Ο χρόνος ούτως ή άλλως περνάει, αλλά δεν σημαίνει ότι υπάρχει όριο στην ευχαρίστηση του να ζεις. Αρκεί να ζεις κι όχι να επιβιώνεις.
____________
Η ιστορία της Is this the End? όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Aγαπητή Ρένα,
διανύω την δεκαετία των 20 και ήδη από τα 25 μου νιώθω ότι με έχει πιάσει μια κρίση ηλικίας (τώρα είμαι 27). Νιώθω ότι περνάει πολύ γρήγορα ο χρόνος, ότι δεν προλαβαίνω να κάνω τα πράγματα που θέλω, ότι δεν θα ξαναείμαι ποτέ τόσο νέα κλπ καταλάβατε την κατάσταση.
Νιώθω επίσης ότι υπάρχει τόση πίεση σχετικά με αυτές τις ηλικίες για να το ζήσεις τώρα που μπορείς και τώρα που είσαι μικρός, σα να μην υπάρχει ζωή μετά τα 29 και ότι όλα που πρέπει να επιτύχει κάποιος και όλη η διασκέδαση και οι εμπειρίες πρέπει να συμβούν τώρα. Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό και να μην με επηρεάζει?
ΑΠΟ ΤΗΝ – is this the end?
__________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Θα έλεγα είναι τα απόνερα του Κωστοπούλειου lifestyle της δεκαετίας του ’90 (“30 πράγματαπου ΠΡΕΠΕΙ να έχεις κάνει μέχρι τα 30”) αλλά αυτοί που τα λένε ίσως να ήταν και μωρά τότε.
Νομίζω όλη αυτή η πρεμούρα είναι αντανακλαστικό από ανθρώπους που είτε οι ίδιοι ματαιώθηκαν (κακοί γάμοι, συμβατικές δουλειές χωρίς ορίζοντα, φιλοδοξίες που μαράθηκαν) είτε τα απευθύνουν σε άτομα που θεωρούν ότι δεν αυτενεργούν, είναι πιο “στο καβούκι τους” και πώς θα τικάρουν έτσι τα κουτάκια των κοινωνικών προσδοκιών; Όχι, πες μου.
Ειδικά τις κοπέλες τις πρήζουν γύρω στα 30 να έχουν “τακτοποιηθεί”: σπουδές, δουλειά, υποψήφιο γαμπρό για να μπαίνει σειρά για τεκνοποίηση… Προσδοκίες δεκαετιών ’80 κι ’90 που όλα ήταν άνετα με δανεικά και συλλογικώς ζούσαμε το όνειρο. Οι καιροί άλλαξαν, αλλά κάποιοι δεν συνειδητοποιούν το permacrisis και τις διαφορετικές ανάγκες και συνθήκες (που μπορεί να είναι κι ευκαιρίες).
Ενώ υπάρχει μια κάποια αλήθεια ότι δυσκολότερα κάνεις διάφορα πράγματα όσο περνούν τα χρόνια, επειδή λιγοστεύουν τα κουράγια κι αυξάνουν οι υποχρεώσεις, ταυτόχρονα είναι και μια πεσιμιστική θεώρηση της ζωής. Σαν να τελειώνει η απόλαυση…
Η απόλαυση δεν τελειώνει ποτέ όταν κάνεις επιλογές ταιριαστές σε σένα και αναλαμβάνεις την ευθύνη αυτών των αποφάσεων. Επειδή, μάντεψε τι, όταν έχεις την ευθύνη σημαίνει ότι μπορείς και να τ’αλλάξεις. Κι αυτή είναι σπουδαία συνειδητοποίηση και στάση ζωής.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κι αν σου πω ότι η νεότητα είναι υπερτιμημένη? Ακριβώς επειδή όταν την έχεις κάνεις τέτοιες σκέψεις και δεν την απολαμβάνεις? Αν σου πω ότι στα 43 περνάω κλάσεις καλύτερα από τα 23 ή τα 33? Αυτά που κάνω τώρα , τα θέλω πολύ , επειδή ξέρω ακριβώς τι θέλω και δε μπερδεύομαι με πειράματα?
