Το χρήμα κι η έλλειψή του είναι δείκτες που δείχνουν κάποια πράγματα.
_____________
Η ιστορία της Λάχεσις όπως την ξεχώρισα σήμερα
Γεια σας Ρένα!
Η ερώτηση που θέλω να σας θέσω είναι κάπως πιο γενική: πιστεύετε ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου αλλάζει μέσα από την οικονομική αβεβαιότητα; μπορεί δηλαδή ένας άνθρωπος που μέχρι πρότινος ήταν άνετος και πιο γλυκομιλητος ξαφνικά να βγάζει κακία και συναισθηματικά κακοποιητική συμπεριφορά στους συνανθρώπους του; Ή μήπως πολλά πράγματα κρύβονται κάτω από την οικονομική ευμάρεια και βγαίνουν ελλείψει αυτής στην επιφάνεια;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και καλό φθινόπωρο!
ΑΠΟ ΤΗΝ -Λάχεσις
______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Καλό φθινόπωρο, ευχαριστούμε!
Έχω ξαναπεί ότι θεωρώ ενδιαφέρουσα την επιλογή ψευδωνύμων στις επιστολές σας, πολλές φορές λένε αρκετά πράγματα για τον τρόπο που σκέφτεστε.
Λάχεσις λοιπόν, η μία από τις 3 Μοίρες, για όσες δεν είναι των ανθρωπιστικών σπουδών, τις θεότητες της αρχαιότητας που υποτίθεται ρύθμιζαν το πεπρωμένο του ανθρώπου: Κλωθώ, αυτή που κλώθει, που γνέφει το νήμα της ζωής. Λάχεσις, αυτή που τραβώντας το νήμα καθορίζει τι θα λάχει καθενός. Και Άτροπος, αυτή που κόβει το νήμα της ζωής.
Ο χαρακτήρας λοιπόν του ανθρώπου είναι μοίρα του; Ή αλλάζει αναλόγως των συνθηκών; Ή μήπως το χρήμα κουκουλώνει τις δυσκολίες και λειαίνει τις γωνίες;
Δεδομένης της δεκαετούς οικονομικής κρίσης που ανέδειξε όλες τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας ανάγλυφα, τείνω προσωπικά να πιστέψω το τελευταίο. Το χρήμα, επειδή είναι κυρίως ελευθερία, λειαίνει τις αιχμές και αφήνει το περιθώριο να πιστέψουμε ότι υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες κι εναλλακτικές απ’όσες υπάρχουν στ’αλήθεια. Όταν η κατάσταση έρθει σε άλλες συνθήκες, όπου το χρήμα δεν περισσεύει, μπορεί κάποιος να εκδηλώσει συμπεριφορές που δεν θα αναμέναμε. Βέβαια αυτό γίνεται μέχρις ενός ορίου. Θα έλεγα ότι δεν γίνεται ένας νορμάλ άνθρωπος με την έννοια του οριοθετημένου, με εσωτερικές αρχές, δεν μπορεί να γίνει βιαστής και/ή γυναικοκτόνος, πχ, επειδή πτώχευσε. Τέτοιες κοσμογονικές αλλοιώσεις του ενδότερου ψυχισμού δεν έρχονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζονται υπόβαθρο κι υπόστρωμα.
Από την άλλη πλευρά, αν η λέξη κακοποίηση χρησιμοποιείται καταχρηστικά, κι η συμπεριφορά αφορά εκνευρισμό, άγχος, κατάθλιψη, θυμό κι αυτό που λέμε γενικώς “νεύρα”, είναι προφανές ότι η οικονομική στενότητα κι οι συνέπειές της (η μείωση της ελευθερίας πρωτίστως) είναι άμεσα συσχετιζόμενες.
Φυσικά εσύ πιθανότατα ρωτάς για αρκετά συγκεκριμένη περίπτωση, προσπαθώντας να παράξεις επαγωγικό συλλογισμό. Όμως όπως έχουμε ξαναπεί, η επαγωγή είναι από τη φύση της περιορισμένων δυνατοτήτων στην ανακάλυψη της αλήθειας.
Διάβασε κι αυτό αν θες.
Η Ρένα απαντά: Ξεθωριάζουν ποτέ τα red flags των αντρών ή δεν αλλάζουν ποτέ;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το χρήμα απλα διευκολύνει οπως πολλά άλλα, οταν πάψει να υπάρχει μια διευκόλυνση το διαχειρίζεσαι ανάλογα με τον χαρακτήρα σου. Κατά την ταπεινή μου άποψη στα δύσκολα φαίνονται οι άνθρωποι.
Ως γνωστόν, η “φτώχεια φέρνει γκρίνια”.
