______________
Η ιστορία της Vorsicht Mädchen! όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα,
Το πρόβλημά μου είναι το εξής: δεν μπορώ να κάνω σχέση. Οσοι με προσέγγισαν ήθελαν χαλαρη-ανοιχτή σχέση, που όμως εγώ να είμαι πίστη ενώ αυτοί όχι.
Μα πού πήγαν όλοι οι άντρες για σχέση; Οταν μου λένε ότι είμαι μικρή(24) προβάλω άρνηση. Δοκιμασα dating apps αλλά τζίφος. Επειδη μενω σε επαρχιακή πολη, κάποιοι από αυτούς που έλεγαν ότι θα έρθουν, απλά δεν ήρθαν ποτέ.Απο την άλλη, δεν θέλω να κάνω σχέση απλά για να λέω ότι έχω σχέση.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Vorsicht Mädchen!
______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Να ένα ερώτημα που ρωτάνε ΟΛA τα “προσεκτικά κορίτσια” που είναι σήμερα στην αρένα για ερωτική σχέση. Η απάντησή μου δεν ξέρω πόσο θα ανακουφίσει, όμως βλέπω το ζήτημα απ’έξω κι αποστασιοποιημένα, επομένως το βλέπω με ψυχρό κεφάλι. Ευελπιστώ να είμαι χρήσιμη, παρά ευχάριστη.
Στην εποχή μας, κακά τα ψέμματα, ένας άντρας δεν έχει κάποιο σοβαρό κίνητρο για να συνάψει “σοβαρή σχέση”. Με τον όρο συνήθως οι γυναίκες εννοούν μια διάδραση που περιλαμβάνει το ερωτικό στοιχείο (όχι απαραίτητα σεξ με την πρώτη, αλλά σίγουρα κάπου στον ορίζοντα) μαζί με μια φιλική συναναστροφή, κάποια τακτική επικοινωνία και γενικότερη κουβέντα/οικειότητα, κι ερωτική αποκλειστικότητα όταν θα συμβεί τέλος πάντων το σεξ. (προσοχή σε αυτό το σημείο)
Κι εγώ σας ερωτώ: ΓΙΑΤΙ να το κάνει ένας ετερόφυλος άντρας αυτό; Τι θα κερδίσει που δεν το παίρνει αλλιώς;
Πάρα πολλοί σύγχρονοι άντρες, σε όλες τις ηλικίες, έχουν πλέον πολλαπλές δυνατότητες να “κουμπώσουν” τις ανάγκες τους για λίγη γενική κουβεντούλα, ένα καυλάντισμα, και φυσικά σεξ μέσω της τεχνολογίας. Η μεγαλύτερη σεξουαλική ελευθερία που απολαμβάνουν τους επιτρέπει να κάνουν καταμερισμό εργασιών χωρίς κανείς να σηκώσει το φρύδι. Όταν θέλουν μια γυναίκα μόνο για σεξ, δεν έχουν δισταγμό να το δηλώσουν. Κι η δήλωση αυτή βάζει την γυναίκα σε θέση άμυνας. Αν δεχτεί, δεν μπορεί να απαιτήσει κάτι περισσότερο, γιατί ο άλλος “ήταν ξεκάθαρος”. Αν δεν δεχτεί, μένει χωρίς σεξ. Οπότε τι γίνεται αν δεν θέλει να καλογερέψει; Λέει ναι, με την ελπίδα να γίνει κάτι στην πορεία κι ο άλλος να αλλάξει γνώμη.
Μια παρένθεση εδώ. Ρωτάνε, δεν μπορούμε να το ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής ότι ψάχνουμε κάτι σοβαρό; Δεν είναι ξεκάθαρες οι περισσότερες που μας στέλνουν. Είτε δείχνουν ότι θέλουν κάτι “χαλαρό” αλλά μέσα τους πολυ το ορέγονται το μη χαλαρό, κι ας φοβούνται και να το παραδεχτούν. Γι’αυτό κι είναι κακή ιδέα να δείξουν ότι θέλουν κάτι χαλαρό, όταν δεν είναι εντελώς συνειδητοποιημένες, αυτά τα παιχνίδια γυρίζουν μπούμερανγκ. Εξ ου κι οι άλλοι θέλουν η κοπέλα να είναι πιστή, αλλά να μην ισχύει για τους ίδιους.
Είτε πάλι όταν όντως θέλουν κάτι δεσμευτικό, αν το πουν στο πρώτο-δεύτερο ραντεβού ο άλλος απομακρύνεται, γιατί γίνεται ολοφάνερο ότι το θέλουν με ΟΠΟΙΟΝ ΝΑ’ΝΑΙ κι όχι με τον συγκεκριμένο. (αυτό που λέμε προγραμματικές δηλώσεις). Είναι απωθητικό να σε βλέπουν ως εγγυητή σε τραπεζική επένδυση, είναι σαν να μην σε ποθούν, να μην σε θέλουν, να είσαι το μέσο για εκπλήρωση ενός στόχου.
