Αγαπητή α, μπα να πω αρχικά ότι απολαμβάνω τρομερά το νέο site και εκτιμώ απεριόριστα τη σοφία των αναγνωστριών και αναγνωστών. Το πρόβλημά μου είναι τα παιδιά. Εγώ τα αγαπώ πολύ, πάντα πίστευα ότι θα κάνω οικογένεια, ποτέ όμως δεν το ένιωθα ως κάτι επιτακτικό. Τα χρόνια πέρασαν, εγώ έζησα τη ζωή μου, διασκέδασα, έκανα σχέσεις αλλά ως και πριν από 1,5 χρόνο δεν είχε βρεθεί αυτός που θα ήταν στη ζωή μου ο “ένας”, αυτός δηλαδή που θα με ενέπνεε για να ονειρευτώ ένα κοινό ωραίο μέλλον. Και ξαφνικά αυτός βρέθηκε και ερωτευτήκαμε και ενώ θα ζούσαμε happily ever after πάνω σε μια κουβέντα συνειδητοποιήσαμε ότι αυτός δεν θέλει με τίποτα να κάνει παιδί, ενώ εγώ ίσως και να το θέλω (όχι πολύ φανατικά, αλλά τουλάχιστον να έχω την επιλογή). Εγώ είμαι 39 αυτός 49, διαζευγμένος με παιδιά σε μεγάλη ηλικία σχεδόν ενήλικα. Δεν μπορώ να πω ότι έπεσα από τα σύννεφα όταν μου είπε ότι δεν θέλει να κάνει άλλα παιδιά γιατί το έχει ήδη ζήσει αυτό, αλλά παρόλα αυτά με έχει σοκάρει το πόσο πολύ δεν το θέλει. Είναι εξαιρετικά απόλυτος, σε σημείο να βγάζει σπυριά και μόνο στη σκέψη. Με σόκαρε αυτή η αντίδραση γιατί ο ίδιος είναι ένας πολύ καλός πατέρας, που κάνει τα πάντα για τα παιδιά του. Επίσης είναι ένας άνθρωπος που σε όλα τα χρόνια που τον ξέρω λέει πόσο σημαντικό είναι να κάνεις παιδιά, πόσο αν αγαπάς μια γυναίκα θες τα παιδιά της και πόσο μαλάκες είναι οι άνδρες που ταλαιπωρούν μια γυναίκα όταν δεν έχουν σκοπό να κάνουν μαζί της οικογένεια. Στον 1,5 χρόνο που είμαστε μαζί δεν του είπα ποτέ ότι δεν θέλω παιδιά (σε κάποια φάση του είχα πει ότι με φοβίζει το να κάνω) αλλά παρόλα αυτά εκείνος επέλεξε να πιστεύει ότι δεν θέλω και ότι μέσα μου το έχω κλείσει το θέμα. Και ερχόμαστε στο τώρα. Από τη στιγμή που μου είπε ότι δεν θέλει, έχω στενοχωρηθεί και επίσης μου έχει φύγει κάπως ο έρωτας γιατί δεν είναι πια στα μάτια μου το ίδιο ελκυστικός όπως και πριν που ήταν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Όμως τον αγαπώ, ταιριάζουμε σε όλα τα άλλα, θέλουμε να ζήσουμε μαζί τη ζωή μας, να μείνουμε μαζί, να ταξιδέψουμε, όλα. Οπότε η ερώτηση μου είναι: Μπορείς να πάρεις την απόφαση να μη κάνεις παιδιά για χάρη του άλλου χωρίς να πικραθείς; Χωρίς να σκέφτεσαι «αυτός έχει αλλά εγώ δεν έχω;», χωρίς να βλέπεις τις άλλες γυναίκες που έχουν παιδιά και να μη νιώθεις ότι κάτι έχασες; Και αν ναι, ποια είναι η τεχνική; Σίγουρα βοηθάει να σκέφτεσαι όλα τα αρνητικά που έχουν τα παιδιά και ο κόπος και ο πόνος και το άγχος και η κούραση για να τα μεγαλώσεις. Για να είμαι ξεκάθαρη, εγώ δεν θέλω να τον χάσω αυτόν τον άνθρωπο. Θέλω μόνο να βρω έναν τρόπο να μη με πειράζει το γεγονός ότι δεν θα κάνουμε παιδιά. Υπάρχει τρόπος;
-Who knows?
Ποιος ξέρει, αλήθεια; Είναι δυνατόν να σου πει άλλος ποια είναι η απάντηση για σένα;
Τρόπος υπάρχει σίγουρα. Αλλά δεν είναι αρρώστια για να σου πούμε φάρμακο. Δεν είναι πρόβλημα για να σου βρούμε λύση. Υπάρχει τρόπος να μη νιώθεις ότι κάτι έχασες. Αλλά αν νιώθεις ότι κάτι έχασες, τότε έτσι είναι για σένα.
