Γεια σε όλους και γεια σου α, μπα… Εχω (είχα, ποιός ξέρει) μια φίλη, 25 χρόνια. Τα τελευταία 3 ο γάμος της ταλανίζεται απο μια εξωσυζυγικη σχέση του αντρα της. Εγω αυτά τα χρόνια κάνω, έκανα δηλαδή, αρμόζει σε μία φίλη, οτι αισθανόμουν δηλαδή σε βοήθεια, υποστήριξη, ερασιτεχνική ψυχανάλυση (κανει και επαγγελματική), και γενικά οτι μπορούσα, και οτι δεν μπορούσα κάποιες φορές αφου ειχα ξεπεράσει τα όρια συμπόνιας μου μιας και δεν ειμαι το πλεον συναινετικό άτομο που υπάρχει. Κουράστηκα. Πλέον δεν είναι μία φάση, είναι μια εδραιωμένη κατάσταση, την οποία έχει επιλέξει να ζει και ταυτόχρονα θελει να παραπονιέται για αυτό και να ζει το δράμα της. Εγω παράλληλα την εχω υποτιμήσει μεσα μου, και λυπάμαι για αυτό, αλλα μου συμβαίνει και μου ειναι δύσκολο να συνεχίσω την ιδια στενή επαφή. Της είπα για την επιθυμία μου να απομακρυνθούμε κάπως, με την δικαιολογία (που δεν ειναι και ψέμα) ότι δεν έχουμε πια κάποιο σημείο αναφοράς, και ότι κάπως η σχέση μας έχει ξεθωριάσει γιατί έχουμε ρίξει την προσοχή μας σε άλλα πράγματα. Ήταν κάπως ολέθριο. Το περίμενα. Τώρα νιώθω ενα ακρωτηριασμό, που εγω επέλεξα, άλλα που πιστεύω πως δεν είχα άλλη επιλογή. Είχα;
-B.F.F.E.
Αν εσύ πιστεύεις ότι δεν είχες, πώς με ρωτάς αν πιστεύω εγώ, μια άσχετη εντελώς, ότι είχες; Εγώ θα σου πω τι να νιώσεις;
Αν υπήρχε κάτι που μπορούσε να μετριαστεί, ήταν το μήνυμα. Δεν ήταν απαραίτητο να της πεις με λόγια «θέλω να απομακρυνθούμε», αυτό είναι σκληρό. Μπορούσες να απομακρυνθείς, ή μπορούσες να της πεις ότι δεν θέλεις να συζητάτε άλλο το θέμα της απιστίας. Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις αποχώρησης και απομάκρυνσης. Επειδή λες ότι δεν είσαι το πλέον συναινετικό άτομο, φαντάζομαι ότι εννοείς ότι είσαι κάπως των άκρων, άρα ή κάνεις φουλ υποστήριξη ή τίποτα. Αυτό εσένα ταλαιπωρεί κυρίως, όπως βλέπεις τώρα, με τα αποτελέσματα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δε συμφωνώ με τη Λένα. Αρχικά συμφωνώ με το ξεκαθάρισμα σε μια φιλία τόσων χρόνων.
Επίσης, δε θα χαρακτήριζα την ερωτώσα ως ακραία, ίσα ίσα 3 χρόνια άκουγε μίρλα, κάποια στιγμή κουράστηκε. Πολύ πιθανό να μην υπήρχε καν άλλο θέμα συζήτησης ή νοιάξιμο για την ερωτώσα. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, από τη χρονική στιγμή που εμφανίζεται ένα πρόβλημα και έχει παρέλθει ένα διάστημα συνειδιτοποιήσης , πρέπει να ισχύει το “Δράσε ή Σκάσε”.
Έχω πει σε φίλη κάτι ανάλογο με το δρασε ή σκασε, δεν πήγαινε άλλο!
Εχω σκεφτεί οτι ισως μερικές φορές οι φίλοι είναι enablers και μαζί τους διαιωνίζεται η ίδια συζήτηση. Μετά από καιρό παγιώνονται στη θέση του ψυχολόγου/εξομολογητή και αυτόματα οι συζητήσεις είναι μονοθεματικές. Τα ιδια άτομα ενδεχομένως είναι χαρα θεου με άλλους φίλους αφου έχουν ένα μόνιμο αποδέκτη παραπόνων και κλάψας. Μερικές φορες αφού οι φίλοι έχουν εκτεθεί τόσο πολύ είναι δύσκολο να παραμείνουν φίλοι με τα αποκούμπια όταν τα δεδομένα αλλάξουν και εξαφανίζονται.
Συμφωνώ. “Ηταν κάπως ολέθριο. Το περίμενα” λέει η γράφουσα. Γιατί φυσικά η άλλη, που είχε μάθει τρία χρόνια να τη χρησιμοποιεί σαν σκουπιδοτενεκέ για τα δράματά της, δεν είχε καμία διάθεση να δεχτεί ότι η φιλία θέλει ισορροπία και νοιάξιμο και από τις δύο πλευρές. Είχε μάθει μόνο να παίρνει. Δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο, γράφουσα. Αν η φίλη σου ήθελε πραγματικά να ακούσει και να διορθώσει την κατάσταση (και να σώσει τη φιλία σας), στο χέρι της ήταν να το κάνει.