Το δυστύχημα είναι ότι, όπως έχω καταλάβει από την πείρα μου, οι περισσότεροι άντρες είναι απολύτως ξεκάθαροι μέσα τους όταν απορρίπτουν μια γυναίκα “για σχέση”. Την απορρίπτουν όχι με κριτήρια έλξης (αφού μια χαρά μπορεί να την θέλουν για το κρεβάτι τους!), αλλά με κριτήρια κοινωνικά. Αν τους κάνει για να την παρουσιάζουν στον κύκλο τους, αν τους ανεβάζει το ίματζ, αν έχει ικανό εισόδημα να συμπληρώνει στο δικό τους, αν θα τους κάνει παιδιά. Kαι τι παιδιά θα τους κάνει -ξέρω άντρα που ήταν τρελαμένος με γυναίκα, ο οποίος έλεγε δεν θα την παντρευτεί ποτέ γιατί εκείνος είναι ψηλός κι εκείνη κοντή και τι παιδιά θα βγάλουν, δεν το ρισκάρει! (από κει να καταλάβεις κάλο στον εγκέφαλο…). Σε μικρές ηλικίες ούτε αυτό τους απασχολεί ιδιαίτερα.
Ένας άντρας λοιπόν σήμερα, που δεν είναι αναγκασμένος να πάει σε σπιτάκια με κόκκινα φωτάκια για να κάνει σεξ εκτός γάμου, ή έστω εκτός επίσημης σχέσης, δεν χρειάζεται το πακετάκι της σχέσης. Μάλιστα όχι μόνο δεν το χρειάζεται με την ταμπέλα, αλλά επειδή ακριβώς οι γυναίκες είναι υπερπρόθυμες να το προσφέρουν ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ μέσω της στενής επικοινωνίας κι οικειότητας που περισσότερο εκείνες την επιδιώκουν (θες από ανασφάλεια επιβεβαίωσης, θες από δαιμονοποίηση του σεξ, θες από πλύση εγκεφάλου τους), το λαμβάνει χωρίς δικές του δεσμεύσεις! Σατανικό;
Θέλει αγκαλίτσες; Θα τις έχει. Θέλει να πάρει τηλέφωνο για σεξάκι; Θα του έρθει (ούτε καν θα χρειαστεί να μετακινηθεί, καλή ώρα όπως μας περιγράφεις). Θέλει να χαθεί για μερικές μέρες; Θα χαθεί, γιατί δεσμεύσεις δεν ανέλαβε. Και δεν θα έχει να δώσει λογαριασμό. Θέλει να πιεί καφεδάκι από τα χεράκια της; Μάλλον θα το πιει. Θέλει να δουν μια ταινία; Θα την δουν. Πασάκας! (Ελπίζω τουλάχιστον να μην του πλένετε τα σώβρακα…)
Η σύγχρονη γυναίκα έχει μπερδευτεί, επειδή είναι μεν απελευθερωμένη, αλλά όχι ΤΟΣΟ απελευθερωμένη, ώστε να κάνει compartmentalization στις χρήσεις των ανδρών (ένας για την κουβέντα, άλλος για την μελλοντική οικογένεια, άλλος για τους οργασμούς κλπ.) όπως κάνουν οι άντρες με τόση επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια.
Είναι η εποχή των αντρών; Ίσως. Μόνο τα incelάκια δεν μπορούν να σταυρώσουν γυναίκα και διαμαρτύρονται.
Υπάρχει η ψευδαίσθηση των άπειρων επιλογών, επειδή η τεχνολογία προσφέρει δίοδο στην υπερβάλλουσα μοναξιά που χτυπάει από παντού.
Οπότε οι άντρες “σοβαρεύονται” μόνο όταν έχουν πολύ συγκεκριμένο λόγο: ή να κάνουν οικογένεια (κάτι που στην Ελλάδα της κρίσης θυμούνται γύρω στα 40, όταν πια το πλοίο αρχίζει να φεύγει από το λιμάνι) ή έχουν αποφασίσει ότι η σχέση τους εξυπηρετεί πάρα πολύ. Ο έρωτας είναι βέβαια σημαντικός, αλλά συνήθως επειδή καθυστερεί η δέσμευση, μέχρι να γίνει αυτό -ιδιαίτερα επειδή για μια γυναίκα η επισημοποίηση είναι κρίσημης σημασίας απόφαση- έχει φύγει κι ο έρωτας…
Ακούγομαι πάρα πολύ κυνική, το γνωρίζω, αλλά έχω διαβάσει κι ακούσει πάρα πολλές παρόμοιες ιστορίες. Θα μου πεις, οι ευτυχείς δεν μας γράφουν. Σωστό κι αυτό.
Μία μόνον συνθήκη υπάρχει στην παρούσα φάση.
Ή να αναβαθμίσει κάποια γυναίκα τον εαυτό της για τον εαυτό της τόσο πολύ ώστε να μην έχει ανάγκη κανέναν άντρα, ούτε συναισθηματικά, ούτε σε κανέναν άλλον τομέα. Ή να συνάπτει περιστασιακές επαφές με μόνο σκοπό το σεξ όπως ακριβώς οι άντρες. Στεγνά, κλινικά, χωρίς το “πακετάκι”, ώστε να τσούξει και να προβληματιστούν. Αυτό βέβαια κατά κάποιον τρόπο αντικειμενοποιεί τους άντρες ως εργαλείο σεξ, αλλά ίσως καιρός είναι να το νιώσουν, να δουν πώς είναι στην πράξη. (Ξέρω, μερικοί κάνετε το σταυρό σας παρακαλώντας για τέτοια -θεόσταλτη- εξέλιξη, αλλά μην προτρέχετε. Οι πιο πολλοί δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στο ρόλο και επομένως σαν χαλασμένο εργαλείο θα πεταχθείτε στα αζήτητα. Τα έχω σκεφτεί πριν από σας για σας.)
