Τι φωτογραφίζεις;
Φωτογραφίζω την σκηνή της νύχτας γιατί όλα είναι πιο αληθινά κι αυθόρμητα. Εργάζομαι ως φωτογράφος εδώ και τρισήμιση χρόνια·τα τελευταία δυόμιιση έχω αφιερωθεί στην καταγραφή του nightlife. Γενικά μου αρέσει να φωτογραφίζω ανθρώπους, ψάχνω ιδιαίτερες προσωπικότητες. Μ’ενδιαφέρει επίσης ιδιαίτερα η μόδα, το προσωπικό στυλ, αναζητώ το πιο alternative.
Πώς και ασχολήθηκες μ’αυτό επαγγελματικά;
Πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι φωτογράφιζα από πολύ πολύ μικρή. Πριν από κάμποσο βρήκα δικές μου φωτογραφίες από τότε μέσα σε κάτι κουτιά. Έπαιρνα τη φωτογραφική μηχανή της μητέρας μου κι έβγαζα ό,τι έβλαπα. Είχα βγάλει τα πάντα, είχα βγάλει τη μάνα μου ν’απλώνει ρούχα, τέτοια πράγματα. Μου άρεσε από τότε η καταγραφή. Αργότερα αποφάσισα να σπουδάσω φωτογραφία οπότε λίγο πολύ είναι κάτι που έκανα από πάντα και αγαπώ πολύ.
Πιστεύεις ότι η ενασχόληση με τη φωτογραφία έχει να κάνει περισσότερο με την καταγραφή της ζωής ή με τη δημιουργικότητα;
Θα έλεγα πως είμαι νοσταλγικός άνθρωπος. Υπάρχουν πολλές στιγμές που φωτογραφίζω επειδή θέλω να μείνουν. Μ’ενοχλεί το ότι περνάει ο καιρός.
Μ’ενοχλεί το ότι δεν μπορείς να δεις κάποιες στιγμές ξανά.
Βέβαια, πολλές απ’τις φωτογραφίες που βγάζω τις κρατάω για μένα. Είναι συναισθηματικά φορτισμένες και ακόμη δεν ξέρω πώς να βγάλω αυτά που σημαίνουν προς τα έξω. Ταυτόχρονα, η φωτογραφία είναι σίγουρα καλλιτεχνική έφραση.
Πιστεύεις ότι η επεξεργασία των φωτογραφιών είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγέλματός σας;
Εξαρτάται. Γι’αυτό που κάνω εγώ ναι. Για ρεπορτάζ, για ειδησεογραφική κάλυψη της επικαιρότητας, φυσικά και όχι. Το ζήτημα με την επεξεργασία είναι ότι μπορεί ν’αναδείξει μια εικόνα, να της δώσει το κάτι παραπάνω, να την κάνει λίγο πιο ενδιαφέρουσα στο μάτι. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι να υπάρχει ήδη ένα ενδιαφέρον στην ανεπεξέργαστη φωτογραφία.
Πώς θα περιέγραφες την αισθητική σου;
Xμ. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πολλή σκέψη σε αυτό που κάνω, βασίζομαι στον αυθορμητισμό. Η αισθητική μου θα έλεγα οτι έχει urban στοιχεία και θα την χαρακτήριζα, μάλλον, μοντέρνα.
Προσπαθώ να μην προσδίδω στα θέματά μου υπερβολή επειδή αυτό δεν εμπίπτει στα πλαίσια της ειλικρινούς αποτύπωσής τους, που είναι και αυτό που μ’ενδιαφέρει.
Σ’ενδιαφέρει ο φεμινισμός;
Πιστεύω ότι με αφορά. Είμαι εντελώς υπέρ της ισότητας και του αλληλοσεβασμού, σ’όλους τους ανθρώπους, όποιοι και να είναι, όποιο και να είναι το gender τους, όποια και να είναι η ταυτότητά τους. Βλέποντάς το φωτογραφικά, έχω παρατηρήσει ότι καταγράφω λίγο πιο άνετα άτομα που που εκφράζουν την πιο θηλυκή τους πλευρά.
Πες μου για το project σου, το Afterdark Athens.
