Γεια σε όλη την Αμποπαρέα! Θα ήθελα τη συμβουλή σου, Λενα. Πρόκειται να γεννήσω για 2η φορά σε λίγο καιρό. Είμαι στον 4ο μήνα. Την πρώτη φορά δεν έκανα επισκληρίδιο ( ζω σε χώρα που την έχουν διαθέσιμη αλλά δεν την προωθούν γιατί τους χαλάνε τα στατιστικά των “φυσιολογικών τοκετών”). Οι πόνοι ήταν μεγάλοι και η γέννα κράτησε πολύ με αποτέλεσμα να πονάω με συσπάσεις κάθε 2 λεπτά για 6 ώρες. Στο τέλος μου την έκαναν αναγκαστικά, υπάρχει ιατρική εξήγηση αλλά δεν είναι της παρούσης, και ο πόνος ήταν συγκριτικά ανεπαίσθητος με αυτό που πέρασα πριν την κάνω . Τώρα είμαι αποφασισμένη να ζητήσω επισκληρίδιο από την αρχή. Εδώ έρχεται ο άντρας μου και λέει, γιατι δεν προσπαθείς χωρίς και αν χρειαστείς να την κάνεις μετά; Μας είπε η μαια, η οποία προσπαθεί να με αποτρέψει επίσης, οτι το δεύτερο παιδί έρχεται πιο εύκολα από το πρώτο και αυτός προσπαθεί να με πείσει να μην την κάνω. Έχω θυμώσει πολύ. Το ξέρω ότι είναι το σώμα μου και εγώ έχω τον πρώτο λόγο. Πως να αντιδράσω πλέον στην επιμονή του; Του είπα να μην το ξανασυζητήσουμε και ότι δεν σηκώνω κουβέντα αλλά αυτός επιμένει να το αναφέρει κατά καιρούς και να προσπαθεί να με ενθαρρύνει λέγοντας μου ότι το ξέρει πως θα τα καταφέρω και ότι είμαι δυνατή και άλλα τέτοια χειριστικά. Δεν υπάρχει περίπτωση, θα την κάνω. Το θέμα είναι πώς να τον ξεφορτωθώ και να σταματήσει να με πιέζει. Δεν είμαι σε φάση χωρίζω, αλλά έχει καταντήσει εκνευριστικό να νομίζει ότι έχει λόγο στο σώμα μου επειδή θα γεννήσω το παιδι του. Για την ιστορία δεν εχει ξανά επέμβει σε κάτι σχετικό. Ούτε για το πόσο και αν θα θηλάσω ούτε αν θα γυμναστώ ή πόσο θα φάω.
-Νάντια
Δεν ξέρω ποιο είναι το κόλλημά του στην προκειμένη περίπτωση, αλλά έχει σημασία;
Για να σταματήσει να το λέει πρέπει να έχει μια συνέπεια όταν το λέει. Πάντα αυτός είναι ο τρόπος για να σταματήσει κάποιος να λέει κάτι, άσχετα με το ποιο είναι το κίνητρό του. Η συνέπεια πρέπει να είναι κάτι που μπορείς να εγγυηθείς στον εαυτό σου ότι θα κάνεις, και μετά πρέπει βέβαια να το κάνεις, με μεγάλη συνέπεια.
Χαίρομαι πάρα πολύ που έχεις πάρει την απόφαση που θεωρείς καταλληλότερη για τον εαυτό σου και δεν κλονίζεσαι, παρά τη μεγάλη πίεση που δέχεσαι. Μπράβο σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Ε όταν γεννήσεις εσύ αγάπη μου μην κάνεις. Τέλος συζήτησης”. Παρεμπιπτόντως θα είχε ενδιαφέρον ένα σχετικό άρθρο από τον κύριο Αθανασόπουλο σχετικά με την επισκληρίδιο γιατί έχουν ακουστεί τέρατα.
Μα τι κερδίζουν όλοι αυτοί αν εσύ δεν κάνεις επισκληρίδιο; Και επιμένουν κιόλας. Τι πρέπει να αποδείξεις με την αντοχή σου στον πονο; Ότι αν σε αιχμαλωτίσουν και σε βασανισουν δεν θα προδώσεις τα μυστικά του κρατους;
Όταν πάει οδοντίατρο και αυτός ας μην κάνει τοπική αναισθησία. Αντέχει.
Με το καλό η γέννα σου.
