Είμαι κι εγώ , όπως όλος ο πλανήτης, σπίτι λόγω καραντίνας. Ένα σύμπτωμα(?) που έχω παρατηρήσει και δεν καταλαβαίνω αν είναι φυσιολογικό είναι ότι ονειροπολώ συχνότερα από ότι πριν. Δεν ξέρω αν χρησιμοποιώ το σωστό ρήμα αλλά αυτό θα χρησιμοποιήσω. Ονειροπολώ ότι η προηγούμενη μου σχέση δεν τελείωσε , ότι δεν με χώρισε επειδή διάλεξε άλλον. Ονειροπολώ ένα σπίτι μεγαλύτερο από την γκαρσονιέρα που νοικιάζω. Ονειροπολώ να μην χρειαζόταν να φύγει ο κολλητός μου από την Αθήνα. Να τονίσω ότι δεν ονειροπολώ όλη την μέρα. Αν δω ταινία, θα είμαι εκεί. Αν μιλήσω με τους γονείς μου ή με τους φίλους μου, θα είμαι εκεί. Αν διαβάζω για την σχολή, θα είμαι εκεί. Πιστεύετε ότι , απλώς , αποφεύγω την πραγματικότητά μου? Σ.Σ. Από την στιγμή που το συνειδητοποίησα έχουν μειωθεί οι στιγμές ονειροπόλησης. Ευχαριστώ! -Γιώργος
Και ποια είναι η πραγματικότητα; Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο ή όταν βλέπουμε μία ταινία ή όταν παίζουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια, ζούμε την πραγματικότητα μας;
Πρόσφατα διάβαζα αυτό το άρθρο και σκεφτόμουν «ε, όχι! Δεν θα μας το πάρουν και αυτό!».
Τώρα, για να απαντήσω εντελώς σοβαρά, αυτό που θα σκεφτόμουν στην περίπτωση σου είναι πως ίσως αναλώνεσαι σε σκέψεις που δεν ωφελούν, αντί να ονειροπολείς για πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν. Δηλαδή να βρεις μία άλλη σχέση. Να επεκτείνεις τις φιλικές σου σχέσεις ή να σχεδιάσεις το επόμενο ταξίδι σου στην πόλη του κολλητού σου. Να δεις αν υπάρχει τρόπος να επιλέξεις ένα μεγαλύτερο σπίτι. Θεωρώ την ονειροπόληση μία υγιή διαφυγή από την πραγματικότητα, αλλά νομίζω ότι γίνεται δυσλειτουργική όταν αναλλωνόμαστε με το παρελθόν ή για πράγματα που δεν μπορούν με κανένα τρόπο να γίνουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Για μένα που ανοίγω και ολόκληρη συζήτηση με τον εαυτό μου υπάρχει σωτηρία τι λέτε;; 😂
Τι εννοείς;;εγώ να δεις που διαφωνώ μαζί μου σε ορισμένα θέματα,αλλά νταξει,κάνουμε κ εγω και ο εαυτός μου λίγο πίσω και τελικά τα βρίσκω (βρίσκουμε;) 😂
Σαν το γκολουμ ένα πράγμα 😂
Ρε παιδιά, νόμιζα ήμουν ο μόνος…τι καλά! Να εδώ, οι 2 “Γιάννηδες” νυχθημερόν διαφωνούν, συμβουλεύουν ο ένας τον άλλον κλπ 😂
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης δηλαδη 😂
Εντελβάις εξαρτάται τις συζητήσεις 😂👍και ακομα το αν αυτή η ολη διαδικασία σε αποσπά απο την καθημερινότητα με τροπο που να ειναι δυσκολη η επαναφορά σου έπειτα. Εκει είναι όντως πρόβλημα με την έννοια που θα το οριοθετήσει ο ειδικός και θα σε κατατοπισει σχετικα. Για παράδειγμα ήξερα ενα αγόρι στην πολυκατοικια μου αν δεν γνωριζες το πρόβλημα δεν το καταλαβαινες, θελω να πω μονο οταν μιλουσες μαζι του, και απο ενα σημείο κι έπειτα εξαιτίας της φαρμακευτικης αγωγης αν θες η οποία αφήνει τα αποτυπώματα της. Λοιπον το αγόρι αυτο άκουγε φωνές. Φωνές μεσα στο κεφάλι του που του… Διαβάστε περισσότερα »
Έτσι ξεκινάει συχνά η σχιζοφρένεια, με οπτικές ή ακουστικές ψευδαισθήσεις. Μάλιστα αυτή είναι η θετικού τυπου σχιζοφρένεια, δλδ σε βοηθάνε τα φάρμακα, υπάρχει και η αρνητικού τύπου, η οποία είναι πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμη. Εκεί σου “λείπουν” ας πούμε κάποιες αισθήσεις. Έκανα ένα σεμινάριο για όλα αυτά και το πιο συγκλονιστικό από όλα ήταν όταν έμαθα ότι οι περισσότεροι άστεγοι πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή, συνήθως από σχιζοφρένεια, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να δουλέψουν , να μην είναι λειτουργικοί, άρα να βάλλεται η επιβίωσή τους. Όσο για αυτό που λες, the road less traveled, δεν ξεκινάει το πρόβλημα μετά τη… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνω ισως δεν το εθεσα σωστα στις αδιαγνωστες περιπτωσεις ειναι ο ειδικός που βγαζει το προβλημα στην επιφανεια για να γινει αντιληπτό και να αρχισει η θεραπεία.
