Έρευνα που διεξήχθη το 2019 από το British Board of Film Classification (BBFC) σε 1.142 παιδιά ηλικίας 11 έως 17 ετών, καταλήγει ότι το 51% των παιδιών ηλικίας 11 έως 13 ετών ανέφεραν ότι είχαν δει πορνογραφία κάποια στιγμή, και το 66% τοις εκατό των νέων 14 έως 15 ετών ανέφεραν ότι είχαν δει πορνογραφία κάποια στιγμή. Αυτό το στατιστικό, αν μη τι άλλο, δείχνει γιατί η ψυχαγωγία ενηλίκων πρέπει να είναι μέρος μιας ευρύτερης συζήτησης για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, σε οποιαδήποτε ηλικία.
Ένα πρόβλημα με το σημερινό ψηφιακό περιεχόμενο είναι το εξής. Τα τελευταία χρόνια, το «ηθικό» και το «φεμινιστικό» έχουν γίνει τόσο συνήθη κι επιθυμητά στη βιομηχανία ταινιών για ενήλικες που τα στούντιο παραγωγής άρχισαν να τα χρησιμοποιούν ως εργαλείο μάρκετινγκ — ακόμα κι όταν το περιεχόμενο δεν είναι στην πραγματικότητα ηθικό ή φεμινιστικό!
O φεμινισμός έχει προϊστορία καταδίκης όλης της πορνογραφίας ως αντικειμενοποιητικής για τις γυναίκες, ιδιαίτερα αυτός του 2ου κύματος. Οι Catharine MacKinnon και Andrea Dworkin, επηρεασμένες από τη σύλληψη του φαινομένου της αντικειμενοποίησης στην γερμανική φιλοσοφία, υποστηρίζουν ότι η χρήση της πορνογραφίας υποβιβάζει τη γυναίκα σε απλό αντικείμενο, απλό μέσο για την πραγματοποίηση των επιθυμιών του άνδρα, και αναπαράγει τις σχέσεις εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου.
H Martha Nussbaum θεωρεί ότι «… τουλάχιστον ορισμένες μορφές αντικειμενοποίησης μπορεί να συμβιβάζονται με τη συναίνεση και την ισότητα, ακόμη και ν’ αποτελούν ‘υπέροχα’ στοιχεία του σεξουαλικού βίου» (Nussbaum, 1995, 251 [μετάφραση Ν. Καλαϊτζης, 512-3]). Αντίθετα με τις MacKinnon και Dworkin, θεωρεί ότι η πορνογραφία δεν πρέπει να απαγορευτεί, αλλά ότι οι βλαβερές συνέπειες τις πορνογραφίας είναι σωστό να καταπολεμούνται με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ανδρών.
Η Tristan Taormino, σεξουαλική παιδαγωγός, δημιουργός φεμινιστικού πορνό και συν-συντάκτρια του περιοδικού The Feminist Porn Book, ορίζει τη φεμινιστική πορνογραφία ως αφιερωμένη στην ισότητα των φύλων και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Με βάση αυτό τον ορισμό η φεμινιστική πορνογραφία παράγεται με δίκαιο τρόπο, όπου οι ερμηνευτές πληρώνονται με λογικό μισθό και αντιμετωπίζονται με φροντίδα και εκτίμηση, ενώ η συγκατάθεσή τους, η ασφάλεια και η ευημερία τους είναι ζωτικής σημασίας και το έργο τους εκτιμάται.
Από την πλευρά της παραγωγής, το ψηφιακό περιεχόμενο για ενήλικες κυριαρχείται από άντρες cisgender. “Φεμινιστική πορνογραφία” είναι επομένως ο όρος για περιεχόμενο για ενηλίκους που στοχεύει να ανατρέψει αυτό το σενάριο. «Το φεμινιστικό πορνό είναι το πορνό που βάζει τις γυναίκες στην αρμοδιότητα της αφήγησης», λέει η Carly S., ιδρυτής του Dildo or Dildon’t, μιας πλατφόρμας αναθεώρησης προϊόντων ευχαρίστησης και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.
Άλλες φράσεις για «φεμινιστικό» περιεχόμενο για ενήλικες περιλαμβάνουν: φτιαγμένο για γυναίκες, από γυναίκες, θετικό σεξουαλικό περιεχόμενο για γυναίκες, ιδρυμένο από γυναίκες, γυναικεία εστίαση, ή φεμινιστική εστίαση. Η Carly S. λέει ότι το φεμινιστικό περιεχόμενο γενικά δημιουργείται με την ψευδή υπόθεση ότι οι γυναίκες δεν απολαμβάνουν να παρακολουθούν σεξ που περιλαμβάνει μια γυναίκα που αναλαμβάνει έναν υποτακτικό ρόλο, ένα παιχνίδι εξουσίας, BDSM ή φετίχ. Ως αποτέλεσμα, «το φεμινιστικό πορνό είναι συνήθως αρκετά soft core», λέει. Θα επανέλθουμε σ’αυτό με γυναίκα εκπρόσωπο παρακάτω.
