Ο δεύτερος γάμος έχει άλλο χρονικό ορίζοντα από τον πρώτο;
____________
Η ιστορία της Ελένης όπως την ξεχώρισα σήμερα
Είναι κακό που θέλω να κάνω δεύτερο γάμο?
Είμαι εδώ και δύο χρόνια χωρισμένη. Δύσκολο διαζύγιο μετά από 22 χρόνια γάμου και σχέσης. Μητέρα δύο αγοριών στην εφηβεία. Στα 45 μου γνώρισα τον νεο σύντροφο μου.
Είμαστε 4 μήνες. Είμαι τρέλα ερωτευμένη. Δεν έχω νιώσει έτσι για άλλον άντρα. Η σχέση μας είναι πολύ όμορφη. Είναι πολύ νωρίς που σκέφτομαι να προχωρήσω σε γάμο ? Και στους πόσους μήνες γνωριμίας θεωρείται ότι τον ξέρεις τον άλλον? Τον πρώην τον παντρεύτηκα μετά από 10 χρόνια σχέσης και το αποτέλεσμα 12 χρόνια μετά ήρθε το διαζύγιο. Και εκεί σίγουρη ήμουν. Το ένστικτο μου λέει προχώρα, η λογική όμως? Πόσο να περιμένω? Και ο ίδιος θέλει να παντρευτούμε .
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ελένη
_____________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Η σχέση κι ο χωρισμός δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν ταιριάζατε εξαρχής ή δεν ξέρατε ο ένας τον άλλον και γι’αυτό επήλθε το τέλος. Μέσα σε 22 χρόνια περάσατε διάφορα μαζί, καλά και κακά, κι αλλάξατε ως άνθρωποι. Είναι κάπως φυσικό όλο αυτό, οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι από μπετόν. Το θέμα είναι να συμπλέουν οι αλλαγμένοι άνθρωποι, να βρίσκουν ακόμα σημαντικά σημεία επαφής. Εσείς δεν βρίσκατε πια και καλώς χωρίσατε.
Κάθε σχέση είναι μοναδική και δεν υφίσταται ειδικός χρονοδείκτης που δείχνει πότε είναι κάποιος εγκεκριμένος κι έχει τα εχέγγυα για κάτι παραπάνω. Σωστά το λες αυτό. Ο δεύτερος σύντροφος κι υποψήφιος σύζυγος είναι πάντα πιο “βιαστικός” από τον πρώτο, με την έννοια ότι εφόσον είστε στη μέση ηλικία δεν νοείται ο θεωρούμενος ατελείωτος χρόνος μπροστά σας που είχατε όσο ήσασταν εικοσάρηδες. Κι έχετε επιπλέον την εμπειρία να κρίνετε πιο σαφώς και πιο ώριμα, με βάση εμπειρίες και βιώματα. Ταυτόχρονα βέβαια κρίνει κανείς και με βάση τα επιπλέον “μπαγκάζια” που έχει αποκομίσει από τις προηγούμενες σχέσεις, επομένως δεν υπάρχει η αθωότητα ενός πρώτου γάμου. Στο δεύτερο πια ξέρεις, δεν νοείται να κάνεις τα ίδια λάθη.
Αφού σου είπα όλα αυτά, θεωρώ ότι το θέμα δεν είναι τόσο το χρονικό, οι μήνες γνωριμίας, αλλά η συγκατοίκηση. Την έχετε δοκιμάσει; Εκείνος υπήρξε παντρεμένος; ΄χει δικά του παιδιά; Τα αγόρια σου τι λένε; Δεν είναι δικός τους λογαριασμός τι κάνει η μάνα τους στην προσωπική της ζωή μεν, ωστόσο ένας γάμος κατά κάποιο τρόπο τα επηρεάζει κι εκείνα. Θα είναι πιο εύκολο οι σχέσεις να είναι καλές μεταξύ όλων. Για να γίνει αυτό δεν αρκεί να είσαι φουλ ερωτευμένη, θα πρέπει αργά και συστηματικά να τους φέρεις σε επαφή και ταυτόχρονα να κάνεις σαφές στο νέο σύντροφο που είναι πρόθυμος για γάμο ότι τα παιδιά αποτελούν προτεραιότητα, καθώς είναι ανήλικα (δεν μας αναφέρεις τι σχέσεις έχουν με τον πρώην σύζυγό σου και πατέρα τους, μπορεί να τα επηρεάσει αρνητικά και φαλλοκρατικά). Θα πρέπει να δεις σημάδια που να δείχνουν ότι το αντιλαμβάνεται και το σέβεται. Εφόσον τα δεις αυτά, τότε είναι καλό σημάδι. Και φυσικά να σέβεται κι εσένα και τις ανάγκες σου.