Καλέ ξέρεις πόσοι είμαστε; Εγώ με το λόγο αντίλογο κάνω εκπομπή μόνος μου, σαν τη Μπήλιω Τσουκαλά ένα πράγμα.
@Mitsi, λες αν μάθαινες σιγά σιγά κάνα σουηδικό να τον πλησίαζες καλύτερα; Just saying😛
Πένα, ανυπομονώ να σε ακούσω στο πόντκαστ, στο πα? Ε, στο ξαναλέω <3
Καλέ ναι πες το ξανά, πες το ακόμα μια φορά. Τι με πέρασες, για κανέναν ακατάδεκτο;😛
Προσεχώς θα ανέβει λογικά❤
Με σοσιαλ attack😂
Είμαι στην κατηγορία “ντροπή και όνειδος” δεν το ήξερα, γούγλισα και κόντεψα να χάσω το φως μου πρωί πρωί και δεν έχω πιει καφέ. Όχι πορνό παιδιά, το πρωί, έχουμε και deadlines μερικοί, κάπου έλεος δηλαδή.
Αρχικά τον μπέρδεψα με τον μπαμπά του που ήταν ο δικός μου πόθος παλιά. Τώρα παραμεγάλωσε. Εγώ ονειρεύομαι τον Ίντρις Έλμπα τώρα. Κι έχω πολλά νεύρα που δεν τον έκαναν τον νέο τζέημς μποντ
Όχι. Είχα αρκεστεί στον πατήρ, που αγαπουσα χρόνια, και στον μεγάλο. Ομορφόσογο indeed. Εκτός από τον σαμ
Ενδοφασία. Πολύ συνηθισμένο. Και πολύ διασκεδαστικό καμμιά φορα. Απλά δεν το παραδεχόμαστε μπροστά στούς άλλους. Υπάρχει σωτηρία! xP Καμμιά φορά βέβαια δεν κάνει και καλό. Λειτουργεί ως άμυνα για να μην ξεβολευτούμε. Είμαστε πολύ συχνά σε άρνηση για κάτι που ξέρουμε πως θα είναι δύσκολο αλλά απαραίτητο…οπότε τί κάνουμε; Το τρελαίνουμε στην ανάλυση μέχρι να γίνει κομμάτια- αλλά το αδιέξοδο παραμένει. Είναι σα να έχεις μπροστά σου έναν φράχτη κι ενώ μπορείς να τον υπερπηδήσεις, κάθεσαι και προσπαθείς να τον πείσεις να πέσει μόνος του…ή λες “Μπα, είναι πολύ ψηλα”. Θέλει Δράση το πράγμα. 😉 Οι κουβέντες με τον εαυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι MD (Maldaptive Daydreamer) έχω διαβάσει κάποια άρθρα για το θέμα και θέλω να το ψάξω πιο διεξοδικά. Όταν υπάρχει διαταραχή, δεν μπορείς να σταματήσεις να ονειροπολείς, είναι κανονική εξάρτηση σαν ναρκωτικό. Δεν μπορείς να προγραμματίσεις και απλά πράγματα γιατί το μυαλό σου είναι αποροφημένο. Πρέπει να πιεστώ για να κάνω κάτι, όχι γιατί το ξεχνάω αλλά γιατί ο χρόνος χάνεται στην φαντασιώση και δεν μένει για πραγματικές δραστηριότητες. Είναι φορές δε που “το κατέβασμα” στην πραγματικότητα το νιώθω σαν κάτι το βίαιο, μπορεί πχ να νιώσω ίλιγγο. Η αναβλητικότητα είναι άλλο ένα πρόβλημα. Γιατί να επιδιώξεις το οτίδηποτε αφού… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς τα ίδια ζω. Αυτή τη διαταραχή πρώτη φορά την ακούω.
