in

Το ποίημα της Παρασκευής: Avec Pablo

(Παραλλαγές σε ένα ποίημα το Νερούδα)

** Περιφέρομαι στα στενά της πόλης σαν το νυχτερινό φως των στύλων ** Και μέσα εκεί σε οσμίζομαι ** Οσμίζομαι την πλαδαρή σου σάρκα και τα λευκά σου μέλη Τα εκλεπτυσμένα σου δάχτυλα έτοιμα να παύσουν την ακόρεστη λαιμαργία μου ** Οσμίζομαι τα υδάτινα μάτια σου και την συστολή του προσώπου σου Το καστανό δάσος […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

2wokj1l

**

Περιφέρομαι

στα στενά της πόλης

σαν

το νυχτερινό φως των στύλων

**

Και μέσα εκεί σε οσμίζομαι

**

Οσμίζομαι την πλαδαρή σου σάρκα

και τα λευκά σου μέλη

Τα εκλεπτυσμένα σου δάχτυλα

έτοιμα να παύσουν την ακόρεστη λαιμαργία μου

**

Οσμίζομαι τα υδάτινα μάτια σου

και την συστολή του προσώπου σου

Το καστανό δάσος των μαλλιών

σου

που περικλείει το μυαλό μου

καλώντας με να χαθώ οριστικά μέσα του

**

Οσμίζομαι τα πεινασμένα σου μπράτσα

που αποζητούν να συνθλίψουν

ένα σώμα ωσότου το περίγραμμα του

να γίνει δυσδιάκριτο από το δικό σου

**

Οσμίζομαι την προσμονή σου

που λαχταρά να απελευθερωθεί στον κόσμο

μα είναι κρυμμένη

στα τρίσβαθα πετρώματα σου

**

Οσμίζομαι τις μύχιες ορέξεις σου

λουσμένες στην ενοχή

Βαθιά φωλιασμένες

στις άκριες των νευρώνων σου

**

Οσμίζομαι το στραβό σου χαμόγελο

αναλογιζόμενος τον αηδιαστικό πόθο

που μου προκαλεί

**

Κι έτσι  περνάω τις ώρες μου

**

Ενεδρέυοντας για εσένα

**

Να σε απολαύσω επιτελούς με όλες μου τις αισθήσεις

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News