Γνώρισα τον άντρα μου πριν περίπου 12 χρόνια. Όλα καλά όλα ωραία. Μέχρι που έγινα μαμά. Από τότε δεν τα βρίσκουμε πουθενά. Άσπρο λέω εγώ μαύρο λέει εκείνος. Δεν κοιμόμαστε πλέον στο ίδιο κρεβάτι. Εγώ με το μωρό στην κρεβατοκάμαρα και αυτός με τα άλλα 2 στον καναπέ. Υπάρχουν μέρες ολόκληρες που περνάνε και δεν μιλάμε καν. Θέλω να τονίσω εγώ ότι δε δουλεύω αλλά θα το ήθελα πολύ. Κι αυτός δουλεύει υπερβολικά πολύ. Δεν τον βλέπουμε συχνά και οπότε είναι σπίτι μαλώνουμε. Τον ενοχλει που θέλω να δουλέψω γιατί θεωρεί οτι τα παιδιά πρέπει να μενουν με τη μαμά στο σπίτι. Δεν πιστεύω ότι είναι οπισθοδρομικός αλλά σε αυτό το θέμα έχει πατήσει πόδι. Λέει ότι θα βοηθήσει γενικά στο σπίτι έστω ένα φαγητό (μιας και είναι σεφ) αλλά οπότε έχω εξωτερικές δουλειές και γυρνάω αργά δε βρίσκω τίποτα. Έχω κουραστεί να ζητάω πράγματα και οπότε τα ζητάω να καταλήγουμε να μαλώνουμε. Θέλω να του δώσω ένα μάθημα αλλά δεν ξέρω τον τρόπο γιατί σε όλα έχει τη δικαιολογία ότι αυτός δουλεύει και είναι κουρασμένος. Υπάρχουν κι άλλα προφανώς αλλά δε θα μου φτάσουν οι σελίδες
ΑΠΟ ΤHΝ – Ανώνυμη απελπισμένη
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Βρες δουλειά. Αυτά τα πρέπει να μένουν τα παιδιά με τη μαμά στο σπίτι (πέρα από τη λάθος λογική) χωρίς την ψυχολογική, συναισθηματική και πρακτική στήριξη από τον μπαμπά είναι παλαιών αρχών παγίδα. Η αδερφή μου έμεινε στο σπίτι να μεγαλώσει 3 παιδιά γιατί ο άντρας της είναι στρατιωτικός και μετακινούνταν συνέχεια, αλλά όταν αυτός γυρνούσε σπίτι τη βοηθούσε στις δουλειές κι αναλάμβανε τα παιδιά. Ήταν και είναι ομάδα. Μου είχε πει κάποτε ότι χωρίς την αδερφή μου δεν θα κατάφερε τίποτα. Τώρα που ξεπετάχτηκαν τα παιδιά και έχουν πια σταθερή βάση η αδερφή μουδουλεύει και βιώνουν ξανά τον έρωτά… Διαβάστε περισσότερα »
Ας μου συγχωρεθεί η ωμότητα, αλλά ο σύζυγός είναι μισογύνηςTM. Πιθανότατα πριν τα παιδιά να συμφωνούσατε σε βασικά πράγματα και όταν ήρθε η ώρα που καίει η μπάλα να σου έβγαλε τέτοιες απόψεις, ή ίσως να τις είχε από πάντα και να είχες επιλέξει να τις αγνοείς, ενώ τώρα δεν είναι δυνατόν λόγω των συνθηκών. Πάντως γενικότερα όπου ακούω “τα παιδιά πρέπει να είναι με τη μάνα στο σπίτι”, “το παιδί θέλει τη μάνα του” και άλλα τέτοια νόστιμα, οικονομικός έλεγχος και αντιλήψεις παλιάς ελληνικής ταινίας μου έρχονται. Δύσκολη η πίστα, αλλά νομίζω ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Αγαπητή γράφουσα, σε αυτές τις περιπτώσεις οι οποίες μυρίζουν χρόνια, συσσωρευμένα προβλήματα που δεν επιλύθηκαν εγκαίρως, χωρίς φυσικά να γνωρίζω ακριβώς τη δική σας περίπτωση, αυτό που περιγράφεις είναι πολύ εύκολο να συμβεί. Να ξυπνήσεις μια μέρα μετά από χρόνια φρενίτιδας από δουλειά, εγκυμοσύνες, παιδιά, ξενύχτια, εμβόλια, σχολεία, πλυντήρια, μαγειρέματα, καθαρίσματα, κ.τ.λ. και να μην αναγνωρίζεις αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη ή τον άνθρωπο που κοιμάται δίπλα σου στο κρεβάτι. Ή στον καναπέ! Νομίζω ότι το πρώτο βήμα είναι μία ήρεμη, ειλικρινής συζήτηση χωρίς τα παιδιά στο σπίτι. Πες στο σύζυγό σου όλα όσα σε απασχολούν, κατά τη γνώμη μου… Διαβάστε περισσότερα »