Είναι ένα project που ξεκινήσαμε με τον φίλο μου. Εκείνος δουλεύει νύχτα 12 χρόνια και είναι φωτογράφος. Ενώσαμε την αγάπη του για το nightlife και την ιστορία της νυχτερινής Αθήνας με την δική μου ματιά που είμαι πιο καινούργια στο χώρο. Θέλαμε να συνδέσουμε την εμπειρία του στο χώρο με το πιο φρέσκο και σύγχρονο που μπορώ να προσφέρω και λόγω μικρότερης ηλικίας. Κάπως έτσι γεννήθηκε το Afterdark που αποτελεί μία ωδή στα clubs και σε όλο τον κόσμο που σχετίζεται με αυτά.
Έχετε πολύ συγκεκριμένη αισθητική στο project. Πώς θα την περιέγραφες;
Eίναι σαν ένας κατάλογος. Φωτογραφίζουμε δείγματα της νυχτερινής ζωής στην Αθήνα. Στη διαμόρφωση της αισθητικής παίζει ρόλο και το ότι οι άνθρωποι ξέρουν ότι φωτογραφίζονται, τους ρωτάμε αν θέλουν και τους εξηγούμε το project. Οπότε, αυτή η επικοινωνία συμβάλλει στην διαμόρφωση μιας πιο ανθρωποκεντρικής αισθητικής που μας αρέσει.
Τι θα΄λεγες σε μία 15χρονη που θέλει ν’ασχοληθεί επαγγελματικά με τη φωτογραφία;
Θα σου πω αν και δεν ξέρω αν μπορώ να χωρέσω σ’αυτό που θα πω όλη την ειλικρίνεια με την οποία το λέω. Θα της έλεγα να μην περιοριστεί στη φωτογραφία και ότι οτιδήποτε έχει να κάνει με την τέχνη είναι έμπνευση επομένως ψάξου, διάβασε, δες, άνοιξε το μάτι σου γιατί πραγματικά δεν μπορείς να φανταστείς πόσα πράγματα μπορούν ν’αποτελέσουν έμπνευση.
Επίσης θα της έλεγα να πειραματιστεί και να μη νομίζει ότι χρειάζεται να πάρει κατευθείαν κάποια καλή μηχανή. Και με την κάμερα του κινητού μπορεί να μάθει τα βασικά και να διαμορφώσει αισθητική. Και κυρίως, θα της έλεγα να θυμάται ότι δεν χρειάζεται να είναι καλή όταν ξεκινήσει.
Έχω προσέξει ότι και μερικές εβδομάδες κοιτάω πολλές φωτογραφίες από πάρτυ και αγαπημένα μαγαζιά εδώ νοσταλγώντας. Ξέρω ότι το ίδιο κάνουν και πολλοί γνωστοί μου. Πιστεύεις ότι ο κορονοϊός και όλη αυτή η εξαναγκαστική παύση της ζωής, προσδίδουν αλλο νόημα και περιεχόμενο στις φωτογραφίες σου;
Σίγουρα. Είμαστε σε μια φάση τώρα που όχι απλώς δεν μπορούμε να βγούμε να διασκεδάσουμε αλλά περάσαμε και τη φάση που δεν μπορούσαμε να βγούμε απ’το σπίτι- τελεία. Αυτό είναι λογικό να βιωθεί σαν εγκλωβισμός. Καταλαβαίνω γιατί ένας άνθρωπος μπορεί να επιστρέφει σε φωτογραφίες σαν αυτές που βγάζω εγώ για να θυμηθεί όλ’αυτά που έχει ζήσει. Όταν φωτογραφίζεις τη νυχτερινή σκηνή, ουσιαστικά φωτογραφίζεις αναμνήσεις. Τώρα που δεν μπορούμε να ζήσουμε, επόμενο είναι να θυμόμαστε, ιδίως όσοι και όσες έχουμε μια πιο μελαγχολική διάθεση. Υπό αυτό το πρίσμα θα έλεγα πως ναι, φωτογραφίες σαν τις δικές μου ίσως έχουν αποκτήσει και μια άλλη διάσταση.
Πώς νιώθεις για τη φωτογραφία γενικώς;
Πιστεύω ότι οι φωτογράφοι καταγράφουμε κάτι το οποίο θα μείνει.
Η φωτογραφία για μένα είναι ένας τρόπος δημιουργίας κληρονομιάς.
Σας αρέσει η δουλειά της; Δείξτε της το με μια επίσκεψη στο insta της @kath.yann.
Αν θέλετε να δείτε περισσότερα για το project Αfterdark Athens τσεκάρετέ το εδώ .
Με τούτα και με κείνα, μην ξεχάσετε να κάνετε follow το Α,ΜΠΑ; στο καινούργιο του insta! Σας περιμένουμε!