Δυσκολεύομαι να το βάλω σε λόγια. Δεν ανεβαίνεις επίπεδο όταν κάνεις παιδιά για να αναρωτιέσαι ότι κάτι έχασες. Διαλέγεις ένα μονοπάτι ζωής όταν κάνεις, και ένα άλλο μονοπάτι όταν δεν κάνεις. Ποτέ δεν ξέρεις πού θα σε είχε οδηγήσει το μονοπάτι που δεν διάλεξες. Το πρόβλημα είναι ότι είναι τόσο τεράστια η πλύση εγκεφάλου που δυσκολεύεσαι να καταλάβεις ότι αν κάνεις παιδί ενώ δεν ήθελες, μπορεί να φτάσεις στο σημείο να νοσταλγείς την ζωή που έχασες, αυτή χωρίς παιδιά. Το πρόβλημα είναι ότι κυριαρχεί η αντίληψη ότι τα παιδιά φέρνουν μόνο ευτυχία, ατελείωτη ευτυχία, χωρίς σταματημό, για πάντα, οπότε είναι λογικό να διστάζεις να μην κάνεις αυτή την επιλογή. Πρέπει όμως να έχεις τη δύναμη να το αμφισβητήσεις. Ευτυχία είναι αυτό που διαλέγεις εσύ ότι είναι για σένα. Αν ξέρεις, δεν σε ενοχλούν, δεν σε απασχολούν οι επιλογές των άλλων, και δεν τις ζηλεύεις.
Δεν θα το κάνεις για χάρη του άλλου. Θα το κάνεις επειδή λες ότι είσαι ξεκάθαρη και θέλεις να είσαι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο- αυτή είναι η επιλογή ευτυχίας που έχεις. Για τον εαυτό σου αποφασίζεις.
Και κάτι τελευταίο: το πόσο καλός πατέρας είναι δεν έχει καμία σχέση με το αν θέλει να ξαναγίνει πατέρας από την αρχή. Είναι απολύτως λογικό να βγάζει σπυριά στην ιδέα τώρα (όπως θα ήταν λογικό και το αντίθετο). Ακριβώς επειδή ξέρει τι σημαίνει δεν θέλει να το ξανακάνει (ή θα ήθελε, αν ήταν άλλος άνθρωπος).
Για το τι επέλεξε να καταλάβει για σένα: κι εσύ το ίδιο έκανες. Δεν έπεσες από τα σύννεφα, λες. Αλλά είχες στο μυαλό σου την πιθανότητα ότι μπορεί και να θελήσει, επειδή μπορεί να θελήσεις εσύ. Αυτό επέλεξες να καταλάβεις. Αργήσατε λίγο να κάνετε αυτή την κουβέντα με ξεκάθαρο τρόπο, αλλά όχι με καταστροφική καθυστέρηση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η απάντηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο θέλεις κι εσύ να κάνεις παιδιά. Με τον τρόπο που το λες, απορρίπτει κάθε τρόπο απόκτησης, και την υιοθεσία δηλαδή. Ωστόσο κακώς τα βάζεις και τα κοιτάς αντικειμενικά για να τα εξισορροπήσεις. Δεν είστε στην ίδια πλευρά, έχει παιδιά, δεν έχεις παιδιά. Αυτός δηλαδή μπορεί να έχει ικανοποιήσει την βιοτική του ανάγκη, εσύ όμως όχι. Από την άλλη είναι 49 ετών λες, μπορεί να μην έχει διάθεση να μπει στα 70 και το παιδί να πηγαίνει ακόμα σχολείο/πανεπιστήμιο. Εσύ όμως είσαι εσύ, όχι αυτός, ούτε εσείς. Αν εσύ θες ενώ αυτός… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα αυτό που δεν μου άρεσε στο στόρι ήταν η αντίφαση, όταν αγαπάς πολύ μια γυναίκα, θέλεις να κάνεις τα παιδιά της. Κατά τα άλλα, ακόμη κι αν σου έλεγε ναι, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί για χ λόγους να μην καταφέρνατε να κάνετε ένα παιδί, αλλά νομίζω η στέρηση της προοπτικής σε ενοχλεί γιατί νοιώθεις ότι δείχνει κάτι βαθύτερο για το πως σε βλέπει, εγώ αυτό θα συζητούσα μαζί του.
