Γειά και από μένα, είμαι η Ζωή και βρίσκομαι σε σχέση τα τελευταία 3,5 χρόνια. Εγώ 29, εκείνος 40.Τα τελευταία 2 χρόνια συγκατοικούμε. Τον ερωτεύτηκα τρελά όχι μόνο γιατί είναι όμορφος, αλλά γιατί η ορμή και η αισοδοξία του με γέμιζαν ζωή. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ήταν πολύ τρυφερός, και μου έδινε απλόχερα την προσοχή και την αγάπη του, τον θεώρησα ιδανικό σύντροφο ζωής. Μένοντας μαζί προφανώς απομυθοποιείς ορισμένα πράγματα, π.χ δεν κατάφερε να χειριστεί σωστά τους γονείς του οι οποίοι ξεκίνησαν να μπλέκονται “από ενδιαφέρον” σε όλα. Μετά από πολλούς καβγάδες, βρήκαμε την ισορροπία στα περισσότερα θέματα, όμως τώρα νιώθω πως έχω φθαρεί. Αισθάνομαι πως τον αγαπώ βαθιά, όμως θεωρώ πως έχει φύγει ο έρωτας. Για εκείνον είμαι το κέντρο του κόσμου του.Πίστεψα πως με την ομαλοποίηση των καταστάσεων που μας απασχολούσαν θα ένιωθα αλλιώς, όμως όσο εκείνος βελτιώνεται και γίνεται ιδανικός για το επόμενο βήμα, τόσο περισσότερο προβληματίζομαι για το αν είναι “the one”. Πίστευα πάντα πως όταν φτάσει η ώρα να παντρευτείς θα το θέλεις τρελά. Είναι ουτόπικο μήπως; Είναι λογικό να προβληματίζομαι τόσο; Ώρες ώρες σκέφτομαι πως απλά έχω συνηθίσει να μου τα δίνει όλα και τον θεωρώ δεδομένο. Πρόκειται για τη φθορά που λογικά φέρνει η συγκατοίκηση ή μήπως υπάρχει πρόβλημα και φοβάμαι να το δω;
Προβληματίζομαι πολύ όταν έρχονται τέτοιες ερωτήσεις, γιατί αυτό που ρωτάς είναι «να χωρίσω;» Θα σου απαντήσω όπως αρμόζει σε όλες αυτές τις ερωτήσεις.
Αν δεν τίθεται θέμα κακοποίησης, υποτίμησης, ή άλλης ακραίας κατάστασης δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να απαντήσει αυτό το ερώτημα για σένα.
Η συγκατοίκηση, ο γάμος, ο χρόνος, δεν φέρνει «λογικά» τίποτα. Ό,τι και να νιώθεις, δεν εξηγείται έτσι. Η φθορά είναι φθορά. Μπορεί να έρθει μέσα σε ένα εξάμηνο, μπορεί να έρθει σε δέκα χρόνια. Μπορεί να μην έρθει, αν ένα ζευγάρι καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον (όταν ο καθένας διατηρεί τα προσωπικά του ενδιαφέροντα και στηρίζει τα ενδιαφέροντα του άλλου με ενθουσιασμό και αγάπη).
Δεν υπάρχει καλός ή κακός λόγος για να φύγεις από μια σχέση. Υπάρχει μόνο ο δικός σου λόγος. Δεν χρειάζεται να είναι αρκετά σημαντικός λόγος για άλλον, ή για την πλειοψηφία. Δεν θα ζήσει άλλος με αυτόν τον άντρα, εσύ θα ζήσεις.
Δεν απομυθοποιείς σώνει και ντε κάποιον όταν τον γνωρίζεις από κοντά. Τον γνωρίζεις καλύτερα, και αυτό μπορεί να σου δείξει χαρακτηριστικά που δεν σου αρέσουν. Όμως τα χαρακτηριστικά αυτά ήταν εκεί και πριν. Άρα δεν φταίει η εγγύτητα, αλλά η πραγματικότητα. Σε μια πετυχημένη ένωση η πραγματικότητα είναι ακόμα καλύτερη από την φαντασίωση.