Η δε ξαφνική εκπτώχευση και, πόσο μάλλον, ο ξεπεσμός σε “κατώτερη” κοινωνικά τάξη, φέρνουν πολύ χειρότερα πράγματα, βγάζουν στην επιφάνεια τα χειρότερα ένστικτα που κρύβονται στον άνθρωπο και καλύπτονταν κάτω το λούστρο που χαρίζει η ευμάρεια. Να μην ξεχνάμε ότι πρόκειται ακριβώς για τα κυριότερα καύσιμα που κινούν τον φασισμο, από τον Μεσοπόλεμο ως τις μέρες μας.
Η φτωχεια τσακιζει την ψυχη.
Κρυβει ομως και τον χαρακτηρα, μιας και ο αφραγκος δεν τον παιρνει να κανει πολλα, αλλα αναγκαζεται να κανει και συμβιβασμους
Αντιθετως το χρημα φανερωνει τον πραγματικο χαρακτηρα του αλλου.
Πιστευοντας πως τον “παιρνει” βγαζει ολα του τα αποθημενα, πραγματα που εκρυβε κατω απο το βαρος των συμβιβασμων.
Ισως βέβαια είναι και το αντίστροφο: ο άνετος οικονομικά δαπανά χρήματα για να λύσει ένα πρόβλημα (πχ. αγνοεί ένα “λάθος” σε λογαριασμό, δε φωνάζει αν εξαντλήθηκε μια προσφορά στα μαγαζιά) καθώς μπορεί να πληρώσει την λίγο ακριβότερο προϊόν για να αποφύγει φωνές και αντιπαράθεση.
Αντίθετα ένας που προσπαθεί να προλάβει το τελευταίο μπουκάλι καλό γάλα σε προσφορά και δεν το βρίσκει κι αδυνατεί να αγοράσει κάτι ακριβότερο μπορεί να αισθανθεί ότι έχει μια εκρηξη θυμού είναι η ενδεδειγμένη λύση που αν δεν “εμφανίσει” ένα μπουκάλι γάλα μαγικά τουλάχιστον θα έχει ξεφορτώσει.
Εξαρτάται… Καποιοι λενε οτι το χρημα τον χαλαει τον άνθρωπο, τον κανει αλαζονα, εγωιστη και σκληρο, ενω αντίθετα η φτώχεια τον κανει ταπεινο. Αλλοι αντιθετα λενε οτι η φτώχεια φερνει γκρινια και μιζερια ενω τα χρηματα σε κανουν πιο χαλαρο και χαρουμενο. Προσωπικα συμφωνω με τη Ρενα, η αλλαγη μιας καταστασης προς το χειροτερο σιγουρα δημιουργει νευρα, πιεση, αγχος κι αυτα επηρεαζουν εννοειται και τη συμπεριφορά του ατομου. Δεν τον αλλαζουν ομως εντελως, δεν τον κανουν τερας αν δεν υπηρχε η προδιαθεση. Παντως αν κρινω απο την κοινωνια μας και το γενικευμενο αγχος και θυμο που αντιλαμβάνομαι, τοτε ναι, η… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν αλλάζει,απλά βγαίνει η κακή πλευρά στην επιφάνεια.
Και αν συνεχιστεί η οικονομική δυσχέρεια μόνο αυτή την πλευρά θα βλέπεις.
Ναι,τα χρήματα δεν φέρνουν ευτυχία αλλά φέρνουν σίγουρα άνεση και σιγουριά.
Και δεν έχεις ιδέα πόσο πολύ μετράει αυτό για κάποιους ανθρώπους.
Νομίζω ότι η πιο αβάσιμη φράση στην ελληνική γλώσσα είναι ότι τα χρήματα δε φέρνουν την ευτυχία. Κι αν δεν την φέρνουν κυριολεκτικά φέρνουν πολλά άλλα όπως επιλογές, ποιότητα ζωής, μέσα για να λύσεις προβλήματα που καλύπτουν μεγάλο μέρος του όρου ευτυχίας.
Έχω δει ανθρώπους να έχουν απίστευτη αλλαγή χαρακτήρα με το χρήμα η την έλλειψη του. Παρ’ολα αυτά, δεν τείνω να πιστεύω τόσο στην αλλαγή, όσο στο ότι όλοι κρύβουμε έναν καλό κι έναν κακό εαυτό μέσα μας και ανάλογα επιλέγουμε ποιος από τους δύο θα βγει στην επιφάνεια. Αυτό φαίνεται και από το ότι ένας άνθρωπος ελίσσεται ανάλογα την περίπτωση. Εάν π.χ κάποιος έχει την ταμπέλα του αγενή, τοτε θα ήταν αγενής με όλους. Το ίδιο άτομο όμως, μπορεί να φερθεί απότομα σε έναν υπαλληλακο και με πολύ ευγένεια αν συναντήσει τον Πρωθυπουργό. Άρα δεν είναι ότι δεν μπορεί, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »