Nαι, ας πούμε για ελληνική φεμινιστική λογοτεχνία και βιβλία γενικότερα! Ας μας πουν κι οι αναγνώστριές μας.
___________
H ιστορία της όπως την ξεχώρισα σήμερα
Αγαπητή Ρένα,
αναρωτιέμαι τι γίνεται με την ελληνική φεμινιστική λογοτεχνία. Όλα τα βιβλία στο book club σας είναι ξενόγλωσσα. Δεν μπορεί όλο και κάποιες αξιόλογες δουλειές θα υπάρχουν από ελληνίδες και έλληνες συγγραφείς. Καμμια Margaret Atwood, Angela Carter, Elfriede Jelinek, ή έστω Roxane Gay δεν έχουμε βγάλει σαν χώρα; Στην γείτονα χώρα υπάρχει πχ η εξαιρετική Λατιφέ Τεκίν. Εδώ τι γίνεται; Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν κρυμμένα διαμαντάκια, αλλά δεν ξέρω που να ψάξω, είμαι και κάτοικος εξωτερικού και δεν έχω εύκολη πρόσβαση. Κάθε ιδέα και πρόταση δεκτή
ΑΠΟ ΤΗΝ – Αναγνώστρια
__________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Το ερώτημα είναι δόκιμο, θα επικοινωνήσω με συνεργάτες, lifo κλπ. για να το δούμε προσεχώς. Όλα τα ξενόγλωσσα που έχουν προταθεί αφορούν σε ελληνικές μεταφράσεις, αλλά ναι, γιατί όχι ελληνίδες.
Με μπερδεύεις με το “εδώ τι γίνεται” και το “κάτοικος εξωτερικού”¨, ίσως κι εσύ μπερδεύτηκες; Φαντάζομαι ελληνικές εκδόσεις στο εξωτερικό δεν θα είναι εξίσου προσβάσιμες, κάποια αναγνώστρια το είχε θέσει ως ζήτημα παλιότερα. Βέβαια το ηλεκτρονικό εμπόριο κάνει θαύματα.
Στο μεσοδιάστημα, δες αυτά, παρόλο που δεν είναι όλα αυστηρώς λογοτεχνία:
Αμάντα Μιχαλοπούλου, Η μεταμόρφωσή της, Εκδόσεις Καστανιώτη
Η μεταμόρφωση μιας γυναίκας σε άντρα (σαν την Μεταμόρφωση του Κάφκα ένα πράγμα) και το τέλος των φύλων.
Ευγενία Μπογιάννου, Αυτές, Εκδόσεις Πόλις, 2022
Εικοσιτέσσερις ιστορίες για το πώς είναι να είσαι γυναίκα.
Γλαύκη Γκότση, Βλέμματα γυναικών στην Τέχνη (1850-1900), Εκδόσεις Νησίδες 2022
Το βιβλίο παρουσιάζει το γυναικείο κοινό της τέχνης κατά τον 19ο αιώνα στην Ελλάδα
Κατερίνα Παπαδημητρίου, Το ελληνικό διήγημα του 20ού αιώνα, Προσεγγίσεις, έξι διηγήματα ασκούν κριτική σε διηγηματογράφους της γενιάς του ’30, Εκδόσεις Κομνηνός, 2022
Η φεμινιστική οπτική εξετάζει 6 διηγήματα των Καραγάτση, Τερζάκη, Λαπαθιώτη, Εμπειρίκου, Γαλ.Καζαντζάκη κι Έλλης Αλεξίου.
Θοδωρής Θάνος, Δήμητρα Κογκίδου (επιμ.), συλλογικό έργο. Φύλο και Εκπαίδευση- Για μια συμπεριληπτική εκπαίδευση χωρίς βία και διακρίσεις, Εκδόσεις Τζιόλας, 2022
Για θέματα εκπαιδευτικής συμπερίληψης και τις προκλήσεις των εκπαιδευτικών σχετικώς.
Μαρία Φαφαλιού, Κορίτσια στο περιθώριο, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2022
Ιστορίες κοριτσιών σε αναμορφωτήρια, φυλακές και γενικά σε εγκλεισμό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λιλή Ζωγράφου, Μαργαρίτα Καραπάνου at the top of my head. Ειδικά Λιλή Ζωγράφου ❤️❤️❤️❤️
Λίλη Ζωγράφου «Απο τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα: η ιστορία του φαλλου»
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ πριν λίγο καιρό στη πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Το είδα τυχαία και ο τίτλος από μόνος του ήταν πιασαρικος. Λίγες σελίδες βλέπω ,λέω και πατάτα να είναι,δεν θα χάσω πολύ χρόνο
Τί ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΙ ΑΠΟΚΑΚΥΨΗ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ
Κι εγώ αυτό μπήκα να γράψω ❤
Το συστήνετε, να υποθέσω; (είναι ελάχιστα τα τα ελληνικά βιβλία που έχω διαβάσει)
Καλημέρα! Δεν θα χαρακτήριζα ακριβώς τις προτάσεις μου “φεμινιστική” λογοτεχνία, διότι έτσι κι αλλιώς, κατά τη γνώμη μου, ο φεμινισμός είναι μόνο μια εκδοχή του κινήματος για τη γυναικεία χειραφέτηση και ισοτιμία. Θα αναφερθώ όμως σε βιβλία, παλαιότερα μεν, που, ωστόσο, θίγουν ξεκάθαρα το θέμα της γυναικείας ανισοτιμίας στην κοινωνία, ενίοτε δε “προτείνουν” και τον τρόπο με τον οποίο η γυναίκα ανοίγει το δρόμο για τη χειραφέτησή της: 1) Η Φόνισσα”, του τεράστιου Αλεξανδρου Παπαδιαμάντη: οι κοινωνικές συνθήκες της σκιαθίτικης υπαίθρου, η πολλαπλή καταπίεση και απαξίωση της γυναίκας, οδηγούν την εμβληματική ηρωίδα στην τρέλα και στο φόνο των νεαρών κοριτσιών.… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς αυτό ήθελα να γράψω, για τον Παπαδιαμάντη και τον Θεοτόκη, τους οποίους διδασκόμαστε στο σχολείο. Μου φάνηκαν πολύ φεμινιστικές οι ιστορίες τους και αν έχει κανείς καλή/ό φιλόλογο, το απογειώνει το θέμα στην διδασκαλία. Εμείς είχαμε δει στο σχολείο και την ταινία “Η τιμή και το χρήμα” και πραγματικά νομίζω πως με σημάδεψαν. Εκτός αυτού, πιστεύω πως και οι τραγωδίες έχουν φεμινιστική βάση, πχ. η Αντιγόνη που επίσης διδασκόμαστε στο σχολείο. Στα Podcasts της Lifo η φοβερή Λουίζα Αρκουμανέα, μου άνοιξε έναν καινούργιο παράθυρο (είμαι των θετικών επιστημών) και δεν ξέρω εάν τα ίδια τα αρχαία κείμενα είχαν τέτοια… Διαβάστε περισσότερα »
Καλημέρα! Μόλις σήμερα το πρωί είδα την απάντησή σας στην ανάρτησή μου. Επιτρέψτε μου λοιπόν να κάνω ένα καθυστερημένο σχόλιο για την αρχαία ελληνική γραμματεία. Οι περισσότερες αρχαίες τραγωδίες αντλούν το υλικό τους από τους μύθους. Οι μύθοι με τη σειρά τους αναφέρονται, σε ένα πολύ μεγάλο μέρος τους, στην εποχή κατά την οποία συντελείται η καθυπόταξη του γυναικείου φύλου, παράλληλα με τη διαμόρφωση της ατομικής ιδιοκτησίας και των κοινωνικών τάξεων και τη συγκρότηση του κράτους. Ως εκ τούτου, όντως απηχούν μνήμες της κοινωνίας κατά την οποία η γυναίκα είχε όντως πρωτεύουσα θέση, αλλά και της εποχής της μετάβασης, όταν… Διαβάστε περισσότερα »
Ω, ευχαριστώ, πολύ ενδιαφέρουσα σύντομη ανάλυση-τέτοια σεντόνια τα θέλουμε υπέρδιπλα! 🙂
“Και θα μπορούσε κάποτε να γραφτεί η συγκλονιστική περιπέτεια μιας γυναίκας που της έπεσε η βελόνα στο πάτωμα, εκείνη γονατίζει κι αρχίζει να ψάχνει, εκεί συναντάει την παλιά της ζωή: χαμένα όνειρα, σφάλματα, νεκροί, μα η βελόνα πρέπει να βρεθεί, το φόρεμα να παραδοθεί, ο Χριστός να σταυρωθεί κ’ η γυναίκα ψάχνει, ψάχνει ώσπου ξαναβρίσκει τη βελόνα – σηκώνεται τότε, κάθεται στην καρέκλα εξαντλημένη και συνεχίζει να ράβει, ενώ κλαίει σιγανά γιατί κατάλαβε άξαφνα
πώς γυρισμός δεν υπάρχει..”
Η περιπέτεια
Τάσος Λειβαδίτης από το βιβλίο
Βιολέτες για μια εποχή
‘Τα ψάθινα καπέλα’ της μαργαρίτας Λυμπεράκη
Ωωω, τέλειο,θα το βάλω στη λίστα, ήταν η μητέρα της Μαργαρίτας Καραπάνου, θυμόμουν ότι ήταν συγγραφέας,αλλά δεν την είχα ψάξει παραπάνω.
Λιλη Ζωγραφου before it was cool . Από μανα σε κορη περνανε τα βιβλια της.