Αγαπημένη μου Α,μπα, μπαινω απευθείας στο θεμα. Το πρόβλημα δεν αφορα εμενα αλλα την αδερφή μου που ειναι 14. (Εγω ειμαι 16.) Η αδερφή μου λοιπον απο εκει που ειχε τις φιλες της, παρεες κτλπ. κατι έγινε και οι 4 “κολλητες” της την απομάκρυναν κάποια στιγμή χωρις να δωσουν εξηγησεις απλα δεν απάνταγαν στις κλήσεις της , στα μηνύματα και στο σχολείο δεν της μιλαγαν και εβρισκαν διάφορες δικαιολογίες για να μην κανουν παρεα. Καποια στιγμή μετά απο 2-3 μερες η αδερφη μου τις έπιασε και τις ρώτησε γιατι την αποφεύγουν κτλπ. Η απάντηση που της εδωσαν ηταν οτι δεν ειναι πια τετράδα οπως ηταν στις αρχες (του Γυμνασίου) αλλα πενταδα αφου μπήκε και αυτη στην παρεα και ειπαν οτι δεν την θέλουν άλλο αφου δεν ειναι όπως πριν και οτι χαλασε την παρεα και τις απομακρυνε μεταξυ τους. Τελος παντων για να μην τα πολυλογώ η αδερφη μου αφου προσπαθησε να καταλάβει τι έφταιγε , αν έφταιξε κάπου αυτη τι να κάνει για να το διορθώσει , δεν ειδε αποτέλεσμα και κλείστηκε στον εαυτό της και με αυτες εκοψε καθε επικοινωνία. Τωρα πλεον εχει μονο μια φιλη με την οποια ειχαν αρχίσει παρεα πριν ολη αυτην την ιστορία και η οποια την στήριξε σε ολο αυτο. Επίσης, εγω και η κολλητή μου προσπαθούμε οσο γίνεται να βοηθησουμε την κατάσταση να βγαινουμε μαζι, να την παρνουμε μαζι οταν παμε για κανα μπανιο κτλπ. Αλλα ρε συ α,μπα στεναχωριέμαι πολυ που εμεινε μονη της και θελω και απο εσενα την γνωμη σου για το τι να κανω. Πως να την βοηθήσω, τι να της πω για να νιωθει καλυτερα, και επίσης πες μου τι μπορει να κανει για να αποκτήσει καινουριες φιλίες; Σε ευχαριστώ για τον χρονο σου!
– Μελίνα
Η αδερφή σου δεν είναι μόνη της, έχει μια καλή φίλη και εσένα. Εσύ κάνεις αυτό που μπορείς να κάνεις, που είναι να τη στηρίζεις και να της προσφέρεις τρόπους διασκέδασης.
Όπως βρήκε εκείνες τις φίλες και αυτή που έχει τώρα, έτσι θα βρει και τις επόμενες. Ξέρει πώς να κάνει φιλίες.
Για να νιώσει καλύτερα πρέπει να καταλάβει, κι εσύ μαζί της, ότι αυτές οι τέσσερις είναι απαίσιες και επικίνδυνες. Δεν είναι συμπεριφορά αυτή, είναι ανεπίτρεπτη. Δεν φταίει αυτή που αυτές είναι τόσο φριχτές. Άρα δεν υπάρχει κάτι για να στενοχωριέται. Το μόνο που χρειάζεται είναι να καταλάβει πώς να ξεχωρίζει τους απαίσιους ανθρώπους και να μην τους πλησιάζει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μια καλή αδερφή και μια καλή φίλη ..είναι το όνειρο πολλών ανθρώπων.
Άκου λέει είναι πεντάδα… Και τι έγινε, δεν χωράνε στο ταξί ή προκρίθηκαν όλες στα ημιτελικά κι η αδερφή σου όχι; Η αδερφή σου πάντως κάνει πλέον παρέα με μεγαλύτερες, πολύ πιο κουλ. Μαθαίνει πράγματα από τις έμπειρες, δεν θα κάτσει να ασχολείται με ανώριμα πιτσιρίκια.
Σιγα μην ειναι και πενταλφα. Τον Jude τι τον εχεις;
Ποιον jude;
Εμείς πάντως που είχαμε πάει πέντε άτομα για μπάνιο, μια χαρά χωρέσαμε στο ταξί και μια χαρά δέχτηκε και η ταξιτζού να μας μεταφέρει γιατί είναι και παράνομο. Ακόμα και αυτή η κάκιστη δικαιολογία δε θα έστεκε.