Παιδί μου όποια πονέσει περισσότερο είναι καλύτερη μανούλα, έχει αποδειχτεί επιστημονικά αυτό.😂
Φίλη μου αποφάσισε να κάνει επισκληρίδιο και η αντίδραση μιας νοσοκόμας της ήταν απογοήτευση και κριτική. Μετά έπρεπε να κάνει καισαρική γιατί ο ομφάλιος λώρος ήταν στο λαιμό του μωρού. Η ίδια νοσοκόμα μοιρολογούσε με κατεβασμένα μούτρα γιατί δεν θα είχε «φυσιολογική» γέννα. Ευτυχώς η φίλη μου δεν είχε καμία απολύτως τύψη για την υποτιθέμενη αποτυχία της μη «φυσιολογικής» γέννας.
Παρεπιπτόντως, πολλές χριστιανικές εκκλησίες ήταν (και είναι) εναντίων ανακούφισης πόνου κατα την διάρκεια του τοκετού για η Εύα μπλα μπλα μπλα…. ουσιαστικά είναι θέμα μισογυνισμού.
μπορει απλα να φοβαται την μια στις δεν_ξερω_ποσες_απιθανες_περιπτωσεις που θα παθει καποια βλαβη η σπονδυλικη στηλη, αλλα αυτο δεν ειναι δικαιολογια για να επεμβαινει ετσι, ενω εχει παρει την αποφαση της και να την ταλαιπωρει. σαν να μην της εφταναν οι αγωνιες της…
επισης, δεν ειναι αληθεια οτι “μπορει να προσπαθησει κι ανδεν αντεξει να την κανει”, χρειαζεται καποιος χρονος για την επισκληρηδιο. υπηρξαν γυναικες που ξεκινησαν ετσι και την δυσκολη στιγμη φωναζαν για επισκληρηδιο και ο γιατρος τους ειπε οτι τωρα πλεον δεν υπαρχει χρονος κι εφαγαν ολο τον πονο, ετσι..
Η πρώτη γέννα της συζύγου μου ήταν… “ταξίδι”. Παρόλα αυτά, όμως, και ενώ δεν ήθελε η ίδια με τίποτα να κάνει επισκληρίδιο, κάποια στιγμή έκανε και βοήθησε πολύ. Μάλιστα, μέχρι να την κάνει, με έπιασε η γιατρός και μου είπε διάφορα επιχειρήματα για να της τα πω να την πείσω. Δεν έκανα τίποτα τελικά. Το πήρε απόφαση μόνη της. Τονίζω και πάλι, όμως, ότι γενικά η πρώτη γέννα ήταν περίπου “ταξίδι” για εκείνη. Ακόμα τη μνημονεύουμε για το πόσο ωραία κύλησαν όλα. Πάμε, τώρα, στη δεύτερη γέννα. Η ίδια εξακολουθούσε να θέλει να αποφύγει την επισκληρίδιο, ωστόσο ήταν πιο δεκτική… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ Wolfcry, με συγκίνησε πολύ η απάντηση σου όσο και η προσωπική ιστορία που μας κατέθεσες! Χαίρομαι πολύ που όλα πήγαν καλά πάρα τις δυσκολίες.
Για την ερώτηση της φίλης δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω. Έχεις πάρει την απόφαση σου, ο σύζυγος πρέπει να το βουλωσει. Λόγο για το σώμα σου έχεις μόνο εσύ και κανείς άλλος. Μόνο σαν συμβουλή, η μαία μου μου είχε πει ότι καλά είναι να μην την κάνεις πολύ νωρίς την επισκληρίδιο αλλά να ξέρεις ότι όταν τη ζητήσεις, οφείλουν να στην κάνουν.-
Ακριβώς έτσι. Συνήθως δεν την κάνουν από νωρίς την επισκληρίδιο γιατί, αν θυμάμαι καλά, πρέπει η γυναίκα να καταλαβαίνει και να σπρώχνει όποτε της λένε οι μαίες. Στην πρώτη γέννα, πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να αποφασίσουν να κάνουν επισκληρίδιο στη σύζυγό μου. Αλλά εκείνη δεν ήθελε γιατί ήθελε να γεννήσει φυσικά. Δε γινόταν, όμως. Μου είπε και η γιατρός ότι έπρεπε να της κάνουν διαφορετικά θα κουραζόταν (η σύζυγός μου) πολύ και δε θα είχε δυνάμεις στη συνέχεια, που θα τις χρειαζόταν. Σχετικά με το σώμα μιας γυναίκας, συμφωνώ απόλυτα. Εκείνη έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Όλοι οι… Διαβάστε περισσότερα »
Μου θύμισες το ανέκδοτο με τον οδοντίατρο που έλεγε στον ασθενή ότι δεν θα πονέσει. Πόσο σύμφωνος θα ήταν αν κατά τη γέννα χωρίς επισκληρίδιο του σφίγγεις τα @ρχίδι@ αντί το χέρι του σε κάθε πόνο; Α, και στο τέλος να αναλάβει ο γιατρός να του ράψει ό,τι επιβιώσει χωρίς αναισθησία.