Κι εμένα ακριβώς αυτό δε μου αρέσει. Που λέει στη γυναίκα,, ότι αν την αγαπάς θέλεις τα παιδιά της, ότι οι άντρες , που στερούν τη μητρότητα είναι μαλ…, Εγώ εκεί θα κλώστσαγα. Θα το έπαιρνα, προσωπικά, ότι δε θέλει με εμένα. Τι τις θέλουνε τις σάλτσες ρε παιδί μου… Γιατί δε λέει το αυτονόητο, που είπε ο Ρώσος στην Κάρυ… “έκανα τα παιδιά μου, το εργοστάσιο έκλεισε για μένα”. Και το άλλο, που λέει δε μου αρέσει, ότι από μόνος του έβγαλε το συμπέρασμα, ότι η γράφουσα δε θέλει παιδιά. Κι ένα άσχετο δικό μου. Τον τελευταίο καιρό, έχω… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ τελευταία έχω σοκαριστεί με το πόσοι (ολοφάνερα) δυστυχισμένοι γονείς επιμένουν ότι πρέπει πάσι θυσία να κάνω παιδί, ενώ εγώ έχω πλέον πάρει απόφαση ότι δεν γίνεται. Το δικό σου μου φαίνεται στάδιο εξέλιξης πλέον.
Μα κι εγώ δεν έχω παιδιά, ούτε μάλλον θα κάνω…. είμαι 47…. Το μάλλον το βάζω από συνήθεια…
Γενικά, μου κακοφαίνεται, να βλέπω γονείς, να δυσανασχετούν τόσο, που έχουν παιδιά. Είναι κάπως τρομακτικό
γιατι σε παραξενευει τοσο;
δεν εχεις συνειδητοποιησει ποσοι ΠΟΛΛΟΙ ανθρωποι κανουν παιδια στον αυτοματο πιλοτο, επειδη υπαρχει η κοινωνικη πιεση να κανουν κι οχι επειδη το εχουν αναγκη/ επιθυμια και ζουν την υπολοιπη ζωη τους καταπιεσμενοι και δυστυχισμενοι;
καποιοι, οντες καλοι γονεις αλλα θυσιαζοντας την ζωη που ηθελαν πραγματικα να ζησουν, καποιοι οντες και απαισιοι γονεις επιλεον..
ε ολοι αυτοι, χωριζονται σε δυο κατηγοριες.
σε αυτους που σε κυνηγανε να κανεις παιδι μην και την γλυτωσει καποιος απο το κοπαδι και ευτυχησει ερημην τους, καποιοι (πολυ λιγοι) ειναι ειλικρινεις και σου λενε οτι γλυτωσες..
Γιατί είναι τρομακτικό;
Γιατί, εγώ ακούω “δε θα ήθελα να υπάρχουν τα παιδιά μου γιατί έχω χάσει τον ύπνο μου και περνάω χάλια”, και με τρομάζει να λέει κάποιος δε θέλω τα παιδιά μου….. Πως εξαφανίζονται τα παιδιά; Είναι σα να εύχεσαι, καταλαβαίνεις τι…..
Aυτό το ακούς εσύ, επειδή ενδεχομένως δεν έχεις έρθει στη θέση τους, και φοβάσαι αυτό που δεν φοβούνται εκείνοι, επειδή, με εξαίρεση ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις που χρήζουν νοσηλείας, δεν θέλουν στ’αλήθεια να πατήσουν κουμπί undo/delete στο παιδί. Θέλουν να πάνε πίσω στο χρόνο και να έπαιρναν διαφορετική απόφαση. Το τωρινό παιδί το θέλουν στη ζωή τους πλέον. Μπορεί κάλλιστα να ισχύει το “υπεραγαπώ τα παιδιά μου και σκίζομαι γι’αυτά, αλλά αν με ξαναρώταγες στην επόμενη ζωή δεν θα αποφάσιζα να κάνω πάλι”. Δεν είναι αντιφατικό. Δεν είναι το χάνω τον ύπνο μου, είναι το χάνω τον εαυτό μου, δεν θα είμαι… Διαβάστε περισσότερα »
Εμείς , που δεν έχουμε παιδιά νομίζουμε ότι θέλετε να εξαφανισθούν με κάποιο μαγικό τρόπο… Επίσης νομίζω , πως όταν αγαπάς, δε μιλάς έτσι, δε λες πόσο τυχεροί είναι όσοι δεν έχουν παιδιά, ούτε μένεις στην κούραση, γιατί η αγάπη είναι ευχαρίστηση . Αλλά το τελευταίο , είναι προσωπική εκτίμηση. Προσωπικά όταν κάνω ή ασχολούμαι με κάτι , που αγαπώ, δεν καταλαβαίνω κούραση. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω πει κουράστηκα. Είτε επειδή έπρεπε , είτε επειδή αγαπούσα, είναι επιλογή. Όποιος κουράζεται κοιμάται και στανιάρει. Δεν είμαστε μωρά , να χρειαζόμαστε 10 ώρες ύπνο. Προσωπικά δεν εγκρίνω τη μόνιμη γκρίνια,… Διαβάστε περισσότερα »
