Καλησπέρα σε όλες! Είμαι 28 χρονών και πρόσφατα έπιασα δουλειά σε όμιλο ας μην πούμε τι ακριβώς – με πολύ καλές αποδοχές αλλά και πολύ υψηλό στάτους.
Το περιβάλλον είναι ομολογουμένως πολύ καλό όταν το βλέπεις απ’ έξω. Όλοι είναι λίγο σα να έχουν προσληφθεί με κινηματογραφικό κάστινγκ. Ωραίοι χώροι, ωραία γραφεία, ωραίο περιβάλλον. Και πού το κακό θα μου πεις;
Ε, λοιπόν από την πρώτη στιγμή, αν και ρώτησα αν υπάρχει dress code και κάπως μου τα μάσησαν, ωστόσο μου έγινε σαφές ότι δεν ταιριάζω με τον χώρο. Η αλήθεια είναι ότι ντύνομαι πολύ απλά και δεν έχω ακόμη χρήματα για ακριβά κομμάτια και τα συναφή.
Ένα τζιν, ένα t-shirt και τα star-άκια μου για ‘μένα είναι μια χαρά ρούχα και ποτέ δεν είχα πρόβλημα – αν εξαιρέσεις τη μάνα μου που γκρίνιαζε γιατί δεν υπάρχει κάποιο φουστάνι ή κάποιο πιο ακριβό κομμάτι στη ντουλάπα μου.
Επίσης, εγώ δεν πηγαίνω κομμωτήριο ούτε κάνω όλες αυτές τις περιποιήσεις προσώπου και εξωτερικής εμφάνισης ώστε να δείχνω σα να βγήκα από εξώφυλλο περιοδικού. Φροντίζω όμως πάντα τα ρούχα μου να είναι καθαρά, να είμαι όσο γίνεται περιποιημένη και να είμαι ευγενής και εντάξει με τις υποχρεώσεις μου.
Ε, αυτό δεν φτάνει. Το νιώθω σε κάθε μου βήμα και με κομπλάρει απίστευτα ότι με απορρίπτουν λόγω της εξωτερικής εμφάνισης. Πριν φύγουμε για γιορτές μια συνάδελφος κοιτούσε με περιφρόνηση την tote bag μεγάλου βιβλιοπωλείου που είχα πάνω στο γραφείο με το μεσημεριανό μου.
Επίσης, είναι σαφές ότι κάθε φορά που μπαίνω σε σύσκεψη τα βλέμματα όλων πέφτουν επάνω μου κοιτώντας εξεταστικά τα παπούτσια το τι φοράω, τα λιγοστά κοσμήματα.
Δεν είμαι σίγουρη ότι το ζήτημα είναι ταξικό γιατί το συζήτησα με την προϊσταμένη μου και μου είπε να μη δίνω σημασία. Αλλά ο τρόπος που τέλειωσε την κουβέντα αντί να με καθησυχάσει με έβαλες σε έξτρα σκέψεις. «Εσύ είσαι εδώ για τα προσόντα και τις ικανότητές σου». Με λίγα λόγια μου έλεγε και η ίδια ότι δεν φιτάρω με το υπόλοιπο περιβάλλον, αλλά είμαι εκεί αποκλειστικά για τη δουλειά.
Επίσης, σε μια απόπειρα να βγω με συναδέλφους μετά τη δουλειά, υπήρξε κοπέλα που μου είπε: «Δεν πιστεύω να έρθεις έτσι!» και άλλη που με παρότρυνε να μπω στο μπάνιο να φρεσκαρω το μακιγιάζ μου. Που βασικά, ήμουν άβαφτη…
Γενικά, δεν είναι κάτι που κάποιος έχει τολμήσει να μου αναφέρει ανοιχτά αλλά όλο αυτό το «ψου-ψου-ψου» το νιώθω και δεν είναι καθόλου ιδέα μου. Ας πούμε άλλο περιστατικό: πριν από λίγες ημέρες ένα από τα κορίτσια που δουλεύει στη γραμματεία γύρισε και μου είπε «αν φορούσες ένα σακάκι και με όλο αυτό το μαλλί θα ήσουν σαν την LP».
