in

Προσωπική ιστορία: Κάθε φορά που βλέπω τον αδερφό μου μού γυρνάει το στομάχι

Γενικά πρέπει να πω πως βρίσκω την συμπεριφορά του ανατριχιαστική. Για να γίνει αρεστός γίνεται γλοιώδης, το παίζει υπεράνω ρίχνοντας ταυτόχρονα λάσπη στους υπόλοιπους.

Γενικά πρέπει να πω πως βρίσκω την συμπεριφορά του ανατριχιαστική. Για να γίνει αρεστός γίνεται γλοιώδης, το παίζει υπεράνω ρίχνοντας ταυτόχρονα λάσπη στους υπόλοιπους. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

abstract art

Αγαπητη Ρενα και αναγνώστριες της στήλης, σας διαβαζω συχνα και η αληθεια ειναι πως μεσα απο τις απαντησεις σας λύνονται και πολλες δικες μου απορίες. Θα σας ευγνωμονουσα λοιπον αν μπορουσατε να μου δωσετε απαντηση ή εστω την δικη σας οπτική γωνία σε ενα θέμα που με προβληματίζει.

Προέρχομαι απο μια σχετικά μεγαλη οικογενεια η οποια κατα καιρούς ειχε τα θεματάκια της. Οι γονεις μας δυστυχως δεν ειχαν σαν προτεραιότητα να υπαρχει αρμονία στο σπιτι με αποτελεσμα τωρα που πέθαναν, τα αδελφια να μην εχουν ιδιαίτερες σχεσεις μεταξυ τους. Φυσικα σε αυτο δεν έφταιξαν μονο οι γονεις καθώς και εμεις εξελίχθηκαμε σαν χαρακτήρες.

Μπορω να πω πως δυστυχως δεν νιωθω δέσιμο με κανενα απο τα αδελφια μου και οσο περνανε τα χρονια αυτο το συναισθημα γινεται ολο και πιο έντονο. Ένιωθα παντα πως με ειχαν στόχαστρο. Δεν υπηρχε μια ευγενής άμιλλα μεταξυ αδελφών αλλα ενα μισος. Καθε φορά που κατάφερνα κατι υπηρχε η ζήλεια και απομάκρυνση απο πλευράς τους. Συν η οικονομική εκμετάλλευση.

Με τον εναν αδελφο μου ζω αυτο το συναισθημα ακομα πιο εντονα. Εχουμε 10 χρονια διαφορα ηλικιας (αυτος πιο μεγαλος) αλλα παντα προσπαθουσε να βρει κατι, ακομη και να επινοήσει, ωστε να βρω το μπελά μου. Οταν εφτασα στην εφηβεια δε, μου κανε τη ζωή ποδηλατο. Ο ιδιος ειχε φυγει στο εξωτερικό και αυτες οι δεκα μερες που θα ερχοταν στο πατρικό μας ηταν για μενα οι χειρότερες.

Προφανως εχει καποιες ανασφάλειες τις οποιες προσπαθει να καλύψει με το να παινεύεται διαρκως προσπαθώντας παραλληλα να μειώσει εμας. Για να γινει αρεστός γινεται γλοιώδης, το παιζει υπεράνω ρίχνοντας ταυτοχρονα λάσπη στους υπολοιπους. Γενικα πρεπει να πω πως βρισκω την συμπεριφορά του ανατριχιαστική. Καθε φορά που βλεπω μυνημα του μου γυρναει κυριολεκτικά το στομαχι.

Δεν μπορω να το εξηγησω και απορω και η ιδια μου με την αντίδραση μου.

Μενουμε στην ιδια πολη και βρισκομαστε ισως μια φορά το χρονο γιατι παντα προσπαθω να βρω δικαιολογιες ωστε να τους αποφύγω. Η γυναικα του και τα παιδια του μου ειναι πολυ συμπαθείς και ειδικά με τα παιδια του βρισκομαστε συχνα αλλα με τον ιδιο καθολου.

Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι πως η μεγαλη μου κορη η οποια κατα τα αλλα συμπαθεί ολο το κοσμο μου ειπε προσφατα πως τον βρισκει creepy .. δεν της εχει κανει τιποτα ουτε ειχαν καποια αντιπαράθεση και φυσικα δεν της εχω μιλησει ποτε αρνητικά για το προσωπο του.

Λεει πως εχει μια αρνητική ενεργεια την οποια δεν μπορει να εξηγησει.

Αυτα.

Ευπρόσδεκτη καθε αποψη και σας ευχαριστω εκ των προτερων.

ΑΠΟ ΤΗΝ – Ζωή

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

1 Comment
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Mary Rho
Mary Rho
1 χρόνος πριν

Τους συγγενείς μας, δυστυχώς, δεν τους επιλέγουμε. Επίσης, η συγγένεια δεν αποτελεί εγγύηση για καλές και ισορροπημένες σχέσεις. Επιπλέον, πολύ δύσκολα αλλάζει ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά ενός ανθρώπου, ειδικά όταν έχει βολευτεί κι έχει φτιάξει τον δικό του μικρόκοσμο. Με βάση τα συναισθήματα και τις εμπειρίες σου από όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν, εσύ πήρες τις αποφάσεις σου και κρατάς τις αποστάσεις σου – καλώς. Από εκεί και πέρα, τι περιμένεις? Να αλλάξει η συμπεριφορά ή ο χαρακτήρας του? Κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο, γιατί έτσι ο άνθρωπος αυτός πορεύεται σε όλη του τη ζωή – αυτός είναι. Περιόρισε… Διαβάστε περισσότερα »