Καλημέρα σε όλους κ όλες. Είμαι 32 χρόνων και είχα μια όμορφη σχέση με έναν 30χρονο για 5,5 χρόνια. Χωρίσαμε από δική μ πρωτοβουλία πριν 2 μήνες γιατί ήθελα να συγκατοικήσουμε μέσα στα επόμενα χρόνια, ενώ εκείνος όχι (επειδή ήθελε να σταθεροποιηθεί στη δουλειά του και έπειτα να μείνει μόνος του, χωρίς χρονικό πλάνο για όλα αυτά). Το συζητούσαμε κατά καιρούς το θέμα συγκατοίκηση από δική μ μόνο πρωτοβουλία γιατί με έκαιγε, δεν έπαιρνα τις απαντήσεις που ήθελα, κ έτσι ένιωσα ελεύθερη όταν τον χώρισα, μιας που πλέον δεν με κάλυπτε η σχέση που είχαμε, είχα ξενερώσει και με άλλα θέματα άσχετα με το κοινό μας μέλλον. Τώρα μαθαίνω από κοινή μας φίλη ότι είναι στα πατώματα, ακόμα δεν έχει επεξεργαστεί και αποδεχτεί το χωρισμό, (και μεταξύ μας αυτό έλειπε να είναι κ χαρούμενος) και η κοπέλα μου άφησε υπονοούμενο ότι μπορεί εκείνη να μεσολαβήσει για επανασύνδεση!!! Ήμουν σίγουρη ότι έχω προχωρήσει και ότι είμαι ξεκάθαρη ότι δεν μου ταιριάζει άλλο αυτή η σχέση, όμως κάπου μέσα μου χάρηκα αν εκείνος με διεκδικήσει πάλι, παραμένω ψύχραιμη βέβαια γιατί ίσως παρεξήγησα τα λεγόμενα της φίλης. Επίσης αν δεν γυρίσει να μου προτείνει γάμο (γιατί με αρραβώνα μπορεί να είμαστε έτσι ατέρμονα, όπως παλιά), ή συγκατοίκηση άμεσα, δεν θέλω να γυρίσω μάλλον. Νιώθω μπερδεμένη στο τι θέλω από εκείνον, αν γυρίσει. Πώς μπορώ να βρώ τις απαντήσεις μου;–mylene
Σίγουρα όχι ρωτώντας στο ‘Α μπα’, αλλά θα κάνουμε μια προσπάθεια.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσεις αν θέλεις να ζήσεις μαζί του την υπόλοιπη σου ζωή, ή αν χαίρεσαι που τον έτσουξε που έφυγες. Καταλαβαίνω ότι τώρα που είναι φρέσκο, μετά από δυο μήνες χωρισμού, είναι δύσκολο να καταλάβεις τι από τα δυο συμβαίνει, αλλά δεν μπορεί να παραμείνεις για πολύ έτσι, είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους αυτά τα δυο. Αν αποφασίσεις ότι τελικά θέλεις να ενώσεις την ζωή σου μαζί του, θα πρέπει να εξηγήσεις (στον εαυτό σου, όχι σε κάποιον άλλον), πώς εξηγείται ότι όταν χώρισες ένιωσες ελευθερία και κατάλαβες ότι η σχέση δεν σε κάλυπτε. Ξέρεις, όταν βιάζεσαι να αποδείξεις ότι κέρδισες, είναι εύκολο να πείσεις τον εαυτό σου ότι τελικά όλα αυτά που δεν σου άρεσαν δεν ήταν σημαντικά γιατί ΓΑΜΟΣ, τελική πίστα, ΤΗΕ ΕΝΔ. Μόνο που ο γάμος δεν είναι ΤΗΕ ΕΝΔ, είναι Η ΑΡΧΗ, και αυτό σημαίνει πάαααρα πολλά πράγματα, ένα από αυτά είναι ότι είναι αρκετά δύσκολο να χωρίσεις, και δεν θα χωρίσεις πριν διαλυθεί όλο αυτό σε μη αναγνωρίσιμα ξέφτια, κάτι που μπορεί να πάρει χρόνια, αν υπάρχουν δε παιδιά, δέκα φορές χειρότερα.
Ας το ξαναγράψω. Ο γάμος δεν είναι «κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Δεν είναι ευτυχές τέλος, δεν είναι απόδειξη για κάτι, δεν είναι εγγύηση. Είναι ένα πολύ σοβαρό και δεσμευτικό συμβόλαιο το οποίο υπογράφεις φορώντας συνήθως ένα εξωφρενικά γελοίο φόρεμα που δεν θα ξαναφορέσεις.
Επίσης, προτρέχουμε, γιατί μπορεί να τον έτσουξε ο χωρισμός, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα σου κάνει πρόταση γάμου. Έτσι όπως τα γράφεις πάντως, σου συνιστώ να μην δεχτείς συγκατοίκηση, για τον ίδιο λόγο που δεν δέχεσαι αρραβώνα. Βλέπω ότι έχεις το συμβόλαιο στο στόχο, μην κάνεις κακό ντηλ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν αντελήφθην
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ???
Τι μας είπε, έχω σοκαριστεί, τι άδειασμα ήταν αυτό πρωινιάτικα.
Aυτό και το “Είναι ένα πολύ σοβαρό και δεσμευτικό συμβόλαιο το οποίο υπογράφεις φορώντας συνήθως ένα εξωφρενικά γελοίο φόρεμα που δεν θα ξαναφορέσεις.” μου φτιάξανε τη μέρα, να ‘στε καλά!
Κι εγώ πώς γέλασα, και μ’αυτό και με το σχόλιο της Πόντιας. Όταν παντρεύτηκε η αδερφή μου, πριν 14 χρόνια, ο πατέρας μας είχε πληρώσει το νυφικό. Η αδερφή μου ήταν γεννημένη νύφη, μου είπε πως θέλει ένα μεγάλο πάρτυ με όλους να κοιτάνε εκείνη. Ήταν όμως και ανεξάρτητη και ανέλαβε η ίδια αρκετά από τα έξοδα του γάμου της. Παρόλα αυτά, το νυφικό το πλήρωσε ο πατέρας μας, ιδίων απόψεων με τη Λένα και με εμένα. Οπότε, όταν το είδε τελικά φορεμένο στη νύφη, ξέροντας την τιμή, γυρίζει και μου λέει συνωμοτικά “σε ενημερώνω πως όταν έρθει η ώρα,… Διαβάστε περισσότερα »
Νιώθω σαν τον Κάσπερ το φαντασματάκι.
Οταν η κολλητή μου έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό του συντρόφου της “ή παντρευομαστε ή χωρίζουμε”, εκείνος της είπε ότι αν την παντρευοταν, θα την παντρευόταν μόνο για να μη τη χασει. Όταν ρώτησα την κολλητή μου αν δέχεται να παντρευτεί με αυτούς τους όρους και μου απάντησε “εννοείται!” κατάλαβα ότι όλο αυτο δεν είχε να κάνει με τον σύντροφό της. Είχε αποφασίσει απλώς να παντρευτεί. Από εκείνη την απάντηση και μετα, δεν ανακατευτηκα καθόλου ούτε όταν με ρωτούσε. Της έλεγα ότι δεν μπορώ καθόλου να νιώσω πως νιωθει και για αυτό δεν μπορώ να της δώσω απάντηση. Ευτυχώς και… Διαβάστε περισσότερα »
Aloutero η ιστορία σου μου θύμισε την ιστορία ενός φίλου. Ήταν με μια κοπέλα δυο χρόνια και εκείνη ήθελε γάμο και παιδί, αυτός όχι και μετά τα δύο χρόνια σχέσης χώρισαν. 4 μήνες μετά τον χωρισμό κάνει σχέση με κάποιον και ένα μήνα αργότερα μένει “καταλάθος” έγκυος. Ήταν ένα μήνα μαζί και έμεινε έγκυος γιατί ήθελε πολύ ένα παιδί, απ ότι κατάλαβα, το ποιος θα είναι ο πατέρας δεν την ένοιαζε και τόσο.
Η ιστορία αυτή είναι πολλή πρόσφατη και το ζευγάρι είναι ακόμα μαζί κι ελπίζω να συνεχίσουν έτσι αλλά μου φαίνεται πολύ παράτολμο.
Ναι δεν μπορείς να πεις τίποτα στον άλλο μετά από τέτοιες δηλώσεις.
Μερικές φορές βλέπω ότι κάποιες δεν τις νοιάζει, αρκεί ο άλλος να πει ναι, γιατί το μόνο που θέλουν είναι παιδιά και ο σύζυγος αν τύχει και βγει βγήκε.
Μερικές φορές γι αυτό παντρέυονται τον πρώτο τυχόντα, απλά δεν το παραδέχονται.