Εννοείται ότι δεν προσβλήθηκα, αλλά νιώθω πότε μου τη λένε με τρόπο και στενοχωριέμαι γιατί ειλικρινά δεν έχω σκοπό να κάνω κάτι με αυτό. Ίσως, σε κάποιους μήνες από τώρα, να επένδυα σε ένα δύο κομμάτια, πάλι προσαρμοσμένα στο στιλ μου, όμως και μέχρι εκεί, μόνο και μόνο για να πάψουν να σχολιάζουν.
Δεν στέλνω για να πάρω κάποια απάντηση γιατί δεν σκοπεύω να αλλάξω. Απλώς μου κάνει εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ένας άνθρωπος που δεν είναι ακριβώς μέσα στη μόδα και δεν έχει και σκοπό να μπει.
Ώρες ώρες νομίζω ότι παίζω σε ένα πιο mild sequel του «Ο Διάβολος φορούσε Prada», αλλά χωρίς τη Μιράντα Πρίσλεϊ. Στη θέση της έχουν μπει όλοι οι συνάδελφοι που με κοιτούνμε σηκωμένο φρύδι.
ΑΠΟ ΤΗΝ – LP
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Από τη στιγμή που προσλαμβάνεσαι σε μία εταιρεία οφείλεις να ακολουθείς τους κανόνες της, το dress code ή οτιδήποτε άλλο. Μας λες ότι δεν στο ξεκαθάρισαν, αλλά αφού βλέπεις ότι όλοι ντύνονται formal, εσύ γιατί πας στην άλλη άκρη? Αντί για τζιν και all star φόρεσε ένα υφασμάτινο παντελόνι και loafers ή σκούρο τζιν και sneakers, ώστε να μην είσαι σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Εκτός αν θέλεις να νιώθεις ξεχωριστή και ανεξάρτητη, άρα εσύ έχεις το πρόβλημα και κόμπλεξ κατωτερότητας.
καταρχάς η προϊσταμένη της της είπε να μην δίνει σημασία, οπότε δεν υπάρχει κάποιο αυστηρό dress code. Αλλά θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι κι όταν υπάρχει θα πρέπει και αυτό να διέπεται από κανόνες, με βασικότερο τη μη διάκριση με βάση το φύλο. Δεν μπορείς να υποχρεώνεις τις γυναίκες σε μακιγιαζ και τακούνια γιατί έχουν επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών.
Ελα ντέ πές τα, αμα πας κόντρα στο ρεύμα, αν σε εκφραζει κάτι άλλο απο απο το status quo, αμα ξεχωρίζεις, αμα δεν συμβιβάζεσαι εχεις κόμπλεξ κατωτερότας. Τι βλακείες περι διαφορετικότας μας λένε, να τους στείλουμε ολους για θεραπεία να λύσουν τα προβλήματα τους.
Αφού λες ότι δεν θέλεις να αλλάξεις τζάμπα τα γράφω αλλά στενοχωριέσαι χωρίς λόγο και είναι κρίμα. Καλώς κακώς υπάρχει μια κοινωνική σύμβαση για το τι είναι αποδεκτό σε κάθε χώρο. Πχ το μαγιό είναι μια χαρά για την παραλία αλλά θα σε κοιτάνε περίεργα σε ένα επίσημο δείπνο. Αν δεν σε νοιάζει πιο το πρόβλημα; Είναι και λίγο θέμα αυτοπεποίθησης. Γενικά το t-shirt, τζην και all star δεν είναι αποδεκτό outfit για τέτοιους χώρους εργασίας. Μέχρι τώρα δεν είχες πρόβλημα γιατί ήσουν φοιτήτρια ή εργαζοσουν σε άλλους χώρους. Από την άλλη, και εσύ σνομπαρεις τους συναδέλφους από την ανάποδη… Διαβάστε περισσότερα »
μπορείς να είσαι συμβατή με το dress code, δηλαδή με τη ‘στολή εργασίας΄ και με λίγα χρήματα. Στην εργασία δεν απαιτείται να έχεις μαλλί κομμωτήριο, αλλά προφανώς ανάλογα και με την θέση δεν είναι πάντα οκ τα all star και το τζιν. Αν εισαι programmer ή κάτι άλλο τεχνικό οκ, πάει κι έρχεται, όμως η δουλειά έχει κανόνες.