Τι λες καμία σχέση το ένα με το άλλο! Μπορεί να επιλέξει αλλά δεν συγκρίνονται με αυτό που λες, πχ αν ήμασταν πιο παλιά τι θα έκανε;
Εγώ θα χώριζα, αλλά όχι πριν του χώσω διάφορες οικιακές συσκευές σε όλες τις οπές του σώματος του χωρίς αναισθησία.
Πέρα από την πλάκα, λυπάμαι πάρα πολύ, για ‘σένα, για’ μένα, για όλες μας που ακούμε τέτοιες απαράδεκτες, απανθρωπες “καλοπροαιρετες συμβουλές”? Λυπάμαι, αλλά κυρίως θυμώνω.
Όσοι δεν θέλουν να κάνουν ένεση για να βγάλουν δόντι ας το κάνουν. Ας κάνουν κι επέμβαση ανοιχτής καρδιάς ξύπνιοι. ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ!
Ακριβώς! Μιλάμε ακούμε εξωφρενικά πράγματα.
Τι φάση; Τι φάση; Τι φάση;
ολοι καταλάβατε ότι πηγαινα πέρα δώθε στο δωμάτιο μονολογώντας, έτσι;
Ριξτου ένα τηγάνι στο κεφάλι κ αν πονάει κ θέλει να πάτε στο νοσοκομείο πες του ότι θα το αντέξει, είναι δυνατός και θα τα καταφέρει.
Αυτό ήρθα να γράψω ακριβώς. Επίσης πέστου όταν γεννήσει αυτός μπορεί να μην κάνει επισκληριδιο
Αυτό με το εξωτερικό μπορεί να μου το εξηγησει καποιος; Δεν εχω παιδια αλλα απ’ τη μια ακούω γυναικες να παραπονιουνται εδω για την ιατρικοποιηση της γεννας, οτι κανουμε καισαρικες και ολα τα συναφη χωρις λογο για να παιρνουν λεφτα οι γιατροι, οτι δεν χρειαζονται ΚΑΝ γιατροι γιατι η γυναικα ειναι φυσικα πλασμενη για τη γεννα, οτι χρειαζεται μονο η μαια, κι οτι στο εξωτερικο (Ευρώπη) ειναι ολα τελεια φυσικα και παραμυθένια. Απ την αλλη ακουω τον δικο μου γυναικολογο που δουλεψε για ενα διαστημα στη Σουηδια και μου ειπε οι ετοιμογεννες ηταν σοκαρισμενες γιατι πρωτη φορα εβλεπαν γιατρο στο… Διαβάστε περισσότερα »
Tinuviel, δεν είμαι γυναικολόγος, ζω και εγώ στο εξωτερικό και πριν γεννήσω με είχαν φάει οι μαίες και οι γιατροί να μην κάνω επισκληρίδιο. Εγώ είχα φυσικά αποφασίσει μέσα μου να κάνω. Τέλος πάντων, επειδή είχα τότε χρόνο, έκατσα και το έψαξα το θέμα και διάβασα αρκετά άρθρα σχετικά με την επισκληρίδιο. Στην Ευρώπη, χώρες όπως οι σκανδιναβικές, η Ολλανδία, η Γερμανία έχουν πολύ μικρά ποσοστά επισκληριδίου (κάτω από 30% των φυσιολογικών τοκετών). Η Αγγλία μέτρια ποσοστά και οι μεσογειακές χώρες πολύ υψηλά με πιο υψηλή τη Γαλλία (πάνω από 90%). Παγκόσμια πιο υψηλά ποσοστά έχουν οι ΗΠΑ, αν θυμάμαι… Διαβάστε περισσότερα »
Ευχαριστω X ris και Lillyfee. Λοιπόν εγω τελευταια ζω στο Παρισι. Αρρώστησα πολυ βαρια περσι, κι ειχα μια αθλια εμπειρια απο το συστημα τους. Το βασικο τους πρόβλημα ειναι οτι δεν εχουν ειδικευμενους γιατρους, λογω του πολυ περιορισμενου numerus clausus που επιβλήθηκε στις ιατρικες σχολές τη δεκαετια του 80. Τωρα λοιπον για να δεις εναν ωριλα της προκοπής πρέπει να περιμενεις ενα μηνα. Γαστρεντερολόγο της προκοπής, απο ενα εως 4 μηνες, αναλογα με τη φημη του. Γυναικολογο; Αυτο ειναι απλα αστειο. Ενα εξαμηνακι. Στο μεταξυ υπαρχει η μαια, μινιμουμ αναμονης ενας μηνας αν ειναι γνωστη. Υπαρχει παντα ο “γενικος ιατρος”,… Διαβάστε περισσότερα »
Ο/η γενικος ιατρος φυσικα και εχει ειδικευση! Κανει ειδικοτητα, ειναι ειδικευμενος/η και μπορει να γινει επιμελητης/τρια. Ειναι οικογενιακος γιατρος. Επισης ειναι συνηθως στα επιγοντα. Περναει απο τις περισσοτερες ειδικοτητες κατα την διαρκεια της ειδικοτητας ωστε να μπορει να κανει την πιο ορθη πρωτη διαγνωση. Σε ολες της χωρες που γνωριζω εκτος της ελλαδας (που αρχισε να αλλαζει τα τελευταια χρονια) ετσι λειτουργει το συστημα υγειας και εχει και νοημα!
