«Οι γυναίκες πρέπει να κρατούν το στόμα τους κλειστό εδώ στη Σομαλία. Αλλά όχι πια». Ακριβώς με αυτόν τον τίτλο, η Nasrin Mohamed Ahmed, δημοσιογράφος και βασικά η πρώτη αρχισυντάκτρια μέσου ενημέρωσης στη Σομαλία, εξηγεί στο κείμενό της τι πραγματικά σημαίνει να είσαι γυναίκα και να εργάζεσαι ως δημοσιογράφος σ’ αυτή τη χώρα.
Η Nasrin εργάζεται στο Bilan, το πρώτο μέσο στο οποίο γράφουν αποκλειστικά γυναίκες δημοσιογράφοι και το πρώτο που απαντά σε απορίες γυναικών που δεν έχουν πού αλλού να στραφούν για την παραμικρότερη βοήθεια μέσα στην καθημερινότητά τους.
«Ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει αν οι άντρες θέλουν να διαβάσουν τις ιστορίες μας ή όχι», λέει η Nasrin, εξηγώντας ότι το συντριπτικό ποσοστό των Μέσων της χώρας της απευθύνεται στους άντρες. Το “Bilan” (σ.σ.: στα σομαλικά σημαίνει ο διαυγής, ο καθαρός) απευθύνεται σε όλη την κοινωνία και βλέπει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μέσα από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα.
Για την ακρίβεια η Nasrin θεωρεί ότι η εμμονή με την πολιτική είναι κάτι που βάζει την κοινωνία σε καθεστώς μόνιμης αντιπαράθεσης και θεωρητικολογίας, ενώ η ζωή απαιτεί λύσεις και πρακτική οργάνωση για την αντιμετώπιση προβλημάτων. Η ίδια μάλιστα λέει ότι καθόλου δεν έχει σκοπό να παίξει το κλασικό παιχνιδάκι των δημοσιογράφων της Σομαλίας που βγάζουν χρήματα μέσω του διχασμού και των πολιτικών συγκρούσεων.
«Είναι θλιβερό που η Σομαλία χρειάζεται ένα Μέσο που να απαρτίζεται μόνο από γυναίκες, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητά μας. Εδώ δεν υπάρχει πρόβλημα αν οι γυναίκες φλυαρούν στην κουζίνα τους, αλλά δημοσίως πρέπει να κρατάνε το στόμα τους κλειστό. Με το Bilan για πρώτη φορά έχουμε έναν χώρο στον οποίο νιώθουμε ασφαλείς, σωματικά και πνευματικά.
Ποτέ κατά το παρελθόν οι γυναίκες δημοσιογράφοι στη Σομαλία δεν είχαν την ελευθερία, την ευκαιρία και τη δύναμη να αποφασίσουν τι ιστορίες θέλουν να αφηγηθούν και κυρίως με ποιον τρόπο επιθυμούν να γίνει αυτό», λέει και συνεχίζει: «Μέσα σ’ αυτά τα 12 χρόνια που δουλεύω, έχουν υπάρξει ιστορίες που ποτέ δεν κατάφερα να πω. Επιτέλους μπορώ να κάνω ρεπορτάζ για τα νεαρά κορίτσια που τα φέρνουν να δουλέψουν σαν οικιακές βοηθοί σε σπίτια πλουσίων στο Μογκαντίσου, και τελικά κακοποιούνται και ξυλοκοπούνται».
Η ίδια γράφει από την εφηβεία της και όπως λέει τώρα είναι η στιγμή να μιλήσει με ρεπορτάζ και μαρτυρίες για τις γυναίκες της σομαλικής αγροτιάς που πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και ίδρυσαν συνεταιρισμούς και επιχειρήσεις για να ζήσουν τις οικογένειές τους, όταν οι σύζυγοι και οι γιοι τους επιστρατεύτηκαν.
Όπως εξηγεί, ο βασικός λόγος για τον οποίο οι γυναίκες της Σομαλίας είναι εξαφανισμένες από το mainstream Τύπο της χώρας, είναι διότι οι δημοσιογράφοι είναι κυρίως άντρες.
«Αυτό θα αλλάξει. Οι γυναίκες θα μιλούν. Θα μιλούν σ’ εμάς. Θα μας μιλούν και θα μας βάζουν στα σπίτια τους, στα δωμάτια προσευχής και στους ιδιωτικούς τους χώρους, γιατί είμαστε και εμείς γυναίκες και ξέρουμε να τις ακούμε».
Η Nasrin το έχει αποδείξει αυτό, όταν το Bilan κλήθηκε να πάρει θέση για τον βιασμό ενός 8χρονου κοριτσιού, μια είδηση που στη Σομαλία θα διάβαζε κανείς σε μονόστηλο, ή απλώς θα αποσιωπούνταν.
«Άντρες συνάδελφοι με συμβούλευαν να πάω αυτή την είδηση όσο πιο χαμηλά γίνεται, ακριβώς επειδή αφορούσε ντόπιους. Αρνήθηκα, διεκδίκησα και κέρδισα. Όμως εγώ έχω μάθει να πολεμάω. Στη Σομαλία μια γυναίκα μπορεί να καταδικαστεί και να συλληφθεί αν καταγγείλει τον βιασμό της και αυτό πρέπει να αλλάξει», καταλήγει.
Με στοιχεία από Guardian
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