Λένε περνάνε τα χρόνια τουλάχιστον να έχω ένα παιδί.
Δεν συμφωνώ αλλά δεν μπορώ να πω και τίποτα.
Πόσο περίεργο είναι να βλέπεις την καταστροφή σα θεατής και να μη μπορείς να κάνεις τίποτα να τη σταματήσεις! Ελπίζω τουλάχιστον το παιδάκι να είναι καλα.
Όντως πολύ περίεργο και άβολο. Και θλιβερό. Άλλα η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς και δεν πρέπει να κάνεις τίποτα.
Το παιδί μικρό ήταν ένα αγριμάκι. Δύσκολο στην επικοινωνία, στην πειθαρχία, δεν κοιμόταν, χτυπούσε και δάγκωνε. Τώρα που βρίσκεται στην προεφηβεία έχουν αρχίσει λίγο να στρώνουν τα πράγματα, αλλά θεωρώ ότι τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα. Μακάρι να βγω ψεύτρα.
Σε αρκετά σχόλια έχει αναφερθεί πάνω κάτω το ίδιο.Απαντάω στο δικό σου,γιατί απλά είναι πρώτο.Δεν ξέρουμε,αν ισχύει για τη γυναίκα της ερώτησης,ότι θέλει γάμο και δε βλέπει κάτι άλλο πέρα από αυτό.Μπορεί και να ισχύει.Μήπως είναι καμιά εξαίρεση η φίλη σου;Δε βλέπουμε να συμβαίνουν αυτά;Όμως δεν είναι και δεδομένο.Και δεν είναι και κατακριτέο πιστεύω,να ξέρεις τι θέλεις και να προσπαθείς να βάλεις τη ζωή σου σε μια σειρά.Το λέω κι από προσωπική εμπειρία.Κάποια στιγμή σε μακροχρόνια σχέση ο σύντροφός μου έπρεπε να αλλάξει πόλη λόγω δουλειάς.Μέχρι εκείνη τη στιγμή μια χαρά ήταν η κατάσταση μεταξύ μας,όπως είχε.Γενικές κουβέντες για το… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλει πολύ δύναμη αυτό! Νομίζω πήρες την πιο σωστή απόφαση. ❤️
Δεν ειναι παντως και τοσο ευκολο να σου ζητανε να παντρευτεις στις μερες μας..
Αυτό, που μερικές γυναίκες είστε ικανοποιημένες αν σας γίνει πρόταση γάμου ακόμη κι αν προκύψει μετά από εκβιασμό, δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Ξέρω την κοινωνική πίεση, ξέρω τι σημαίνει να είσαι γυναίκα και να έχεις περάσει τα 30, αλλά τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση ώστε να θέλω να δέσω τη ζωή μου για πάντα με κάποιον που δεν το θέλει ενθουσιωδώς δεν είχα ποτέ μου. Αγαπητή, αντί να καίγεσαι για την κουλούρα, βρες έναν άνθρωπο με τον οποίο θα ανυπομονείς να μείνεις μαζί του επειδή απολαμβάνεις την παρέα του.
Δεν θελουν να δεσουν τη ζωη τους με τον πρωτο τυχοντα! Να κανουν παιδι θελουν. Και ειναι απολυτως λογικο, δεν κανεις ευκολα παιδι μετα τα 35. Τι να κανουν δλδ? Να περιμενουν τον πριγκηπα μεχρι τα 45? Πολλες συνειδητοποιημενες χωρισμενες μαναδες ειναι πολυ καλυτερες στο ρολο τους απο “ερωτευμενα ζευγαρια”… Και μετα το χωρισμο εχει ο θεος! Δεν τελειωνει η ζωη
Δεν σε κάλυπτε η σχέση που είχατε, είχες ξενερώσει και με διάφορα άλλα θέματα, ένιωσες ελεύθερη όταν τον χώρισες, αλλά αν σε ζητήσει σε γάμο, μπορεί και να γυρίσεις; Σαν να πήγες σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, ξενέρωσες, δεν πέρασες καλά και μετά πας και βγάζεις διαρκείας! Τι να πω, άβυσσος.
Ναι, αλλά η Προεδράρα τα έσκασε για μεταγραφές αεροδρομίου, πήρε προπονητάρα και πας για το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας σου. Το βγάζεις το διαρκείας, άλλο θέμα αν θα σου βγει παλτό η επιθετικάρα, μυρωδιάς ο προπονητής και δεν βγεις καν Ευρώπη.