Εύχομαι να σας πάνε όλα πολύ καλά!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στους 4 μήνες, όποια ηλικία κι αν έχεις, όποια εμπειρία κι αν έχεις, μιλάει ακόμα η καύλα. Ο γάμος είναι μια πράξη με νομική ισχύ. Δεν υπογράφουμε κανένα έγγραφο με νομική ισχύ όσο είμαστε θολωμένοι από την καύλα. Είτε είμαστε 20, είτε 60.
Θα το μπέρδεψε με το fb status,που και εκει δηλ μετά από κάποια ηλικία,δεν το κανεις.🤭
Με κίνδυνο να γίνω η κακιά της υπόθεσης δεν μπορώ να μη σχολιάσω οτι 4 μήνες είναι εξαιρετικά μικρό διάστημα για να αποφασίσεις να παντρευτείς με κάποιον…ακόμα και αν συγκατοικείς ακόμα και αν τα πάτε τέλεια στην συγκατοίκηση, γιατί να βιαστείς? Μου φαίνεται πολύ ανώριμη ακόμα και η σκέψη για κάτι τέτοιο ιδίως όταν έχει προηγηθεί εμπειρία στο θέμα γάμος…
Γιατι, μα γιατι πρεπει να παντρευτει κανεις σε δευτερο γαμο? Δεν αρκει η συγκατοικηση? Δεν θα το καταλαβω ποτε.
Γενικά μιλώντας ,όχι δεν αρκεί.
Είναι αλλα πρακτικά θέματα που λύνει το χαρτί του γάμου.
Η ένσταση έδω είναι το χρονικό διάστημα και όχι ο θεσμός
Και ακόμα περισσότερα τα πρακτικά θέματα που περιπλέκει ένας γάμος. Π.χ. Φορολογικά δεν μπορεί να πάρει ο ένας επιστροφή φόρου αν δεν έχει εξοφληθεί ο φόρος του/της συζύγου. Αν πεθάνει ο ένας (μάλλον «όταν» αφού οι πετυχημένοι γάμοι λήγουν με τον θάνατο του ενός) θα έχεις μπλέξει με το σόι του άλλου. Ακόμα και να μην υπάρχει ουσιαστική περιουσία δεν είναι λίγο να πρέπει να αποδείξεις στην μάνα ή στα παιδιά του άλλου ότι το ψυγείο και η κουζίνα είναι αγορασμένα με δικά σου χρήματα και τα φραγκοδίφραγκα του κοινού τραπεζικού σας λογαριασμού είναι μόνο δικά σου. Και τέλος, το… Διαβάστε περισσότερα »
Πες τα χρυσοστομη……
Συμπεριφέρεσαι σαν έφηβη που δοκιμάζει καλλιγραφικές υπογραφές με το επίθετο του αγοριού της επειδή μοιραστήκανε ένα κουλούρι.
Είστε μαζί μόλις 4 μήνες. Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου και στην σχέση σας να γνωρίσετε πρώτα ο ένας τον άλλο. Απολαύστε αυτήν περίοδο. Δείτε πως κυλάει το πράγμα πρώτα.
