To ποίημα της Παρασκευής: Πουλσατίλα

Διψάς να διατεθείς

Κόρη περιωπής,

Και που χεις το διαμάντι

Στο παίρνουν αμανάτι.

Μα εκείνοι που ζητάς

-τους λες και κατιμάς-

Σου ρίχνουν απλωτές

Και ψιλοκρεμαστές.

Πουλί κελαριστό,

Αηδόνι μου ακριβό,

Έχεις τις χίλιες χάρες

Σοκάκια με καμάρες.

Περνάς, μοσχοβολάς,

Σε Πήγασο πετάς,

Σκορπάς ζαχαρωτά:

Λουκούμια ροζ μικρά.

(pulsatilla είναι η ανεμώνη, στην ομοιοπαθητική περιγράφεται ως ιδιοσυγκρασία κυρίως γυναικεία , ευαίσθητη και συναισθηματική. κοκκινοσκουφίτσα και σταχτοπούτα. χαμηλών τόνων και πολύ γλυκειά. μου θύμισε τη μαμά μου όταν ξεφύλιζα κάτι σημειώσεις ομοιοπαθητικής παλιά…)

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News