Αυτό που ουσιαστικά τους ενοχλεί είναι ότι ντύνεσαι “ανδρόγυνα”, όπως σου υπαινίχθη η συνάδελφος: τους μεν άντρες για ευνόητους λόγους, τις δε γυναίκες επειδή -όπως λέει ο Camus- τολμάς να εναντιώνεσαι σε μια καταπίεση που τις συνθλίβει (να δείχνουν πάση θυσία θηλυκές και “προσεγμένες” στη δουλειά). Αν και πιστεύω σε κάποια τέτοια corporate περιβάλλοντα λίγες εκ των γυναικών το παίρνουν δικαιολογία για να παρουσιάζουν ένα συγκεκριμένο “πακέτο” που ικανοποιεί το ανδρικό συντηρητικό βλέμμα: αυτό που ονοματίζω “συντηρητικοκαυλωξεσηκωτικά” (δες αν έχω δίκιο: στενές pencil φούστες, μακρύ ίσιο μαλλί με ανταύγειες, γαλλικό μανικιούρ, γόβα με λεπτό τακούνι κλπ. Είναι συγκεκριμένη στολή.) Πολύ… Διαβάστε περισσότερα »
Όλα τα λ7 το “συντηρητικοκαυλωξεσηκωτικά” 😀 Από τη μεριά των αντρών θα πω, και καθώς δουλεύω και σ’ ένα αντίστοιχο περιβάλλον, ακριβώς έτσι είναι όπως τα λες. Μα ακριβώς! Απλά το κορίτσι πρέπει να καταλάβει ότι μεγάλωσε και έγινε γυναίκα. Δεν πάει σε σχολική αίθουσα, ώστε να εμφανίζεται άβαφη και με σταράκια, αλλά σε γραφεία όπου ανέκαθεν υπάρχει, άτυπα έστω, το dress code που περιέγραψες. Όσο για τις γυναίκες, θα διαφωνήσω για την “καταπίεση που τις συνθλίβει”. Προφανώς και υπάρχουν οι κοκέτες (σαν τη γυναίκα μου π.χ.), αλλά εκτιμώ ότι είναι γενικά στη φύση της γυναίκας να περιποιείται τον εαυτό… Διαβάστε περισσότερα »
η φύση είναι μη επιχείρημα. Κάποιοι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου περιποιούνται τον εαυτό τους κάποιοι βαριούνται. Σπυράκια αποκτούμε κυρίως από το άγχος και το make up τα χειροτερεύει. Δεν είναι καθόλου λογικό να βαφόμαστε κάθε πρωί για να πάμε στη δουλειά. Αν σας ενοχλεί το καθημερινό ξύρισμα επιλέξτε τη ριζική αποτρίχωση με λέιζερ όπως κάνουμε και εμείς με τις ενοχλητικές τρίχες του προσώπου. Και το τι θα φοράμε σε ποια ηλικία θα το επιλέξει η καθεμία για την εαυτή της
Αυτό ‘είναι στην φύση της γυναίκας’ που ακριβώς το βρήκαμε?
Τα προσωπικα δεδομένα δεν γενικεύονται.
Το τι είναι αισθητικά αρτιο αποτελεί θέμα προσωπικού γούστου πάλι δεν γενικεύεται.
Άρα προφανώς υπάρχουν αυτοί/αυτές και υπάρχους οι άλλοι/ες.