J.Brian είσαι κατά τεκμήριον έξυπνος άνθρωπος αλλά στο συγκεκριμένο έχω την αίσθηση ότι μένεις στην εξωτερική μαρτυρία μόνον των όσων έχεις στο περιβάλλον σου (που δεν είναι αναγκαστικά ο κανόνας, πχ. σου έθεσα τελείως διαφορετική προσωπική ιστορία) και δεν έχεις σκεφτεί το θέμα σε όλες του τις διαστάσεις (και πώς άλλωστε θα γινόταν, και για ποιό λόγο, αφού δεν έχεις βιωματικό). Ούτε η κούραση του παιδιού είναι ίδια με της δουλειάς (βασικά αυτό που διαφέρει είναι η ξεκούραση, επειδή με παιδιά δεν υπάρχει ξεκούραση μετά την κούραση, ούτε διακοπές, εκτός αν τα δώσεις κάπου να στα κρατήσεις, αλλά και πάλι… Διαβάστε περισσότερα »
Μερσύ Κάραβαν, που με θεωρείς έξυπνη …. έστω και κατά τεκμήριο, αλλά και πως αλλιώς βέβαια, αφού δε με γνωρίζεις. Η μόνη μου αντίθεση και δυσαρέσκεια είναι με την έκφραση. Άλλο να λες ότι δεν σου αρέσει η δουλειά σου και άλλο τα παιδιά σου. Η ανάλυση , που κάνεις είναι σωστή και την δέχομαι, αλλά τα παιδιά είναι έμψυχοι άνθρωποι, που τα φέρνουν στον κόσμο κάποιοι άλλοι άνθρωποι επίσης. Δεν ακούγεται νορμάλ, με βάση αυτά που έχουμε μάθει , να θέλουν μερικοί να τους αναγνωρισθεί το Νόμπελ επειδή γέννησαν. Ο Γολγοθάς περί μεγαλώματος παιδιών, παραπέμπει σε ανίκανους ανθρώπους ,… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτο που ειπες καραβαν τα λεει ολα. Πιστευω παλια ηταν θεμα ταμπου να πει ο γονιος οτι δεν αντεχει το παιδι του, αν ειχε ξανα τη δυνατοτητα δε θα το επελεγε κλπ. Εχει απενοχοποιηθει καπως το ζητημα και πολυ χαιρομαι γι αυτο. Δε με τρομαζει, αντιθετα μου δινει ελπιδα οτι καποια μερα θα λεμε δυσκολες αληθειες, χωρις το φοβο να μας πουν κακια μαμα, κορη, υπαλληλο, μπλα μπλα μπλα
Έχω μια φίλη που όταν με το καλό βρεθούμε αναπολεί τις εποχές με τον άντρα την πριν κανουν παιδιά. Πάντα θα έχει να πει κάτι για τα ομορφα ταξίδια, την ανεμελιά και το ευ ζειν. Είναι πολύ καλή μητέρα, θυσίασε μέχρι και εν μέρει την καριέρα της ( θεωρώ εγώ γιατί είναι πολύ καλή σε αυτό που κάνει) γιατί τι εργάζετε πλέον parttime. Η ζωή της δεν είναι χαλαρή τα τελευταία τουλάχιστον δέκα έτη, αν και οικονομικά προβλήματα δεν υπάρχουν. Δεν παραπονιέται αλλα καταλαβαίνει κανείς την πίεση που κουβαλάει μέσα της να τα προλάβει όλα. Και οι δύο τους είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ πολύ τη λυπάμαι τη φίλη σου που θυσίασε την καριέρα, δηλαδή το άγχος, την αυπνία, τις εφορίες, τους τρελούς πελάτες και εργοδότες, τα υπνωτικά το βράδυ, το να μιλάς με τον κάθε γελοίο/α, μπας και σου κάτσει καμιά υπόθεση…..για να κάνει παιδιά, χωρίς οικονομικά προβλήματα…
Μα πας καλά μωρέ;Τι κάθεσαι και πιστεύεις;
Τα παίρνω εγώ τα παιδιά της φίλης σου , μαζί με τα λεφτά της βέβαια….τον άντρα όχι, θα βρω μόνη μου.
Επιλεκτική σε βρίσκω.
