Γεια σου Αμπα και αμποφιλαρακια. Έχω πολύ κακή σχέση με τους γονείς μου. Όχι μόνο δεν τους θεωρώ καλούς στο ρόλο τους ως γονείς αλλά και σαν άνθρωποι συνολικά με έχουν απογοητεύσει. Μετά από κάποια πρόσφατα συμβάντα, που με στεναχωρησαν πολυ, αραίωσα την επικοινωνία μας για να εχω την ηρεμια μου. Το ζήτημα είναι τωρα πως νιώθω υποκριτρια. Όταν χρειαζόμουν οικονομική βοήθεια (επειδή αγοράζαμε σπίτι με τον άντρα μου), τους ειχα ζητησει να συνεισφερουν πουλωντας ενα χωραφι που και καλα παντα ελεγαν πως ηταν για μενα. Αρχικά μου είπαν πως γίνεται…μετα εκαναν σαν να το ξεχασαν, τελικα σε ένα τηλεφώνημα μέσα στον παραλογισμό από τον πατέρα μου, μου είπε επιθετικά πως τα θέλω όλα και δεν γίνεται για κάποιους λόγους. Τώρα που έχω ξεκόψει με τελειως αλλη αφορμή, με καλουν εναλλαξ για να μου πουν…θυμάσαι που ήθελες βοηθεια;..ε τελικά ναι αλλά…: (ο πατερας μου) “πρέπει να σε δω κάποια στιγμή από κοντά”. (Επειδή ήρθε να με δει πρόσφατα και τον απέφυγα τελειως) και (η μητέρα μου) ” αλλά.μη το δεσεις κ κόμπο ακόμα” (Επειδή όλα περνάνε απο το χέρι του πατέρα μου κ εκείνη αρέσκεται στο ρόλο υποκινητη ή του θύματος αναλόγως τι την βολευει). Ναι, χρειάζομαι βοήθεια οικονομική αλλά σιγουρα μπορώ να συνεχισω να τα φέρνω βόλτα. Απλά βαρέθηκα να μετράω κ το 10 ευρώ. Απ την άλλη,εγω που τους ξεκοψα, να αναγκαστω να τους μιλάω επειδή σκέφτηκαν τώρα να με βοηθησουν; Δεν ξέρω…γνωμες; Μακάρι να με είχαν βοηθήσει τότε και μακάρι όλα τα άκυρα που έγιναν μετά μεταξύ τους, που με ανάγκαζαν να καλώ την αστυνομία για να σιγουρευτώ πως θα τους ξαναδώ ζωντανούς…να μη με είχαν επηρεάσει τόσο ώστε να μην θέλω μόνο μαζι τους μονο τα τυπικά πλέον.
-AOR
Οι γονείς σου δεν σκέφτηκαν να σε βοηθήσουν, οι γονείς σου κατάλαβαν ότι μπορούν να σε ελέγξουν με την υπόσχεση της οικονομικής βοήθειας, και ασκούν αυτόν τον έλεγχο γιατί τον συναισθηματικό έλεγχο βλέπουν ότι τον έχουν χάσει. Αν θα σε βοηθήσουν τελικά είναι άλλο καπέλο (όπως άλλωστε σου είπαν). Αν εσύ είσαι εντάξει με αυτή την υπόσχεση, αν είσαι εντάξει με αυτή τη συναλλαγή, αν καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτού του είδους ο έλεγχος, είναι κάπως οκ, ας πούμε, αλλά δεν βλέπειςι αυτό, νομίζω. Μιλάς σα να είναι ήδη δικά σου αυτά τα λεφτά, χωρίς να συνειδητοποιείς ότι αν θα τα πάρεις, θα δώσεις πολλά ανταλλάγματα.
Αν σίγουρα μπορείς να συνεχίσεις να τα φέρνεις βόλτα χωρίς τη βοήθεια τους, και αν το καταλάβουν, τότε μόνο θα υπάρχει ελπίδα να αποκτήσετε κάτι που μοιάζει με ισότιμη σχέση, αν και πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να κάνεις θεραπεία για να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τη σχέση που έχετε.
Εσύ ακολουθείς το Α,ΜΠΑ στο instagram;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λέει “με ανάγκαζαν να καλώ την αστυνομία για να σιγουρευτώ πως θα τους ξαναδώ ζωντανούς”.
Δεν θεωρώ ότι γίνεται να κριθεί η συμπεριφορά της χωρίς το ελαφρυντικό της εμπειρίας της.
Συνήθως ένα παιδί δε σταματάει να μιλάει στους γονείς του χωρίς λόγο. Στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν προηγηθεί σοβαρές καταστάσεις χρόνων. Το ψυχικό κόστος αλλά και η κοινωνική πίεση είναι πολύ μεγάλα για να το κάνει έτσι κάποιος, ελαφρά τη καρδία. Σημαίνει ότι έχει φτάσει στο μη περαιτέρω.
Νομίζω δεν είναι καλό να κάνουμε σχέδια με λεφτά άλλων ακόμα και αν είναι οι γονείς μας. Ελπίζω να μην αγοράσατε το σπίτι έχοντας δέσει κόμπο εξωτερικές βοήθειες.. Καλοδεχούμενη η βοήθεια, αλλά αν είναι να χαλαστούμε, όχι ευχαριστώ.