Και πραγματικά κάθομαι κι αναρωτιέμαι: σύγχρονες γυναίκες, ανεξάρτητες, αυτόνομες, μορφωμένες, με κοινωνικό κύκλο κι ενδιαφέροντα, κι όχι κάτι εγκλωβισμένες του ’50, και κάθονται και σκάνε για τους άντρες. Τι τους προσφέρουν εκτός από προβλήματα; Εκτός από το σεξ, τι άλλο τους δίνουν που δεν το παίρνουν από αλλού; Το 2ο φεμινιστικό κίνημα της δεκαετίας του ’60-70 έλεγε “γυναίκα χωρίς άντρα, ψάρι χωρίς ποδήλατο”. Λαμβάνοντας υπόψιν τα τωρινά έρχομαι να πω “πόσο δίκιο, τελικά…”. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Και δεν είναι ότι είναι κακό το ένα φύλο ή το άλλο. Η ανισομέρεια εξουσίας που υποβόσκει, χωρίς να ομολογείται, είναι το κακό. Αυτό το “εγώ να είμαι πιστή, εκείνοι όμως όχι”. Αν ήταν φανερή η ανισομέρεια, ομολογημένη, όπως παλιά τουλάχιστον θα ήξερε καθείς που στέκεται, τώρα είναι όλα μπλεγμένα. Και πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουν για το καλό όλων μας.
Στην παρούσα φάση το ετεροκανονικό σχετίζεσθαι είναι ένα πονεμένο θέμα και θα παραμείνει έτσι. Πιστεύω η κρίση του θα διαρκέσει μια γενιά τουλάχιστον.
Κατόπιν κάποια επαναστατική τεχνολογία θα μας δημιουργήσει άλλους δρόμους, ή θα αλλάξουν οι συνθήκες και οι κοινωνικές προσλαμβάνουσες ώστε να μην υπάρχει ανισομέρεια μεταξύ των φύλων. Η πολυπόθητη ισότητα στο σχετίζεσθαι.
Κοινώς δεν σου έχω λύση. Κανένας δεν έχει λύση. Όμως πιστεύω απάντησα στο “πού πήγαν οι άντρες που θέλουν σχέση”. Η γνώση είναι δύναμη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Νομίζω ο παράγοντας “έρωτας” έχει παραλειφθεί τελείως από την συζήτηση. Νόμιζα πως όταν ερωτευόμαστε δεν μπορούμε να κάνουμε κυνικό compartmentalization.
Μπορεί να έχω επιτυχία, φίλους, λεφτά, ταλέντα και ασχολίες, αλλά εμένα (και νομίζω και σε πολύ κόσμο) μου λείπει να με κοιτάζει ο άνθρωπος που γουστάρω και να είμαστε μαζί. Τι να το κάνω το σκέτο σεξ? Τι να την κάνω την σκέτη αγκαλιά? Ο άνθρωπος μου λείπει, ολόκληρος, όχι τα κομμάτια του.
Καλά το λες θεωρητικά, και σ’ευχαριστώ, αλλά για να υπάρχει σχέση πρέπει -τότε, με το σκεπτικό σου του έρωτα- να ερωτεύονται και οι δύο.
Βλέπεις να συμβαίνει, γύρω σου; Βρες το λάθος.
Κι επειδή δεν μπορώ να πιστέψω ότι έπαψαν οι άντρες να ερωτεύονται, πλέον, τείνω να το αποδώσω το φαινόμενο σε αυτό που λέω. Σου λέει “πού να τρέχεις τώρα, καλά είμαστε κι έτσι”.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Είναι κάπως ελπιδοφόρα περιέργως… Στην περίπτωσή μου (παρόμοια κάπως με της ερώτησης εδώ), ούτε εγώ ξέρω αν έχω ερωτευτεί τον άνθρωπο αυτό στα αλήθεια και φυσικά και φοβόμουν πως αν δεσμευτώ με τον άνθρωπο αυτό ίσως να μην ταιριάξουμε, ίσως να βαρεθώ, ίσως να μην μου κάνει κούκου μετά από έναν μήνα, αλλά θέλω (ήθελα) να το διερευνήσω, χωρίς να φοβάμαι τι θα πουν οι φίλοι μου, η οικογένειά μου κλπ. Μου φαίνεται εντελώς κούκου το “πού να τρέχεις”, δεν καταλαβαίνω τι το τόσο τρομαχτικό έχει πια… Γι αυτό και καταλήγω πάντα στο κυνικό “ο… Διαβάστε περισσότερα »
Παρακαλώ. 🙂
Δεν νομίζω ότι φταις (εσύ ή οποιοσδήποτε) για το πώς νιώθει ο άλλος.
Ο έρωτας δεν είναι φαινόμενο δράσης-αντίδρασης (αλλιώς όλοι θα αγαπούσαν όσους κάνουν όλα τα σωστά πράγματα), αλλά αντανάκλασης: ο άλλος ανακλά κάτι δικό μας, κάτι που εμείς χρειαζόμαστε (ή μισούμε) πάρα πολύ, και θέλουμε να το “τιθασέψουμε” συμβολικά.