Να σημειώσω ότι τώρα δεν έχουν οικονομικά προβλήματα και πως το κύριο εισόδημα το φέρνει ο σύζυγός που θα ήθελε να περνάει περισσότερο χρόνο με την οικογένεια του. Η φίλη μου δεν είναι αχάριστη αλλά τρέχει και προσπαθεί και να είναι καλή μητέρα και σύζυγος και άριστη στην δουλειά της. Κάπου όμως δεν μένει σχεδόν καθόλου χρόνος για τον εαυτό της. Θέλω να πω πως όλα έχουν το τίμημα τους, έστω και αν περισσότεροι το συνειδητοποιουν κατόπιν εορτής.
Εγώ πάλι δεν έχω καταλάβει τι θέλει η φίλη σου.
Σου είναι δύσκολο γιατί προφανώς πιστεύεις ότι η μητρότητα είναι κάτι άγιο.
Όχι , δε θεωρώ τη μητρότητα άγιο, θεωρώ ότι οι αχάριστοι και οι γκρινιάριδες, δεν πρέπει να κάνουν παιδιά
Το ίδιο λέμε.
Εννοείς από την στιγμή που γίνεσαι μάνα ( και δεν τυχαίνει να είναι πότης ή αλήτης ο σύζυγός, ούτε τεμπέλης), δεν έχει κανενα δικαίωμα να παραπονιέται, να πει ότι κουράζεται βρε παιδί μου και ότι στερηται κάποια πράγματα, όπως ύπνο, χρόνο και ίσως κανένα καινούριο ρούχο, όπως παλιά. Και μην τυχών και πάθουν μελαγχολία ή νευρικό κλονισμό, αχάριστες θα είναι.
Να είναι ευγνώμων, που ειχαν την τύχη να γίνουν μητέρες, γιατί κάποιες άλλες δεν έχουν την τύχη και να τους βλέπει η κοινωνία με το συγκεκριμένου φωτοστέφανο/παράσημο που αυτές δεν εκτιμούν.
J. Brian προσπαθησε να ακουσεις αυτα που σου λενε. Ποτε δεν ειναι μια η οψη του νομισματος.
Κοίτα να δεις. Οι συνάδελφοι στα είπαν επιστημονικά. Εγώ θα στα πω απλά, λαϊκά. Για να κρίνεις αν πραγματικά θέλεις ή δεν θέλεις, κι αν χάνεις ή δεν χάνεις, κάνοντας παιδιά, πρέπει να έχεις διαβεί τον Ρουβίκωνα και να έχεις κάνει. Δεν μπορούμε να κρίνουμε μια εμπειρία παρά αν την έχουμε ζήσει, η φαντασία μας δεν αρκεί, ούτε το ότι εμείς κάποτε είμασταν από την άλλη πλευρά της. Όμως αυτή η απόφαση είναι αναπόδραστη. Δεν μπορείς να πεις “ουπς μαλακία έκανα, πάρτε το πίσω”. Το έχεις αποκλεστική ευθύνη ΓΙΑ ΟΣΟ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ. Δεν σταματάει αυτή η ευθύνη ποτέ! Η απόλαυση… Διαβάστε περισσότερα »
Καραβάν και ολοι οδοί μεχρι τωρα λέτε οτι η απόκτηση παιδιών ειναι αναπόδραστη θα ήθελα να σκεφτείτε οτι οχι δεν ειναι. Εαν κάποιος αποφασισει οτι βρε αδερφέ οχι δεν θελει τον Μανωλάκη που όλη μερα γκρινιάζει θελει αγκαλιά θελει να τρώει κςθε Τρεις και λιγο και αφοδεύει πραγματα που ω τι έκπληξη βρωμάνε,ο οποίος δεν μοιάζει στην τριτη ξαδέρφη της γιαγιάς του και δεν βγήκε ξανθός γαλανομάτας όπως τον ειχε φανταστεί ναι εχει επιλογή να τον δώσει. Με ασφάλεια μπορει να τον παραδώσει σε ένα αρμόδιο ίδρυμα απελευθερώνοντας το για υιοθεσία. Περιμένουν πολλες οικογένειες που θα τον ήθελαν. Περισσεύουν οικογένειες… Διαβάστε περισσότερα »
Γίνεται και μάλιστα έχουν άπλετο χρόνο να το σκεφτούν και οι δύο μεριές (βλ. υιοθεσία ενηλίκου)
Kassandra
όχι, αυτιστικό παιδί κανένας δεν στήνεται στην ουρά για να υιοθετήσει.
