Ποια είναι η άποψη σου για τις κατάρες; Ίσως φανεί χαζο, αλλά ένα ηλικιωμένο μέλος της οικογένειας μου ρίχνει συνέχεια κατάρες. Τις έχει αντί για καλημέρα, τις ξεστομίζει με απίστευτη ευκολία, για πράγματα πολύ ασήμαντα, όπως αν δε τον βαστάξεις να σηκωθεί από τον καναπέ με σωστό τρόπο. Άσχημα λόγια, που περιλαμβάνουν κατάρες για την υγεία, για τα παιδιά (υπαρκτά και μελλοντικά) και πολλά άλλα. Εγώ δε θέλω να έρχομαι σε επαφή με αυτό το μέλος πια. Διευκρινίζω ότι δεν πιστεύω σε υπερφυσικά πράγματα, ούτε σε ενέργειες ούτε σε μάτι ούτε σε ζώδια ή κάτι παρεμφερές. Το λεω και το εννοώ, δεν είναι ότι πιστεύω λίγο ή για πλάκα. Δε πιστεύω καθόλου. Ούτε στο Θεό πιστεύω. Όμως αυτές οι κατάρες με αγριεύουν. Δεν είναι ότι θεωρω ότι έχουν ισχύ απαραίτητα, αλλά υπάρχει κάτι σε όσα λέει, και στον τρόπο που τα λέει που με κάνει να παγώνω και να τρομάζω. Το κάνει και στους πιο κοντινούς του συγγενείς, στα ίδια του τα παιδιά, και όλοι ενώ σοκάρονται και ίσως το συζητήσουν μεταξύ τους εκ των υστέρων (πχ θα πούνε “άκουσες τι είπε πάλι;”), μετά λένε πως έτσι έχει μάθει και έτσι κάνει και δε τα εννοεί. Εγώ όμως δε το βλέπω έτσι. Νιώθω πως τα εννοεί και τα λέει και χαίρεται. Και ότι ρίχνει πάνω μου κάτι σκοτεινό εκείνη την ώρα, καθαρή κακία. Βεβαια αντιλαμβάνομαι ότι παλιότερα ειδικά, ήταν ένας πολύ συχνός τρόπος έκφρασης και μετά νιώθω τύψεις που τον ξεσυνερίζομαι. Θα εκτιμούσα πολύ την άποψη σου και όλων σας στα σχόλια.
-Αβάντα Κανταβρα
Φυσικά και αγριεύεσαι, είναι δυνατόν να χρειάζεται εξήγηση; Λεκτική κακοποίηση είναι. Πώς το εκλογικεύουν οι άλλοι, πρόβλημά τους, εσύ δεν χρειάζεται να το κάνεις.
Παλιότερα ήταν ένας πολύ συχνός τρόπος έκφρασης; Πόσο παλιά, στη Μέση Γη; Όχι, δεν ήταν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
-Καλημερα γιαγιουλα/παππουλη.Που να σου αφήσω τον καφέ; (Καθώς τον ακουμπάς στο τραπέζι χύνεται ελάχιστα έξω από το πορσελανινο φλιτζάνι του ελληνικού)
-Την κατάρα μου να χεις!Να ψοφήσεις με σωληνάκια στο νοσοκομείο!Κομμάτια να σου φέρουν τα παιδιά σου!
(Ποτε ήταν συνηθισμένος αυτός ο τρόπος έκφρασης ρε παιδια;)
Είμαι σε σοκ
Τζάμπα κάθεσαι και σκας, ώρα να πάρεις πάνω σου, να ανταποδώσεις και να βγάλεις όλα τα άγχη της ημέρας. Ύφος μάγισσας και:
– Που να χάσεις το τηλεκοντρόλ στο πλάι του καναπέ
– Που να σου σπάσει η οθόνη του κινητού
– Όταν θα πας στον Άγιο Πέτρο να σε φορτώσουν άδικα κατηγορίες
– να σου χυθεί ο ελληνικός κι άλλο να μην προλάβεις να φτιάξεις, και αντι για τον καφέ να σε διαβάσει νεκρομάντης
Άμα διαμαρτυρηθεί, κάνε την πάπια και πες “εγώ συμβουλή του έδωσα”.
Το σχόλιο σου μου θύμισε αυτο
https://www.youtube.com/watch?v=vAzl7zaqkIA
Και πριν από κάθε “που” στην κατάρα, θα έχει ένα “ού”. Όπως με είχε καταραστεί ευγενέστατη κυρία επειδή την έγραψα κανονικά όταν με πλησίασε για να μου πει τη μοίρα μου, “Ου που να μην ξαναφάς πούτ@ο ποτέ ξανά”.
Εγώ παντως, χρησιμοποιώ το “Που να σε πιασει κόψιμο και να μου μην βρίσκεις τουαλέτα και imodium” ή “Που να θέλεις και να μην σου σηκώνεται”.
“Ου που να λες “Μα με όλες μου τις πρώην μου σηκωνόταν” και ταυτόχρονα να μεγαλώνει η μύτη σου και να μικραίνει ο Γιακουμης σου”.
Πωπω, σκιάχτηκα βρε law!!! Μες το μαύρο σκοτάδι είσαι….
(με πολλή αγάπη για όσους θυμούνται ακόμα την Αναστασία <3)
https://www.youtube.com/watch?v=ANyx9YWl6Ug
Χαχαχαχα! Και οι παλιότεροι θα θυμούνται το “Που να σου καεί το video!!”
Η κατάρα είναι γάιδαρα και γυριζει στον ιδιοκτήτη της.
Καθαρή, ξεκάθαρη κακία είναι. Και τα εννοεί και χαίρεται που τα λέει και χαίρεται που νομίζει ότι πιάνουν. Σιγά μην έχεις και τύψεις.
Σημασια έχει η πρόθεση του ατομου που το λέει. Ειναι απειλητικο, τρομακτικο, εκβιαστικό και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Δεν ειναι ανάγκη να πιστεύεις ότι θα σου μαραθεί το ΄χερι.
Έμαθα χθες μια Πορτορικανή νομίζω παροιμία που λέει χονδρικα ότι πρέπει κανείς να προσέχει όταν τρώει ψάρια και όταν μιλάει. Επειδή όπως μπορεί να καταπιείς αγκάθι και να πληγωθείς, έτσι μπορεί να πληγώσεις με τις λέξεις.
Όλοι έχουμε άγρια ενστικτα που τιθασεύουμε, κάποιοι από μας επειδή εξελιχθήκαμε και κάποιοι επειδή φοβούνται την τιμωρία. Δεν βλέπω λόγο να περιμένεις να μάθεις αν είναι ο τρόπος αυτού του ανθρώπου να εξωτερικεύει κακές σκέψεις προκειμένου να μην τις πραγματοποιήσει ή αν θα ενεργούσε στις κατάρες του αν δεν φοβόταν την τιμωρία. Οι λέξεις πληγώνουν μένοντας ατιμώρητες και το ξέρει.
Ωραία η παροιμία που αναφέρεις, πολύ μου άρεσε! Για να την πάω και παραπέρα, όπως μερικοί δεν τρώνε ψάρια γιατί φοβούνται τα αγκάθια (και δεν έχουν τη μανούλα να τους τα καθαρίσει πια), αντίστοιχα αν δεν μπορούν να μιλήσουν χωρίς να πουν χοντράδες ας μη μιλάνε καθόλου…
Ή αλλιώς αν δεν έχεις κάτι καλό να πεις, μην πεις τίποτα.
Σε ένα γηροκομείο που δούλευα, σε τμήμα με άνοια, ηταν μια συγκεκριμένη ένοικος, κατακοιτη, που όταν τη φροντίζαμε μας έριχνε κατάρες. Να έχουμε ατυχία σε όλη μας τη ζωή και τέτοια χαριτωμένα. Ήταν πολύ άσχημο και δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα.
Εντελως ασχετο με το θεμα μας απλα να σχολιασω ποσο απεριοριστο σεβασμο εχω σε ανθρωπους που δουλευουν σε γηροκομεια. Μπραβο σου psichodelico.
Απλά ο συγγενής σου, αν δεν τα έχει χαμένα, είναι αγροίκος. Δεν του χρωστάς χάρες επειδή είναι μεγάλος και εύθραυστος. Κόπανος ήταν στα 25 κόπανος θα είναι και στα 95. Μην έρχεσαι σε επαφή αν σε χαλάει. Και σημείωση, παλιότερα όταν σε βοηθούσε κάποιος έδινες ευχές, όχι κατάρες.
Σ’εμένα οι κατάρες ήταν έγγραφες…
Μάγια.
Πολύ καλά κρυμμένα χαρτακια με κατάρες για αρρώστια,τρέλα,θάνατο.
Να χωρίσουν εμένα απο το παιδί μου.
Όσο και να μην πιστεύεις στην δύναμη της κατάρας,και μόνο που σκέφτεσαι οτι κάποιος εύχεται τον θάνατό σου,αλλάζει την ισορροπία σου.Εμένα με κλόνισε.
Πιστεύω στην απόλυτη κακία των ανθρώπων.
Μα καλά ποιος σου έκανε τέτοιο πραγμα; και τι ήθελε να κερδισει; μόνο απλή ατοφια κακια. Πωπω αρρωστος κοσμος. Ελπίζω να απαλάχτηκες από τέτοια τερατα
Κάποιος που είχε πρόσβαση στο σπιτι μας.η πρωην πεθερούλα μου. Μετά ο πρωην σύζυγος την είδε αλλιώς(οταν εγώ τα ανακάλυψα κ του το αποκάλυψα-πιθανόν να ήξερε το ποιος).Το γύρισε στην εκκλησία με πάθος,αφοσιώθηκε στην σχεση του με το Θεο.Χωρίσαμε. Εμπλεξε με παπαδες,υπερβολες. (Νηστεια,οχι σεξ,μετανοιες,συνωμοσίες κλπ)Και τώρα παλεύω να μεγαλώσω το παιδί μου ελεύθερο ενοχών… Δύσκολη η ζυγαριά…
Οι κατάρες είναι αγριευτικό πράγμα ασχέτως του αν πιστεύεις ή όχι. Είναι μια κορφή λεκτικής επίθεσης και προσβολής.
Ούτε εγώ πιστεύω αλλά πριν κάποια χρόνια μια τσιγγάνα με κυνηγούσε οριακά σε όλον τον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου και με καταριόταν επειδή αρνήθηκα να πάρω από αυτήν τριαντάφυλλα. Ε όσο να πεις αγριεύτηκα.