Μόλις όμως το “τιθασέψουμε” ή μας “τιθασέψει” αυτό πρώτο, ..αρχίζουν τα μισάωρα debate για το τι 20λεπτο επεισόδιο να μπει στην TV 😂
Είναι σημαντικό να μην αλλοιωθεί η προσωπικότητα μέσα στη σχέση, χάριν διευκόλυνσης διάφορων τριβών της σχέσης, γιατί μετά σχέση ..δεν.
Πιο καλά να μένει ατιθάσευτη και αναλλοίωτη.
Αααα μα εγώ ομιλώ για μετουσίωση, όχι καθυπόταξη.
Εξ ου και το συμβολικό του πράγματος!
Μετουσίωση σε αγάπη αλλά, χωρίς πλέον τον έρωτα/”κόλλημα”/whatevs σε ότι στοιχείο της προσωπικότητας βρίσκαμε αρχικά πολύ γοητευτικό, γιατί πλέον έχει γίνει γνώριμο – αυτό εννοείς ? οκ αυτό άλλο, αυτό είναι υγιές. Γιατί το τιθάσεμα είναι εξαντλητικό για τον άλλον, άμα χρειάζεται 10-15 ώρες την εβδομάδα η περιφρούρηση ορίων – για να μη γίνει τισάθεμα – αυτό είναι χρόνος που βγαίνει από wellbeing, φίλους κλπ, κάνει κανονικό burnout, κάπως σα το εργασιακό burnout. Στα ζευγάρια που είναι καιρό μαζί πάντως από όσο βλέπω, μια χαρά υπάρχει το % που έχουν μια σχέση αγάπης και σέβονται ο ένας τον άλλον. Βλέπεις… Διαβάστε περισσότερα »
Πιο πολύ σε συμβολικό επίπεδο γίνεται το τιθάσεμα. Τιθάσεμα της δικής μας προσδοκίας και της δικής μας “όχλησης” με κάτι, εννοώ, μέσω της μετουσίωσης στο άλλο πρόσωπο. Πχ. μας εξιτάρει η φιλοδοξία, άρα βρίσκουμε κάποιον φιλόδοξο που “τιθασεύει” την δική μας φιλοδοξία ώστε να προκύψει έρωτας. Για το θέμα του burnout μέσω μιας μακροχρόνιας σχέσης, ναι, είναι δυνατόν να συμβεί. Μπορεί και να βρεθεί πάντως η αγάπη με σεβασμό και παράλληλα ερωτική έλξη, αν δεν καταλήξει ο ένας φυτό εσωτερικού χώρου, όπως λες. Το σκούπισμα καταστάσεων κάτω από το χαλάκι είναι πιο επικίνδυνο σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί τότε γιγαντώνονται τα… Διαβάστε περισσότερα »
Οκ, ευχαριστώ για την απάντηση! – οπότε κάπως σαν κάτι που έχουμε ανάγκη/θέλουμε να κάνουμε εμείς, καλύπτεται η εσωτερική αυτή ανάγκη επειδή το κάνει ο/η σύντροφός μας και ας μη το κάνουμε εμείς ? Οπότε μια καλή φίλη ψυχολόγος καλά τα λέει ότι είναι ανάγκες του “εγώ” αυτά. Σε πρακτικό επίπεδο, χωρίς να έχω θεωρητικές γνώσεις, αυτό που έχω δει είναι ότι όσο πιο καλά είναι κάποιος στα διάφορα στη ζωή του, στα προσωπικά πιο αραιά προκύπτει ενθουσιασμός για τρίτους, και αυτό ξεκινάει από πιο moderate επίπεδα. Απλά η δυσκολία, κατά τη δική μου εμπειρία τουλάχιστον, είναι η εξής, αν… Διαβάστε περισσότερα »
Ήθελα να σου πω και κάτι ακόμα, ευχαριστώ πάρα πολύ, έμαθα πάρα πολλά από αυτή την κουβέντα. Λοιπόν κοίταξε να δεις, νομίζω κατάλαβα για πρώτη φορά μια βαθύτερη αιτία του διαζυγίου μου, σα να απαντήθηκε ένα μεγάλο γιατί. Σε σπουδές/καριέρα για 15 χρόνια είχα πάρα πολύ μεγάλο focus, πριν κάποια χρόνια είπα ότι θέλω πλέον work/life balance, ας μην πάω στο επόμενο βήμα ή εν πάσει περιπτώσει ας πάω λίγο πιο μετά. Θέλω να δουλέψω στον εαυτό μου, να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν, να έχω καλύτερη υγεία, πιο πολύ επαφή με τη φύση, με καλλιτεχνικές μορφές έκφρασης κλπ –… Διαβάστε περισσότερα »
Παρακαλώ κι ευχαριστώ που έγραψες αυτό το σχόλιο.
Πολύ διορατική εξομολόγηση και χαίρομαι που απαντήθηκε μέσα σου κάτι.
Καμμιά φορά όσο είμαστε μέσα στο πρόβλημα δεν βλέπουμε αυτό που βλέπουμε αφού βγούμε εκτός του.
Τι να λέμε, πέσατε και σε κακή συγκυρία, με την κρίση κλπ., όπως και με την πανδημία, βγήκαν περίεργα υπαρξιακά σε όλους μας.
Ναι πέσανε πολλά, αλλά εφόσον ήθελα τελικά να ζω αλλιώς από αυτό που της άρεσε σε εμένα, τελικά μάλλον καλώς έγινε. Είναι πολύ πιο ήρεμα μετά το διαζύγιο και πιο fulfilling η ζωή.