🙂
ΥΓ. Οι εξυπναδουλες καμμία φορά αποκαλύπτουν πράγματα που δεν τα φανταζόμουν. Προς γνωσιν…
που δεν τα φανταζόΣΟυν
(πάει κι η τροποποίηση υπέρ βωμών κι εστιών, υπέρ sage places κι άλλων τινων)
Εμενα παντως αυτό ηταν και ειναι θέση/σκέψη ζωής που μου έδωσε κουράγιο στο να τολμήσω να κάνω παιδιά οταν ξεκίνησα χωρις βοήθεια απο συγγενείς,περιουσία και δουλειά. Ήμουν φοιτήτρια ακόμη με σύντροφο φοιτητή ….είκοσι χρονια μετα τα εχω ακόμη και τα αύξησα σε αριθμό και μάλιστα το τελευταίο σε μεγάλη ηλικία παλι με την ίδια σκέψη. Οποτε δω οτι δεν τα καταφέρνω με τις δυνάμεις που εχω ,εχω πάντα τη δυνατότητα να τα αφήσω σε ένα άλλο καλύτερο περιβάλλον. Δεν ειναι εξυπνάδα ειναι καθαρή λογική προς όφελος των ανήλικων για των οποίων την ανάπτυξη ειμαι υπεύθυνη αφου Ρα έφερα στη ζωή.… Διαβάστε περισσότερα »
τι λετε βρε παιδια; τι ειναι το παιδι για να το δωσεις αν ζοριστεις; κουταβι που φωναζει κι ενοχλει τον γειτονα; φυσικα, απο το να εισαι επιβλαβης για ενα παιδι και να φτασεις να το κακοποιεις η να το κανεις δυστυχισμενο, χιλιες φορες να εχεις την δυναμη να πεις οτι εισαι ακαταλληλος και να το δωσεις. εχετε δει πολλους ακαταλληλους γονεις, να το παραδεχονται; συνηθως δεν τους ξεκολλαει αποτ ο δυστυχισμενο πλασμα, ουτε η αστυνομια.. αλλα ποιος μπορει να το κανει αυτο, αν εχει την ικανοτητα να το μεγαλωσει, απλα γινεται ο ιδιος δυστυχηςς ΦΥΣΙΚΑ και πρεπει να το αποφασισεις… Διαβάστε περισσότερα »
Προς διευκρίνηση και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων (που τυχόν απαντήσουν στον σχολιασμό των παρακάτω σχολίων αντί στο δικό μου σχόλιο, όπως συχνά γίνεται στο δίκτυο): προσωπικά πουθενά δεν αναφέρθηκα εγώ στο να δώσω παιδί λες και είναι κουτάβι. Άλλος σχολιαστής έθεσε το θέμα κι απάντησα μόνον επ’αυτού.
αμαν μπρε. στην κασσανδρα αναφερεται το σχολιο. στραβη δεν ειμαι.
‘Σχώρα με! Δεν είχα πρόθεση να σε κάνω να νιώσεις άσχημα.
Έχω τον συγκεκριμένο κάλο απλώς κι αντιδρώ.
Όταν δεν αλλάζει κάτι , το αποδέχεσαι. Όπως είπες, το παιδί δεν είναι γατί , να το δώσεις, άρα γιατί χτυπιούνται μερικοί; Γιατί δεν αποδέχονται, ότι κάθε επιλογή έχει επιπτώσεις;
Και κάνουν και επιθέσεις σε εμάς , που δεν έχουμε;Γιατί νομίζουν, πως εμείς ζούμε το ατελείωτο πάρτυ, δεν τρώμε, δεν πάμε σουπερ μάρκετ, δεν πληρώνουμε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, φόρους, δεν βιώνουμε ανεργία, μοναξιά .Θέλουν κάποιο βραβείο μάλλον, το οποίο σίγουρα δεν θα τους το δώσω εγώ, γιατί δεν είμαι Δήμαρχος.
…. Πίστεψε με, είναι πολλοί… Αν ήξερες πόσοι γονείς, μου έχουν πει…”τυχερή δεν έχεις παιδιά”
Εξήγησα παραπάνω. Aν θες δέσ’το (κάτω από το σχόλιό σου περί τρομακτικού)
Προσωπικά ποτέ δεν λέω “τυχερή” ούτε στις μάνες, ούτε στις μη μάνες.
Το θέμα παιδί είναι lose-lose, το έχω εξηγήσει παλιότερα. Αν δεν κάνεις το εκλαμβάνεις ως θεωρητική ματαίωση, κι αν κάνεις είναι καθημερινή ματαίωση εκ των πραγμάτων.
