1. Η Αγάπη Κωφφίδου – Υπήρξε κακοποιημένο παιδί, έφηβη εγκατέλειψε το σπίτι της στην Ξάνθη, χρόνια στους δρόμους και στα παγκάκια, έσωσε την μητέρα της από καθημερινό ξυλοδαρμό και βιασμό, εργάστηκε πολύ σκληρά 35 χρόνια, από τις πρώτες γυναίκες “πακετούδες”-διανομείς-ντελίβερι την δεκαετία του ΄80 στην Θεσσαλονίκη. Στα 14 της σήκωσε την καραμπίνα εναντίον του πατέρα της για να βάλει τέλος στον κύκλο κακοποίησης που βίωνε η ίδια και η μητέρα της.
2. Η Έλενα Τουτουδάκη, καθηγήτρια φιλολογίνα στην Αθήνα, λεσβία, μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας, ακτιβίστρια στο λεσβιακό κίνημα, ερασιτέχνισσα μουσικό.
3. Η Λορέτα Μακόλεϊ προσφύγισσα λόγω εμφυλίου πολέμου στην Σιέρα Λεόνε, ακτιβίστρια, ιδρύτρια της Οργάνωσης Ενωμένων Γυναικών Αφρικής, ζει στα Εξάρχεια, εργάζεται στην Ελλάδα 38 χρόνια, μαθαίνει να γράφει και να διαβάζει στα ελληνικά.
4. Η Ιωάννα Γκέρτσου, ψυχολόγισσα σε δημόσιο νοσοκομείο στην Αθήνα με ολική βλάβη στην όραση, ακτιβίστρια σε θέματα αναπηρίας κι ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδρύτρια της πρώτης σχολής σκύλων οδηγών “ΛΆΡΑ” για τυφλά άτομα στην Ελλάδα, κάνει το διδακτορικό της και περιδιαβαίνει την πόλη με τον Μπάμπου.
5. Η Φωτεινή Σιάνου, φεμινίστρια, ακτιβίστρια για την Ειρήνη, την Μη Βία και τα Δικαιώματα των Γυναικών. Ξεκίνησε από Πτολεμαΐδα – Αυστραλία – Ελλάδα, μπαινόβγαινε στις φυλακές, εργάστηκε σε εμπόλεμες ζώνες, ταξιδεύει και οργώνει πολιτικά όλο τον πλανήτη, μιλάει με τα δέντρα, με τις γάτες, οργανώνει συνεχώς πορείες, συνέδρια, δημόσιες διαμαρτυρίες, φωνάζει για ισότητα, την συλλαμβάνουν…
6. Η Μαρία Δράγκου από την Βουλγαρία, πρώην άστεγη και τώρα εργαζόμενη στο περιοδικό δρόμου “Σχεδία” στη Θεσσαλονίκη, προσπαθεί να επιβιώσει, ξεκινά την δική της επιχείρηση και πηγαινοέρχεται διαρκώς στην πόλη κουβαλώντας τα περιοδικά προς πώληση. Ξημερώματα ξεκινά, ανεβαίνει, κατεβαίνει στα ΜΜΜ, με χιόνια και βροχές στέκεται όρθια στον δρόμο ως πωλήτρια, ακούει τα πουλιά και βλέπει κατάματα τον κόσμο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