Είναι σημαντικό εδώ να διαχωριστεί το “φεμινιστικό” από το “ηθικό” (ethical). Το ηθικό περιεχόμενο είναι περιεχόμενο που δημιουργείται έχοντας κατά νου την ευχαρίστηση και τα όρια του καλλιτέχνη, λέει η Carly S. Η φράση έχει σκοπό να σηματοδοτήσει ότι οι καλλιτέχνες πληρώθηκαν για την αξία τους και ότι δεν αντιμετώπισαν καμία παρενόχληση, σεξισμό, ρατσισμό, ομοφοβία ή κακοποίηση στο σετ γυρισμάτων. Το «ηθικό» περιεχόμενο για ενηλίκους μπορεί επίσης να ονομάζεται: δίκαιη συναλλαγή, ανεξάρτητο, ή συνταγματικό (στις αμερικανικές παραγωγές).
Όλα αυτά θα διασφάλιζαν ότι το ιδωμένο περιεχόμενο είναι καθαρό και ασφαλές, σωστά; Το έργο της δημιουργού ταινιών για ενήλικες Erika Lust, ιδρύτριας των XConfessions, Lust Cinemas, Else Cinema και The Store θέτει το δίλημμα όμως εκ νέου. Πρόκειται για στούντιο ταινιών για ενήλικες που διαφημίζονται ως «σεξουαλικά θετικά», «επικεντρωμένα στη γυναικεία ευχαρίστηση» και «ηθικά». Εντούτοις το 2017, @ Rooster, δημιουργός περιεχομένου για ενήλικες, λέει ότι «παραβιάστηκε η συγκατάθεσή […] στα γυρίσματα της Erika Lust Films, η οποία -σύμφωνα με και με τον ισχυρισμό της Sara Marrone, υπεύθυνη γραφείου τύπου στην Erika Lust Films- αυτή τη στιγμή ερευνάται από τις αρχές ως ισχυρισμός για βιασμό».
@ Rooster είναι ένας μαύρος, τρανς και μη δυαδικός δημιουργός περιεχομένου για ενήλικες, ακτιβιστής και επιζών επίθεσης. Και είναι, όπως λένε, «απίστευτα δύσκολο να αποδοθεί δικαιοσύνη ως επιζών της σεξουαλικής επίθεσης και κάποι@ με περιθωριοποιημένη ταυτότητα».
Υπάρχει κι ένα ακόμη πρόβλημα. Η προσθήκη του επιθέτου “ηθική” μπροστά από το “πορνογραφία” υποδηλώνει ότι το ερωτικό περιεχόμενο που δεν είναι ηθικό εξακολουθεί να είναι πορνό, λέει η Daya Dare, ειδικός, ερμηνευτρια σε ενήλικες ταινίες και bottom στο bdsm. Όμως δεν είναι, είναι κακοποίηση. Δεν μπορεί να διαχωριστεί επομένως το ηθικό από την πορνογραφία, αλλιώς κανονικοποιούμε την κακοποίηση, και ως δημιουργοί ψηφιακού περιεχομένου, και ως καταναλωτές ψηφιακού περιεχόμενου ερωτικής φύσης.
Πώς μπορούμε επομένως να πάμε από την ηθική παραγωγή στην ηθική κατανάλωση;
Οι κύριοι τρόποι είναι
- πληρώνουμε για το περιεχόμενο που καταναλώνουμε (σε πλατφόρμες όπως OnlyFans, ManyVids, Clips4Sale, AdultMemberSite όπου επιλέγουμε την συνδρομή όσων ξεχωρίζουμε με συγκεκριμένα κριτήρια)
- τσεκάρουμε πολλές φορές την ηλικία των συμμετεχόντων
- βλέπουμε ερασιτεχνικό υλικό (εδώ υπάρχει ωστόσο ο κίνδυνος της εκδικητικής πορνογραφίας, πρέπει να έχουμε τεντωμένες κεραίες)
- προσπαθούμε να πληροφορηθούμε για τις συνθήκες παραγωγής του περιεχομένου
Δεν αποτελεί εγγύηση, αλλά είναι μια αρχή.
πηγές
The feminist porn book: the politics of producing pleasure. Taormino, Tristan, 1971, Feminist Press στο City University of New York. 2013
Φεμινισμός και Αντικειμενοποίηση, Λίνα Παπαδάκη, Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Βιοηθική» του Πανεπιστημίου Κρήτης
quotes μέσω healthline
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ρένα σπάσε τα ταμπού, από πρωί-πρωί κιόλας 😮 Πάω απευθείας στις προτάσεις για να μη γράφω Ομήρου Οδύσσεια, “πληρώνουμε για το περιεχόμενο που καταναλώνουμε”, το αν είναι ads based ή subscription based το business model δεν έχει να κάνει, και το youtube ads based είναι (κυρίως), το κάθε κανάλι έχει δικές του πολιτικές και η πλατφόρμα επιβάλει ένα μίνιμουμ πολιτικών. “τσεκάρουμε πολλές φορές την ηλικία των συμμετεχόντων”, χρειάζεται crackdown από τις αρχές αυτό, πρέπει να γίνει. Για αυτό χρειάζεται να μπει έλεγχος στις πλατφόρμες, τόσα εργαλεία έχουν βγάλει τα τελευταία χρόνια για έλεγχο copyright και δε κάνουν κάτι για αυτό?… Διαβάστε περισσότερα »
Φίλη ή φίλε, θα έλεγα ωραίες οι προτάσεις σου, αλλά ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ. Γιατί τόσα αγγλικα; Δεν αποδίδονται στα ελληνικά;