Μπορεί όντως να είναι δικό σου το χωράφι σε περίπτωση θανάτου των γονιών σου, αλλά μπορεί να κρατάνε μια πισινή για τα γεράματα ή μπορεί να μη συμφωνούν με την άποψη να στο δώσουν για να το πουλήσεις.
Όταν ακούς τέτοια ” ναι θέλουμε να σε βοηθήσουμε…αλλά….”
Η μετάφραση είναι πάντα μια:θέλουμε να στο δώσουμε,με τη προϋπόθεση να μας γηροκομισεις.κ επειδή το δεύτερο δεν είναι σίγουρο αν πάρεις προκαταβολικά κάτι,θα στο δωσουνε μετα θάνατον με διαθήκη πιθανώς ή με ενσωμάτωση επικαρπειας. Καλώς ήρθες στην ελληνική οικογένεια!!που όλα γίνονται με απώτερο σκοπό το γηροκομισμα!
Επίσης, βάλε λίγο στο μυαλό σου ότι κάποιοι άνθρωποι δύσκολα πουλάνε «περιουσία τους» ειδικά γη σε καιρούς που θεωρούν «δύσκολους». Αν όντως πίστευαν ότι είναι δικό σου θα στο είχαν γράψει πριν τον γάμο, δεν το κάνανε γιατί δεν σε εμπιστεύονται ότι θα το διαχειριστείς σωστά, και δεν έχει να κάνει ούτε με την μεταξύ σας σχέση, ούτε με εσένα. Ακόμα και τέλεια να τα πηγαίνατε, ακόμα και μάστερ στα κτηματομεσιτικά να είχες θα άκουγες «Δεν ξέρεις εσύ». Βάλε επίσης σαν πιθανότητα το χωράφι να έχει μπλεγμένους τίτλους, να έχει γίνει σούπα στο Κτηματολόγιο, να το έχει πάρει το ρέμα… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ βρε salt and pepper, δεν περιμένουμε τα παιδιά μας να μας φροντίσουν. Εγώ στα 80 σκοπευω να πηγαίνω σε swing parties, το πολύ πολύ να με βοηθάνε τα εγγόνια μου με τα ρούχα και το μακιγιάζ.
Να σε εντάξουμε λοιπόν κι εσένα στα “οργισμένα ΚΑΠΗ” που λέμε να φτιάξουμε; Πως λέμε “οργισμένα νιάτα”;
Να μας δανείζεις λιγάκι και σε εμάς τους άτεκνους τα εγγόνια σου για τις υποστηρικτικές ηλικίες.
Ναι!!! Εντάξτε με κ εμένα!!! Δεν ξέρω πότε θα κάνω το εμβόλιο, αλλά μετά τα εβδομήντα σίγουρα, οπότε θα είναι καλή περίοδος για πάρτυ με τα ΚΑΠΗ. Δεν θα έρχομαι σε επαφή με ανεμβολίαστους νεολαίους όμως, οπότε αν με γηροκομήσει κανείς, θα είναι άνω τον 65, μια χαρά θα την βγάζουμε την μέρα.
Απλά βαρέθηκες να μετράς και το …10 ευρώ; 10 ευρώ;;; Όταν βαρεθείς να μετράς και το 10 λεπτο, τότε ναι, να τους ζητήσεις οικονομική βοήθεια.
Ακριβως αυτο μου χτυπησε και μενα..
Το 10ευρω το θεωρω μεγαλο ποσο.
Eνταξει δεν χρειάζεται και καποιος να μετράει και το 2λεπτο για να μην ειναι καλά οικονομικά, αλλά δεν καταλαβαινω πως γινεται απο τη μια να “τα μετράνε”, απο την αλλη να θελουν να αγορασουν σπίτι.
Ο λόγοι που θυμήθηκαν να σε βοηθήσουν είναι καθαρά χειριστικοί. Το ξέρεις…
Επίσης, όλο αυτό το “θυμάσαι που ήθελες βοήθεια; ..αλλά μη το δέσεις και κόμπο ακόμα” είναι καθαρό πατρονάρισμα.Θέλουν να ασκήσουν εξουσία πάνω σου πατώντας το ευάλωτο κομμάτι στη ζωή σου-το οικονομικό . Δεν θέλουν να σε στηρίζουν, εκτεθειμένη στους ίδιους θέλουν να σε αφήσουν.Φαντάζομαι τη μετά εποχή “δωρεά χρημάτων” με κάρτες από μέρους τους,τύπου “Καλά Χριστούγεννα από τους γονείς που σου δώρισαν τα χρήματά τους”.
Δεν έχω να σου προτείνω λύση…
Μόνο εσύ γνωρίζεις πως τα βγάζεις πέρα και πως το βιώνεις σε μηνιαία βάση.
Παραδέχεσαι και μόνη σου οτι με τους γονείς σου θέλεις πια μόνο τυπικές σχέσεις. Αν όμως δεχτείς τη βοήθειά τους, θα θεωρήσουν οτι έχεις υποχρέωση απέναντί τους και δεν πρόκειται να σε αφήσουν σε ησυχία. Αντιθέτως, θα στο “χτυπάνε” οτι “α εμείς που σε βοηθήσαμε και τώρα μας κάνεις πέρα”. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι θεραπεία, ώστε να βρεθεί έστω μια δίοδος επικοινωνίας και να εξομαλυνθεί καπως το χάσμα μεταξύ σας
Πολύ θλιβερό, φαντάζομαι ούτε που της πέρασε από το μυαλό της θείας να κάνει ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα…