλος…ας μην σχολιάσω, μόνο τα εντελώς απαραίτητα προλαβαίνω τη μέρα και αν! Ούτε να βαρεθώ δεν έχω προλάβει, χώρια που δεν έχω μείνει μόνη ούτε 5 λεπτά απ’την αρχή της καραντίνας!
Είχα τους ίδιους προβληματισμούς με σενα και δεν δίνω πανελλήνιες. Αποφάσισα πως θα περνάω τον χρόνο μου όπως νιώθω εγω καλύτερα. Στο τέλος της καραντίνας, δεν θα δωθούν βραβεία για το ποιος έμαθε περισσότερα.
Πραγματικά δεν μπορώ να σε καταλάβω. Είχες αποφασίσει από την αρχή της χρονιάς να δώσεις εξετάσεις και ήξερες ότι ο χρόνος σου θα ήταν ανύπαρκτος και έρχεται ξαφνικά το σύμπαν και σου κλείνει τα πάντα, για να μην σε αποσπάει τίποτα, ενώ παράλληλα σου χαρίζει και 1 – 2 ώρες την ημέρα (τόσο δεν θα ήθελες για να ετοιμαστείς και να πας στη δουλειά σου;) Αυτές τις ώρες μπορείς να τις κάνεις ότι θες, αν θες τη γνώμη μου, καλά κάνεις και διαβάζεις, αντί να αναλώνεσαι σε υποκατάστατα διασκέδασης. Γιατί οι εικονικές επισκέψεις σε μουσεία και οι θεατρικές παραστάσεις online… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορεί όλοι αυτοί να επιμορφώνονται σε Σόιλ εκιλικου από τον Μέκτη, δεν ξέρεις. Εν ολίγοις, αφού διαπιστώνεις ότι έχεις πάθει fomo, αφού ξέρεις ότι δεν έχεις χρόνο, χαλάρωσε που έχεις τουλάχιστον μια ρουτίνα (που όσο να πεις βοηθάει στην οργάνωση για διαδικασίες όπως οι πανελλήνιες) και επικεντρώσου στο στόχο σου. Τι άλλο να προλάβεις δηλαδή με δουλειά και πανελλήνιες;;
Εγώ πάντως απο ΣΚΟΙΛ ΕΛΙΚΙΚΟΥ επιμορφώνομαι, γιατί από ότι κατάλαβα είναι η μόνη τηλεκπαίδευση που δικαιούμαι.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΦΤΥ ΜΑΣ ΑΚΣΙΖΗ <3
Για αρχή το να διαβάζεις συγκεντρωμένος και πιστός στο πρόγραμμά σου για πανελλήνιες σε τέτοιες συνθήκες είναι αξιοθαύμαστο, kudos omo!
Πολλοί επίσης δεν έχουν επιπλέον χρόνο, γιατί δουλεύουν από το σπίτι, γιατί φροντίζουν παιδιά ή ηλικιωμένους συγγενείς, γιατί δουλεύουν σε επαγγέλματα ζωτικής σημασίας οπότε αυτήν την περίοδο έχουν περισσότερη δουλειά ή γιατί διαβάζουν όπως εσύ. Τα social από την άλλη είναι πάντα παραπλανητικά, οι ζωές που θα θέλαμε να έχουμε, όχι αυτές που έχουμε.
Σε λίγο θα έχεις χρόνο για όσα θέλεις, ίσως παραπάνω από όσο θα σ’ αρέσει 😊
Καλή επιτυχία!
Αγαπητή φίλη Καταρχάς εγώ θέλω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο που αποφάσισες να ξαναδώσεις εξετάσεις και να σου ευχηθώ κάθε επιτυχία καθώς φέτος είναι και ιδιαίτερες οι συνθήκες ! Όσον αφορά το κύριο σκέλος της ερώτησης σου , δεν είσαι ούτε αποτυχημένη ούτε επιτυχημένη επειδή δεν βλέπεις ή κάνεις όλα αυτά που βλέπουν ή κάνουν οι άλλοι στα social media . Πίστεψε με πολλοί εξ αυτών υποκρίνονται όπως σωστά λέει και η Λένα ότι διαβάζουν και ποσταρουν την κριτική τους στο Goodreads ή βρίσκουν ένα σωρό τερτιπια για να προσελκύσουν θεάσεις ανεβάζοντας stories από εικονικές περιηγήσεις σε μουσεία και… Διαβάστε περισσότερα »