Την ιδέα του γάμου ποιος την μπουμπούνισε πρώτος; Εσύ ή ο σύντροφός σου;
O X I
Διαφωνώ με Ρενα,ακόμη και αν συγκατοικείς τί προλαβες να δεις σε αυτούς τους μήνες;
Όσο ώριμος και να είσαι,όσες εμπειριες και να έχεις,δεν μπορεις να προχωρήσεις σε δέσμευση γάμου
Γιατί βιάζεσαι τόσο πολύ με γαμο;
Με δυο παιδια στην εφηβεια, δεν θα σκεφτομουν οχι γαμο αλλα ουτε συγκατοικηση. Εχεις υποχρεωση απεναντι στα παιδια σου να τους σταθεις μεχρι να ενηλικιωθουν. Ναι στη σχεση, ναι στον ερωτα. Οχι στη συγκατοικηση. Οταν με το καλο τα παιδια ενηλικιωθουν το βλεπεις. ΥΓ. Νομιζα οτι στην εποχη μας ειχαμε ξεπερασει λιγο τα του γαμου. Τι φαση, να ντυθεις νυφουλα; Συγνωμη αλλα ελεος καπου.
Nαι, είναι πολύ νωρίς ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν παιδιά στη μέση. Γνωρίζουν τον νέο σύντροφο, έχουν περάσει χρόνο μαζί του, τον συμπαθούν; Εκείνος συμπαθεί τα παιδιά σου; Όλα αυτά χρειάζονται χρόνο. Εσύ τον νέο σύντροφο τον ξέρεις μόλις 4 μήνες. Είναι 4 μήνες αρκετός χρόνος, για να φτάσεις να παντρευτείς κάποιον; Tι φοβάσαι άραγε και θες να παντρευτείς τόσο γρήγορα; Ή ο έρωτας είναι τόσο δυνατός που η λογική πήγε περίπατο; Χρειάζεται όμως λογική ειδικά, όταν είσαι υπεύθυνη και για παιδιά τα οποία φαντάζομαι έχουν ήδη πληγωθεί με το διαζύγιο με τον πρώην άντρα σου. Καλύτερα να είσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι στην ηλικία σου. Δεν έχω παντρευτεί ποτέ, δεν έχω παιδιά, δεν έχω συγκατοικήσει ποτέ με κανέναν. Μένω μόνη μου και οικονομικά είμαι μεταξύ ΟΚ και τσίμα τσίμα. Πραγματικά δεν μπορώ να σε καταλάβω. Θα χρειαζόμουν πολύ περισσότερο από χρόνο για να βάλω κάποιον μόνιμα στο σπίτι μου και μάλλον δεν θα συζητούσα με τίποτα να διαλύσω το νοικοκυριό μου για να πάω να μείνω σε άλλο σπίτι. Χίλιες φορές το 2 μέρες σπίτι μου, 2 μέρες σπίτι σου. Όσο για τον γάμο, πραγματικά ο μόνος λόγος να παντρευτεί κάποιος για εμένα είναι για να κάνει παιδιά. Θέλεις και άλλο… Διαβάστε περισσότερα »
Unpopular opinion: Ο χρόνος είναι σχετικός. Αλλο έχω σχέση στα 20 και περιμένω μια δεκαετία να παντρευτώ/κάνω παιδιά κλπ κι άλλο σχέση στα 45-50 που πλέον είσαι πιο κατασταλαγμένη, ξέρεις τι θέλεις και τι εστί πολύχρονη σχέση, γάμος, παιδιά κλπ. Εγώ θα σου πω οτι χαίρομαι που βρήκες τον έρωτα μετά από ένα δύσκολο διαζύγιο και με δυο έφηβα παιδιά. Πολλές γυναίκες στην ηλικία σου είτε αποφασίζουν οτι δεν θέλουν σχέση είτε συμβιβάζονται για να έχουν έναν άντρα δίπλα τους. Δύο χρόνια ήσουν μόνη, προφανώς ξεπέρασες το διαζύγιο, βρήκες τους ρυθμούς σου και έκανες μια σχέση που κατά τα λεγόμενά… Διαβάστε περισσότερα »
Μια απορία και από ό,τι διάβασα δεν είμαι η μόνη που την έχω. Γιατί γάμος;νωρίς αργά αργότερα… τόση σημασία τελικά του δίνουμε; ειδικά όταν κάποιος έχει κάνει ήδη έναν; ειλικρινής απορία, ας μου εξηγήσει κάποιος που το βλεπει αλλιώς
Ξανά παιδί;
Ασφάλεια;
Θέματα εργασίας;
Αρρώστια;