Αλήθεια το μάνουαλ του αισθητικά άρτιου που μπορώ να το κατεβάσω, να δω δηλαδή αν μπορώ να βγώ με αξύριστο πόδι εξω ή θα με δείχνουν με το δάχτυλο.
Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό, είναι ακριβώς στη φύση της γυναίκας να τονίζει τη θηλυκότητά της.Τώρα, αν κάποια είναι “αντρογύναικο”, εισπράττει και την ανάλογη αποδοχή από τον περίγυρο. Εννοώ το προφανές, ότι απωθείς τους γύρω σου αν έχεις αξύριστα πόδια, ενώ, αντίστροφα, τους έλκεις αν το πεντικιούρ σου είναι προσεγμένο με περιποιημένα κόκκινα νύχια (μιας και αναφέρθηκες σε πόδια). Αν αυτό ακούγεται παράξενο και θες περαιτέρω βοήθεια περί αισθητικής, γκουγκλάρεις και βρίσκεις χιλιάδες άρθρα για “συμβουλές ομορφιάς”. Σοβαρά μιλώντας τώρα, γενικότερα, και ασχέτως φύλου – το τονίζω – θεωρώ ότι ένας άνθρωπος απεριποίητος δείχνει ότι δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του,… Διαβάστε περισσότερα »
Πολλά προβλήματα σε αυτή την απάντηση. Επιτρέψτε μας ως γυναίκες να ξέρουμε λίγο καλύτερα τη φύση μας.
“Ανάλογη αποδοχή”; Όσα άτομα δεν πληρουμε τις προϋποθέσεις των στερεοτύπων, πχ ομοφυλόφιλα άτομα, πρέπει να δεχόμαστε προσβολές και υποτίμηση;
Μπερδεύετε την περιποίηση με
συγκεκριμένου τύπου κοκεταρια, πχ όλα τα άτομα καλό είναι να κάνουν πεντικιούρ για λόγους υγιεινής αλλά δεν είναι υποχρεωμένα να τα βάφουν και κόκκινα.
Και η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου εσείς αποτριχώσετε τα πόδια σας είστε κανένας τεμπέλης;
Πολλά προβλήματα αντίληψης υπάρχουν εκατέρωθεν σ’ αυτή τη συζήτηση πάντως, για πράγματα που για τους περισσότερους είναι αυτονόητα κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ειδικότερα: 1) Δεν ανέφερα κάτι για υποτίμηση ή προσβολή, το “εισπράττει ανάλογα” εμπερικλείει σαφώς ευρύτερο πεδίο αντιδράσεων, αν δεν το καταλαβαίνετε, μήπως “έχετε τη μύγα και μυγιάζεστε;” 2) Ομοίως, η υγιεινή δεν ταυτίζεται με την αισθητική. Το δεύτερο εμπεριέχει το πρώτο. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα ας πούμε,.πρώτα φτιάχνεις τα νύχια (υγιεινή), μετά τα βάφεις (αισθητική). Όταν μιλάμε για περιποίηση εκτιμώ ότι κλείνουμε προς την αισθητική πλευρά του θέματος, παρά προς την υγιεινή, την οποία θεωρούμε δεδομένη. 3) Ναι,… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί οι γυναίκες με αξύριστα πόδια είναι τεμπέλες και ισοδυναμεί με άπλυτους άντρες; Μπορεί να κάνουν μπάνιο 3 φορές τη μέρα και να είναι αξύριστες. Τι φάση;
Επίσης, οι άντρες αντίστοιχα γιατί να μην ξυρίζουν πόδια (που συνήθως έχουν και πιο έντονη τριχοφυία) για να μη θεωρούνται βρώμικοι και απλώς να ρίχνουν λίγο νερό πάνω τους; Δυο μέτρα και δυο σταθμά;
Α, και κάτι άκομα, οι πολύ ξανθιές γυναίκες που συχνά όντως δεν αποτριχώνονται και όταν τις βλέπεις από κοντά είναι φουλ στην τρίχα (ξανθή όμως), είναι κι αυτές τεμπέλες, αντιαισθητικές και ισοδύναμες με άπλυτους άντρες;