Να σου κάνω και μία ερώτηση; (πωπω βασικά πολλές θέλω τώρα πουτο σκέφτομαι)
Οι φαντασιώσεις σου είναι συχνά οι ίδιες; δίνω παράδειγμα: έχεις ας πούμε dream job ή κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζουν αυτά που σε ευχαριστούν;;
Είναι λίγα χρόνια που το έχω ανακαλύψει, η λέξη ονειροπόλος έχει και μια αρνητική έννοια και το έψαχνα να ξεκολλήσω από αυτή. Πριν σου απαντήσω θα ήθελα να αναφέρω άλλο έναν ορισμό που έχει δημιουργηθεί για να περιγράψει την εμονικη αγάπη την limerence. Ένα άτομο με MD μπορεί να είναι επιρρεπής σε αυτού του είδους το συναίσθημα που έχει μέσα του και την εξιδανικεύση και την εμμονή αλλά δεν συμβαίνει το αντίθετο. Εγώ κολλάω, έχω εμμονές ή θετικές ή αρνητικές. Θα έλεγα ναι ισχύει πως μια φαντασίωση επαναλαμβανετε. Μπορεί να είναι μια ιδανική κατάσταση πχ για μια περίοδο φανταζόμουν συχνά… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα η μουσική πάρα πολύ!
Εννοείται ότι έχω εμμονές.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δε νομίζω ότι είναι κάτι παραπάνω, εκτός από το ότι δε μου αρέσει η ζωή μου εδώ και καιρό.
Ναι μπορεί. Δεν είμαι ψυχολόγος ή ψυχίατρος αλλά φαντάζομαι πως μια διαταραχή μπορεί να έχει και βαθμίδες, σε άλλους να είναι πιο ήπιας μορφής. Όπως και να έχει όλα μπορούν να ξεπεραστούν ή και αν κάτι είναι ανίατο να μάθεις να ζεις μαζί του. Στο λέω φιλικά γιατί φαντάζει τρομερή μια ψυχική νόσος αλλά είναι και αυτές παθήσεις όπως οι άλλες.
Είναι όμορφο να φαντάζεσαι μια καλύτερη ζωή για εσένα και πίστεψε πως μπορείς και να την ζήσεις
Οριακή έχω, είναι στον άξονα Β, δλδ διαταραχή προσωπικότητας. Κι εγώ πρόσφατα το ανακάλυψα, μη νομίζεις. Είμαι τώρα στη φάση του πένθους και στο ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΗΣΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΩ. Αυτή η σκέψη με βασανίζει πάρα πολύ. Είμαι 33 και όπως καταλαβαίνεις, έχει επηρεάσει πολύ τη ζωή μου την τελευταία δεκαετία(που είναι τόσο κρίσιμη δεκαετία). Από τη μία εξηγηθηκαν πολλά , από την άλλη νομίζω ότι έχω μπει δυστυχώς σε ένα τριπάκι ότι δεν θα καλυτερεψω ποτέ 🙁 Έχω όνειρα, έχω στόχους, αλλά δεν τους βάζω σε δράση, δλδ ξεκινάω, δεν καταφέρνω να τελειώσω τα πράγματα. Ψυχανάλυση μου σύστησε… Διαβάστε περισσότερα »
Καλησπέρα σε όλες/ους καταρχάς, παθούσες/οντες και μη, ένα σχόλιο γιατί είμαι και ‘γω σε ένα βαθμό παθών και ονειροπόλος εξ ανέκαθεν ή εξ ανάγκης καλύτερα, η ψυχανάλυση – ψυχοθεραπεία, με τον κατάλληλο και ”συμβατό” ψυχοθεραπευτή πάντα, με έχει βοηθήσει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια να επανέρχομαι όλο και πιο συχνά στην πραγματικότητα ή στα συναισθήματα μου και στις επιθυμίες μου για την ακρίβεια :). Και πιστεύω πως αξίζει τις θυσίες και το κόστος (συναισθηματικό κόστος διόλου αμελητέο και συχνά ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας) για όσους την έχουν πραγματικά ανάγκη (τραυματικά παιδικά βιώματα κτλ.) Υ.Γ. Και όπως μου επισημαίνει ο ”Ψυχ”… Διαβάστε περισσότερα »