Εγω , σε πιστευω .
Περνω πολυ καλυτερα στα 56 μην κανοντας αυτα που δε θελω !
Κι εγώ σε πιστεύω. Η μαμά μου στα 69 κάνει αυτά που δεν ήξερε ότι ήθελε.
Να δω πότε θα το καταφέρω κι εγώ. Ξεκινάς θέλοντας αυτά που θέλουν και οι άλλοι, συνεχίζεις πασχίζοντας για αυτά που θέλεις εσύ και ίσως πρέπει να καταλήγεις απλά μην κάνοντας αυτά που δε θέλεις.. Τέλειο ..
Yπερτιμημένη,ακριβώς!
Τα πιό σημαντικά πράγματα στη ζωή μου τα έκανα από τα 50 και μετά.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά πραγματικά η ζωή δεν τελειώνει μετά τα 30. Είμαι 37, κι ενώ πέρασα σούπερ και στη δεκαετία των 20, ειδικά όσον αφορά διασκέδαση, εξόδους και φλερτ, η δεκαετία των 30 ήταν καλύτερη. Ξερεις καλύτερα ποια είσαι σαν γυναίκα, δεν έχεις τόσες ανασφάλειες, δεν ανέχεσαι πλεον τόσες παπ***ες από τον καθένα. Τουλ αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Μπορεί να μην ξενυχτάω πλεον σε κλαμπ αλλά πηγαινω σε συναυλιες και φεστιβάλ, μπορεί να μην κάνω πια ξεπέτες, αλλά κάνω υπέροχο σεξ με τον άντρα μου, κλπ. Η ζωή συνεχώς αλλάζει, κι εσυ μαζί της, κάποια πράγματα τελειώνουν… Διαβάστε περισσότερα »
Αλλαξε οπτική αμεσα, γιατί θα ερθουν τα 45 και θα κάνεις έρευνα αγοράς για Πι με αυτη την ψυχολογία. Ειμαστε οτι νοιωθουμε οχι οτι μας υπαγορευουν
Δεν είσαι η μόνη, αυτό που περνάς έχει όνομα και λέγεται mid twenties crisis. Γκουγκλαρε το και διάβασε να καθησυχαστεις λιγάκι. Όσον αφορά το πώς περναει, κάνε μια υπομονή λιγάκι να φτάσεις 30 και μετά πιστεψε με θα τα γράφεις όλα στα @@ σου και θα περνας πραγματικα καλά. Η ζωή δεν τελειώνει στα 30, μη σου πω ότι αρχίζει, είμαι 38 και με κάλυψε ΑΠΟΛΥΤΑ το σχόλιο της Eva.