Αν επιτρέπεται, έχεις κάποια σχέση με ψυχολογία?
Ρωτάω γιατί ένας πολύ καλός φίλος ψυχολόγος είναι, μια επίσης πολύ καλή φίλη ψυχολόγος με πολλά χρόνια κλινικής εμπειρίας, και μια ok εμπειρική αντίληψη πες την έχω (decent enough για να συζητάνε οι δύο ψυχολόγοι τα δικά τους προσωπικά μαζί μου) – αλλά πως να το πω, you nailed it, μέχρι τώρα την είχα δει εντελώς περιφερειακά αυτή την οπτική.
Ας πούμε πιο σωστά ότι είμαι σπουδάστρια της ανθρώπινης φύσης. 🙂
Βγάζεις κάτι κατασταλαγμένο, οπότε πήρες τη σωστή απόφαση.
Πετάς πάντως😀
Ήξερα ότι η φιλοδοξία ήταν κάτι που ήθελε πολύ και σίγουρα προτιμούσε πολύ να συνεχίσω με career focus.
Αυτό που δεν είχα καταλάβει είναι ότι αυτό ήταν κάτι που προκαλούσε ερωτική επιθυμία, δεν ήταν απλά ένα good to have optional extra/λογική επεξεργασία.
Αυτά είναι που έχει αξία να καταλάβει κανείς, στο μετά, ότι και να έχει γίνει, η σχέση εκεί είναι ήδη ανύπαρκτη επί της ουσίας, μόνο κατ’ όνομα υπάρχει πλέον.
Μεγάλο a-ha moment ο διάλογος που μόλις κάναμε, και ένα grudge λιγότερο ποτέ δεν πείραξε κανένα.
Πολύ χαίρομαι για τα a ha moments! Τα απολαμβάνω κι εγώ όταν προκύψουν.
Ρένα, πολύ ωραία ανάλυση, συμφωνώ με τα περισσότερα που είπες. Να προσθέσω δύο αντισέξυ παραμέτρους στη συζήτηση; 1ον) Το οικονομικό. Πιστεύω ότι η εξάσκηση του ανδρικού ρόλου (όχι με πορνικούς όρους, με τους μέσους όρους που είμαστε μαθημένοι) απαιτεί ένα minimum εισόδημα, που σήμερα ένα σοβαρό ποσοστό ανδρών δυστυχώς δεν έχει. Κι έτσι, πολλοί άνδρες προτιμούν να μην εκτίθενται στα αναπόφευκτα κόστη μιας σχέσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκηρύσσουν εκ των προτέρων την προοπτική μιας σχέσης (“να λείπει”). Τονίζω ότι η σύντροφος μπορεί να μην τα ζητάει καθόλου αυτά τα έξοδα. Να τα ζητάει η κοινωνική νόρμα. Όμως υπάρχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Απόλυτα διαυγείς και ρεαλιστικές οι προσθήκες σου. Είναι γεγονότα.,
Συμφωνώ σε πολλά με την απάντηση της Ρένας, δυστυχώς όσο κυνική και αν ακούγεται, είναι για πολλούς πραγματικότητα.
Μου κάνει όμως επίσης εντύπωση και δεν μπορώ παρά να σχολιάσω ότι τα φιντάνια που ζήτησαν “ελεύθερη ή ανοιχτή σχέση” στη γράφουσα, καθόλου ανοιχτή και ελεύθερη σχέση δεν της ζήτησαν. Η ανοιχτή σχέση, αν τη θέλουν ομόφωνα τα μέρη, είναι μια χαρά. Το “θέλω να είσαι πιστή αλλά εγώ όχι” ούτε μια χαρά είναι, ούτε καταλαβαίνω πώς έχουν το θράσος να το ζητάνε, ούτε πώς υπάρχουν άνθρωποι που το δέχονται.
Πού πήγαν οι άντρες που θέλουν σχέση; Εκεί που πήγαν και οι γυναίκες που θέλουν σχέση. Για ποιους λόγους ένας άντρας να θέλει να κάνει σοβαρή σχέση; Για λόγους παρόμοιους με εκείνους για τους οποίους μια γυναίκα θέλει να κάνει σοβαρή σχέση. Με άλλα λόγια, υπάρχουν οι άντρες και οι γυναίκες που θέλουν να κάνουν σχέση (και εκείνοι/εκείνες που δεν θέλουν), αλλά μερικές φορές αποτυγχάνουν να συναντηθούν. Άρα, να ψάξουν αλλού από εκεί όπου έψαχναν μέχρι τώρα.
Πολύ λογικό αυτό!