Θα ήταν ωραία να αναπαραγόταν το είδος σαν τις αμοιβάδες. 🙂
να σου πω γιατι πιστευω οτι στο λενε. πρωτα απ ολα, δεν ειναι ολοι ειλικρινεις. καποιοι σου χρυσωνουν το χαπι, ενω νομιζουν οτι ειναι κακο να μην εχεις παιδια. σε παρηγορουν δηλαδη . απο αυτους που ειναι ειλικρινεις, οι περισσοτεροι στο λενε επειδη τα θελουν ΟΛΑ. δλδ, ΟΛΑΑΑΑ! αν τους ελεγες , οχι να χασουν τα παιδια τους φυσικα, αλλα να ηταν εξ αρχης χωρις παιδια, δεν θα ηθελαν. απλα θελουν να γκρινιαζουν, γιατι και απογονους θελουν, και τον δικο σου ελευθερο χρονο, την ανεμελια, τα περισσευουμενα χρηματα κλπ. σε ζηλευουν δλδ γι αυτα που εχεις, ενω δεν θα παραιτουνταν… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστό αυτό με την πλύση….. γιατί όπως είπε και η Κατερίνα… ο στόχος είναι στο μυαλό. Πολλοί άνθρωποι, δεν μπορούν καν, να σκεφθούν
Γιατί όποιος θέλει να κάνει οικογένεια πρέπει σώνει και ντε να έχει τη διαφήμιση του Βιταμ στο μυαλό του; Γιατί όσοι θέλουν γενικά να κάνουν παιδιά πρέπει οπωσδήποτε να είναι θύματα του κοινωνικού στερεοτυπου;! Αποκλείεται δηλαδή κάποιος να θέλει παιδιά επειδή έτσι του βγαίνει;! Γιατί υποτιμάμε όταν κάποιος λέει ότι μέχρι τώρα κανένας δε μου το έβγαλε αυτό; Δηλαδή δε σας έχει τύχει να μην είστε ακόμα ώριμες ή να έχετε καταλάβει ότι ο τύπος με τον οποίο είστε δεν είναι ώριμος αρκετά για να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη; Ή πάντα ξέρατε τι θέλατε και πάντα μπορούσατε να ερμηνεύσετε τη… Διαβάστε περισσότερα »
Αν χωρίσετε σε 5 χρόνια θα το κατηγορείς για πάντα; Εκείνον ή τον εαυτό σου; Αν χωρίσετε σε 3; Προλαβαίνεις να βρεις μια καινούργια σχέση που να σου ταιριάζει ο άλλος και για πατέρας; Σε 2; Είστε 1,5 χρόνο μαζί, ο πρώτος ενάμισης χρόνος (ή τουλάχιστον σε εμένα συμβαίνει) είναι συνήθως ο πιο ευκολος. Μιλάς λες και είστε χρ10 χρόνια μαζί και είσαι σίγουρη ότι θα μείνετε μαζί και όλα τα υπόλοιπα. Διαβάζω αυτό που έγραψα και καταλαβαίνω πως είναι σκληρό αλλά εγώ έτσι θα το σκεφτόμουν για εμένα. Οπότε στην θέση σου θα έκανα σίγουρα μια κατάψυξη ωαρίων (αν… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορεί να έχω σχολιάσει υπερβολικά σήμερα και με την αλλαγή μορφοποίησης, αλλά δεν μπορώ να μην πω ότι αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή και η πιο αξιοπρεπής, δηλ. να πεις στον άλλον ότι δεν έχω αποφασίσει ακόμα, αλλά θέλω το ενδεχόμενο ανοιχτό, οπότε κάνω αυτό. Επειδή είναι και μια διαδικασία, καταλαβαίνεις πολλά και από τη στάση του σ’ αυτό.. δηλαδή καλό pilot S1 E1
Τον καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν είναι θέμα ηλικίας αυτή η άρνησή του. Είναι σύνηθες όταν έχει κάποιος μεγάλα παιδιά. Εγώ είμαι 39 σαν εσένα, έχω παιδιά στο γυμνάσιο, (ας πούμε μεγάλα όπως ο σύντροφός σου) και βγάζω σπυράκια στην ιδέα να ξανακάνω παιδί. Έφτυσα αίμα να τα μεγαλώσω, και ήρθε η ώρα να αρχίσω να απολαμβάνω λίγο τη ζωή μετά από πολλά χρόνια.
Σου προσθέτεις χρόνια;?😵
Αυτός είναι στη φάση που συνειδητοποιεί ότι του μένουν 30 πάνω-κάτω καλά χρόνια στα οποία και θέλει να περάσει καλά. Εδώ που τα λέμε το περίεργο θα ήταν στα 50 του να θέλει να μπλέξει πάλι με πάνες, παιδικούς, αρρώστιες και μπιμπερο. Για σένα είναι μία εποχή όπου είναι η τελευταία φαση της ζωης σου να κάνεις δικό σου παιδί εάν θέλεις. Μήπως για αυτό και μόνο σου άλλαξε το μυαλό και τώρα θέλεις παιδί; Δηλαδή αν από μέσα σου πραγματικά ήθελες παιδί δεν θα είχε προκύψει και λίγο νωρίτερα αυτή η ανάγκη; λες οτι δεν ειχες βρει καποιον να… Διαβάστε περισσότερα »
Μιλώντας από τη μεριά αυτού που δεν θέλει να κάνει παιδιά πάντως, θα σου έλεγα να προσέξεις μήπως μείνεις μαζί του διατηρώντας την ελπίδα ότι θα αλλάξει γνώμη προκειμένου να μη σε χάσει, όπως αναρωτιέσαι ότι πρέπει να κάνεις εσύ. Συνήθως η απόφαση αυτή είναι πολύ συνειδητή, πόσο μάλλον όταν έχεις ήδη κάνει παιδιά και όταν έχεις περάσει τα 40. Στα 39 σου δεν έχεις κάνει οικογένεια. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό δεν τυχαίνει απλώς. Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Οι άνθρωποι που το βάζουν ως προτεραιότητα στη ζωή τους, βάζουν περισσότερο νερό στο κρασί τους, κάνουν ευκολότερα συμβιβασμούς προκειμένου… Διαβάστε περισσότερα »
“Στα 39 σου δεν έχεις κάνει οικογένεια. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό δεν τυχαίνει απλώς. Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Οι άνθρωποι που το βάζουν ως προτεραιότητα στη ζωή τους, βάζουν περισσότερο νερό στο κρασί τους, κάνουν ευκολότερα συμβιβασμούς προκειμένου να το επιτύχουν (και πολύ καλά κάνουν).” Δεν συμφωνώ με αυτό. Αντιθέτως, όσοι είναι ώριμοι και έχουν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα του θέματος, δεν κάνουν εύκολα συμβιβασμούς γιατί επιθυμούν να βρουν τον κατάλληλο άνθρωπο να κάνουν οικογένεια και όχι απλά έναν δότη. Και πιστεύω πολύ βαθιά ότι τα πολλά διαζύγια και οι πολλοί δυστυχισμένοι γονείς, προκύπτουν από αυτές τις υποχωρήσεις και… Διαβάστε περισσότερα »
Είσαστε δύο άνθρωποι που είχατε διαφορετικές εμπειρίες ως τώρα. Εσύ έζησες όλα αυτά που άνθρωποι αναβάλλουν για “όταν θα μεγαλώσουν τα παιδιά” και τώρα θέλεις αυτό που δεν είχες, δηλαδή την οικογένεια/διαφημιση βιτάμ που τρωει πρωινό στη βεράντα με λευκά ρούχα και γελαστό μωρό στο καρεκλάκι. Ο σύντροφός σου ΕΙΝΑΙ στη φάση που θέλει να ζήσει όσα ανέβαλλε για όταν θα μεγάλωναν τα παιδιά του. Να μην τον νοιάζει αν θα ξενυχτίσει καθημερινή γιατί θα κοιμηθει λίγο νωριτερα την επόμενη, να προγραμματίσει διακοπές/βολτα/εκδρομή/μετακόμιση/αλλαγή εργασίας, χωρίς να πρέπει να ευθυγραμμίσει εκατόν εφτά πλανήτες με διάφορα εξωτικά ονόματα όπως Παιδίατρος/Αγγλικά/ποδόσφαιρο/μαθήματα ζωγραφικής/κατασκήνωση/παιδικό κάθισμα… Διαβάστε περισσότερα »
Πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσεις με τον εαυτό σου αν θέλεις παιδιά και πρέπει να απαντήσεις ναι ή όχι χωρίς ίσως.
πιθανως, οταν μιλουσε για απαραδεκτους ανδρες που δεν θελουν παιδια με μια γυναικα, εξαιρουσε τον εαυτο του, επειδη εχει ηδη παιδια και ισως δεν θεωρουσε οτι κι εσυ τον σκεφτεσαι σαν υποψηφιο πατερα των παιδιων σου. πιθανως επισης , εκεινος να θεωρουσε οτι εσυ δεν θελεις παιδια, γιατι αν ηθελες, δεν θα εμπλεκες με εκεινον που (θεωρουσε οτι καταλαβες) οτι δεν θελει παιδια. κοινως, σε αυτην την σχεση, ο καθενας σας κατι θεωρουσε πως ηξερε, αλλα δεν τα ξερατε καλα… τωρα που εμαθες την αληθεια, πρεπει να αποφασισεις αν θελεις να ζησεις μαζι του χωρις δικα σου παιδια η να… Διαβάστε περισσότερα »