1. Και οι γυναίκες μπορούν να ντυθούν με τζηνακι και σταρακια. 2. Το dress code κάθε εταιρείας είναι διαφορετικό ,συν ότι αλλάζουν οι κανόνες και μέ τα χρόνια έτσι κι αλλιώς. Στην εταιρεία που ήμουν , επιτρεπόταν να πάω και με φόρμες αν ήθελα και έκανα μια χαρά τη δουλειά μου και ήμασταν όλοι cool. 3. Το μακιγιάζ δεν έχει καμία σχέση με το dress code πάρα μόνο για να τονιστεί να είναι διακριτικό σε συγκεκριμένους τομείς που έρχεσαι σε επαφή με πελάτες. Αλλά από που και ως που υποχρεώνεται να βαφτεί μια επαγγελματίας που δεν θέλει να βάφεται;;; 4.… Διαβάστε περισσότερα »
και τι δεν έχω ακούσει για αυτή την ενδυματολογική μου επιλογή αλλά ποτέ δεν ίδρωσε το αυτί μου. Την άνεση μου, την ευκολία και το χρόνο μου δεν τον θυσιάζω για τίποτα!
Και καλά κάνεις!
Δεν μου λές σε έβαλαν στην ειδική κατηγορία της ιδιόρρυθμης γιατι βαρέθηκαν ή ακόμα επιμένουν?
Σχετικά με αυτό η δικιά μου εμπειρία δείχνει μάλλον το αντίθετο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον το ‘συντηρητικοκαυλωξεσηκωτικό’ είναι πολύ περισσότερο εστιασμένο στο συντηρητικο παρά στο καυλωξεσηκωτικό. Πάρα πολλές γυναίκες προσπαθούν να βρούν μια ισσοροπία ανάμεσα στο να είναι ‘καλά’ ντυμένες και ταυτότοχρονα το ντύσιμο τους να μην περνάει το μύνημα ότι είναι διαθέσημες εκείνη την στιγμή για πράγματα που δεν σχετίζονται με την εργασία τους. Πολύ κλασσική ένδυση σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι το ταγιέρ, προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε έναν άντρα που να του αρέσει να φορούν κάτι τέτοιο οι γυναίκες (σίγουρα υπάρχουν, και αυτό είναι οκ αλλά δεν θα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είπα ότι η πρόθεση είναι η καυλοξεσήκωσις, παρεξηγήσατε. Εννοώ ότι το αποτέλεσμα είναι η καυλοξεσήκωσις (γιατί το φαινομενικά συντηρητικό ξεσηκώνει είναι μια μεγάλη συζήτηση, αλλά το στερεότυπο “σέξυ βιβλιοθηκάριος” είναι παγκοίνως γνωστό και τιμητέο). Ορισμένες γυναίκες που αγαπούν αυτό το λουκ παίρνουν την θέση εργασίας ως “δικαιολόγηση” της προτίμησής τους. Δεν εξετάζω τώρα το πώς διαμορφώθηκε αυτή η προτίμησή τους, ή αν -υποθέτω πιο κοινό αυτό- μιμούνται η μία την άλλη σε μια προσπάθεια να ανήκουν. Το αποτέλεσμα είναι αυτές οι corporate στολές που περιέγραψα. Το επιθυμητό ας προστεθεί είναι το clean cut και posh, όχι το συντηρητικό (Ας… Διαβάστε περισσότερα »
Εφόσον νιώθεις κόμπλεξ και το όλο θέμα σου κοστίζει ενέργεια και εφόσον ο “όμιλός” που δουλεύεις έχει ένα συγκεκριμένο λουκ Θα σου πρότεινα να υιοθετήσεις κι εσύ στο πιο απλό του, ή στο πιο προσαρμοσμένο στο στυλ σου. Δεν χρειάζεται καμιά σημαντική επένδυση. Σαν στολή εργα΄σιας ένα πράμα. Μου έχει τύχει και σε μένα κάτι ανάλογο να προσληφθώ σε μια καλή θέση και εγώ να ντύνομαι ακόμα ακριβά αλλά νεοχίπικα , γιατί και καλά δεν είχε αναφερθεί dress code κατα την πρόσληψη, και όταν ζήτησα προαγωγή σε άλλη θέση μου έκαναν διακριτική παρατήρηση που και υιοθέτησα – και πήρα τη… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι είναι απαίσιο το πως αντιμετωπίζει ο κόσμος κάποιον που δεν τους ακολουθεί πίστα κ τύφλα