Η καισαρική μπορεί να γίνει είτε με επισκληρίδιο είτε με ολική νάρκωση. Εννοούσαν ότι χωρίς επισκληρίδιο δεν θα άντεχα και θα γινόταν αναγκαστικά καισαρική. Αλλά αφού άντεξα, κατάφερα να γεννήσω φυσιολογικά. Τα ποσοστά που έγραψα αφορούν επισκληρίδιο σε φυσιολογικό τοκετό, που όταν τα είχα διαβάσει μου είχαν κάνει εντύπωση και κυρίως η εμμονή των Γερμανών να μην κάνουν επισκληρίδιο, γιατί με αφορούσε άμεσα :-). Σίγουρα πρέπει να είναι ενημερωμένες οι γυναίκες για όλα, αλλά όπως και να το κάνουμε η καισαρική είναι χειρουργείο και όλα τα χειρουργεία έχουν συγκεκριμένες ενδείξεις και αντενδείξεις. Και σαν χειρουργός (ωρλ) και έχοντας δει πολλά… Διαβάστε περισσότερα »
Επιβραδύνεται ο τοκετός;! Εμένα στην τρίτη μου γέννα (2001) ο γιατρός μου την έκανε ακριβώς για να επιταχυνθεί ο τοκετός , όπως μου είπε και έγινε, επειδή υπέφερα με ωδίνες ώρες χωρίς να έχω μεγάλη διαστολή. Εγώ αρχικά φοβόμουν να την κάνω λόγω των όσων είχα ακούσει αλλά εκείνη την ώρα οι αντοχές μου είχαν εξαντληθεί και συμφώνησα αμέσως.
ΥΓ τρεις γέννες , τρεις εντελώς διαφορετικές εμπειρίες.
Εγώ επειδή ήμουν 42 ετών, διαβητική και με χασιμότο, θεωρήθηκα “υψηλού κινδύνου” (αν κι η εγκυμοσύνη πήγε τέλεια από την αρχή ως το τέλος) και με φρόντισαν περίπου όπως φροντίζουν και ελέγχουν τη μέση 25χρονη υγιή έγκυο στην Ελλάδα. Τις νεότερες τις αφήνουν λίγο στην τύχη τους. Χαίρομαι βέβαια, γιατί στην Ελλάδα θα μου είχαν επιβάλει καισαρική με το ζόρι και δε θα με άφηναν να κάνω βήμα εννέα μήνες χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, αλλά ούτε το ένα άκρο μου αρέσει τελικά ούτε το άλλο. Πιστεύω πως ο ρόλος της μαίας στην Ελλάδα είναι πολύ υποβαθμισμένος, πάντως.
Είναι το σταθερό και μάλλον μοναδικό σημείο στο οποίο δεν θα συμφωνήσω ποτέ με τον γυναικολόγο του σάιτ τον κο Αθανασόπουλο. Επιμένει με στατιστικά, με στοιχεία, με όμορφα τεκμηριωμένο τρόπο αλλά ό,τι και να πει δεν μπορεί να καταλύσει την εμπειρία του 90% των γυναικών που έχουν εμπειρία από περιγεννητικο έλεγχο και τοκετό στην Ελλάδα και έξω. Το θέμα είναι ότι μια σωστά ενημερωμένη γυναίκα με μέτριο εισόδημα στην Ελλάδα έχει επιλογές ενώ στο εξωτερικό όχι. End of.
Μου βγήκε το κέικ απ τη μύτη… Να σαι καλά! 😂
Έτσι ακριβώς Σαλι! Κλωτσιά στα σφαιρίδια