Το άγχος τη σχέσης είναι και κάπου προδιαγεγραμμένο από όσα ακούμε.
_________________
Η ιστορία της Διχασμένης όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητο ampa,
Η ιστορια περιληπτικα ειναι οτι οι σχεσεις μου προκαλουν *εντονο* αγχος. Οχι το φλερτ, οχι το σεξ, οι σχεσεις.
Πιο συγκεκριμενα, ολες οι σχεσεις των twenties μου πανε καπως ετσι: Γνωριζω καποιον που μου αρεσει και φαινεται να του αρεσω κι εγω, φλερταρουμε μεσα στην παρεα, μιλαμε αρκετα, βγαινουμε ραντεβου. Μεχρι εκει μπορω να πω οτι ειλικρινα το απολαμβανω, τον σκεφτομαι αρκετα και νιωθω την επιθυμια να βλεπομαστε και να μιλαμε. Το λογικο επακολουθο ολων αυτων ομως, που ειναι το να παραδεχτουμε αργα ή γρηγορα οτι κατι υπαρχει μεταξυ μας και να περασουμε στο σταδιο της σχεσης, με αγχωνει σε ανησυχητικο βαθμο.
Ξαφνικα οταν βαλουμε αυτη την ταμπελα του ζευγαριου αισθανομαι οτι θελω το χωρο μου. Αποφευγω να βρισκομαστε τοσο συχνα, βρισκω δικαιολογιες για να φευγω αργα το βραδυ απο το σπιτι του, αντι να μενω εκει, και γενικα κλεινομαι στο καβουκι μου. Εν τω μεταξυ καθε μας interaction μου προκαλει αγχος. Ενα εξαιρετικο παραδειγμα ειναι οταν δεν μπορουσα να φαω απο το αγχος για 2 μερες πριν το πρωτο μας μακρινο ταξιδι.
Και τωρα θα μου πεις, οπως εχω πει και γω πολλες φορες στον εαυτο μου, οτι ισως απλα να μην μου αρεσε και τοσο πολυ. Περασε ο πρωτος ενθουσιασμος, συνειδητοποιησα οτι δεν ταιριαζουμε και απομακρυνθηκα.
Ωστοσο πως εξηγειται οτι επαναλαμβανω αυτο το ιδιο σεναριο με ολες τις σχεσεις μου; Ολες σχεσεις που ξεκινησα επειδη μου αρεσε ο αλλος, οχι απο μοναξια ή βαρεμαρα.
Και τελος παντων καλα να αλλαζουν να συναισθηματα, αλλα ολο αυτο το αγχος γιατι; Που οφειλεται αυτη η αισθηση πανικου, λες και με υποχρεωσε ο αλλος με το ζορι να ειμαστε μαζι;
Καθε φορα που γνωριζω καποιον καινουργιο ανθρωπο νιωθω οτι ειμαστε αυτος, εγω, και ο εαυτος μου και κανεις απο τους τρεις μας δεν καταλαβαινει τον αλλο. Παρολα αυτα θελω να ερθω κοντα με καποιον. Τι κανω;
ΑΠΟ ΤHΝ – Διχασμενη
__________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Να έρθω να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου; Ε με τόσα που κυκλοφορούν στην ποπ κουλτούρα για την δυσκολία των σχέσεων, είναι να απορείς που αγχώνεσαι;
Ωστόσο ίσως συνειδητοποιείς μια αλήθεια που δεν πολυλέγεται. Ότι οι σχέσεις έχουν και κάποιες “υποχρεώσεις”, στις οποίες δεν ξέρεις αν είσαι έτοιμη ακόμη να δεσμευτείς. Οι νεαροί άντρες αντίστοιχα το έχουν πιο συνειδητοποιημένο και διαχωρίζουν τη θέση τους, όχι σχέση, μόνο σεξ ή μόνο φίλοι. Κι έτσι πάει. Όμως εσύ επειδή είσαι γυναίκα έχεις παραλάβει το μήνυμα ότι οι σχέσεις για να “αξίζουν” φέρουν συγκεκριμένες προδιαγραφές.
Η ποπ ψυχολογική ερμηνεία ίσως θα έλεγε ότι έχεις θέματα οικειότητας που προκύπτουν από το οικογενειακό σου περιβάλλον και την παιδική ηλικία. Αυτά όμως είναι σοβαρά ζητήματα για τ@ ψυχοθεραπευτή σου, όχι για μια ιντερνετική στήλη που δεν κάνει διάγνωση μακρόθεν.
Στα twenties άλλωστε όλοι εξερεύνηση δυνατοτήτων κι εαυτού κάνουμε. Δεν κάνεις κάτι έξω από τα καθιερωμένα. Μπορείς να χαλαρώσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι πηγή άγχους είναι αυτή? Μπορείς να απολαύσεις τη παρέα κάποιου, το σεξ , τα ταξίδια, κι αν σε ενοχλεί η ” σχέση” να υπενθυμιζεις στον εαυτό σου ότι μπορείς να τη διακόψεις όποτε εσύ το επιθυμείς. Οι άντρες όταν έχουν θέματα δέσμευσης , το λένε μέσα στα μούτρα. Μου αρέσεις κουκλίτσα μου , περνάω ωραία και στο έξω και στο κρεβάτι αλλά ας μη το ονομάσουμε σχέση. Καθόμαστε εμείς και σκάμε και αγχωνόμαστε πότε θα νιώσει έτοιμος ο άλλος να δεσμευτεί. Όταν συμβαίνει το αντίθετο, πάρε πάλι άγχος, πάρε ενοχές, διατροφικά θέματα , συνεδρίες με τον ψυχοθεραπευτή να βρεις… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς. Εγώ δεν καταλαβαίνω όταν δεν υπάρχει τίτλος σε μια γνωριμία αλλά υπάρχει σεξ, γιατί να βγαίνει η άλλη έξω και να εκθέτει τον εαυτό της με κάποιον που δεν είναι σίγουρος για δέσμευση μαζί της και να χάνει την ευκαιρία να βρει κάποιον που δε θα φοβάται τις ταμπέλες.
Θα μπορούσε να βγει με το ελεύθερο πουλί και να παίζει και το δικό της ματάκι. Δε φέρουμε και σφραγίδα ιδιοκτησίας αν βγούμε έξω με κάποιον. Ιδίως αν αυτός είναι μόνο φίλος με προνόμια. Του πετας και ένα ” παιξ’ το άνετος, βλέπω ένα θέμα απέναντι , το κοιτάω με κοιτάει ,αλλά πιστεύει ότι έχουμε σχέση και δε κάνει κίνηση”. 😉😁😁.
Γιατί απλώς δεν κανεις το αυτονόητο;
Άφησε μεγαλύτερο διάστημα χρόνου για να κάνεις σχέση και μέχρι να γίνει αυτό απλά απόλαυσε το σεξ,τη γνωριμία,το φλερτ. Κατι σαν situationship δηλαδή.
Δεν χρειάζεται να πηγαίνεις με τα νερά του καθενός επειδή αυτός θέλει σχεση.
Είτε χαλαρά, είτε σε σχέση, είτε σε γάμο, μπορείς και πρέπει να έχεις τον χώρο σου. Και οι δύο. Για εμένα επιβάλλεται. Αλλιώς νιώθεις φυλακισμένη. Αν πρακτικά δεν αλλάζει κάτι στην καθημερινότητά σας, δεν βλέπω τον λογο να αγχώνεσαι με τις ταμπέλες.