Ενα μεγαλο ποσοστο γυναικων εχει αναγκη τη σχεση για να κανει σεξ. Κι οταν περασει αυτη η ηλικια και το ποσοστο αυτο εχει ωριμασει συναισθηματικα σεξουαλικα και νοητικα βρισκεται ηδη στην ηλικια που πιεζει για τεκνοποιηση κι αρα εχει εκ νεου αναγκη για σχεση. Υπαρχει καποια εδω που ακομα αναρωτιετε γιατι οι 50 αποχρωσεις του γκρι εγιναν το απολυτο μπεστ σελερ σε γυναικες καθε ηλικιας παγκοσμιως οι οποιες θα δυσθυμουσαν ακομα και για το απλο πρωκτικο? ( δηλ συγκινησε το πιο βανιλα γυναικειο κοινο του κοσμου οπως και αναμενονταν) Αρα οι λογοι ειναι εκ διαμετρου αντιθετοι! Κι επιπλεον ο ανδρας… Διαβάστε περισσότερα »
Η φυσική έλξη/το attraction συμβαίνει στα πρώτα λίγα δευτερόλεπτα που βλέπει ο ένας τον άλλο και για τον άντρα και για τη γυναίκα- δε θες παραπάνω για να ξέρεις αν κάποια σου αρέσει στο κομμάτι εμφάνισης, στυλ, εκφράσεων, ούτε αυτή θέλει παραπάνω.
Οπότε, ούτε ο άντρας πέρασε απαρατήρητος από τη γυναίκα από την αρχή. Αν πέρασε απαρατήρητος στην αρχή, μάλλον απαρατήρητος θα μείνει.
Το αγαπημένο μου θέμα προς συζήτηση και ανάλυση …Όχι δεν θέλουν οι περισσότεροι άντρες 28/45 σχέση .Αυτοί που είναι σε σχέση ή παντρεμένοι είτε έχουν την ίδια κοπέλα/γυναίκα από τα 20,είτε πρέπει να είσαι παρά πολύ όμορφη κ “σέξι” για να θέλουν να μείνουν στο πλαίσιο σχέσης δίπλα σου .Ειδικά με τις συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια,έχουν υιοθετήσει την φιλοσοφία “ας κάνουμε όσο περισσότερο σεξ γίνεται “,και να “βγούμε για κανένα σουβλάκι “.Οι εξαιρέσεις γίνονται είτε αν ερωτευτουν σφόδρα ,είτε όταν περάσουν τα 45 γιατί πανικοβάλλονται αν θέλουν παιδί ή φοβούνται την μοναξιά .Έγω σαν “αντίδοτο” ,έχω βρει την… Διαβάστε περισσότερα »
Σε περίμενα! 🙂
Το ότι δεν επιθυμείς να κάνεις παιδιά βοηθάει πολύ και σου λύνει τα χέρια. Ισχύει.
Στα άλλα παρατηρούμε τα ίδια πράγματα.
Χαίρομαι που η λύση που βρήκες σε βοηθάει και σε κάνει να προχωράς και στο στόχο σου!
Μη συμβιβαστείς σε εμφανιση/κοινωνικά/οικονομικά/συμπεριφορά, αλλά δες και αν έχετε και αρκετά πράγματα που σας αρέσει να κάνετε μαζί και σας ενώνουν, ούτε εκεί να συμβιβαστείς.
Μεγάλες διαφορές στα θέλω δημιουργούν μεγάλες τριβές.
Εφόσον δε βιάζεσαι, μπορείς να είσαι όσο επιλεκτική θες να είσαι.
Δε νομιζω οτι οι περισσοτερες που εχουν σχεση κανουν τρμακτικους συμβιβασμους..οκ καποιες μπορει να ειναι με καπως λιγοτερο εμφανισιμους αντρες(οπως ισχυει και το αντιθετο) αλλα αυτοι πχ να ειναι καλυτερα οικονομικα ( το κοιτανε πολυ οι γυναικες αυτο)…επειτα ειναι και με ποιον ταιριαζεις…δεν ειναι δυνατον να ειμαστε ιδιοι…
Δεν είναι το θέμα της εμφάνισης, είναι οι συμπεριφορές που ανέχονται: η λεκτική κακοποίηση, η συναισθηματική χειριστικότητα, το “γράψιμο”, οι ζήλειες άνευ λόγου κι αιτίες… Όλα αυτά είναι δείγματα τρομακτικών συμβιβασμών επειδή απομειώνουν την ποιότητα της καθημερινότητας τους.
A ok…απλα καπου σναφερθηκε οτι γινονται συμβιβασμοι σε θεμα εμφανισης…γιατι στα φαινομενικα προσοντα οπως και στα οικονομικα θεματα και στη δουλεια νομιζω οχι…στα αλλα συμφωνοι
Επισης η λεκτικη βια και η συναισθηματικη χειριστικοτητα ειναι πραγματα που δυσκολα διακρινονται…ποιος ξερει τι κλεινει η καθε πορτα?
Με βάση αυτά που μας λένε εδώ οι ίδιες. 😉
Και εμένα αυτό με την εμφάνιση μου χτύπησε άσχημα. Συγγνώμη αλλά εγώ είμαι σε μια πολύ ωραία σχέση λίγα χρόνια τώρα και δεν έχω κάνει κανέναν συμβιβασμό, από την μεριά μου τουλάχιστον. Έτυχε να βρεθούμε μια φορά ταιριάξαμε, ξαναβγήκαμε και δέσαμε. Οκ και να βρεις έναν λίγο πιο “άσχημο” από αυτά που κοιτάς συνήθως δεν έγινε και κάτι, οι πανεμορφ@ έχουν δικαίωμα στο να βρουν ένα σύντροφο? Και εγώ μέχρι να βρω τον σύντροφό μου έκανα όσο πιο πολύ σεξ μπορούσα και δεν συμβιβάζονται σε κάτι που δεν ταίριαζα, συγγνώμη ρε παιδιά γιατί αυτό το δικαίωμα το δίνουμε μόνο στους… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαιρετική τοποθέτηση!