Αν δε μιλάτε καιρό, οι συζητήσεις που έχετε να κάνετε θέλουν μήνες, αν όχι χρόνια, αλλά σας ενώνει μια οικογένεια που δεν είναι λίγο, αξίζει μια προσπάθεια. Θα πρέπει πρώτα να βρείτε χρόνο για εσάς, χωρίς αυτό λύση δεν.. Με τόση πίεση είναι δύσκολο, εσύ θες να του πεις 100 πράγματα και σκέφτεσαι δε τον ενδιαφέρει, αυτός ίσως το βλέπει έρχομαι γυρνάω και δε μπορώ να ηρεμίσω. Σε πρώτη φάση βρίσκεις δουλειά και παίρνετε βοήθεια με τα παιδιά. Για τη δουλειά δε χρειάζεσαι την άδεια του. Δεν είναι θέμα αν είναι οπισθοδρομικός, προοδευτικός ή οτιδήποτε, απλά δεν είναι δική του… Διαβάστε περισσότερα »
ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΕΣΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΈΨΕΙΣ!
Μην ξεχνάς ότι δουλεύεις ήδη, οι οικιακές εργασίες κι το μεγάλωμα 3 παιδιών (!) Είναι πολύ κουραστικές δουλειές. Αν δεν ήταν κουραστικές,δεν θα τις απέφευγαν όλοι οι άνδρες (οι μισογυνηδες παρτακηδες ).
Βρες στα κρυφά δουλειά και μετά θ αποφασίσεις για τ υπόλοιπα.
Πρώτα πρέπει όμως να έχεις οικονομική ανεξαρτησία
Αγαπητή φίλη, Προφανώς και οι δυο σας έχετε προσφέρει σε αυτήν την οικογένεια και προφανώς και οι δυο σας έχετε παραμελήσει πράγματα, λόγω των υποχρεώσεων. Προτείνω να δοκιμάσετε ειλικρινείς συζητήσεις, αλλά με ορισμένες προϋποθέσεις: Να μην προσωποποιείτε την κριτική. Αντί “είσαι ασυνεπής”, μπορείς να πεις “αυτό που έκανες ήταν ασυνέπεια”. Να μην κάνετε blame game. Σημασία δεν έχει να βρείτε ποιος φταίει ή αν φταίτε 30/70 ή 70/30. Δεν ωφελεί πουθενά να κάνετε δίκη. Καλό είναι να εκφραστούν τα αληθινά συναισθήματα, βασισμένα στα γεγονότα. Δηλαδή, “όταν γίνεται το Χ, νιώθω Ψ”. Πάνω από όλα, μια τέτοια συζήτηση (που μάλλον δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Τον ενοχλεί που θελεις να δουλεψεις…γιατί ξέρει ότι τότε θα έχεις την δυνατότητα να κάνεις επιλογές που δεν τον συμφέρουν!! Εν ολίγοις,διαζύγιο. Και τι πάει να πει έχει πατήσει πόδι?? Σε ποιανού τη ζωή πάτησε ποδι?? Στη δική σου?? Η δική σου ζωή δεν του ανήκει.ειναι ξένη,ανήκει σε εσένα και μόνον!! Στείλε τα παιδιά σχολείο,παιδικό…δε ξέρω που τα στέλνεις,κ βρες όπουδηποτε δουλειά…ακόμα και λάντζα…η δουλειά δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να βασανίζεις τον εαυτό σου με το χειριστικο ρεμάλι που μπλεξες. Και όταν σταθείς οικονομικά στα πόδια σου,διαζύγιο κ τελείωσες με δαυτον!! Πλέον βγαινουν κ με ένα κλικ!! Δεν χρειάζονται… Διαβάστε περισσότερα »