Τελεια η απάντηση της Λενας!<3
Καπως ετσι αγαπητη φιλη τραυματιζονται καποιοι ανθρωποι και κλεινονται μετα στον εαυτο τους επ´αοριστον και χρειαζονται ψυχολογο για να προχωρησουν και τα συναφη
Μακρυα απο εχιδνες σαν τις "φιλες" της ατυχης αδελφης σου!
υγ: τί ωραια θα ηταν να ειχα στα 16 μου κι εγω μια φιλη σαν την Αμπα. Τοτε ειχαμε την σουπερ..😀
Και ποσο κακο μας εκανε η σουπερ και τα κοσμο κ η καθε τετοια νοοτροπια…
Είχα την ατυχία κ εγώ να πέσω σε τέτοιες έχιδνες όπως τις αποκαλείς,οι οποίες έβγαιναν και δεν μου έλεγαν τίποτα,μπροστά μου το έπαιζαν καλές και απο πίσω το φτιαράκι δούλευε υπερωρία(μετά την λήξη της καραντίνας έγινε όλο αυτό). Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ,αλλα μετά σκέφτηκα “ρε δε πα να γ@μηθουν;”
Καταλαβαινω.
Πραγματι δεν αξιζει να στενοχωριομαστε για τετοιους ανθρωπους. Υπαρχουν πολλοι αλλοι που θα χαιροντουσαν να μας ειχαν φιλους.
Ετσι,αντι να στενοχωριομαστε, καλυτερα να αφιερωσουμε ενεργεια στο να αναζητησουμε αυτους τους ανθρωπους που μας ταιριαζουν,μας φερονται καλα και μας στηριζουν στα δυσκολα!!
Αυτό ακριβώς σκέφτομουν. Μακάρι να ειχαμε τότε την Α μπα και οχι τη σούπερ Κατερίνα…αμα κάτσετε και ξεφυλλισετε αυτό το περιοδικό θα φριξετε …!! Εχω καποια παλιά τεύχη!!
Αχ αυτές οι σχολικές κλίκες… Έχουν καταστρέψει εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο.
Η αδερφή σου είναι τυχερή που δεν ανήκει πλέον σε κλίκα και κυρίως που έχει την κολλητή της που την στηρίζει μαζί με σένα. Τώρα στην εφηβεία νιώθει ότι έχει καταστραφεί η ζωή της, αλλά κάνε την να νιώσει το ακριβώς αντίθετο. Σε τρία-τέσσερα χρόνια θα θυμάται την κλίκα και θα λέει “τι βλαμμένη που ήμουνα!”
Μπορώ να μάθω γιατί χαρακτηρίζονται ως “φριχτά” κοριτσάκια 14 ετών?
γιατί είναι σκληρόκαρδα.
Γιατι η συμπεριφορα τους ηταν τετοια. Εσυ πώς θα τις χαρακτηριζες?
Karlee, ανώριμες ίσως.
Επειδή η συμππεριφορά τους είναι άσχημη. 14 είναι, όχι 4, μια χαρά καταλαβαίνεις από σωστό και λάθος σε αυτή την ηλικία. Πιθανό να έχουν τα δικά τους θέματα, αλλά έχουν και ευθύνη για τη συμπεριφορά τους. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε να θεωρούμε ότι τα παιδιά έχουν το ακαταλόγιστο και να περιμένουμε ότι ως δια μαγείας θα γίνουν υπεύθυνοι ενήλικες με ενσυναίσθηση.
Γιατί τα παιδιά μερικές φορές γίνονται απίστευτα σκληρά. Από την στιγμή που η μικρή δεν καταλαβαίνει το γιατί, εμένα το μυαλό μου πάει σε αγελαίο αφιλτράριστο ρατσισμό. Ο ρατσισμός είναι πάντα φρικτός ανεξάρτητα από χώρα, τάξη, ηλικία. Στα 14 είσαι αρκετά μεγάλη για να μην πληγώνεις.
Βάσει της ηλικίας τους θα τις χαρακτήριζα ρηχές. Είχαν μια τελείως ηλίθια πρόφαση να ξεκόψουν από το κορίτσι, λες κ βγήκαν από το Μean Girls. Το “ρηχες” και το “επικίνδυνες” τα θεωρώ ακρότητες δεδομένου ότι μιλάμε για έφηβες που ακόμα διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους.
Κι εμένα μου φάνηκαν υπερβολικά σκληροί οι χαρακτηρισμοί ‘απαίσιες’, ‘επικίνδυνες’ και ‘φριχτές’ για κορίτσια 14 ετών. Μπορεί η συμπεριφορά τους όντως να ήταν απαράδεκτη, αλλά μιλάμε για ηλικίες που οι άνθρωποι μόλις ξεκινούν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, συνηθίζουν να μιμούνται συμπεριφορές και να κάνουν πολλά, επειδή αποζητούν διψασμένοι την αποδοχή από τον κύκλο τους. Ακούγεται πολύ οικεία κατάσταση, είμαι σίγουρη ότι την έχω λίγο πολύ ζήσει ή δει σε αντίστοιχη ηλικία. Ίσως να έχω φερθεί κι εγώ κάποτε με τόση σκληρότητα σε κάποια συμμαθήτρια μου. Συγνώμη, αλλά μου φαίνεται υποκριτικό να πιστευουμε πως ποτέ δεν υποπέσαμε οι ίδιες σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάντως δεν έχω φερθεί έτσι ποτέ σε κανέναν , ούτε στο Δημοτικό. Ίσως επειδή μου έχουν φερθεί έτσι (Δεν μου μιλούσαν χωρίς λόγο, με έδιωχναν, με κατηγορούσαν για πράγματα που δεν εκανα). Ευτυχώς ήξερα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου αλλά και άλλα παιδάκια. Ναι είναι απαίσια 14χρονα που ίσως αλλάξουν προς το καλύτερο. Δεν είναι το ίδιο απαίσια όπως ένα ενήλικο άτομο αλλά για την ηλικία τους.
Προσωπικά έχω δείξει παρεμφερή συμπεριφορά ως 12χρονο βλαμμένο. Τελειώνοντας το δημοτικό ανακοίνωσα στη φίλη μου, ότι δεν μπορώ πια να την κάνω παρέα, γιατί μας έβαλαν σε ξεχωριστά τμήματα και δεν έχει νόημα πια η φιλία μας. Δεν ήθελα φιλία από απόσταση. Προσπαθούσε η καημένη στα διαλείμματα να μου μιλήσει, εγώ την έδιωχνα και της έλεγα ότι θα βρω άλλες φίλες από το καινούριο μου τμήμα. Ως έλλογο ον της ζήτησα συγγνώμη στα 40, καλόκαρδο κορίτσι μου μιλάει ακόμη! Και δράττομαι της ευκαιρίας για να κάνω την εξής παρατήρηση: το Α,μπα δεν μας βοηθάει μόνο να εντοπίζουμε το μισογυνισμό και… Διαβάστε περισσότερα »
Lou, σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό το σχόλιο, αλήθεια! <3
Respect. Ως 12χρονο δεν ξέρω πώς ήσουν, αλλά τώρα είσαι υπέροχος άνθρωπος.
Λυπαμαι αλλα ο χαρακτηρας χτιζεται απο πρν και οχι στα 14. Δεν ανακαλυπτουν κανεναν εαυτο με το να ειναι σκληρες και ακαρδες. Εχω 4 παιδια και ποτε μα ποτε δεν θα φεροντουσαν με τετοια σκληροτητα σε κανεναν ανθρωπο. Απο μικρα τους μαθαμε πως φερομστε οπως θελουμε να μας φερονται. Το να αποφασισεις να πληγωσεις συνειδητα καποιον δειχνει, αν μη τι αλλο, αναισθησια. Θα το δικαιολογουσα σε παιδακια προσχολικης ηλικιας αλλα οχι σε νεαρους εφηβους.
Δεν χρειάζεται να βαράνε με σιδερογροθιές για να χαρακτηριστούν φριχτά. Αρκεί η σκληρότητα.