Μία ιδιαίτερη αδυναμία δε, σε αυτή την πρόταση.
”Ή να αναβαθμίσει κάποια γυναίκα τον εαυτό της για τον εαυτό της τόσο πολύ ώστε να μην έχει ανάγκη κανέναν άντρα, ούτε συναισθηματικά, ούτε σε κανέναν άλλον τομέα.”
Νομίζω ότι οι άντρες έχουν αποκτήσει την σεξουαλική τους ελευθερία εδώ και αρκετές δεκαετίες, στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας τουλάχιστον, δεν νομίζω ότι αυτό είναι ένα φαινόμενο που τώρα θα πρέπει να προβληματίζει τις γυναίκες και όχι νωρίτερα. Αν κάτι έχει αλλάξει νομίζω πως είναι ότι πλέον οι γυναίκες διεκδικούν την ικανοποίηση της δικής τους σεξουαλικότητας, και καλά κάνουν. Ωστόσο, δεν παύει να μου κάνει εντύπωση η τόσο ευθεία συμπεριφορά τους – μου έχει τύχει επανειλημμένως να θέλω να γνωρίσω μία γυναίκα, και από το δεύτερο ραντεβού να μου δηλώνει την προσδοκία της να κοιμηθούμε μαζί. Όπα, κοπελιά, για ένα… Διαβάστε περισσότερα »
Αμ εδώ σ’έχω (έπεσες στον άνθρωπο): πιστεύω οι άντρες ερωτεύονται πιο “ελεύθερα” γιατί δεν έχουν κοινωνική ντροπή μπολιασμένη στον εγκέφαλο για την ερωτική έλξη που νιώθουν! Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη συναισθηματική ευαλωτότητα από την ερωτική επιθυμία (κάτι δικά μου, θα αναλύσω εν καιρώ). Οι γυναίκες ακόμη και σήμερα συχνά επικαλύπτουν, και στο μυαλό τους και πιο έξω, την ερωτική έλξη που νιώθουν με τον καθαγιασμό των συναισθημάτων. Θέλουν να ενδυθούν τον μανδύα του πάθους για να βιώσουν τις πιο ενδόμυχες δικές τους υπαρξιακές φαντασιώσεις -ο άλλος είναι το μέσον. Η σεξουαλικότητά τους καθυποτάσσεται στον συναισθηματικό τους έλεγχο, συχνά ενοχικά και… Διαβάστε περισσότερα »
Θα απαντήσω ειλικρινά και έχετε το ελεύθερο να πέσετε να με φάτε – ακολουθεί σεντόνι – αλλά εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και είμαι εντελώς άλλη ηλικιακή ομάδα από όσους βλέπει η κοπέλα που έκανε το thread. Μπαίνουν διάφορα θέματα εδώ, σχέση , αποκλειστικότητα, σοβαρές δεσμεύσεις, compartmentalization, αν γίνεται λόγω τεχνολογίας. Η τεχνολογία είναι κάπως άσχετη θα έλεγα, για εμένα τουλάχιστον, δε τη χρησιμοποιώ, προτιμώ offline γνωριμίες. Για αποκλειστικότητα, μόνο αποκλειστικά θα βγω με κάποια και περιμένω το ίδιο. Προτιμώ να μην είναι μόνο για σεξ, θα θέλω να τη γνωρίσω και να έχουμε quality time αλλά αυτό δε σημαίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαιρετικό σχόλιο κι ευχαριστούμε.
Όμως αν κατάλαβα καλά έχεις ένα γάμο και διαζύγιο στο ενεργητικό σου; Εγώ μιλώ γι’αυτούς που αποφεύγουν τον πρώτο γάμο, μέχρι εκεί που τους ζώνουν τα φίδια (πότε θα κάνω οικογένεια; μόνος θα πεθάνω;) όπως το θέτει η Pocahontas.
Παρακαλώ Ρένα, έχω κάνει γάμο και διαζύγιο, και στο θέμα του παιδιού είμαι μια χαρά. Οπότε ναι, σε άλλη φάση τελείως από αυτό το αν θα με ζώνουν φίδια και θα πεθάνω μόνος μου, τέτοιες σκοτούρες δεν έχω πράγματι.
Μάλιστα, σε ευχαριστώ πολύ.
Φαίνεται ότι δεν είσαι αγχωμένος από το γενικό σχολιασμό σου.