JustShootMe εγω ονειροπόληση είχα έντονα απο παιδι δημοτικού μέχρι και τα 18 λόγω του τοξικού οικογενειακού περιβάλλοντος. Είχα πλάσει εναν άλλο κοσμο μέσα μου οπου δεν έκλαιγα, δεν έτρωγα ξύλο, μείωση κλπ εκει ένιωθα σα να μη μπορει να με αγγίξει κανείς. Οταν βίωνα δε τα άσχημα περιστατικά το μυαλό μου τα μετεφραζε οτι βρέθηκα για λίγο εκτός της προστατευτικής σφαιρας της ονειροπολησης και έγινε οτι έγινε. Καταθλιψη έκανα ναι. Με έσωσε αν θες η ονειροπόληση απο την αυτοκτονία στην οποία εφτασα ενα βήμα πριν. Ολα αυτα μέχρι τα 18 που έφυγα φοιτήτρια σε άλλο μέρος μακρια απο οτι με… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπάμαι που ακούω για τα βιώματα σου. Το να πλάθει φανταστικούς κόσμους ένα παιδί που μεγαλώνει σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι ο μόνος τρόπος διαφυγής του αφού δεν μπορεί σωματικά να αποχωρήσει. Και εμένα στο περιβάλλον που είχα μεγαλώσει υπήρχε πολύ βία. Δυστυχώς δεν κατάφερα να φύγω για σπουδές στα 18 μου. Από το σπίτι έφυγα πολύ αργότερα και πιο επικυρωμένα θεραπεία κάνω εδώ και ένα χρόνο γιατί η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, απλά δεν ζούσα. Χαίρομαι που βρήκες λύση στο πρόβλημα σου είναι πράγματι ενθαρρυντικό. 😊
JustShootMe σ’ευχαριστω! 🙂 ευτυχως τωρα ειμαι αλλου. . . και πραγματικα τωρα που το σκεφτομαι αν δεν ειχα βρει εκεινον τον τροπο να δραπετευω θα ειχα εν τελει καταστραφει.
Καμια φορα το ιδιο μας το σωμα και το μυαλο μας κυριως δημιουργει απο μονο του αν θες “σανιδες σωτηρίας”, η δικια μου τοτε ηταν με αυτον τον τροπο.Πραγματικα σκεφτομουν οτι ναι δεν μπορει να συμβαινουν αυτα γιατι στον κοσμο εκεινον τον ιδεατο ηταν ολα μια χαρα,για ενα παιδι και μια εφηβη επειτα τουλαχιστον.
Ευχομαι να βρεις το δρομο σου JustShootMe και να το ελεγξεις! Να εισαι καλα! 🙂
Πάντα ήμουν σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη που ζει σε παράλληλους κόσμους. Όσες φορές όμως προσπάθησα να το επικοινωνήσω δεν έβρισκα ανταπόκριση. Μου συμβαίνει όντως από μικρό παιδάκι. Αυτό που με έσωσε λειτουργικά είναι ότι εντάσσω και τον πραγματικό κόσμο στους φανταστικούς και το αντίστροφο. Κάποιες φορές προσπαθούσα να δω πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς. Το περιέγραψες πολύ σωστά, όραση χωρίς τα χρώματα. Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις δε, είναι σπάνια του πραγματικού κόσμου. @ ηλεκτρόνιο Τα τελευταία χρόνια έχω κάποια σταθερά και υπάρχει προσπάθεια λογικής ακολουθίας. Όμως όταν αυτό δεν βγαίνει, απλά λέω “δικός μου κόσμος, ό,τι θέλω… Διαβάστε περισσότερα »
Για κάποια πράγματα που μας συμβαίνουν νομίζω βοήθησε το ίντερνετ και το θάρρος κάποιων ανθρώπων να μιλήσουν ανοιχτά για τις εμπειρίες τους για να βοηθήσουν και να βοηθηθούν. Αυτό με κάνει να νιώθω λιγότερο μονή αν και φορές φορές με κλείνει αφού δυσκολεύομαι να εμπιστευτώ για κάποια θέματα έναν πραγματικό συνομιλητή. Για τις σεξουαλικες φαντασιώσεις πχ βρήκα πρόσφατα τον όρο Autochorisexual που είναι φαντασιώσεις σε τρίτο πρόσωπο αλλά και άλλη μια που δεν θυμάμαι που φαντασιωνεσαι μόνο χαρακτήρες.