Πόσο φανταστική η παρομοίωση
Αν ήσουν φίλη μου, θα σ’έπιανα από το μαλλί. Με ευγένεια. Και θα σου έλεγα “σοβαρέψου, αγαπημένη, που πας να ξεκινήσεις μια ΖΩΗ μ’έναν άνθρωπο τον οποίο χρειάζεται να εκβιάσεις συναισθηματικά για να την έχεις”.
Πώς μπορώ να βρώ τις απαντήσεις μου;
Διάβασε αυτό που έγραψες από το τέλος προς την αρχή.
Πολύ ωραίο σχόλιο!
😊
Δεν ξέρω αν συμβαίνει και με άλλες ερωτήσεις πάντως σε αυτή, it’s all out there, φόρα παρτίδα.
Εκτός αν εγώ ξύπνησα πιο εξυπνη σημερα.
Πολύ εύστοχο, όντως!
Τι αρραβώνα και συγκατοικηση ; Ιδιωτικό συμφωνητικό να κανεις με ρητή ημερομηνία γάμου και να βαλεις και ποινική ρήτρα σε περίπτωση αθέτησης της συμφωνιας .
Τι διαβάζουμε πρωινιάτικα
Μα εξωφρενικά γελοίο φόρεμα όντως!
Εμένα πάντα σαν απόκριες μου φαινόταν όλο αυτό με το νυφικό κλπ.
Πες τα. Εγώ όταν εψαχνα νυφικό, νόμιζα ότι με ντύνουν αγγελάκι για τη χριστουγεννιάτικη στολή
Δεν ειναι κατά κανόνα γελοία τα νυφικά, αντιπροσωπεύουν σε μεγαλο βαθμό το προσωπικο γουστο της καθεμιάς. Εγώ σχετικά πρόσφατα συνειδητοποίησα οτι η φαση νυφικό μου προκαλουσε παντα δυσφορια, επειδη οποιαδηποτε “παράσταση” με καταπιέζει. Από τις μακράν πιο ενοχλητικες στιγμές ηταν οταν ειχα αδυνατισει πολυ και η πεθερουλα ηθελε να φορεσω ενα συγκεκριμενο παντελονι για να “με χαρεί”.
Εχω δει πολυ ωραία νυφικα στη ζωη μου, γελοια ελαχιστα και αναμενόμενα. Τα φορουσαν συνηθως εκεινες που περιμεναν χρονια αυτη τη στιγμη.
Mωρε και μενα νορμαλ ηταν το νυφικό, αλλά η αισθηση να εισαι σε ενα κατασπρο τετοιου υφασματος μακρυ φορεμα ήταν ίδια με αυτη που ειχα τοτε που με ντυναν αγγελακι.
Αχ, μακάρι να μπορούσα να ντύνομαι κάθε μέρα αποκριάτικα, τόσο πολύ μου αρέσει. Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν μου άρεσε πολύ που είχα ντυθεί νύφη – μάλλον το αντιμετώπισα πιο πολύ ως μασκαράς.
Εμένα πάλι καθόλου δεν μου άρεσαν οι απόκριες από μικρή. Δεν ντυνόμουν ποτέ και όποτε με ρωτούσαν εσύ τί έχεις ντυθεί έλεγα ο εαυτός μου. Ίσως γι’ αυτό δεν με φανταζόμουν ποτέ με νυφικό. Αλλά, από την άλλη μου, μου αρέσουν πολύ οι γάμοι των άλλων και περνάω πάντα πολύ καλά. Τώρα αυτό πώς εξηγείται δεν ξέρω 😏
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, εγώ για μένα το νιώθω “παράσταση”. Ίσως δεν αντέχω να πρωταγωνιστώ, να με κοιτάζουν. Κι ας με θαυμάζουν, δεν έχει να κάνει, δεν μπορώ. Αν παντρευόμουν με θρησκευτικό, θα το έκανα επειδή θα ήθελα το τελετουργικό, τον θρησκευτικό του χαρακτήρα, όχι τον κοινωνικό. Θα φορούσα λευκό ρούχο γιατί έτσι συνηθίζεται, δε θα γελοιοποιούσα ούτε θα χρησιμοποιούσα εκείνη τη στιγμή για να δηλώσω οποιαδήποτε διαφοροποίηση μου. Αλλά νομίζω ότι είναι μια στιγμή προσωπική και ο καθένας πρέπει να τη ζει όπως ο ίδιος τη φαντάστηκε ή την αντιλαμβάνεται. Μια νύφη μόνο μου έχει μείνει αξέχαστη, φίλη μου τη… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ παντως δεν έβαλα νυφικό και έκανα θρησκευτικό γάμο (ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ ΣΤΑ 25) Αγόρασα ενα φουστάνι – τουαλέτα σε χρώμα Σαμπανί (Μπεζ ακοιχτό δηλαδη) και παντρευτηκα. Η μητέρα μου με έσυρε με το ζόρι να δοκιμάσω και νυφικά και σε κάθε ένα που φορούσα μου έρχονταν στο νου κάτι φουστάνια που φοράνε στο “όσα παίρνει ο άνεμος” και στην Καλύβα του Μπαρμπα Θωμα και ένιωθα σαν τη Μάμμι στο πιο ξασπρισμένο. Ο δε άντρας μου με κάθε νυφικό με κοιτούσε και πιο έντρομος σε φάση “Δεν πιστεύω να πεις μου αρέσει” ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΟΧΙ ΑΥΤΟ!!!