άγγιξες μια ευαίσθητη χορδή. Επί πέντε χρόνια ακούω τα ίδια για σύζυγο που έχει φύγει πια και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει, χωρίς διαζύγιο ακόμη. Στην αρχή συμπονούσα και πρότεινα κάποια πράγματα, στου κουφού την πόρτα. Στη συνέχεια έγινα σκληρή και προσπαθούσα να την κάνω να δει την πραγματικότητα, κανένα αποτέλεσμα, τα ερωτήματα παρέμεναν τα ίδια με παραλλαγές: γιατί να μου το κάνει αυτό, γιατί δε σκέφτεται τα παιδιά του, γιατί έχασα τα καλύτερά μου χρόνια και τώρα δεν έχω διεξόδους κλπ. Επανειλημμένες προσπάθειες να απομακρυνθεί από τα ερωτήματα και να εστιάσει στην ίδια έπεφταν στο κενό. Μετά από 5 χρόνια… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι δεν είχες άλλη επιλογή αν η φίλη σου είναι από τους ανθρώπους που αποζητούν όλη τους τη ζωή μόνο παρηγοριά και στήριξη χωρίς ποτέ να κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να βελτιώσουν τη ζωή τους. Εσύ ξέρεις μετά από 25 χρόνια αν είναι η φίλη σου έτσι ή αν περνάει απλά δύσκολη περίοδο. Αν πάντως ανήκει στην πρώτη κατηγορία τότε όποτε και να έφευγες αναπόφευκτα θα σε θεωρούσε την κακή φίλη που την εγκατέλειψε, αλλά δεν πειράζει, προέχει η δική μας ψυχική ηρεμία
“Do it or do not do it, you will regret both” Søren Krenkegaard
αυτό ξαναπές το…
Ονειρεύομαι μια στήλη που θα απαντάει μόνο με ατάκες του Kierkegaard!
Ωχ το σκότωσα το όνομα του ανθρώπου 😬
Ε σιγά, δεν πιστεύω να παρεξηγηθεί.
Όλοι έχουμε τους δαίμονες μας και ένα σταυρό που κουβαλάμε. Δεν μπορούμε να απαιτούμε συμπαράσταση από τους δικούς μας ανθρώπους. Η ενσυναίσθηση όμως είναι σημαντική.
Καταλαβαινω ότι κουράστηκες και νιώθεις ότι δεν μπορείς ουσιαστικά να τη βοηθήσεις αλλο. Η στάση σου όμως ήταν σκληρή απέναντι σε έναν άνθρωπο που είναι ευάλωτος. Είχες επιλογη όχι ως προς το να έμενες αλλά στο πώς απομακρυνθηκες.
Διαφωνώ με την απάντηση. Δεν θεωρώ οτι είπες κάτι άσχημο, ειπες αυτό που αισθάνεσαι και την κατάστασή σου και το τι χρειάζεσαι, χωρίς μάλιστα να αναφέρεις κάτι αρνητικό για την ίδια. Θεωρώ λίγο αντιφατικό, να λεμε απο τη μία, οτι θα πρέπει να ξεκόβουμε τις σχεσεις που δε μας κανουν καλο, και απο την άλλη να μην είμαστε εστω λίγο ειλικρινείς απέναντι στο άτομο αυτο. Στην προκειμένη περίπτωση, έχει ευθύνη το άλλο άτομο που εμμένει στο να μονοπωλεί με δράμα, επειδη έχει αποδέκτη που να απορροφά μονίμως την στείρα γκρίνια του. Λίγα είπες, τίμιος χωρισμός, “δεν ειμαστε στην ίδια σελίδα,… Διαβάστε περισσότερα »
Προσπάθησα, να το δωσω να το καταλάβει με όλους τους τρόπους πριν πω αυτά τα λόγια. Τα είπα γιατί με ρώτησε τι εχω πάθει και γιατί απομακρυνομαι. Έπρεπε κάτι να πω εκείνη τη στιγμή και είπα αυτό. Διορθώνω την λέξη “συναινετική” που ειναι λάθος του κορεκτορα, με την λέξη “συμπονετική” που αρχικά ηθελα να γράψω. Ευχαριστώ όλους που σχολίασαν αυτα που πραγματικά σκέφτομαι και που με κατάλαβαν απόλυτα. Ειμαι η γράφουσα, οπως καταλάβατε.
Πράγματι δεν υπήρχε κανένας λόγος να της το πεις κατάμουτρα. Έχεις κάθε δικαίωμα να νιώθεις άδεια και κουρασμένη από τη δυναμική που είχε πλέον η σχέση σας και, επίσης, δικαίωμά σου να περιορίσεις ή και να κόψεις τις επαφές. Ίσως θα μπορούσες να της εξηγήσεις ότι μπορείτε να συζητάτε και για άλλα θέματα και, εφόσον δε σκοπεύει να κάνει κάτι για να βελτιώσει τη ζωή της, να αφήσετε αυτό το ζήτημα στην άκρη προς το παρόν έστω. Βέβαια αυτό ενδεχομένως το έχεις ήδη κάνει και έχει να κάνει και με το αν θες πια να είστε φίλες. Γιατί η φράση… Διαβάστε περισσότερα »
Εσύ διαβάζεις τις σκέψεις, σκιαχτηκα…
Ειμαι η εν λόγω γράφουσα, και σου δίνω ενα point.
Κουράστηκα κι ολας ειναι η αλήθεια όμως.