Κατά τα σχολικά μου χρόνια έζησα 5-6 φορές αυτό που έζησε η αδερφή σου. Για μένα όλα αυτά είναι μαθήματα ζωής. Κλίκες υπάρχουν και θα υπάρχουν σε όλα τα περιβάλλοντα και σε όλα τα χρόνια της ζωής μας. Έχω συναντήσει κλίκες στα πανεπιστήμια που ήμουν, σε διάφορες δουλειές, συναντώ κλίκες στις παρέες μου. Έχω δει κλίκες στις παρέες των γονιών μου, το έχω ακούσει να συμβαίνει στις φίλες της γιαγιάς μου ακόμη και τώρα που φτάνουν τα 90. Ακόμη και εδώ που σχολιάζουμε, υπάρχουν κλίκες. Νομίζω είναι στην ανθρώπινη φύση όταν βρίσκεται σε κάποιο σύνολο. Και όλα αυτά είναι φυσικά… Διαβάστε περισσότερα »
Βρέθηκα κι εγώ στην ηλικία της αδερφής σου πάνω κάτω στην ίδια θέση. Είχα μια “κολλητή ” φίλη που κάναμε παρέα στην πρώτη γυμνασίου και προς το τέλος της χρονιάς μου ανακοίνωσε οτι δεν ήθελε να κάνουμε πια παρέα γιατί άρχισε να κάνει παρέα με τα cool παιδιά του σχολείου οπότε εγώ, που δεν ήμουν και τόσο cool, δεν χωρούσα. Περιττό να σου πω πόσο στεναχωρήθηκα και πόσο μόνη αισθάνθηκα εκείνο το καλοκαίρι γιατί ήμουν αρκετά κλειστή σαν άτομο και ήταν ουσιαστικά η μοναδική μου φίλη. Κι έμεινα πραγματικά μόνη αλλά όταν ξεκίνησε και πάλι το σχολείο, επειδή είχα ανάγκη… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς το ίδιο έχω ζήσει και εγώ! Σε εκείνη την ηλικία είναι πολύ σκληρό! Μου στοίχησε παρά πολύ και για χρόνια είχα πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση! Αυτές οι σχολικές φιλίες είναι σημαντικές για τον έφηβο που επιζητά την αποδοχή! Μετά βλέπεις πίσω και λες γιατί ασχολήθηκα καν. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτη! Ένας από τους λόγους που δεν νοσταλγώ ποτέ την εφηβεία!
Οπως είπε και η Λενα, η αδερφη σου δεν ειναι μονη της. Μπορεί τωρα να μην το καταλαβαίνει αλλά καποια στιγμη θα καταλαβει ποσο τυχερη ειναι που εχει μια μεγαλη αδερφη που τη νοιαζεται τόσο. Μην ανησυχεις, τετοιου είδου συμπεριφορες ζούμε οι περισσότεροι στο σχολείο, συνηθως είναι παροδικές, καινουριες φιλιες φτιαχνονται απο τη μια μερα στην αλλη, οπως και παλιες χαλανε. Δωσε λιγο χρονο στην αδερφουλα σου, στασου δίπλα της και ολα θα πανε καλα.
Η κοπέλα έχει κλειστεί στον εαυτό της γιατί καταρχάς της έκαναν μια υπέρλαμπρη μετατόπιση ευθυνών, ότι εκείνη φταίει που την κάνουν πέρα γιατί πριν ήταν τα αγνά τέσσερα κορίτσια ενώ με την προσθήκη της πέμπτης πάνε για πεντάλφα κανονικό (προσπαθώ να μην βρίσω αλλά δεν μπορώ να αποτινάξω τον κυνισμό.. αδέλφια συγχωρέστε με). Επίσης αισθάνεται απόρριψη είναι και σε μια ηλικία που όλα αυτά τα συναισθήματα μαθαίνει να τα διαχειρίζεται. Μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό σχολικό κλίμα τουλάχιστον έχει μία καλή σχέση με την αδελφή της (και εάν το θεωρείτε αυτονόητο ρωτήστε και μας που φτάσαμε 30 χρονών γαιδάρες… Διαβάστε περισσότερα »
Μελινάκι μου,η αδερφή σου είναι πολύ τυχερή που έχει εσένα και την κολλητή της στο πλευρό της. Καταλαβαίνω οτι έχει πληγωθεί από τη συμπεριφορα των «φίλων» της(αχ αυτή η μάστιγα με τις κλίκες),θα γνωρίσει όμως άλλες φίλες στο μέλλον με τι οποίες θα ταιριάξει♥️