Είναι αδιακρισια και αναίδεια. Οι ίδιοι αλλού θα μάχονται υπέρ των δικαιωμάτων του καθενός να είναι όπως θέλει, υποκρισία δηλαδή
Διαβάζω τα σχόλια και όλα πάνω-κάτω καταλήγουν στο ότι με κάποιον τρόπο θα πρέπει να ακολουθήσει το dress code! Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Η κοπέλα μπορεί να μην αισθάνεται καλά με αυτά τα ρούχα/το στιλ. Γιατί πρέπει να το υφίσταται κάθε μέρα επί τουλάχιστον ένα 10ωρο; Θα πρέπει να μπορεί να διατηρήσει την ταυτότητά της και τον τρόπο με τον οποίο νιώθει καλά. Έχει κάθε δικαίωμα για αυτό. Αξιολογήθηκε για τα προσόντα της, προσλήφθηκε με βάση αυτά για να κάνει μία δουλειά και την κάνει. Η ιστορία τελειώνει εκεί. Όλες οι απόψεις που λένε ότι πρέπει να υιοθετήσει… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα ότι ο καθένας μπορεί να ντύνεται όπως θέλει, και ειδικά από τη στιγμή που και η προϊστάμενη της δεν έχει πρόβλημα με τις στυλιστικες της επιλογές.
Όμως, αν η κοπέλα αισθανοταν απόλυτα άνετα με την επιλογή της, θα αδιαφορουσε για όλα τα ακομψα σχόλια από συναδέλφους. Προφανώς και την ενοχλεί, ακόμα και το σχόλιο της προϊστάμενης της, το ερμήνευσε ως επιβεβαίωση ότι δεν ταιριάζει. Ίσως γι’αυτο και πολλ@ σχολιαστ@ τη παροτρυνουν να προσαρμοσει λίγο το δικό της στυλ.
Καλημερα και συγγνωμη για την παρεμβαση .. υπαρχει και η αλλη λογικη αν δε με γουσταρετε μια δε σας γουσταρω δεκα, ομως δε μπορεις να περνας 10 ωρες της ημερας σου με μια ομαδα ανθρωπων που σε οποιαδηποτε αλλη περισταση δε θα συναναστρεφοσουν . Καλό θα ήταν και η ιδια να σκεφτει αν της αρεσει να εργαζεται σε αυτο το περιβαλλον
Σαφέστατα σε κάθε χώρο υπάρχει ενα άτυπο dress code, δεν θα πας στην δεξίωση της προεδρίας με ρούχα παραλίας, μπορείς δηλαδή αλλα είναι κατανοητό οτι δεν θα ταιριάζεις στο ύφος της περίστασης. Εκεί σταματούν τα εύλογα, αυτό που περιγράφεις είναι διαφορετικό, εγω το ονομαζω σαν την αγέλη των λύκων που ζυγίζει το θύμα της. Σε κοιτούν ετσι γιατι φυσικά η πρόθεση είναι η υποτίμηση, κι όσο δεν παίρνεις χαμπαρι τόσο πιο ξεκάθαρες θα γίνονται οι προσβολές. Δεν είσαι σαν εμάς, ποια είσαι εσυ να αμφισβητεις το status quo, να ενας καλός λόγος να σε βάλω στην κατώτερη κατηγορία. Τι? Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Το θέμα είναι θέλει να ρισκάρει και να χάσει (από προαγωγή μέχρι αύξηση ή συμμετοχή σε ένα ενδιαφέρον έργο) γιατί έχει ακριβώς με τα ίδια προσόντα με μια άλλη συνάδελφο που είναι πιο κοντά στην εταιρική κουλτούρα;
Ναι η εταιρία θα χάσει (λίγο) και το μέλος που ρώτησε που περισσότερα.