Δεν ξέρω τι σημαίνει «τον αγαπώ βαθιά αλλά έχει φύγει ο έρωτας». Έχει φύγει η ιδέα που είχες για αυτόν, όταν αντικαταστάθηκε από την πραγματικότητα; Αυτό δεν λέγεται «έφυγε ο έρωτας» αλλά «έβγαλα τα παραμορφωτικά γυαλιά που φορούσα». Τώρα, τι βλέπεις; Σου αρέσει ο άνθρωπος που βλέπεις; Υπάρχει περίπτωση να ερωτευτείς αυτόν;
Η αγάπη δεν είναι αρκετή για να είσαι σε μόνιμη σχέση με προοπτική ζωής.
Ναι, είναι λογικό να προβληματίζεσαι πριν να παντρευτείς. Αλλά αν ξέρεις καλά τον εαυτό σου, ξέρεις γιατί προβληματίζεσαι, και ξέρεις ποιες είναι οι απαντήσεις στους προβληματισμούς αυτούς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επειδή φέρνεις ως παράδειγμα το συγκεκριμένο, πάνω σ’αυτό θα πω. Για εμάς που είχαμε την τύχη να μη χρειαστεί να οριοθετήσουμε παρεμβατικούς γονείς ή που είμαστε άνθρωποι που οριοθετούμαστε πανεύκολα και χωρίς φόβο, φαίνεται σαν είναι θέμα θέλησης το να πεις “ως εδώ”. Είναι πάρα πολύ δύσκολο όμως. Ίσως αυτή η αδυναμία του να σε ξενέρωσε και πάνω σ’αυτό να ήρθαν κι άλλα, που διαφορετικά ίσως να μη σ’ενοχλούσαν. Έχω πολύ ξεκουραστεί από τότε που έβγαλα από το λεξιλόγιο μου χαρακτηρισμούς όπως the one, ιδανικό/η/ος, αληθινό, σωστό κ.λπ. Όχι, δεν μπορείς να ξέρεις αν με κάποιον άλλον θα ήταν καλύτερα.… Διαβάστε περισσότερα »
“Δεν υπάρχει καλός ή κακός λόγος για να φύγεις από μια σχέση. Υπάρχει μόνο ο δικός σου λόγος. Δεν χρειάζεται να είναι αρκετά σημαντικός λόγος για άλλον, ή για την πλειοψηφία. Δεν θα ζήσει άλλος με αυτόν τον άντρα, εσύ θα ζήσεις.” Αχ, Λένα.. Μακάρι να υπήρχες πριν 12 χρόνια, στα mid 20s μου, που αδύναμη και φοβισμένη παλευα να φύγω από ένα συναισθηματικά και λεκτικα κακοποιητικο γάμο, αλλά για την πλειοψηφία δεν ήταν σημαντικός λόγος, κι έπρεπε να περιμένω μέχρι να έρθει και η σωματική κακοποίηση για να πάρω “έγκριση”. (Και πάλι όχι από όλους). Αχ, Ζωή.. η ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
“Εκείνος βελτιώνεται και γίνεται ιδανικός για το επόμενο βήμα”. Εσύ? θεωρείς ότι δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι γιατί μάλλον υπάρχει κάτι έτοιμο εκεί έξω που δεν θέλει βελτίωση και δεν θα χρειάζεται να φθαρείς (φαντάζομαι από τους τσακωμούς) για να αποκτήσεις την ιδανική σχέση!!! .
Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι είναι χάρισμα να βελτιώνεσαι για να πάς στο επόμενο βήμα!!! το σύνηθες είναι να μένεις στάσιμος και να περιμένεις να σε βρει η βελτιωμένη έκδοση του ιδανικού …
Έχεις ξενερώσει. Σε θέλει περισσότερο από ότι εσύ αυτόν. Δεν ενθουσιάζεσαι στην ιδέα του γάμου. Ευτυχώς δεν είναι ακόμη αργά.
Η συγκατοίκηση δεν φέρνει πάντα φθορά δεν είναι κάτι λογικό και καθιερωμένο. Η φθορά είναι ένα πρόβλημα το οποίο μπορεί να επιλυθεί. Λες οτι σου έφυγε ο έρωτας, εξ’ ου και η φθορά. Δεν ξέρω αν είχε πολλές απαιτήσεις από αυτή την σχέση και γι αυτό την απομυθοποίησες λίγο (γιατί δεν απομυθοποιούνται όλοι οι άνθρωποι με την συγκατοίκηση). Αν περιμένεις να είναι ο the one όπως ορίζεται στις rom com είναι εύκολο να τον απομυθοποιήσεις γιατί ο τέλειος σύντροφος δεν υπάρχει. Παντρεύεσαι με κάποιον ξέροντας οτι ίσως κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που ίσως ταιριάζατε περισσότερο αλλά ποτέ δεν τον… Διαβάστε περισσότερα »
μας ρωτας, γιατι δεν εισαι ερωτευμενη πια, η αν πρεπει να παντρευτεις χωρις να εισαι ερωτευμενη;
το πρωτο ειναι ευκολο.
γιατι, ετσι. ξενερωσες. ισως απο την οικειοτητα, ισως απο την απομυθοποιηση, ισως στην προσπαθεια να τα βρειτε, με τους καυγαδες κλπ.
το δευτερο. εσυ πρεπει να το απαντησεις.
μερικοι ανθρωποι δεν διανοουνται να μενουν με εναν ανθρωπο χωρις να ειναι ερωτευμενοι, κι αλλοι το μονο που θελουν ειναι η ιστοσυμβατοτητα κι ενας γαμος…
Κι εμένα με προβληματίζουν αυτές οι ερωτήσεις, από την άλλη χαίρομαι τους ανθρώπους που επεξεργάζονται πράγματα και καταστάσεις. Προσυπογράφω φουλ απάντηση Λένας, και προσθέτω και ετούτο: Όλη η ζωή μας, πολλώ δε μάλλον αυτά τα χρόνια που διανύεις είναι γεμάτα ζυμώσεις. Μπορεί να άλλαξες. Μπορεί να διαπιστώνεις ότι θέλεις διαφορετικά πράγματα. And that’s ok. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι εκεί έξω υπάρχει κάποιος που α) θα ‘ναι απόλυτα συμβατός και β) θα τον συναντήσεις όταν κι όπως πρέπει για να ‘στε μαζί, ΑΛΛΑ από την άλλη, δεν ξέρω κι αν η λογιστική αναγνώριση του ατόμου που έχεις… Διαβάστε περισσότερα »
To ‘χουν πει κι άλλοι αλλά δεν μπορώ να μην το πω… Έχεις χάρισμα Διαλεχτή, τι τραγουδάρες βρίσκεις να ταιριάζουν με τόσες πολλές ερωτήσεις!
Η μουσική βιβλιοθήκη του μυαλού σου πρέπει να είναι ένα μαγικό μέρος <3
Αχ, να το πάρω σαν προσωπική αφιέρωση ή προς ολόκληρη την κοινότητα του Α, Μπα;
Αγαπημένο του μπαμπά μου και το ξανάκουσα με νοσταλγία!
Υπάρχει μια μυθολογία που λέει ότι ο έρωτας τελειώνει μετά από χ χρόνια (ανάλογα με την εκδοχή. Τώρα το πρόβλημα με αυτό είναι ότι ο έρωτας δεν είναι και πολύ καλά ορισμένος. Εννοούμε ότι φεύγει ο ενθουσιασμός; Η επιθυμία για σεξ; Ότι βλέπουμε ότι άλλος έχει ελαττώματα; Ο θαυμασμός μήπως; Όλα αυτά είναι διαφορετικά πράγματα και εκτός από τον ενθουσιασμό (με μπόλικο άγχος) της αρχής που σίγουρα φεύγει γιατί είναι εξουθενωτικος, μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν σε μια σχέση. Αυτό που βλέπω σε πολλές ερωτήσεις είναι ότι υπάρχει μια σχέση και για χ-ψ λόγους ο ένας ή και οι δυο… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης, γλυκύτατη η Μπαρντό αλλά πέθανα με τις εκφράσεις (φωνής και προσώπου) του Μαρσέλ Ζανινί που το έχει επίσης ερμηνεύσει!
https://www.youtube.com/watch?v=0tVFvJcyhzg