Είναι άλλη κρίση σε κάθε ηλικία καλέ 😂
Είχα την ίδια ανησυχία, αλλά κυρίως λόγω προβλημάτων υγείας που εξελίσσονται με τον χρόνο και δεν γυρνούν πίσω. 25 είμαι και δεν μπορώ να περπατήσω όσο περπατούσα στα 19, ένα παράδειγμα. Πέρα από αυτό, η μεγαλύτερη ηλικία έρχεται με περισσότερες εμπειρίες και πιο πολλή γνώση, που μπορεί να σε κατατοπίσει καλύτερα και σε πιο ταιριαστά μονοπάτια για εσένα, ώστε να μην χάνεις χρόνο σε αυτά που δεν είναι για εσένα, αλλά να έχεις μια εικόνα του τι είναι και της συνολικής σου ταυτότητας – την οποία θα γνωρίζεις καλύτερα τότε. Νομίζω στα 20 είμαστε ακόμη λίγο πολύ χαμένοι σε έναν… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάντως νιώθω πως άρχισα να ζω πολύ καλύτερα από τα 32 και μετά. Απέκτησα πραγματικές φιλίες, βρήκα το στυλ που μου ταιριάζει απόλυτα, βρήκα την δουλειά που ονειρευόμουν πάντα κι άρχισα να πληρώνομαι σαν άνθρωπος. Επίσης από την ηλικία εκείνη αναθεώρησα το πώς βλέπω το σώμα μου και την σεξουαλικότητα μου, και η ερωτική μου ζωή ανέβηκε σε άλλο level. Θυμάμαι επίσης ότι από τα 25 μέχρι τα 30 ζούσα σε ένα σπίτι με ελλείψεις σε έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές κλπ, και παλεύαμε να αγοράσουμε όσα χρειαζόμασταν. Πλέον έχουμε εξοπλίσει πλήρως το σπίτι μας, καταφέραμε να πάρουμε αυτοκίνητο της προκοπής,… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ δε θα σου πω ψευτοπαρηγοριες.Αν δεν είχα τραβήξει τον λαχνό και δεν ήμουν όπως είμαι, δηλαδή ίδιο αλλά ολόιδιο παρουσιαστικό/πρόσωπο από τα 20 μου (με λευκές τρίχες αρκετές αλλά τα βάφω κόκκινα έτσι κ αλλιώς κ φοράω ποστιζ με ράστα κόκκινα ),θα είχα πάθει κατάθλιψη στα 36 μου .Ευτυχώς έχει παγώσει ο χρόνος στο 2007,γιατί αλλιώς θα είχα τρελαθεί .Αλλά είσαι μικρή ,να τα λέμε κ αυτα.Εδω εγώ θεωρώ ότι είμαι μικρή . Είσαι νέα .Η γιαγιά μου ,μου έλεγε ότι όταν φτάσω στην ηλικία της όλοι κάτω των 60 νεοι θα μου φαίνονται. Παιδια χαχα!Ε λέω να κρατήσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Is this the end?(κοίτα όνομα που διάλεξες), φοβερά στο αναλύει η κυρία ειδικός του άρθρου που.. “ανταγωνιζόμαστε”. Είμαι 41 χρόνων εργένης και σε βεβαιώνω ότι κανείς παντρεύτηκε το άτομο που ονειρευόταν και να περιμένει παιδιά και μάλιστα σε ηλικία fix. Τρεις παιδικοί μου φίλοι χωρίσανε μετά από πέντε χρόνια γάμου και ο ένας 18 χρόνια σύνολο μαζί. Δεν υπάρχουν πια ηλικίες ορόσημο που όταν φτάσεις σε αυτές πρέπει να βάλεις ένα πρόσημο και αν αυτό δεν είναι ομόσημο του @ τότε “έχασες”.(πως τα γράφω!) Μην αφήνεις άλλους να παίρνουν αποφάσεις για σένα γιατί έτσι δεν θα έχεις έλεγχο τη ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
Στα 29; Μα είναι δυνατόν; Οι άντρες στα 29 τους νομίζουν ότι μόλις έχουν αρχίσει να μπουσουλάνε, στα 35 ίσως κάνουν τα πρώτα τους βήματα και στα 40 λένε τος πρώτες τους λεξούλες με προσπάθεια για ολοκληρωμένες προτάσεις στα 45. Από τα 50 και μετά αρχίζει η αντίστροφη πορεία προς την κούνια πάλι καθώς ξεμωραίνονται. Τελοσπάντων, στα 29 είσαι πολύ πολύ πολύ νέα αντί να χαραμίζεις τη νιότη σου με τέτοιες ανησυχίες και σκέψεις, ζήσε τη ζωή σου και κάνε ό,τι σου αρέσει και όχι ό,τι νομίζεις ότι η κοινωνία περιμένει να έχεις κάνει μέχρι τώρα. Έχεις ακούσει κάποιον άντρα… Διαβάστε περισσότερα »