Η εταιρική κουλτούρα εκφράζεται απο κοινοποιημένους κανόνες, όχι απο την αγέλη.
Το πρόβλημα είναι τα υποτιμητικά βλέματα των συναδέλφων, άλλοι το αντέχουν άλλοι όχι.
Αμα εχει μαζευτεί ενα τσούρμο που θεωρεί το ‘σωστό’ ρούχο εχει 200ε και πάνω, η ‘σωστή’ τσάντα είναι μόνο δερμάτινη το μονο που εμπλέται η εταιρεία είναι οτι αφήνει υπαλληλους να τραμπουκίζουν άλλους υπαλληλους
Διαφωνούμε από την πρώτη πρότασή σας αλλά μάλλον είναι θέμα ορισμού: το κλίμα, οι νόρμες (συγνώμη δεν έχω τον ακριβή κοινωνιολογικό όρο στα ελληνικά) η συμπεριφορά μεταξύ υπαλλήλων μπορεί να ορίζονται από γραπτούς κανόνες σε μεγάλη λεπτομέρεια αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία που θεωρώ (και μπορούμε να το συζητήσουμε) ότι ορίζονται από ανεπίσημες /άτυπες διαδικασίες και ενέργειες μέσα στην εταιρία. Στην περίπτωση που συζητάμε για παράδειγμα εάν το η ομάδα θεωρεί ότι επιβάλλεται το Χ αξεσουάρ για την άτυπη αλλά τακτικότατη έξοδο για ποτά την πρώτη Παρασκευή του μήνα και η LP επιμένει για τους δικούς της τρόπους να… Διαβάστε περισσότερα »
Η διαφορά ειναι μεταξύ νορμας και κλικας. Εννοειται πως αν δουλεύω στην προεδρία της Δημοκρατιας δεν θα παω με λεοπαρ παντελόνι. Δεν ειναι πουθενα γραμμενο αλλα εμπιπτει στην νορμα. Που πάλι μπορείς να σπάσεις την νορμα αλλα είναι αλλη ιστορια. Το ιδιο αν δουλεύω σε ποστο που θα εκφραζω δημοσια την εικονα της εκαστοτε εταιρείας. Το πρόβλημα βρισκεται στην υποτιμηση που εκφραζεται προς την γραφουσα κι η ατυπη τοποθετηση της σε ‘κατωτερη’ κατηγορια. Φυσικα εχει να κανει με την δυναμικη της ομαδας σε μη εργασιακα θεματα, ειναι μια μικρη κοινωνια. Τι κανω με ικανοτατο συναδελφο που δεν ντυνεται οπως εμεις?… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι θεωρείται φυσιολογικό η εταιρία να επιβάλει στην “υφιστάμενη κοινωνική ομάδα” να αποδέχεται σε μη εταιρικές εκδηλώσεις την LP αλλά να μην επιβάλλει στην LP να ενταχθεί στις άτυπες νόρμες αυτής της ομάδας.