Εγώ θέλω μόνο να σχολιάσω το σχετικό με το μακιγιάζ: Δεν είναι απαραίτητο ότι δεν τη χώνευε. Οι περισσότερες μακιέζ κάνουν το ΙΔΙΟ μακιγιάζ σε όλες τους τις νύφες. Σε φάση αν πιάσεις τις εκκλησίες ένα καλοκαιρινό Σ/κ και κοιτάς τα μακιγιάζ θα νομίζεις ότι είναι η ίδια νύφη παντού. Ολες άχρωμες, όλες τύπου “μα δεν έχω βαφτεί καθόλου” κοκ. Μία φίλη του άντρα μου αισθητικός (ένοχη και αυτή για το φαινόμενο) μου είπε ότι αυτό ζητάνε οι νύφες. Μία άλλη γνωστή μου μου παραδέχτηκε ότι οι περισσότερες αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν. Αυτό τους είπαν στη σχολή ότι είναι το… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι και πολύ μπερδεμένα τα πράγματα.Θέλεις να ζήσετε μαζί.Να ξεκινήσετε σιγά σιγά να στήνετε τη ζωή σας από κοινού.Και το ξέρεις εδώ και πολύ καιρό.Αυτή είναι η προϋπόθεση από την πλευρά σου,για να συνεχιστεί αυτή η σχέση.Δε θέλεις ούτε να περιμένεις ούτε να είσαι με την ανασφάλεια πότε κι αν το θελήσει.Από το τέλος της ανασφάλειας προέκυψε και το αίσθημα της ελευθερίας.Κάποιες φορές είναι καλύτερο να εγκαταλείπεις από το να φθείρεσαι σε μια αμφίβολη μάχη.Να μην ξοδεύεις άλλες δυνάμεις,να μην επενδύεις άλλο,όταν δεν ξέρεις,αν θα καταφέρεις τίποτα τελικά ή αποδειχτεί χάσιμο χρόνου και ενέργειας.Κι η αμφιβολία ξαναγύρισε,γιατί με τα… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απολύτως και μας έλειψες κι εσύ και η ματιά σου.
Πες τα.. Ολες οι σχέσεις πια για πεταμα εκτος αν ειναι απο παραμυθι.
Ο γάμος δεν είναι η ευτυχής κατάληξη αλλά μόνο Η ΑΡΧΗ. Πόσο συμφωνώ και ακριβώς αυτό έλεγα πρόσφατα σε φίλη που χώρισε επειδή είχαν χίλια δυο προβλήματα αλλά μου έλεγε ότι θα τα ξαναέβρισκε μαζί του μόνο αν ερχόταν γονατιστός (wtf;;) με δαχτυλίδι. Ειλικρινά ένιωθα ότι δεν καταλάβαινε καθόλου τι της έλεγα, ίσως είναι η πίκρα του χωρισμού τι να πω, μακάρι περνώντας ο καιρός να δείτε και εσύ αγαπητή γράφουσα και η φίλη μου τα πράγματα πιο καθαρά.
Έχουν μεγαλώσει πολλές γενιές γυναικών με αυτό το πρότυπο. Ο γάμος είναι γαλόνι και σκοπός ζωής. Δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να αποτινάξεις τέτοιες πεποιθήσεις…