Κάθε εμπειρία κάτι μας διδάσκει και βλέπω έμαθες από τα δικά σου κρίνοντας από τα όσα λες στη στήλη. 🙂
πολύ σημαντική η τοποθέτηση σου, γιατί οι 40+ με διαζύγιο και παιδια είμαστε λίγο διαφορετική κατηγορία. Δυσκολίες βεβαια και εδω δεν λείπουν…
Εντελώς διαφορετική κατηγορία πράγματι, από ότι τουλάχιστον ήμουνα πριν κάνω οικογένεια. Δυσκολίες στα πάντα υπάρχουν αλλά προσωπικά, αυτή είναι από τις καλύτερες περιόδους. Εχουμε μισο-μισο το χρόνο με τη μαμά οπότε και χαίρομαι να είμαι μπαμπάς και χρόνο για εμένα έχω. Όταν είμαι ελεύθερος σε 10 λεπτά κλείνω αεροπορικά και ξενοδοχείο να πάω ταξιδακι, χωρίς να χρειάζεται καμμία συνεννόηση, έχω πλήρη έλεγχο του προγράμματος μου. Αν γίνει κάτι, πχ πάθω ίωση και έχω το παιδί, ναι τότε είναι κάπως δύσκολα. Αλλά με τη μαμά έχουμε καλές σχέσεις, νταντάδες υπάρχουν , οπότε και αυτό τελικά μανατζαρεται. Για dating/partnership/whatevs το pool που… Διαβάστε περισσότερα »
ναι ειναι τα ιδια απο την αποψη που το θετεις. Αλλα υφισταμαι κλασσικα σεξισμο παρολο που ειμαι εντελως ανεξαρτητη. Ειναι αυτοι που σε θεωρούν ανεραστη (αν δεν εχεις σχεση δεν κανεις σεξ, παει κ τελειωσε, δε φανταζονται καν οτι κανεις περιστασιακα οπως αυτοι), ειναι αυτοι που νομιζουν οτι εισαι ακομα 20 και πρέπει να ταξουν σχεση (αγιο δισκοποτηρο), οι αλλοι παλι που ολη αυτη την ανεξαρτησια τη βλεπουν ως αρνητικο (ο αντρας πρεπει να ειναι “ανωτερος”, τι φταιω δλδ που πετυχα η ερμη)… λιγοι “νορμαλ”
Τώρα αυτό με το σεξισμό είναι αλλιώς για τις γυναίκες, δε το βιώνω ο ίδιος, δε ξέρω από πρώτο χέρι πως είναι να το εισπράττει κανείς, οπότε το αφήνω στην άκρη. Το θέμα είναι ωραία, πες σε θεωρεί ο άλλος ανέραστη επειδή δεν έχεις σχέση, σε νοιάζει? Άστον εκεί να σε θεωρεί ότι θέλει. Αν έχει θέμα με ανεξαρτησία ή θέλει να ξέρει όλο το ιστορικό παλιών σχέσεων, παίζει και να ψάχνει να δέσει γάιδαρο, οπότε καλύτερα μακριά ούτως ή άλλως. Μη νομίζεις, και σε γυναίκες έχει ουυυυ, όσες κοιτάνε με checklist, όσες τους θυμίζεις το μπαμπά, τις calculative, co-dependent… Διαβάστε περισσότερα »
Ανηκω και γω στην ίδια κατηγορία χωρισμενων με παιδιά. Μετά το διαζύγιο μου γνώρισα αρκετούς άντρες και διαπίστωσα μέσα απο την εμπειρία μου οτι σχεδόν ολοι επιθυμούσαν κατι παραπάνω πέρα από σεξ. Επιθυμούσαν να έχω σχέση μαζί τους να βγαίνουμε και να περνάμε ομορφα τον χρόνο μας μαζί. Ειχαν μεγάλη ανάγκη για επικοινωνία και συντροφικοτητα!
Κάνω τον εξής συλλογισμό. Πείτε μου αν κάνω λάθος. Καταρχήν ξεχωρίζω 2 κατηγορίες για δημιουργία σχέσης. Η πρώτη είναι η παραδοσιακή. Μέσα στο φιλικό-κοινωνικό περιβάλλον. Η γνωριμία γίνεται συνήθως τυχαία. Αναπτύσσεται επικοινωνία και σταδιακά έρχεται με φυσικό τρόπο η σχέση με έρωτα. Βασικό χαρακτηριστικό οτι η γνωριμία και η οικειότητα ξεκίνησε πριν τη συνειδητή απόφαση για σχέση. Η δεύτερη κατηγορία, η σύγχρονη μέσω dating apps. Μιλάς με κάποιον που δε ξέρεις τίποτα για αυτον και προσπαθείς να καταλάβεις αν ‘αξιζει’. Αν θα μπορούσες… Βγαίνεις πρώτο ραντεβου. Λείπει το κοινωνικό context που θα μπορούσε να ενισχύσει τα συναισθήματα οικειότητας. Δεν υπάρχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Λες και οι γυναίκες δε κάνουν κυνικές και υπολογισμένες κινήσεις.. Και ποιο είναι το κακό να θες κάτι σοβαρό μετά τα 40;
Έλα τώρα όμως που δεν καταλαβαίνεις: βιάζονται οι υποθετικές συνομίληκες 40άρες επειδή δυσκολεύει η απόκτηση παιδιού τότε. Γιατί να ζορίζονται τόσο σε επίπεδο υγείας-ψυχολογίας-κοινωνικής πίεσης οι γυναίκες επειδή ο άλλος δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες νωρίτερα αλλά “σπρώχνει” την ενηλικίωση όσο μπορεί πιο πέρα;
Αυτή είναι η βασική ανισότητα σήμερα (παλιά οι άντρες δεν περνούσαν γαιδουροεφηβεία) και τα συνέδρια γονιμότητας που ακυρώθηκαν αυτό ανέδειξαν: οι γυναίκες θα ήθελαν να έκαναν παιδιά αν έβρισκαν πρόθυμο σύντροφο ή αν ούσες μόνες είχαν υποστήριξη από την πολιτεία και τους φορείς. Δεν είναι ότι δεν θέλουν! 🙂
Κακο δεν ειναι αυτο απλα οι γυναικες το θελουν νωριτερα…επισης το κακο ειναι που στα 45 σας ψαχνετε τριανταρες…