Πως εξασφαλιζεις την αιωνιοτητα σε μια σχεση; ναι οκ, θεωρητικα ο γαμος την “εξασφαλιζει” αλλα αν δε θελεις να παντρευτεις και παρολα αυτα θες να εισαι για παντα με τον αλλον; πως το εξασφαλιζεις; με προσπαθεια; με κοινους στοχους; με τυχη; Η τελικα τιποτα δεν κραταει για παντα οπως και η ιδια η ζωη; Η μηπως απ τον πολυ τον ερωτα τυφλωθηκα πληρως; Αναμενω τα σχολια σου
– Ρομαντικια μαλλον
Αιωνιότητα;
Τι προκλητική λέξη είναι αυτή;
Φυσικά και δεν σου εξασφαλίζει ο γάμος αιωνιότητα, όσο εισαγωγικά κι αν βάλεις.
Δεν γίνεται να το εξασφαλίσεις. Τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο στη ζωή, εκτός από το τέλος της.
Μπορείς να θέσεις βάσεις μακροβιότητας μιας σχέσης, και αυτές αποτελούνται από κοινό όραμα ευτυχίας και αξιακή συνάφεια. Αν υπάρχουν αυτά τα δύο, χρειάζεται μάλλον λίγη προσπάθεια, και ακόμη λιγότερη τύχη.
Ο έρωτας είναι που σίγουρα δεν κρατάει για πάντα. Αλλά μαζί του σβήνουν και αυτές οι μάταιες λέξεις όπως η αιωνιότητα και η αγωνία που μάλλον όντως σε έχει τυφλώσει. Κοίτα να το ζήσεις τώρα, για να μπορείς να εκτιμήσεις αργότερα αν υπάρχει αυτό το κοινό όραμα ευτυχίας που λέμε εδώ. Μάλλον πρέπει να γίνει το τρίτο μάντρα του ‘Α μπα’.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και ένα παλιό τραγούδι γιατί είμαι κι εγώ ρομαντική.
Μια φορά στα χίλια χρόνια είναι κι η αγάπη αιώνια
να χεις τύχη, να χεις τύχη, η χρονιά να σου πετύχει.
Ίσως, λες για την επιθυμία σου να μην υπάρχει θάνατος. Γιατί το λέω. Αν συνδυάσεις τις λέξεις αιωνιότητα, έρωτας και θάνατος που και οι τρεις είναι στο κείμενο σου, τότε δε μας θυμίζει αυτό, το γεγονός πως όταν είμαστε πολύ ερωτευμένοι νιώθουμε πιο ζωντανοί από ποτέ; Και κάπως ότι μπήκαμε σε μια κατάσταση αθανασίας; Απατηλή βέβαια αίσθηση. Λέω…
Διεισδυτική όπως πάντα. 🙂
Ευχαριστώ! Μετά το κείμενο σου, σε αισθάνομαι αδελφή μου γιατί έχεις νιώσει πολύ βαθύ πόνο, όπως κι εγώ. Μου τελειώνουν οι λέξεις…
💓
Έχω αιτηθεί γι’ αυτο το μάντρα.
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ. ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ, ΚΟΙΝΟ ΟΡΑΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΝΟΙΑ-ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ-Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ. ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ
Η ερώτησή σου με έκανα να χαμογελάσω. Θα πρέπει να είσαι πολύ νέα και πολύ ερωτευμένη. Αχ, το μόνο σίγουρο στη ζωή είναι ο θάνατος. Αλλά για να μη γίνω και τόσο μελό, στο ενδιάμεσο, οι άνθρωποι αλλάζουνε, οι επιθυμίες τους αλλάζουνε, οι ανάγκες τους αλλάζουνε. Υπάρχουν ζευγάρια που έχουν αντέξει στο χρόνο, νομίζω είναι αυτά που έχουν τις ίδιες αξίες, τα ίδια βασικά θέλω και έχουν συναφή χόμπυ και ενδιαφέροντα. Δεν βαριούνται να κάνουν παρέα μεταξύ τους και πάντα ο ένας σκέφτεται με αγάπη για τον άλλο. Είμαι 58 ετών και μόνο ένα τέτοιο ζευγάρι έχω γνωρίσει !! Ζήσε… Διαβάστε περισσότερα »
Εάν τον λένε Ρωμαίο και εσένα Ιουλιετα κατά τα αλλά στην πραγματική ζωή αυτό είναι τόσο δυνατό όσο να έχεις πρεσβυωπια και χωρίς γυαλιά να θες να περάσεις κλωστη στην βελόνα.
Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους πάντως. Όχι απαραιτήτως καθησυχαστικούς για την ερωτώσα.
Καθησυχασμος σε ένα τέτοιο ερώτημα δεν υφίσταται, σαν έμβια όντα είμαστε πεπερασμενοι με πολύ συγκεκριμενη κατάληξη στην πορεία μας. Είσαι βεβαιος/η για το συνεχές η αιωνιότητα έως το βράδυ και ξεκινάς πάλι το επόμενο πρωί. Θέλουμε να έχουμε την αίσθηση της ασφάλειας γνωρίζοντας ταυτόχρονα το εφήμερο και τις παγίδες του , πιστεύουμε εκείνο που θα μας καθησυχάσει και αυτή την πίστη μας την αντανακλουμε στους γυρω μας θα ήταν παρηγορητικο να ξέρουμε ότι οι σχέσεις που έχουν σημασία για εμάς θα έχουν την ίδια ανταπόκριση και η φθορά του χρόνου τις αφήνει αναλειωτες , τι είναι όμως αυτό που ο… Διαβάστε περισσότερα »
Απο πού να την πιάσεις και που να την αφησεις αυτη την ερώτηση.
Και στο τέλος σαν τσιμεντόλιθος που σε βρίσκει στο κεφάλι, υπογράφει και σαν ρομαντικιά.
“κοινό όραμα ευτυχίας και αξιακή συνάφεια”.
το δεύτερο μάντρα ποιο είναι αλήθεια;
Νομίζω είναι αυτό για τα παρεμβατικά πεθερικά: ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ / ΤΗΣ. ΜΕ ΤΟΝ / ΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ.
Παντα η απορία μου όταν κάποιος κάνει αυτή την ερώτηση ειναι η εξής:Σε ποιο άλλο πράγμα ο ερωτών έχει εξασφαλίσει την αιωνιότητα;
Την εξασφαλίζεις με τον θάνατο ή καλύτερα με το βαλσάμωμα.
Αμάν Santinity πόσο ωμή και τρομακτική αλήθεια.
Φιλενάς, εγώ στην ερώτηση απάντησα. Εσύ μου έβαλες την αρνητική; 😆😜
…αυτές τις ερωτήσεις που κάποι@ επιζητά ένα απόφθεγμα-μαγικό φίλτρο για την “ζωή”, τον “έρωτα”, το στάδιο “ειρήνης” και “φιλίας” -μα τον Μπέλενος- δεν τις καταλαβαίνω καθόλου, όπως και τα βιβλία με την ίδια γενικόλογη αποφθεγματική λογική και νομίζω πως άκρως πιο ενδιαφέρουσες θα ήταν ερωτήσεις που αφορούν στην κεραμική τέχνη επί δυναστείας Σούι 🙂
τουλάχιστον η φωτό με τους πελαργούς είναι πολύ ωραία.
Πολύ καλά κάνεις και δεν καταλαβαίνεις.
Και για να το χοντρύνω: γιατί καταξιώνεται μία σχέση ως σημαντική/σημαδιακή/ολοκληρωτική (όπως θέτε πέτε το) μόνο με την αιωνιότητα;
Ο σεβασμός σε αυτό που δεν κατέστρεψε ο χρόνος είναι εκ των ουκ άνευ στο επάγγελμά μου, ωστόσο η οπτική αυτή απαξιώνει τις ανθρώπινες εμπειρίες.