Η εταιρία νίπτει τα χείρας της και η LP,, φοβάμαι, ότι θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο να διατηρήσει το στυλ της και να ενταχθεί στην ομάδα των συναδέλφων της. Το οποίο στυλ (tote bag βιβλιοπωλείου – απουσία ακριβών ρούχων) το θεωρώ μάλλον επιτηδευμένο αλλά μάλλον κάνω λάθος
Μάλλον έχουμε ξεκινήσει απο άλλη βάση, εδώ ο αρμόδιο κοινώς προιστάμενος σε ερώτηση δεν είπε κάτι αρα δεν υπαρχει θέμα εταιρικής κουλτούρας. Ειναι απόψεις της κλικας. Απλά εκπροσωποντας την εταιρία ούτε μπορεί να της πεί άλλαξε να σε αφησουν ησυχη, ουτε θέλει να μπλεχτεί και να δυσαρεστήσει τα παλαια ‘μέλη’ γι αυτό κι η στάση λίγο Ελβετίας.
Αν της ειχε πει ναι εδώ το status της εταιρείας προστάζει ταγιέρ θα είχα τοποθετηθεί τελείως διαφορετικά.
Τώρα τι να κάνει η LP? Απο εμένα οτι την κάνει να νιώσει πιο άνετα, κατι θα αφήσει, κάτι θα κερδίσει σε κάθε επιλογή.
Στην εργασία πάμε για να δουλέψουμε όχι για να κάνουμε φίλους και παρέα. Αν κάποιοι χρειάζονται ποτά και εξόδους για να δουλέψουν με άλλους δεν έχουν μάθει να συνεργάζονται.
Συμφωνούμε ότι στη δουλειά πάμε για να δουλέψουμε. Για να βάλω τον Maslow και την αξιολόγηση των αναγκών στην κουβέντα το ζήτημα εδώ είναι αν η LP είναι οκ να είναι μην εντάσσεται κοινωνικά στις δραστηριότητες πέρα από το ωράριο. Δε διάβασα κάπου ότι αρνούνται να συνεργαστούν αλλά δεν τη θεωρούν μέλος της ομάδας τους μετά το γραφείο και αυτό την πειράζει. Αρα αυτό που λέτε ως συμβουλή προς τη LP είναι σωστό αλλά εγώ σχολιάζω ότι κάποιες φορές αξίζει να ενταχθεί κάποιος στη ομάδα με μερικές υποχωρήσεις.
Καταλαβαίνω το πρόβλημα και για να είμαι ειλικρινής βιωνω όλο αυτο το θέμα με τα ρούχα και την εμφάνιση ως κάτι ψιλοματαιο. Οι λόγοι είναι ότι πίσω από μια τόσο προσεγμένη εμφάνιση μπορεί να κρύβεται ένας άνθρωπος κενος μεγαλομανής (όχι βέβαια απαραίτητα), επίσης δεν είμαστε όλοι ταγμένοι στη μόδα και στη περιποίηση, γιατί δε μας εκφράζει απόλυτα και τρίτον είναι μια πηγή άγχους, τουλάχιστον για μένα. Δυστυχώς υπάρχουν χώροι όπου το προσεγμένο ντύσιμο επιβάλλεται, θεωρείται κ άτι σαν ουκ άνευ. Οπότε η θα συνταχτείς με αυτή τη τάση κ θα γίνεις κι εσύ μια από αυτούς, που νομίζω πως δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα η ιστορία μου έβγαλε 2 θέματα: το 1ο είναι ότι, έστω και άτυπα, ο όμιλος έχει έναν Α ενδυματολογικό κώδικα, που μπορεί να μην είναι Αρμάνι κοστούμι ή ταγέρ, σίγουρα όμως δεν είναι σταράκια. Το 2ο είναι η σχέση των συνεργατ@ν σου με το “καλό ντύσιμο”, ανεξαρτήτως του εργασιακού πρέπει. Και αυτό το 2ο μου το εντείνει η κουβέντα της προϊσταμένης. Για την ακρίβεια, εγώ θα ανακουφιζόμουν με μια τέτοια φράση. Σου λέει ξεκάθαρα, ότι είσαι εκεί για τη δουλειά, ότι σε επέλεξαν για τα προσόντα σου κι όχι για την εμφάνισή σου. Μου κάνει εντύπωση, ότι όλα τα… Διαβάστε περισσότερα »