Βοηθάει να κάνεις βήματα να φέρεις την φαντασίωση στην πραγματικότητα. Δεν σου φαίνεται τόσο πεζή ποια.
Η ονειροπόληση από μόνη της δεν είναι κακή. Είναι ο τρόπος του εγκεφάλου σου να χωνέψει τα γεγονότα,να τα μετρήσει,να δει τι θα μπορούσε να γίνει αλλιώς,ποιός ήταν ο λόγος που δεν έγιναν εν τέλει. Είναι μια διαδικασία «αναίμακτα» να θρηνήσεις, να αφομοιώσεις και εν κατακλείδι να αποδεχτείς την ως τώρα πορεία σου.
Η ονειροπόληση μαρτυρά προσδοκίες,ελπίδες,όνειρα,πόθους χαρακτηριστικά που συναντώνται σε κάθε άνθρωπο.
Η ονειροπόληση γίνεται επικίνδυνη όταν μένεις εκεί,προσκολλάσαι και αποφεύγεις την πραγματικότητα. Όταν η ονειροπόληση αποτελεί τροχοπέδη στο να συνδιαλλαχθείς με άλλους ανθρώπους,στο να επικοινωνείς με τους γύρω σου κ όταν το μυαλό κλωθογυρίζει στο παρελθόν.
Συμφωνω 👍☺καμια φορά είναι και ο τροπος φυγής απο μια ψυχοφθόρα και άσχημη πραγματικότητα. Δεν ειναι κακό.
Το κακό να το πω ετσι ειναι οταν χάσεις τον έλεγχο και απλα χαθεις στο λαβύρινθο του μυαλού σου. Εκει ναι.
Αχ κ. Γιώργο πόσο σάς νιώθω.. αν δείτε εγώ πόσες ώρες την ημέρα ονειροπολώ.. και για θετικά (του τύπου σκέφτομαι πώς θα ήθελα τη ζωή μου στο μέλλον, από άποψη δουλειάς, σχέσης κλπ) αλλά και αρνητικά (του τύπου τι θα μπορούσα να είχα πει τότε”,” τι θα γινόταν αν διαχειριζόμουν αλλιώς το τάδε”,” πώς θα μπορούσα να είχα φερθεί “αλλιώς” κλπ) Νομίζω δεν είναι παράλογο… ειδικά με τις δυσμενείς συνθήκες που βιώνουμε, το μυαλό θέλει να “αποδράσει” γιατί με τόσες πληροφορίες, τόσο άγχος που μας γεμίζουν τα Μ. Μ. Ε. κλπ εε θέλει να “ξεφύγει” και αυτό. Το γεγονός, δε,… Διαβάστε περισσότερα »
Τι όμορφη, γλυκιά απάντηση ❤ και προς μια θετική κατεύθυνση με πρακτική εφαρμογή!
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς από κάποια που τη λένε ονειροπαρμενη. Ναι χρειάζεται μετρο σε αυτό κατά τη γνώμη μου. Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο η “Η δύναμη του τώρα” του Ekhart Tolle. Με βοήθησε πολύ να μην αναλώνομαι στο παρελθόν και να μην απασχολώ τη σκέψη μου με “αν”.
Θεωρώ πως δεν “ονειροπολείς” με την ακριβή έννοια τού όρου. Μάλλον επεξεργάζεσαι κάποιες εξελίξεις που επηρρέασαν αρνητικά την ζωή και την διάθεσή σου. Φυσιολογικό είναι- και καλό είναι να οδηγούν και κάπου αυτές οι σκέψεις. Να μην παραμείνουν δηλαδή απλές διαπιστώσεις και σίγουρα να μην εκπέσουν στο επίπεδο τού self-pity (διότι αυτό θα ήταν, πολύ απλά, αντιπαραγωγικό για σένα). Αν δεν είσαι ικανοποιημένος με τις παρούσες συνθήκες και είναι εφικτό για σένα να αλλάξουν, τότε μην χάνεις χρόνο. Ο μόνος που μπορεί να μεταρρυθμίσει την ζωή σου είσαι εσύ κι οι δράσεις σου. Υ.Γ. Άλλο ονειροπόληση, άλλο “φυγή”. Στο ένα,… Διαβάστε περισσότερα »